Siya si Rasselle 19 year old, isang kolehiyala na mahilig kumanta, na iniingatan ng kanyang ama dahil sa kanyang sensitibong damdamin. Ngunit ang kanyang buhay ay nagbago nang makilala niya si Rage Hidalgo -Isang charming, ngunit misteryosong lalaki na magdudulot ng bagong pag-ibig at pagkakamali sa kanyang buhay. Marupok na babae si Rasselle pagdating sa kanyang buhay pag-ibig -Ngunit nagbago ito ng paulit-ulit na lang siyang sinasaktan ng lalaking mahal n'ya kaya nakipaghiwalay na lamang ito kay Rage. Pinangako n'ya sa kanyang sarili na hinding hindi na siya magpapakatanga, kahit sa sinong lalaki na magkaroon ng interes sa kanya, kailanman. Ano kaya ang gagawin ni Rasselle kapag natuklasan nito ang lihim ni Rage kung bakit nagawa siya nitong lukohin? Lihim na pilit tinatago ng kanilang magulang. At ano ang dahilan ng mga ito kung bakit nagawa nila ito kay Rasselle?Matatanggap kaya n'ya itong muli sa kaniyang buhay at mapapatawad? Mapapatawad din kaya n'ya ang kaniyang magulang na inaakala n'yang kakampi. At ano ang magiging buhay ni Rasselle , kapag pumayag siyang pakasalan ang isang lalaki na minsan na siyang niloko? Subaybayan po natin ang storya ng dalawang tao na pilit pinaghihiwalay ng kanilang mga magulang sa The Melody of Heartbreak ni J.C.E Cleopatra.
View More•RASSELLE
"Ano ba ang sinusulat mo sa Slam Book mo kapatid? Hanggang ngayon ba naman meron ka n'yan? Panahon pa 'to ng digmaan ng mga Kastila at Amerika. At saka hindi kana high school student." Tanong ni Chyrll sa akin. "Huwag mo na akong pakialaman dito kapatid. Ubusin mo na yang kape mo, dahil kanina pa yan sa harapan mo nag-aabang kung kailan mo siya hihigupin." Nakangiti kong sagot sa aking kaibigan, sabay turo sa kaniyang kape na naiinip na. Kung tao lang seguro ang kape, baka nagsalita na ito at nagreklamo. "Patingin nga ako, nahihiwagaan talaga ako sa sinusulat mo." Sabi nito sabay hablot sa Slam book ko. Nag-agawan kami, pero ayaw niya talagang ibalik sa akin. At marami na ding nakatingin sa amin na kapwa naming costumer dito sa Starbucks. "Akin na kapatid! Isusumbong kita kay Tito Wilson na may binabalak ka nanaman na tumakas at pumunta sa Casa Isabella! mamayang gabi" Pananakot ko, baka sakaling matakot sa pagbabanta ko. Baliw pa naman ang kaibigan kong ito. "Gusto mo samahan pa kita kay Daddy. Manhid na ako sa sermon non noh! Paulit ulit na lang ang mga litanya niya. Baka ikaw ang isumbong ko kay Tito William na may crush kana. Kaya, huwag kang madamot, babasahin ko lang eh. Hindi na ako nakipag-agawan pa sa kaibigan ko. Hinayaan ko siyang gawin ang gusto niya. Name: Rasselle David Nickname: Dyesebel Address: Bawal isulat, magagalit si Mommy at Daddy, baka puntahan ako ng mga manliligaw ko, kahit wala naman. Pager no. none Birthday: 03/19/2006 Age: 19 Zodiac Sign: Virgo Favorite Subject: Syempre ang paborito ng lahat, recess Books: Wala, sakit lang sa ulo. Favorite Movie : Ihuhulog kita sa puso ko. Favorite Color: Red, Blue Music: The Past Singer: Rey Parker TV Program: Sineskwela / Going Bulilit Channel: