Nagkaroon ng VIP Guest ang Trinity University para sa graduating class. May mga personal security sa bawat sulok at ang iba ay may mga sniffing dogs pa. Sa ‘di kalayuan ay may sniper na nakaabang.
First year pa lang si Seraphina at kasalukuyang President na ng Student Body. Mabilis ang kilos ni Seraphina. Matalas ang kanyang pakiramdam lalo na sa mga kahina-hinalang kilos. Madali niyang nakikilala kung sino ang dayuhan sa loob ng campus at hindi.
Mabuti na lang at hindi siya nagdalawang-isip na isuong ang kanyang sarili sa isang delikadong sitwasyon upang iligtas ang presidente. May homemade bomb na nakaabang sa mayabong na halaman kung saan dadaan ang president. Walang nakapansin maliban sa napakanipis na usok na hindi nakaligtas sa singkit na mat ani Seraphina. Sinunggaban ni Seraphina ang president upang ilayo siya sa tiyak na kapahamakan. Humanga ang lahat sa kanyang katapangan kaya nakilala niya si Alberto.
Binigyan siya ng scholarship ng Office of the President bilang pasasalamat bukod sa lihim na pagtustos ni Alberto sa kanyang mga personal na pangangailangan. No questions ask, iyon ang kanyang panuntunan. Mabilis rin siyang nakakuha ng trabaho sa King’s Construction. Nakakuha siya ng unang project ng magpagawa ng bahay si Gen. Edwards.
“Mission Accomplished General. This is a great house.”
“Be my guest sa house blessing.”
“Sure, General. I will surely come.”
Magiliw si Seraphina sa karamihan ng mga tao. Matapos ang house blessing ay lihim siyang tinawagan ni Albert.
“Stay for tonight para sa tunay na house blessing.” Nasa loob ng kotse si Seraphina at handa na sanang bumalik sa kanyang inuupahan tirahan. Naghintay siya hanggang sa magsipag-uwian ang mga bisita ni Albert. “Where are you?” Hinintay siya ni Albert sa gate.
“Al…what is this?”
“Give me your hand.” Umiling si Seraphina. “Just give me your hand. Kailan ka pa natutong tumanggi sa akin?” Silang dalawa na lang ang naiwan sa loob ng kabahayan. Iniabot sa kanya ang susi ng bahay. Mahigpit na niyakap ni Albert ang dalaga. Matagal niya itong iningatan at sinigurong lahat ng luho at kanyang mga pangangailangan ay naibibigay niya.
“What is this?”
“The key is yours. This is our hidden abode, my dear Seraphina. Hinintay ko ang gabing ito.”
“Albert…” Hindi pa halata ang katandaan ni Alberto. Siniil kaagad ni Albert ng halik ang babae. Natuto na ring tumugon si Seraphina sa kanya lalo pa’t lumalaban siya ng espadahan. Gusto niyang marinig kung paano humalinghing ang babae. Pinangko niya ang babae at iniakyat sa ikalawang palapag ng bahay na iyon. Nanginginig ang kalamnan ni Seraphina palibahasa ay mangyayari iyon sa unang pagkakataon ng kanyang buhay.
“Shhh! Trust me, Seraphina.”
Hindi niya naisip na hahantong sila ni Albert sa ganoong sitwasyon. Ang akala niya ay mabait lang ang lalaki at itinuturing siyang parang isang anak.
Hindi na first time na mahalikan siya ng heneral. Sinisimplehan na siya noon ni Alberto at hindi naman siya bayolente. Ngunit iba na ang ihip ng hangin.
“With lights or lights off?”
“Lights off?”
“I want it with lights para makita ko ang iyong kabuuan. Akin ka, Seraphina. Walang ibang sasaling sa iyo simula sa araw na ito kundi ako lang. Ang halik mo, ang isip mo, ang iyong pagkababae ay akin.” Nagdikit ang kanilang mga balat.
“Be gentle, Al. This is my first time.”
“Sure, my darling Seraphina. I want to break in your door.” Nguniti sang malakas na bira ang kanyang ginawa na sukat ikaiktad ng katawan ni Seraphina.
Napakapit sa silver brass ang babae. Napahiyaw siya sa naramdamang kirot sa pagitan ng kanyang mga hita. Naramdaman niya ang maiinit na labi at palad ng lalaki na gumapang sa kanyang balat. Hindi niya makokontrol ang heneral sa gusto niyang mangyari kaya nagpaubaya na siyang tuluyan. Masyado siyang malakas at mas malawak ang kanyang karanasan sa larangang iyon lalo na kung babae ang pag-uusapan.
Minarkahan ni Albert ang kabuuan ni Seraphina. Sa kabila ng kanyang hikbi, nakangiti ang lalaki matapos niyang makuha ang lahat sa babae.
“Ano ang mangyayari sa akin ngayon?”
