SPECIAL CHAPTER

••• AKAS POINT OF VIEW •••

Nagising ako ng saktong alas singko ng umaga. Yakap-yakap ang asawa ko na mahimbing pa ring natutulog.

Ginawaran ko siya ng halik sa gilid ng noo bago maingat na umalis sa tabihan niya. Pumunta ako ng banyo at naligo.

Lumabaa ako ng kwarto nang nakabihis na. My lips form 'o' as I saw my sons standing outside of their room. The three of them look so cool in their outfits. Alas wearing a black shirt, Ace wearing a grey shirt, and Flint wear white shirt and the the of them wearing a black jogging pants, and wite shoes.

“Good morning, sons.” Nakangiting bati ko sa kanila.

“Good morning too, Papa!”

“I'm still sleepy.” Reklamo ni Alas.

“Hi, Dad. We're ready.” Imporma ni Ace.

“You're so early, handsome. Why don't you go back to sleep huh?” Ginulo ko ang buhok ni Flint.

“I want to join you for today's morning exercise, Papa.” Excited na anito.

Nakasanayan ko na gumising ng maaga para sabayan si Ace sa kaniyang excise at mga training dahil hilig na talaga nito ang martial arts at pinapanatili ang malusog na pangangatawan.

Paminsan-minsan sumasama sa amin si Alas lalo na kapag nabibigyan ito ng kondisyon ni Ace pero kadalasan ito ang huling gumising at kung minsan ay doon ito nanatili sa Paraiso kasama ni Señior-Dad.

Si Flint masyado pang bata para sa ganito pero malaki rin ang interes na sumunod sa yapak ni Ace kaya kapag nakakatunog ng mga morning routine namin ni Ace ay napapabangon rin.

“Lilibutin namin ang buong farm, ang tanong kaya mo ba?” Hamon ko kay Flint.

“Opo, Daddy! Strong ako like Kuya Alas at Kuya Ace!” Flint proudly answer.

“Kaya mana ka sa akin e.” Inakbayan ni Alas si Flint.

“Pero gusto niyang tumulad sa akin.” Angkin naman ni Ace.

Kinarga ko si Flint pababa ng hagdan habang nakasunod ako kay Ace at Alas hangang sa makalabas sila ng mansion.

Nagsimula na kaming mag-jogging nasa unahan ko si Alas at Ace na sabayan ang bilis sa pagtakbo habang si Flint naman ay sa tabihan ko, nanliliit ito kakatakbo para sabayan ako.

Mula sa mansion patungo sa gulayan, may ilan-ilang mga Manang na nagdidilig ng mga gulay, binati kaming mag-aama. Walang arte na lumapit sa kanila isa-isa ang mga anak ko at nagbigay galang—nagmano.

Nang mapadaan kami sa manggahan nakasalubong namin si Mang Isko na naglilibot. Nag-uunahang lumapit sa kaniya ang tatlo at nagmano.

That's how Xianelle and I, teaches our kids to be kind, polite and respectful to other especially to the older. We teaches them that our workers should be treated well and they're not ‘just’ a workers because they are part of our lives.

Nang makarating kami sa dulo ng farm, sa taas ng burol. Pare-pareho na kaming pinagpapawisan, napapagod pero si Flint ang pinakapagod sa aming lahat.

Ilang beses kong tinanong kanina si Flint kung kaya pa at inalok na sumampa na sa likod ko po ayaw niya kahit na pagod na pagod na siya ay sige pa rin.

Tumambay kaming mag-aama saglit sa tuktok habang nakatingin sa buong farm. Kitang-kita namin ang mansion na pinangalingan namin, iyong gulayan, manggahan, kwadra at pati ang mga taong nagt-trabaho.

“Our mansion look so small, Papa!” Turo ni Flint doon. “Their bahay-kubo looks like ants.” Dagdag pa nito.

“Don't look at the house, look at the people. They don't need a big house as long as they live with their family together with love, they are happy.”

“Are you saying that we're not happy, Dad because we're living in a mansion?” Nabaling ako kay Ace sa tanong niyang iyon.

“Are you?” Balik kong tanong sa kanila.

“We are living together in our mansion with so much happiness, complete and loved by you and mommy. Of course we are, happy.”