Imbestigador at Socco Dress Outfit: Fitted para sexy ako palagi Perfume: Downy Antibac para tipid. Kailangan magtipid ang mahal ng tuition f*e ngayon sa College, Pets: Tikbalang Lucky # 19 Motto in Life : What is beauty? if the brain is empty Who is your Crush? Si Bentong Duling at Bungi Define Crush: is Paghanga Who is your first kiss? Ipis at butiki. Favorite Expression: Nakanguso, duling dulingan Who is your Bestfriend? Chyrll Laitera. What is your ambition in life to become succefull? "Sa ngayon, wala pa. Landi landi mona ako ngayon. Talents? "Dance, Singing . Okay! Natutulig na tainga ko saiyo. ^The other side of me.^ What is love? "Hay naku! 'Wag mo nang ipaalala. Ayaw ko ng balikan 'yan. Next question pls! Who is your first love? "Pati ba naman 'yan babalikan pa natin? Wala bang ibang tanong? Yes! Kaya nga tinawag na 'slam book' eh Ang dami mong reklamo. "Nakakaloka! Nangangatwiran ang slam book. Sasagot ka ba o hindi? " Ok! Fine! Hulaan no na lang para may thrill! Hindi yong puro ka lang tanong diyan. Kaloka ka, wala kang ibang ambag kundi ang magtanong lang. Malaki ba siya? "Hellllo! Lahat naman ng crush ko, sa tingin ko ay malaki 'di ba? Walang small. Walang toothpick, Lahat sila... Patola size! Hay naku! Hindi na dapat tinatanong yan, matic na malaki ang lahat sa kanila. Even Enchong Dee,? "Crush ko ba 'yon? Parang hindi naman. Hindi ko na-feel. Mukhang maliit yong kanya. Malaki pa yata ang okra ng middle east sa kanya. Message mo sa crush mo, seguro naman meron ka non? "Alam mo, sa dami mong tanong yan lang ang nagustuhan ko. Syempre meron, yan paba mawawala. Magsusulat na ako ha, tama na ang madaming tanong. Okay! Natutulig na tainga ko saiyo eh. "Dear Crush, Una sa lahat, at hindi sa huli. Crush ko ang tatay mo- Charot -Malamang ikaw yon. Hindi naman ako disperada para maging sugar Daddy ang tatay mo, at ayaw kong makalbo ng nanay mong pakialamera- na mala Anabelle Rama at Carmina Villaruel -Charot ulit." Basa ng aking kaibigan. "Pwede ba, hinaan mo lang yang pagbabasa mo! Pinagtitinginan na nila tayo." Saway ko sa aking kaibigan. "Oo na, huwag ka ng makulit. Para kang sira sa sinusulat mo. Yong tatay ang crush mo, kadiri ka naman kapatid." Tumatawang sabi pa nito sa akin, at kunwari pang nandidiri sa akin. "Akin na nga kasi yan. Para ka ding sira diyan eh. Slum book for myself ko 'yan eh. "Hindi pa ako tapos, teka lang. Inilayo pa nga n'ya sa akin ang Slum Book ko. Napapatakip na lang ako ng palad sa aking mukha, at talagang nilalakasan pa niya ang kaniyang boses habang nagbabasa. Kaunting patalastas lang, gusto kong patawanin ka, hanggang sa sumakit ang tiyan mo at mapaebak ka sa short mo, hehehe. Sege na nga. Sisimulan kona kung bakit sumulat ako saiyo. Ganito kasi 'yan, wala akong magawa ngayon, gusto ko lang bulabugin ang nananahimik mong mundo, hehe, piece. Charot ulit. Nakakailang Charot naba ako? Pangtatlo konaba? Kulang pa, dagdagan ko pa ha. Sumulat ako dahil may bagong bili akong papel at ballpen galing Canada. Last na to pangako. Ehem... Alam mo crush kita, kahit alam