“Dito ka na uuwi. I will meet you here. Here’s your budget.” Pakiramdam niya ay isang siyang professional at high class prostitute.
Nanakit ang balakang ni Seraphina. Hindi pa niya lubusang kilala ang heneral. Hindi niya alam kung maituturing na suwerte ang kanyang natamo sa kabila ng malaki niyang suweldo sa construction firm. Dahan-dahan siyang naglakad at naupo habang hawak ang isang tasa ng mainit nak ape. Sa harapan niya ay isang lalaking mas matanda sa kanya na nakasuot lang ng putting bath robe na seda. Tahimik na nakamasid sa kanya ang lalaki.
“Ilang taon na ba tayo rito? Hindi pa kita lubusang kilala. Ni minsan ay hindi mo man lang ako ipinakilala kahit sa iyong pamilya.”
“Well, I am separated with my wife, Seraphina. Malungkot ang buhay ko kaya palagi lang ako sa trabaho. I spend my life working on this mission. I want to spend the rest with you. Let’s do this mission together and be done with it.”
“Minsan, naiisip ko na hindi tama ang lahat ng ito.” Hindi naman mahina ang isip ni Seraphina. May lihim siyang nalaman tungkol sa heneral kaya pautakan na lang labanan sa pagitan nilang dalawa.
“Kung anu-ano na naman ang naiisip mo, Seraphina. Halika nga rito.” Pinalapit niya ang babae sa kanya.
“Ang lahat ng ito, ang bahay, ang relasyon natin, hanggang kailan natin itatago ang lahat ng ito.”
“Matagal mo na akong kilala. Alam mong hindi ko hahayaan na pagdudahan mo ang lugar mo sa bahay na ito.”
“Isa mo lang akong parausan at kabit.”
“Shut up!” Dumapo ang malakas na sampal sa pisngi ni Serpahina sa unang pagkakataon.
“Hindi lang naman iyon ang iniisip ko. Ayaw mong isama kita sa bahay. Marami kang alibi. Huwag mo akong gawing tanga. You trained me to be smart and wise. Hindi man lang kita maipakilala sa mga kaibigan ko.”
“Ayaw mong malaman nila o hindi ka handa sa magiging reaksyon nila?”
“Pareho.”
“Hindi kita pinili para itago sa mundo.”
“Natatakot ako.”
“Just stay with me.”
Hindi makapaniwala si Seraphina sa pangyayaring iyon. Sino ang makakaisip na ipakidnap ang 5-months old niyang anak? Nanginginig sa takot si Silhouette na lapitan siya nito at sa pagkabigla sa balita ay sinampal niya ang kapatid.“Bakit mo iniwan ang bata ng ganoon lang, Silhouette?”“Ate, saglit na saglit lang naman ako. May kinuha lang ako. Pagbalik ko, wala na si Baby.”“Huwag na kayong mag-away. Tawagan mo si Sandro. Sabihin mo ang nangyari sa anak niya,” utos ni Salome.Iyon ang malaking problema. Halos limang buwan rin simula ng manganak siya ay hindi siya dinalaw ni Sandro kaya nagagalit ang mga magulang niya sa lalaki.“Ano bang nangyayari sa inyo ni Sandro? May problema ba? Bakit hindi niya kayo rito dinadalaw?” tanong ng ina. Pawang pananahimik lang ang kanyang isinukli.“Anong problema, Seraphina?” tanong ng ama. Mukha siyang seryoso habang nasa tabi ng babae ngunit wala siyang narinig na tugon mula sa anak.Matagal na siyang nakakatanggap siya ng mga anonymous message at
Pinanindigan ni Silhouette na ipaubaya si Sandro kay Seraphina. Saglit pa lang ang kanilang relasyon kung tutuusin. Walang matagalang ligawan pero naging sila kaagad ni Sandro. Ipinikit ni Silhouette ang kanyang mga mata ngunit tumulo pa rin ang luha niya. Hindi niya natitiyak kung kailan niya makakalimutan ang pait ng kanyang unang pag-ibig.Kinabukasan ay nagmamadali siyang nagtungo sa Sybils, isang kilalang dress shop both local and international. Sinikap niyang kunin kaagad ang trabaho kahit mababa ang offer sa kanya. Ipinangako niyang hindi na siya aasa sa kanyang ate. Samantalang sa opisina ng King’s Construction, tahimik na nakayuko si Seraphina. Napabuga ng hangin si Leo Shin at inihagis ang puting envelop na iniabot nito. Napahampas siyang bigla sa mesa sa labis na pagkadismaya.“What’s the meaning of this, Seraphina? Bakit ngayon pa? We have a big project!”“Sir Leo, hindi ko rin ginusto na umabot sa ganito. Pero may bagay akong kailangang harapin at hindi ko na maaaring i