I chuckled. “You we're lucky because you have blessed a big home. Katulad ng palagi naming sinasabi ng mommy niyo, ang lahat ng nakapalibot sa atin dito ituring niyo silang kapantay natin. Tayo ang inaasahan nila at sila ang nagpapakahirap dahilan ng pag-angat natin.”

“Daddy, what was that?”

Itinuro ni Alas ang dumating na truck hindi kalayuan sa mansion at maraming kalalakihan na bumaba at may mga karga-larga silang makukulay. Kahit malayo ay nakikita naming pinagtutulungan na ikabit sa mga puno.

Nang makapagpahinga na, bumaba na kami para na rin malaman kung ano ‘yon. Si Alas at Ace nag-uunahan sa pagbaba. Pinagsabihan ko silang dahan-dahan lang dahil kapag nadapa sila, gugulong sila.

Si Flint patalon-talon ang ginagawa, hindi takbo. Nasa tabihan niya ako, hindi ko siya hinahawakan pero nakaalaylay ako sa kaniya. Huminto siya nang matanaw na malayo na sa amin ang mga Kuya niya.

“Kuya Alas!” Boses naglalambing nitong tawag kay Alas.

Huminto si Alas at nilingon si Flint. Walang alinlangan na bumalik si Alas at pinasampa sa likod niya.

Alam ni Alas na kapag tinatawag na siya ni Flint ay pagod na ito at magpapabuhat na. Nang tuluyan na kaming nakarating sa patag, huminto naman si Ace at pinalipat sa likod niya si Flint. Ganu'n kamahal ng mga Kuya si Flint na kahit pagod na ay bubuhatin pa rin nila ang bunso nilang kapatid.

Napapangiti na lang ako kapag nakikita ko silang magkakasundo at mahal na mahal ang isa't-isa.

Maya-maya pa kinuha ko na rin si Flint kay Alas at pinasan ko ito sa mga balikat ko. Naglakad na lang kami pauwi habang nagtatawan dahil puro kalokohan si Alas.

Sa apat si Alas ang pinaka-kwela, hindi nawalan ng banat. Kapag nga kami nag-uusap ni Xianelle palagi niyang nasasabi na napakalayo na ni Alas sa Alas na sobra niyang inaalagaan ng husto sa loob ng apat na taon pero ayaw niya na rin na bumalik ito sa dati dahil mas gusto niyang makikita itong malusog, masiyahin, nagagawa ang lahat ng bagay na hindi nito nagawa noon.

Kung mayroon mang hindi nagbago kay Alas iyon ay sanay itong mamuhay ng simple, walang arte ngunit hindi ignorante.

Kapag nakatingin ako kay Alas nakikita ko ang kabataan kong maloko at kapag kay Ace ako nakatingin nakikita ko ang kabataan ko na seryoso na lumalaban sa buhay.

Si Ace masasabi ko rin na malaki nag pinagbago niya nang makilala si Xianelle. Natutunan nitong maging malambing, natutong irespeto ang mga nakakatanda at hindi lahat ng tao sa paligid ay tau-tauhan niya. Hindi na rin kami tulad ng datin na nagsisigawan kapag nag-uusap na umaabot pa sa bantaan at kung minsan nagwawala siya. At higit sa lahat, natutunan niyang hindi lahat ng gusto ay makukuha.

He changed a lot and I like the new him because we're good now, he's a responsible older brother. We had a good bond and I make him feel that I am also his best friend.

“Sir Klinton!” Pagdating namin sa tapat nang mansion, sumalubong sa amin si Mang Jani.

“Oh, mang Jani!” Bati ko dito at kinamayan.

“Mano po.” Si Ace iyon at sumunod naman si Alas. Nagpababa si Flint para makapagmano din.

“Ay! God bless you, god bless. God bless. . . Napakababait e! Ang ga-gwapo pa manang-mana sa ama!” Puri pa nito sa amin.

Mahina akong natawa. “Anong atin?”

“Eh, Sir! Nakakalimutan niyo na yata? Fiesta na sa linggo dito sa farm, kaya nagkakabit kami ng mga banderitas para damang-dama ang selebrasyon!”

Saglit akong natigilan. Tangina. Ako may-ari, hindi ko tanda at talagang nakalimutan ko pa!