kong duling ka at bungi ka. Hindi crush ng eroplano ha, kundi crush sa puso, hindi din puso ng saging ha, kundi puso ng tao. Alam mo kung bakit? Kung sakaling lukohin kita, hindi mo ako masisisi dahil alam mo na ang sagot dahil pangit ka, dahil nagsawa na ako saiyo at naghanap na ako ng gwapo. Alam mo, iniisip ko, hindi tayo tao, kundi bagay tayo, hehehe. Ang talandi ko ba? Shit! Kinikilig ako, para akong kinukuryenteng isda ngayon habang sinusulat ko itong liham na'to para saiyo. Huwag kang maingay ha, atin atin lang 'to. Kapag pinagsabi mo, matic break na agad tayo, kahit hindi pa nagiging tayo. Kaligayahan mo ay kaligayahan ko din, ang kalungkutan mo ay kalungkutan ko din. Ang tagumpay mo, syempre tagumpay ko din. Ang kamatayan mo, aba! Sulohin mo noh!!! Ano ako stupida para sumama saiyo? No way, ano ka sinuswerte, may pangarap pa ako sa buhay, at pangarap ko pang makapag asawa ng afam na mayaman. Okay ito na talaga, hindi kona pahahabain pa, baka abutin pa tayo dito ng sagala. At alam kong hindi kana natutuwa sa mga pinagsasabi kong nonsense. Nakikita kona rin kung gaano kalaki ang butas ng ilong mo, kasing laki ng butas ng kalabaw ni Yaya Aning sa Probinsya. Sumulat nga pala ako saiyo, dahil gusto ko lang ipaalala saiyo na may kulang ka pa na limang peso sa akin ng mangutang ka sa akin ng sinabi mo na ililibre mo kami ng aking kaibigan na si Chyrll sa Starbucks, Kilala mo naman siya diba? S'ya yonh kaibigan ko na mahilig umakyat sa puno ng mangga kapag gusto naming tumakas at pumunta sa bar, o tanda mona. Iyon pala ay wala kang dalang pera. Akala mo, hindi na kita sisingilin sa halagang limang peso? Bayaran mo ako kapag nabasa mo ang sulat kong ito. Kapag hindi mo ako binayaran, tutubuan ko ang limang peso na kulang mo, araw araw. At huwag mong kakalimotan na magpasalamat sa kalapati kong alaga, dahil napagod siyang lumipad, maihatid lamang ang sulat ko para saiyo. Hanggang dito na lang Ang DYOSA SA UNIVERSE Rasselle Naniningil Hanggang sa matapos ni Chyrll ang pagbabasa ng slum book ko, ay tawa lamang ito ng tawa. "Ano, tapos kana?" Nakairap kong tanong. "Ito na," Tumatawa pa din ng ibalik nito sa akin ang pinakaiingatan kong Slum book -noon at hindi na ngayon dahil may pakialamera akong kaibigan. "Mabuti naman binalik mona, akala ko iuuwi mo pa. Nakakainis ka alam mo ba 'yon? Tingnan mo sila nakatingin sa atin at pinagtatawanan nila ako. "Paano ba naman ako hindi tatawa? Puro kabaliwan yang sinusulat mo sa Slam Book mo, tapos para ka lang nakikipag-usap sa sarili mo." Malukong sagot ni Chyrll. "Ewan ko saiyo, palibhasa ampalaya yang lovelife mo. Walang lalaking nagkakamali saiyo." Ganti kong pang-aasar sa aking kaibigan. Ganito kami palagi, mahilig kaming magkaibigan na tumambay sa kapihan. Kahit may sarili na kaming Coffee shop na dalawa. Gusto parin namin ang ganitong eksena. Gusto pa kasi namin madagdagan ang kaalaman sa pagbebenta ng mga kape. Umingos ito ng nguso sa akin. Alam ko na kapag ganito ang kaibigan ko, napipikon na ito sa akin. Nalulungkot ako sa kaibigan ko, buhat ng