“Hindi mo alam ang sinasabi mo Seraphina. Kaya kong panindigan kung sino ako. Hinuhusgahan mo na kaagad ang kapatid mo at kung paano ko siya mamahalin.”“Sandro, alam kong hindi ka seryoso sa kapatid ko. Napagkamalan ka lang siya and then what? Naging kayo na? Just because of a single kiss.” Natigilan si Sandro.“Have you been spying on us? And you are betraying your sister’s trust now.”“Hindi ko mapapayagan ang tulad mo sa pamilya namin.”“Then bakit ko kailangang panagutan ang dinadala mo? Think about your actions, Seraphina. Hindi mo pa ako kilala. Bakit mo ito ginagawa sa aming dalawa!”Tumalikod si Sandro at hindi na pumasok pa sa sala upang magpaliwanag kay Silhouette. Nakumpirma niyang may plano si Seraphina.Pumasok na sa loob ng sala si Seraphina. Nandoon at naghihintay sina Salome at Simon upang magpaliwanag sa kanyang mga sinabi. Tumulo ang luha ni Silhouette. Hindi na bumalik si Sandro matapos nilang mag-usap sa hardin.“Nasaan si Sandro?” tanong ni Silhouette.“Umuwi na
He sealed it with a kiss matapos niyang ilagay ang kuwintas sa leeg ni Silhouette. At wala ring pagsidlan ng tuwa ang dalaga sa mga pangyayari ng gabing iyon. Umapaw sa saya ang kanyang puso habang ikinukuwento ang mga pangarap niya sa buhay. Parang wala nang makakapigil sa kanya na sundin ang kanyang puso. Wala nang makakahadlang na harapin ang kanyang kinabukasan.“I’ll get inside now and… see you later!” Muling ginawaran ng halik ni Sandro ang babae sa noo. Yumakap naman ng mahigpit si Silhouette at saka pumasok sa loob ng unit.Napasandal si Silhouette sa likod ng pinto while holding her chest. Matindi ang tibok ng kanyang puso na para itong sasabog tulad ng first time nilang pagkikita matapos nilang mapagkamalan ang lalaki na kanyang ate.Humakbang siya patungong sala ngunit nakita niya ang anino ng babae na may hawak na wineglass.“Huh, Ate Seraphina? You’re still awake?”“Hinintay talaga kita.”“May mahalaga ba tayong pag-uusapan?”“Gaano kayo kaseryoso sa relasyon ninyong dala
He enjoyed Silhouette’s company and Charlotte never heard of Sandro complaining on errands. She is sure that his brother is in-love with Silhouette too. Hindi niya maintindihan kung bakit ganoon ang kilos ng kanyang nakatatandang kapatid.“Are you sincere with my bestfriend?” nakapameywang na usisa ni Charlotte. Hindi naman umimik ang binata. “Hey, answer me!”“Bakit mo ba ako tinatanong? Kailangan mo pa ba akong kilatisin eh, kilala mo na ako.”“Huwag kang pa-fall kasi uutusan ko ang mga tauhan mo para ipabugbog ka.” Pinagbantaan niya ang kuya. Nakita ni Charlotte ang kakaibang ngiti ng kausap. “Kailangan ni Silhouette ng magtatanggol sa kanya. Lagi kasi siyang binu-bully ng grupo ni Ivan. Magtatapos na kami pero walang ipinagbago ang mga ugali nila.”“Hindi sila tunay na lalaki. Mga bahag ang buntot ng mga iyon. Huwag ka nang mag-alala. Everything has been taken cared of para sa aking mahal na mutya.”“How did you know that?” Tahimik lang ang lalaki sa kanyang tabi habang nasa backs
Hindi halos nakakain si Silhouette ng hapunan. Parang busog na busog ang kanyang puso habang nakikitang kumakain si Sandro sa tabi niya. Nai-imagine niya ang labi ng binata kung kasinglambot rin ba ito ng pork humba.“Silhouette, tititigan mo na lang ba si Sandro? Punum-puno pa ang plato mo. Ang mahuli ay maghuhugas ng plato.”“Ate naman, ikaw na lang kaya. Never ka pa namang naghugas ng plato.”“I will help you.” nahihiyang sabi ni Sandro.“Talaga! Omg, nakakahiya naman.” Hindi nagpaawat si Sandro pero ang siste, nag-jack en poy pa sila. Talo si Silhouette at siya pa rin ang naghugas ng plato. Pero hindi naman umalis si Sandro sa tabi niya.Hindi kayang itago ni Silhouette ang kanyang nararamdaman kay Sandro. The moment na nakita niya ang lalaki at napagtantong nagkamali siya ng kanyang hinahalikan at iniiyakan ay hulug na hulog ang loob niya rito. Hindi naman siya iniwasan ni Sandro. Ang limang taong agwat nila ay hindi naman lalabas na sobrang tanda ng lalaki sa kanya.Nagpapahangi