Sinulyapan ko ang mga kasamahan ni Mang Jani, ilang metro ang layo sa amin, nagkabit niya ito ng banderitas sa mga puno. Iyon pala ang laman ng truck na makulay nilang ibinababa.

Nang mapansin ako ay binati ako ng mga ito habang ang mga anak ko naman ay lumapit sa mga ilang-ilang nasa baba na kasamahan ni Mang Jani para magmano.

“May maitutulong ba ako, Mang Jani?”

“Ah? Wala, Sir! Wala! Kaya na namin ito. Ipapaalam ko lang sana sainyo ni Ma'am Xianelle na kakabitan namin ng banderitas mula sa bungad ng farm hanggang sa buong farm. At itatanong ko na rin kung gusto niyo ring padaanin sa bahay niyo ang mga banderitas? Kasi nais ng mga kasamahan ko dito na pati sa mga bahay-bahay namin ay maglalagay, itatanong ko lang kong ayos din sa inyo?”

Tumango ako dahil alam kung iyon ang magpapasaya sa kanila. Isa pa, nagkaroon ako ng ideya upang mas napaganda pa ang lahat para sa paghahanda sa fiesta.

“Iyon lang ba! Wala hong problema. Kung papalibutan niyo ng banderitas ang buong farm, samahan niyo na rin ng mga ilaw para magandang maglibot sa gabi at kung may hinanyayaan kayong mga bisita, pwedeng-pwedeng dumalo. Maghahanda ako, kaya magsasaya tayo sa linggo!”

“Talaga, Sir? Masaya ‘yan! Matutuwa ang mga kasamahan ko niyan.”

Pagkatapos makausap si Mang Jani, pumasok na kami sa loob ng mansion. Sabay-sabay kaming nagpunas ng pawis ng mga anak ko at nagpalit ng damit bago ko sila dinala sa kusina para ipagtimpla sila ng gatas habang magluluto ako ng almusal.

“Are you okay now?” Ginulo ko ang buhok ni Flint.

“Hingal pa rin ako, Papa, taas kasi no'ng aakyatin doon sa bulol po e.”

“Anong bulol? Burol ‘yon, ikaw iyong bulol.” Binuntonan ni Alas ng tawa.

“Ahh, sorry. Bulbol ako e.”

Sa sinabing ‘yon napuno ng tawa naming tatlo ang apat na sulok ng kusina habang nagtataka sa amin si Flint kung bakit.

Tangina. Dati mga kaibigan ko lang ang kasama ko sa tawanan ngayon mga anak ko na.

“Ang sakit mo sa tiyan, Flint, huwag ka ng magsalita please.” Sambit ni Alas habang nakahawak sa tiyan.

“Hindi ka bulbol at wala ka pa no'n, bro.” Segunda naman ni Ace.

“Bakit ikaw, meron na? Patingin!” Lumapit si Alas kay Ace.

“Wala. You're unbelievable, Alas, we're just eight years old.” Napailing si Ace.

“Sinong napagod ng husto? Itaas ang kamay!” Itinaas ni Alas ang kamay at halos magkasabay kami ni Ace na nagtaas rin ng kamay.

Palipat-lipat ang mga mata ni Flint sa aming tatlo na para bang sinasabi niyang mahina kami.

“Ako po hindi!” We laughed as we heard his answer.

“Grabe naman talaga lakas ng bunso namin e! Ano bukas ulit?” Aya ni Ace.

“Pwede po next month naman? Gusto ko play basketpoll po bukas!” Hirit ni Flint.

“Bro, bakasyon na iyang hinihingi mo e! At saka anong basketpoll? Ibabasket mo 'yong poll? Wag na! Mag-jogging na lang tayo!” Natatawang tugon ni Alas.

Napapailing na lang kay Alas dahil sa kanilang dalawa ni Ace madalas pinapatulan ang bulol na tagalog ni Flint na ginagawang katatawanan.

“Who's in for the basketball tomorrow?” I asked and the three of them raised their hands immediately.

I chuckled. “We will play then.”

“Yehey! Thank you, Papa!” Tuwang-tuwa si Flint na para bang iyon ang ikinawala ng pagod niya.

Sa kalagitnaan ng pagluluto ko narinig ko ang maliliit na yapak pababa ng hagdan kasabay ang matinis na boses ng anak kong babae.