umuwi ito dito sa Pilipinas ay nagkaroon ito ng sakit na amnesia sa hindi ko malaman na dahilan. Dahil kahit mismo siya ay hindi alam ang naging dahilan. Pinagdarasal ko na lang na sana isang araw ay mag miracle. Bumalik ang alaala niya. Tanging naalala na lamang nito ay ang mapait na nakaraan, sa mag inang Tita Rochelle at Carlyn. "Umuwi na nga lang tayo, magpahinga mona tayo ngayon bago tayo tumakas mamayang gabi." Pag-aya na lang nito sa akin. At akmang tatayo na ito. "Kapatid, paano kung huwag na lang kaya tayo umuwi. Ganun din naman, mapapagalitan din tayo kapag tumakas tayo mamaya." Pigil ko. Nag-isip ito saglit, at maya maya ay lumiwanag ang mukha nito. "Good idea yan kapatid. Takasan natin ang mga body guard mo. Pagkatapos, maghanap tayo ng hotel na pansamantala nating pagtatambayan." Masayang turan nito. Dahil sa tuwa namin ay nag high five kaming dalawa. Nagmamadali kaming tumayo sa aming inuupuan. Sinilip mona namin ang aming bodyguard sa labas. Nagkatinginan kaming dalawa na magkaibigan. Alisto ang dalawa. Nakabantay sa exit door. "Paano tayo makakatakas kapatid kung bantay sarado tayo ng mga bugok na ito? "Ako ang bahala, kapatid. Kumalma ka lang diyan. Lumapit sa amin ang dalawang bodyguard. "Ma'am Rasselle, uuwi na po ba tayo?" Tanong sa akin ni Jerome. "Hindi pa, gusto ko lang sabihin sainyo na matatagalan kami dito. Kung gusto n'yong umorder ng kape, pumili lang kayo, at ako na ang bahalang magbayad." Sabi ko Nahihiya naman na ngumiti ito sa akin. "Hindi na po Senyorita Rasselle, trabaho po namin na bantayan kayo dito, kahit magtagal pa po kayo ni Senyorita Chyrll." Magalang na sagot ni Jerome. Tumango tango ako ng aking ulo. "Pero, kapag nagbago ang isip nyo, pumunta lang kayo sa counter, okay!" Sabi ko pa. Tumalikod na nga kami ng aking kaibigan sa dalawang bodyguard ko. "Akala ko ba ikaw ang bahala? Bakit wala kang ginawa?" "May naisip na ako kapatid, kaya humanda kana. Sumunod kana sa akin sa comfort room. "Ano naman ang gagawin natin sa Cr? Hindi naman ako naiihi. "A, basta. Sumunod kana lang sa akin. Huwag ng marami pang tanong, kapatid. Gusto mong sumama sa akin magbar diba? "Oo," Sagot ko na may kasama pang pagtango ng ulo. "Yon naman pala eh. Sumunod kana lang sa akin. Okay! Sumunod na nga lang ako sa likuran ng aking kaibigan. Pagkapasok na pagkapasok namin sa loob ng c.r ay kinandado ni Chyrll ang pinto. "Kaya mo bang umakyat diyan sa bintana kapatid?" Tanong sa akin ni Chyrll. "Parang oo, parang hindi kapatid." Kinakabahan na sagot ko. Ang hirap talagang tumakas sa bodyguard ko kapag ganitong may ginagawa kaming kalokohan. "Para ka talagang sira. Halika, tingnan natin. Hindi naman seguro masyadong mataas ang tatalunin natin." Sabi pa nito na hindi mo makikitaan ng takot. Pikit mata na lang akong sumampa sa inodoro. Pareho kaming nakasampa at sabay din naming sinilip ang labas ng bintana. Malaki naman ang bintana, kasing laki ito ng pangkaraniwang bintana sa bahat, at magkakasya kaming dalawa kapag sabay kaming umakyat. "Ano, game?" Tanong sa akin ni Chyrll. Agad