“Hello? Halo! Lobie is up now! Any body here? Yohoo!” Ganu'n na ganu'n palagi si Lobie sa umaga kapag walang nakikitang tao sa ibaba.

“Dito kami!” Sigaw ni Flint.

Mabilis ang pagtakbo na ginawa nito patungo sa loob ng kitchen nang makitang kaming apat lang sa kitchen ay hindi ito tumuloy sa pagpasok.

“Does girl is not allowed?” She innocently asked.

“Good morning, princess! Come!” Aya ni Ace.

“Good morning. . .” Nagpalipad ito ng halik kay Ace.

“Morning, Ate Lobie po!” Inalok ito ni Flint ng gatas.

“Hello!” Kumaway ito kay Flint.

“Only beautiful lady allowed, now kiss me.” Sinalubong ito ni Alas at itinuro ang pisngi na humihingi ng halik.

“Good morning, Kuya Alas! Are we good?” Nang tumango si Alas saka lang humalik si Lobie pagkatapos ay tumakbo ito papunta sa akin.

“Hello, Papà! Cuddle please.” Nagpapabuhat ito sa akin.

Pinatay ko ang stove bago kinarga ang anak ko. Pinatakan ko ito ng halik sa pisngi. Mahigpit ngunit maingat ko itong ikinulong sa mga bisig ko upang ibigay ang hinihingi niya.

Ilang minuto siyang nasa bisig ko bago nag-request ng gatas. Agad na tumayo si Ace upang ipagtimpla si Lobie kaya pinaupo ko na ito sa stool upang ihain na ang mga niluto ko.

Tinulungan ako ni Alas at Ace na ayusin ang sa hapagkainan ang almusal namin. Marunong sila ng mga simpleng gawain dahil kapag si Xianelle ang nagluluto ng pagkain namin tumutulong ang dalawa kaya natuto ng mga gawain.

“Mommy!”

“Xian-Xian!”

“Mamà? Mamà!”

“Mama!”

Nag-uunahang sumalubong kay Xianelle ang mga anak namin nang makita siyang nakatayo sa bungad ng dining area.

Naunang nakayakap si Alas, humalik sa kamay ni Xianelle. Sumunod si Ace na humalik sa pisngi habang si Flint ay yumakap sa kaliwang hita ni Xianelle. Si Lobie, nahirapan na bumaba sa stool kaya ibinaba ko pa ito.

Tangina, gumawa ako ng mga kaagaw sa asawa ko. Ako lang dapat ang yumakap at humahalik sa kaniya pero ngayon ang dami ko ng kaagaw—dagdagan ko pa kaya?

“Mahuli pangit!” Sigaw ni Alas dahilan para awtomatikong umikot si Lobie at nagmamartsang lumapit sa akin dahil nga nahuli na siyang yumakap kay Xianelle.

“Papà, Kuya Alas, bully me again!” Sumbong ni Lobie habang hinihila ang mangas ng suot kong t-shirt.

Nagbaba ako ng tingin kay Lobie na mahaba ang nguso. Sinulyapan ko si Xianelle, niyayakap niya ang mga anak naming lalaki na para bang lahat ito ay baby pa. Kinarga nito si Flint at yumakap lalo sina Alas at Ace.

Shit! Nakakainggit.

“Boys, let go of my woman.” Saway ko sa kanila.

I smiled at her as our eyes meet. Damn! She make my heart race when she smiles at me.

“Shut up, Daddy! We are Mommy’s baby!” Tugon ni Ace.

Abah! Pumapalag pa.

“You're now a grown man, Ace.”

“Not yet, Daddy, we are Xian-Xian forever baby! Mainggit ka please!” Pang-uuyam ni Alas.

Tangina. Masasapak ko na ang isang ito pero naalala ko anak ko pala 'to. Walang ganti, tangina!

“Hala, hala! Don't test my patient, I might throw you three in the middle of the see for bullying my beautiful princess.” Kinarga ko si Lobie.

“There is no beautiful in here just my Xian-Xian!” Ngiting-ngiti si Alas.

Paano ko ito ibibingo kung nakikita ko ang sarili ko sa kaniya? Parang sinaktan ko na rin ang sarili ko. Piste!

“Don't make your little sister upset again, Alas,” Saway ni Xianelle.

“Come here, Lobie, hug me.” Aya ni Xianelle.

“Mama, I want to sleep with you po later.” Humilig si Flint si balikat ni Xianelle.

Iyan ang hindi pwede! Ako na naman ang lugi! Putanginà talaga!

“You can not leave your handsome room, Flint.” Paalala ko sa kaniya dahil paborito niya iyon.

Karga ni Xianelle si Flint na lumapit sa amin ni Lobie. Sinalubong ko siya ng halik sa labi bago niya hinawakan si Lobie at niyakap.

“Good morning, hubby.” Hinaplos niya ang pisngi ko.

“Good morning too, mi amor.” Hinalikan ko siya sa pisngi. “Sakto nakapagluto na ako, kumain na tayo.”

Tanga ako lang ito! Naglalambing na parang hindi nagseselos sa mga anak!

“Sorry tinanghali ako ng gising, babawi ako sa'yo.” Pinaupo niya si Flint sa silya nito at ibinaba ko naman si Lobie sa katabing silya.

‘Yan ang gustong-gusto ko! Tangina! Nilipad na tuloy ‘yong selos ko sa mga anak ko! Sige na, maglambing na kayo ngayon sa Mommy niyo! Basta solo ko siya mamayang gabi—magkakasundo tayo!

I grin and whisper to her. “I like that.”

Gusto ko siyang pupugin ng halik kaso masama na nag tingin sa akin ng dalawa kong panganay.

“That's not what I mean.” Pinandilatan niya ako bago sinulyapan ang mga anak namin.

“But that's I want.”

Our table is four six person. Pareho kaming nakaupo sa kabisera ni Xianelle kaya magkaharap kami sa kaliwa magkatabi sina Alas at Ace habang kaharap nila si Lobie at Flint.

We are both head our family and no other people who can lead nor dictate us. We created our own family. Our table, our rules.

Before we start, eating we pray first. Lobie lead a prayer because she was assigned for today. As always in her prayer, her Kuya Alas don't bully her anymore.

Sa pagkain, inaalalayan ko si Ace at lobie na nasa kaliwa't kanan ko habang si Xianelle naman kay Flint at Alas na nasa kaliwa't kanan niya rin.

“Ah, mi amor, the fiesta of our farm is coming. Naghahanda na sila.” Basag ko sa katahimikan ng pagkain namin.

“Iyon nga rin ang sasabihin ko sa'yo, kasi natanaw ko kanina na nagkakabit sila ng banderitas. Let's have a party here, let's celebrate with them.” She suggested that's make me smile and nod.

That's also what I want.

“Anything you want, mi amor.”

“Party?” Singgit ni Lobie. “I like that, I want to dance! Dance, dance!”

“Many foods too?” Tanong ni Flint.

“Yes, baby!” Hinawakan niya ang pisngi ni Flint bago tumingin sa akin. “Can you leave it to me, hubby? Ako na ang bahala mag-organize, sa foods and everything, okay?”

“Sure, do whatever what you want to make it special. Just don't hesitate to tell me if you need a help, don't stress yourself okay?”

“Oo naman! Thank you, hubby!”

After breakfast, Alas and Ace go to the computer to attend their online class while the other twins are in the garden have a meeting to their mathematics teacher.

Xianelle go outside to talk to the wives of the workers to make a plan for the upcoming fiesta. She was so excited now that she even let the maid cooks for our lunch.

Maliban sa namamahala nitong mansion kapag wala kami, may lima kaming kasambahay na gumagawa ng lahat sa loob ng bahay pero hindi sila dito natutulog dahil asawa sila ng mga trabahante ko na dito lang rin nakatira sa farm.

While I am inside my office here in our mansion. Taking care of all the paper for Pendilton Empire and also having a meeting with my underboss and Consiligere everyday through video call. Listing for their reports.

Nasa Spain si Rodrigo ang nag-aasikaso ng mga trabaho ko doon habang si Denmark naman ay nasa Manila ang pinagkakatiwalaan ko sa loob ng Pendilton Empire.

Since, there is no problem in the Pendilton Empire, I asked Denmark to come over and brought lot of lights for the display that my workers doing.

°°°

Puno ng pailaw at makulay na banderitas sa harap ng mansion. May malakas na musika at sa gitna sumayaw anak kong si Lobie kasama ang ilang kaedad niya at mga matatanda.