naman akong tumango ng ulo. "Sege, pero mag pray mona ako. Baka ito na ang huling sandali ko sa lupa. "Huwag na, pampatagal lang 'yan. "Sege na nga, kontrabida ka talaga. Sabay na nga kaming sumampa sa pasimano ng bintana. Yakap yakap ko pa ang Slam book ko. Hindi ko pwedeng iwan ito, kahit ano pa ang mangyari. Kahit mamatay pa kaming dalawa ng aking kaibigan sa gagawin naming pagtalon sa bintana ng C.R. Mukha na kaming butiki na kapit na kapit ang pagkakahawak sa bintana. "Kapatid, handa kana ba? Mauna na akong tatalon, sumunod kana lang sa akin. Tumalon nga ang aking kaibigan sa hindi kataasan na bintana. Sumunod naman ako. "Ayos, kapatid. Nagawa natin!" Masaya kong sabi. At parang bata na pumapalakpak pa ako. "Ang galing natin." Masaya ding ani ni Chyrll at nag aper pa kaming dalawa. "Mga kuya, ayon po sila. Ang hinahanap po ninyo!" Rinig naming sabi. Pareho kaming napalingon at nagkatinginan pa kaming magkaibigan "Senyorita Rasselle, Senyorita Chyrll! Bumalik po kayo dito!" Tawag sa amin ni Jerome at Lander. "Kapatid, takbo!" Sambit ko."Rasselle Regala! Napabaling ang tingin ko sa upuan ni Prof. "Bakit po Sir John Lloyd?" Nagtataka kong tanong. "Bakit lahat ng sagot mo dito ay hindi ko po alam, dahil hindi pa ako ginagawa ng mga araw na 'yon nila Mommy at Daddy. Tama ba ang sinagot mo dito? Hindi ko naman alam ang aking gagawin. Hindi ako makatingin kay Sir John Lloyd. Pinagtatawanan narin ako ng aking mga kaklase, lalo na ang aking mga kaibigan. "A, e sir. Ano po ba ang tanong sa number 1?" Nahihiya kong tanong kay Sir. Napailing na lang ito ng kanyang ulo. "Pumunta ka sa likod. Tumayo ka don, at huwag kang uupo hangga't hindi ko sinasabi!" Utos sa akin ni Prof. Napakamot na lang ako ng aking kilay. Hanggang ngayon ba naman ay nangyayari ito sa akin? College na ako, ano ba yan!" Maktol ng aking isipan. "Ayan, slambook kasi ang inaatupag, hindi ang gumawa ng research work natin." Pang-aasar ni Chyrll sa akin. Kaysarap lang batukan talaga nitong kaibigan ko. Kaibigan ko ba talaga siya? Humanda din talag
•Rasselle Limang araw na buhat ng magsimula ang aming klase... Pareho kaming masaya ng aking kaibigan na si Chyrll ng magkaroon kami ng panibagong kaibigan. Noong una, nag-aalangan pa kaming lumapit sa kanila ng mag uuwian na ang lahat. Pero, dahil makapal ang mukha ng aking kaibigan ay nilapitan namin sila at nakipagkilala. Mababait naman sila, mukha lang mataray tingnan lalo na si Aria, sa una lang nakakailang dahil nasanay lang seguro kami ng aking kaibigan na kami lang dalawa ang palaging magkasama. Si Isadora na medyo kulot ang buhok, pero bumagay naman sa kanya. Nung unang kita pa lang namin sa kanila, nilait lait pa ito ni Chyrll, pero kami lang dalawa ang nag-uusap noon. Kung hindi lang daw ito maputi, iisipin daw n'ya na may lahi itong mangyan. Si Szarina naman, clingy, mahilig mang asar kahit maliit na babae, bansag sa kanya ni Chyrll ay Banak o kaya ay si Nakba, hindi daw kasi nalalayo ang height nito sa mga adamyan. Si Marian naman, matangkad at pang modelo ang height...