Itong tatlo kong anak nakaupo sa foldable chair nila sa bandang gilid, umiinom ng buko juice habang pinapanuod ang kapatid nilang nakikisaya.

Si Xianelle, nagbabahagi ng mga pagkain na nakalagay sa styro kasama ang ilang ali sa mga taong dumarating galing sa kabilang baryo.

Maraming pagkain at inumin sa kubo na bukas para sa lahat. May mga table and chair na papupuwestuhan kapag kakain.

Sympre, ako nakaupo sa silya sa harap ng mesa para sa anim na tao at kaharap ko ang mga pangit na nilalang sa mundo; Lance, LV, Cyrus, Renzi and Scott.

Hindi ko na nga inimbitahan nakadalo pa rin at kasalukuyan kaming naglalaro ng walang kwenta habang nag-iinuman.

“What is the meaning of FS?” Pahula ni Lance.

I rolled my eyes. “Field study.”

“Tangina mo king, masyado kang seryoso sa buhay.”

“Feeling sexy?” Sagot ni LV.

“Wrong.”

“First sex!” Sigaw ni Renzi.

“Mo sino? Gago, mali!”

“Feeling sorry!” Sagot naman ni Cyrus.

“Wrong.”

“Fuck shit!” Sagot ni Scott at kumamot sa ulo. “Mahina ako diyan—”

“Correct! Tangina mong gago, ka! Apakatalino mo, pachupa nga!”

Dahil nahulaan ni Scott, talo kami. Uubusin namin ang isang bote ng beer.

“Ako naman!” Bumalik na Lance sa silya niya at si LV naman ang tumayo.

“Bobo ako sa mga acronym na ‘yan! Bugtong na lang, ayusin mo LV, iyong sagot dapat doon ako magaling!” Protesta ni Scott.

“Oo ba, King! Ready?” Uminom siya ng beer bago nagsalita na ikinatawa naming lahat.

“Bungtong, bungtong. . . Nasa babae ang sigaw, nasa lalaki ang galaw.” Kumindat-kindat pa ito.

“Basketball!” Sabay-sabay na sagot namin nina Lance, Cyrus, at Renzi.

“Ulol! Magaling ba diyan si Scott?” Tumawa si LV.

“Mga bobo na ‘to! Sex lang ang sports ko ‘no!” Giit pa ni Scott.

“Putangina, tama! Nadali mo, Scott!” Itinuro pa ni LV si Scott.

Kumunot ang noo ko. “Hayop ka, LV. Ano ang sagot doon? Iyong mga bobo kami? Gusto kong tamaan ng kamao?”

“King, kalma, sex iyong tamang sagot.” Saway sa akin ni Lance na tumatawa-tawa pa.

“Ganu'n ba? Sports ko rin ‘yon.” Pinigilan kong tumawa at uminom ng beer.

“Same!” Itinaas ni Lance ang baso.

“Likewise.” Tugon ni Renzi.

“Mga hayop kayo! Makabuntis sana kayo!” Panunumpa ni Cyrus.

“Back to you!” We answered in unison and laughed hard.

Nagsibalikwasan ang mga loko na para bang may papalapit sa akin na kailangan nilang mawala sa paningin ko.

“Papà.” Yumakap sa akin si Lobie at isinandal ang ulo sa dibdib ko.

Yes, my daughter.

“Yes, baby?”

“I shared my ponytails with ny friends and I gave them some of my toys because they don't have that. I'm a good girl, you will buy me a new toys and many ponytails right?”

Napamaang akong napatitig sa mukha niya bago sinulyapan ang mga batang kalaro niya kanina na ngayon may hawak nang mga manika.

Tangina. Kulang na lang ipamigay ang suot niya. Nasobrahan naman sa pagiging mabait itong anak ko tapos sa akin, maniningil!

“Of course, but you don't cry to me when you missed your toys while I still can't buy you a new one, deal?”

Kapag ito namimigay parang nanaginip, hahanapin kinabukasan at iiyakan kapag wala na.

“You're the best Papà ever!” Umakyat siya sa kandungan ko at hinalikan ako sa labi bago niyakap. “Yucky, you smell bad, Papà”

Pinunasan niya ang kaniyang labi at hindi maipinta ang mukha. Humingi ako ng paumanhin sa kaniya dahil nakainom ako.

I chuckled and hugged her tightly.

Lumapit sa amin si Xianelle, tumayo siya sa likuran ng silya ko at niyakap ako bago hinalikan sa pisngi at hinawakan ang kamay ni Lobie.

“Where’s the boys?” She asked.

“They are—”

Kumunot ang noo ko nang hindi ko sila makita sa pwesto nila pero agad ring nabaling ang atensyon ko sa tilian at sigawan sa gitna ng dance floor.

Putangina. Gumigiling na sa gitna kasama ng limang unggoy! Kaya naman pala biglang nag-ingay.

“I want to dance too!” Agad na tumakbo si Lobie patungo sa kanila ni hindi ko nagawang pigilan.

Tangina.

“Hey, Lobie!”

Hahabulin ko pa ito pero naupo sa kandungan ko ang asawa ko, kinuha niya ang mga kamay ko at ipinatong sa tiyan niya habang hawak iyon.

“You're drunk?”

“No, mi amor.”

“What if ngayon na ako bumawi sa’yo?” She smiles playfully.

I gulp and lick my lower lip dahil nate-tempt akong halikan siya at patulan ang pang-aakit niya dala na rin ng alak na nainom ko pero hindi pwedeng mawala ang paningin ko sa mga bata.

“How about the kids?” Sabay naming sinulyapan ang mga bata.

Nakapabilog sina Lance at nasa gitna nila sumasayaw si Lobie habang ang tatlong Kuya pinupukol ito ng masamang tingin na para pang naagawan sila ng pwesto.

“Ang hindi gumalaw, supot!” Sigaw ni Scott na siya namang ikinasayaw nang tatlo dahilan para magtawanan sila.

Buwisit talaga.

“Hindi nila pababayaan ang mga bata.” Xianelle kiss me on the edge of my lips.

“You're turning me on right now, mi amor.” Tumayo ako habang karga siya.

Habang naglalakad ako paalis doon ay nagawi sa amin ang mata ni Cyrus, kinindatan ko siya at agad naman siyang tumango. Ibig sabihin, bantay muna sila sa mga anak namin habang gagawa kami ng baby.

Ito na nga sport ko!

Shit! Hindi na ako makapagpigil pa at hindi na ito aabot sa kwarto. Dinala ko siya sa likod ng kubo, may malaking puno sa tabi no'n wala ring nagagawi dito kaya masarap dito maglampungan.

“Klinton?” Tinampal ako ng asawa ako sa dibdib ng napagtatanto doon ko siya dinala.

Tabi mga engkanto, maligno at kung ano pang demonyo kayo. Dito ko muna titirahin ang asawa ko.

“Come on, mi amor, bend over.” Pinatalikod ko siya sa akin dahilan para maitukod niya ang mga kamay sa puno ng malaking mangga.

“Just wath the children and I do the rest.” Sa pwesto namin kitang-kita pa rin ang mga bata sa malayo.

Walang pakundangan na itinaas ko ang laylayan ng suot niyang dress at ibinaba ang panty niya pagkatapos sunod kong ibinaba ang suot kong pantalon kasama ang brief.

“I can't believe this—ughh!”

Napatakip siya sa kaniyang bibig nang walang pasabi na ipinasok ko ang aking malaking espada sa kaniyang makipot pa rin na kweba na kay sarap manatili sa loob.

“Ugh! Mi amor, shit! Ang sarap mo.”

Hinalikan ko siya sa batok at nagsimulang gumalaw sa loob niya. Marahan at madiin.

Habang tumatagal pabilis ng pabilis ang pagbayo ko na niyayanig ang buong katawan niya. She almost scream in pleasue but she's controlling herself ‘cause people might heard us.

Daig pa namin nito ang teenager na tumitikim ng patago pero ang pinagkaiba namin mag-asawa kami na kahit may mga anak na ay ini-explore pa namin ang bagay tulad nito—napatunayan namin na walang nuno sa puno.

[< ʕ´•ᴥ•̥`ʔ ʕ´•ᴥ•̥`ʔ 𝓣𝓱𝓮 𝓔𝓷𝓭 ʕ´•ᴥ•̥`ʔ ʕ´•ᴥ•̥`ʔ>]