"Manang Lowena! Pakitawag nga si Yaya Michelle, kanina ko pa siya hinahanap hindi ko makita!" Tawag ko kay Manang. "Sandali po Senyorita Rasselle, puntahan ko po sa laundry area. Napahinto ako saglit. Nakalimotan ko, inutusan ko nga pala si Yaya Michelle na labhan ang mga panty ko. "Manang, huwag na ho pala, nakalimotan ko. Inutusan ko ho pala siya na i handwash ang mga panty ko." Sabi ko. "Ikaw na bata ka, ki bata bata mo pa makakalimotin kana agad. Hala, kumain kana ng almusal mo bago ka pumasok sa eskwela." Wika ni Manang Lowena. Tumawa na lang ako sa tinuran ni manang. Sumunod na lang ako sa kanyang likuran patungong dining area. Habang kumakain ako, pumasok si Yaya Michelle. "Senyorita Rasselle, tapos ko na po labhan ang mga panty mo, nakasampay na po lahat. Kinuha ko na rin po ang mga bag mo, at sapatos. Alin po dito ang gagamitin mo sa bag?" Magalang na sabi ni Yaya Michelle. "Ano ba ang magandang gamitin ngayong araw? Louis Vuitton o Chanel?" Tanong ko, at hum
"Kuya, ibaba mo pa, yung kita na dapat ang ulo ng pagong! Whoah! Ang yummy yummy mo naman!" Sigaw ni Rasselle at tumayo pa talaga ito sa ibabaw ng table."Bumaba ka nga diyan, kapatid! Nakakahiya ka, may pagtayo kapa talaga diyan. Alalahanin mo, tumakas lang tayo. Kapag may kumuha saiyo ng video at in-upload sa Facebook tiyak na maba viral tayong dalawa, lagot na talaga tayo nito! Ikukulong talaga tayo nito sa isla nila lolo." Saway ni Chyrll sa kaniyang kaibigan na lasing na lasing. "Ikaw ang may gusto nito diba? Ang magsaya tayo, kaya nga tayo tumatakas, tapos pipigilan mo ako! Bitiwan mo ang kamay ko, kapatid. Gayahin mona lang ako." Ayaw paawat na turan ni Rasselle."Sabi ko magsasaya lang tayo, pero hindi yong para tayong nakawala sa hawla ng mga tigre. Bumaba kana d'yan!" Pagpilit pa nito kay Rasselle..."Ayaw ko! Hayaan mona ako kapatid. Habang bata pa tayo, gawin natin ang mga gusto natin, kahit pinagbabawalan pa tayo ng mga parents natin; Whoah! Party, party!" Muling sigaw
"Aray! Ano ba yan, hindi manlang marunong mag-ingat! Ano bulag lang! Hindi nakikita ang daan?Naiinis kong sambit ng mabangga ako at napaupo sa semento ng isang tao na hindi ko kilala. "Sorry miss, hindi kita napansin. Nagmamadali kasi ako, pasensya na talaga. Tumingala ako ng magsalita ang nakabangga sa akin. Hindi kaagad ako nakapagsalita kaagad. "Shit! Ang guwapo n'ya sobra. Natulala ako sa kanyang taglay na kagwapuhan, pero saglit lang. Tumayo akong mag-isa at nagkunwari paring galit. Pinagpagan ko ang kamay ko at ang suot kong jogger pants. "Sa susunod manong, tumingin ka sa dinadaanan mo para hindi ka nakakadisgrasya! Paano kung sa maputik na daan ako napaupo, may magagawa ba yang paghingi mo ng sorry sa akin?" Pagtataray ko pa. "Miss nagmamadali ako, kung hindi mo matanggap ang paghingi ko ng sorry saiyo wala na akong pakialam don. At saka hindi pa ako manong para tawagin mong manong. Matikas pa ako. Mukhang mamahalin yang mga suot mo, tanggapin mo itong black card ko. Wa
•RASSELLE "Ano ba ang sinusulat mo sa Slam Book mo kapatid? Hanggang ngayon ba naman meron ka n'yan? Panahon pa 'to ng digmaan ng mga Kastila at Amerika. At saka hindi kana high school student." Tanong ni Chyrll sa akin. "Huwag mo na akong pakialaman dito kapatid. Ubusin mo na yang kape mo, dahil kanina pa yan sa harapan mo nag-aabang kung kailan mo siya hihigupin." Nakangiti kong sagot sa aking kaibigan, sabay turo sa kaniyang kape na naiinip na. Kung tao lang seguro ang kape, baka nagsalita na ito at nagreklamo. "Patingin nga ako, nahihiwagaan talaga ako sa sinusulat mo." Sabi nito sabay hablot sa Slam book ko. Nag-agawan kami, pero ayaw niya talagang ibalik sa akin. At marami na ding nakatingin sa amin na kapwa naming costumer dito sa Starbucks. "Akin na kapatid! Isusumbong kita kay Tito Wilson na may binabalak ka nanaman na tumakas at pumunta sa Casa Isabella! mamayang gabi" Pananakot ko, baka sakaling matakot sa pagbabanta ko. Baliw pa naman ang kaibigan kong ito. "Gu
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments