Share

Chapter 02

last update Huling Na-update: 2025-04-09 20:23:31

Nang nalaman kong buntis ako, all I think about is paano ko palalakihin ang bata na hindi nangungulila sa sarili niyang ama? Like, I'm willing to do anything to give him everything in life, how my parents spoiled me and kuya, gagawin ko iyon sa kaniya.

I know my child deserves better kaya iyon lagi ang iniisip ko. Pero iba na ngayon ang sitwasyon, malapit si Kuya kay Brent, it's impossible for me to hide him from his own father?

"Paano kung kamukha niya si Brent?" Mahina kong tanong sa sarili ko. Hindi ko alam kung ano ang idadahilan ko sa parents ko.

"What if sabihin ko nalang sa kanila na magta-trabaho ako sa ibang bansa? Pero hindi rin naman puwede kasi buntis ako." Hihiga na sana ako ulit nang biglang bumukas ang pintuan ng kuwarto ko.

"It's time to eat, Tasha. Mom and dad is waiting." Ani ni Kuya Shione. Walang gana akong tumayo at sununod na rin sa kaniya.

Nagiging tamad na talaga ako, parang kaunting galaw ko nga lang ay lagi akong napapagod.

"Well, there's nothing wrong with that. I think it can help her to improve a lot." Rinig kong sabi ni Mommy. Mukhang ako na naman ang pinag-uusapan nilang dalawa.

Sa totoo lang ay mahilig akong gumala no'n pa man, gusto ko kasing mag explore pero iba na pala kapag magiging ina kana. Lahat ng nakasanayan mo ay unti-unti mong binabago, hindi dahil sa opinyon ng ibang tao kung hindi dahil sa gusto mong maging healthy at ligtas ang bata habang nasa sinapupunan mo ito.

"Good morning po." Bati ko sa kanilang dalawa ni Daddy. Humalik muna ako sa pisngi nila bago maupo sa tapat ni Kuya.

"So, how are you, Anak?" Tanong ni daddy sa akin. Ngumiti ako rito habang naglalagay ng pagkain sa plato ko.

"Ayos lang naman po, Daddy. I'm looking for a job right now since, ayaw ko naman na tumambay lang dito sa bahay." Ngumiti si Daddy sa naging sagot ko habang si mommy naman ay panay tango lang.

Nilapag ni Kuya ang kutsarang hawak niya at tumingin sa mga magulang ko. "Our company is looking for applicant. Alam niyo naman na nagsisimula pa kami and I think we need Atasha in our company po." Kumunot ang noo ko. Tumango naman si Mommy at Daddy.

"What? Kuya, wala pa akong experience -"

"I know. That's why I asked my friend if we can hire you?" Napatingin ako kay Mommy at Daddy.

"Well, that's okay, Baby. I mean, for someone like you na wala pang experience sa job, makakatulong iyon para mas matuto ka pa. Hindi ka naman namin minamadali na magtrabaho, anak pero para naman din hindi sayang ang oras mo." Nanghihina akong napatingin kay Daddy.

Umaasa na kakampihan niya ako.

"Tama ang mommy mo, Tasha, it's a good start for you." Napayuko ako at hindi na alam ang sasabihin. Kapag kasi si kuya ang nagdesisyon, parang lahat nalang ay tama sa mga magulang ko.

I mean, I still have a choice but in my case right now, I don't think I had.

"Nakakainis naman, e!" Mahina kong bulong sa sarili ko.

"May sinasabi ka ba, Atasha?" Tanong ni Kuya. Pilit akong napangiti at umiling dito. Gusto ko talagang tumanggi pero siguro gagawin ko nalang iyon kapag nandoon na ako sa company.

Katulad ng sabi ni Kuya maaga akong pumunta sa office nila. Infairness, ha? Nasa two storey ang building, medyo malawak din naman siya at halatang hindi tinipid dahil pagkapasok mo palang ay sobrang fresh ng paligid.

"Ms. Lopez po?" Ngumiti ako sa babaeng sumalubong sa akin. I knew her! If I'm not mistake siya ang fiancee ni Mr. Suarez?

"Are you working here?" Hindi ko mapigilang itanong iyon sa kaniya. Mahina siyang tumawa sa akin. Ang hinhin niya kumilos. My God! Ano ba itong pinasok ko?

Ibig sabihin ba ay pampalipas oras niya lang ang nangyari ng gabing iyon? Kung naghiwalay sila. . . Ibig sabihin lang nun ay wala talagang pakialam ang lalaking iyon sa kung sino ang nakakasama niya sa gabi!

Well, ano ba ang expect ko sa mga lalaki? Pare-pareho lang naman sila!

"Get inside, Mr. Suarez is waiting for you-"

"What?! Siya ba ang mag-i-interview sa akin?" Gulat kong tanong. Mukhang hindi niya inaasahan ang naging reaksyon ko kaya kumunot ang noo niya.

"Yes. Is there any problem?" Nahihiya akong umiling dito. Tipid lang ang binigay niyang ngiti sa akin. "That's good. Pumasok kana." Napabuga ako ng hangin. Parang nasusuka ako na ewan, tapos ay nanlalamig ang kamay ko.

Pinihit ko ang doorknob at dahan-dahang binuksan ang pinto. Masyadong mabilis ang tibok ng puso ko lalo na nung magtama ang mata namin sa isa't isa.

"Get inside, Ms. Lopez." Napalunok ako at agad rin namang sinunod ang sinabi niya. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Parang nawala lahat ng isasagot ko.

Muli akong bumuntong-hininga at matapang na umupo sa harap niya. Nilapag ko ang folder kung saan nandoon ang resume ko at ibang requirements.

Kahit naman kasama si Kuya sa company na 'to ay kailangan ko pa rin namang dumaan sa tamang process.

Pinagmasdan niya muna ang resume ko bago tumingin sa akin.

"So, your name is Atasha Marie Lopez? 21 years old and fresh graduates?" Gusto ko sana siyang irapan pero hindi ko magawa.

You should be thankful, Atasha na hindi ka niya makilala pero, nakakainis pa rin talaga!

"Why should we hire-"

"Hindi ko talaga gustong mag-apply, okay? Pinilit lang ako ng kuya ko. Dapat nga ako ang nagtatanong kung ano ba ang mapapala ko kapag dito ako nagtrabaho?" Mahina siyang tumawa sa naging sagot. Hindi ko naman ugaling maging bastos pero, come on! Hindi ko naman talaga gustong mapalapit sa kaniya.

"So, your brother is not lying, huh?" Pinagtaasan ko siya ng kilay habang siya naman ay nakangising sumandal sa swivel chair na gamit niya.

"Ms. Lopez, I just want to inform you that we can hired someone better than you but, your brother talked to us and suggested that we should give you a chance to apply in our company since mababa ang mga grado mo at possible na hindi ka agad matanggap sa ibang company -"

"Are you insulting me?!" Hindi ko maitago ang inis ko nang sabihin niya iyon sa akin. Kahit naman mababa ang grado ko, at least nag-aaral pa rin ako, okay? "And FYI, Mr. Suarez, grade doesn't define you as a person." Pagtatanggol ko sa sarili ko. Totoo pala talaga ang sabi ni Kuya, walang kuwenta 'tong kausap!

"Yeah, you're right. Grades do not define you as a person, but it will definitely tell what kind of a student you are, so grades do matter." Napabuga ako ng hangin. Hindi ko alam kung bakit nakikipagtalo pa ako sa lalaking 'to.

Una sa lahat, pinilit lang ako ni Kuya na magtrabaho dito. Pangalawa, I don't like working with him! Paano ko itatago ang pagbubuntis ko at paano kung makilala niya ako? Pangatlo, mayabang siya at akala mo kung sinong matalino.

Oo na! Matalino siya pero, hambog pa rin!

"E 'di maghanap ka ng better." Mahina siyang tumawa nang padabog akong tumayo at kinuha ang ilan sa gamit ko.

Ang kapal niyang maliitin ang grado ko! Oo at hindi mataas ang grado ko pero dahil iyon sa palagi akong absent at hindi nakakapasa ng requirements on time!

"Bumangon kana at papasok ka pa." Inis kong tinakpan ng unan ang tainga ko. Ang aga-aga e, ginugulo na naman ako ni Kuya. "Atasha Marie, babangon ka ba riyan o bubuhatin kita papunta sa banyo-"

"Hindi ako natanggap, Kuya! Hindi ako pasado sa best friend mo!" Sagot ko sa kaniya bago muling tinakpan ang mukha ko.

"You're hired, Atasha Marie. Sinabihan na niya ako kagabi kaya bumangon kana riyan." Kunot noo akong umupo sa kama at nagtatakanf tumingin kay Kuya.

"Ano ba ang trip niyo? Hindi nga ako qualified na applicant! May mas deserve ng spot na iyon, Kuya--Kuya!" Reklamo ko nang sapilitan niya akong buhatin papunta sa banyo ko.

"What the h--you're so annoying, kuya!" Reklamo ko nang walang alinlangan niya akong ilagay sa bathtub! Para na tuloy akong basang sisiw!

"What?!" Iritang tanong ko sa kaniya nang mapansin ang pananahimik niya. I'm still wearing my pajamas kaya hindi ko alam bakit ganito ang reaksyon ni Kuya.

"A-are you pregnant?" Nanlaki ang mata ko nang sabihin iyon ni Kuya. Napatingin ako sa sarili ko at dahil nga nabasa ang suot ko, halata ang medyo paglaki ng tiyan ko.

"Of c-course not! Lumabas ka nga! Hindi ba puweding busog lang ako tss!" Kunot pa rin ang noo niya pero sa huli ay mas pinili niyang lumabas.

My goodness! Ito talaga ang ibig kong sabihin, e. Paano nalang kung malaman nila na buntis ako at si Mr. Suarez ang tatay ng dinadala ko??

To be continued..

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • Accidental Night With The Stranger    Chapter 20

    Ilang araw na ang nakalipas mag mula nang malaman ko ang tungkol sa pagkatao ko. I can't remember anything about my past, but Levi kept on telling me that it's my decision to run away from my family. Ang sabi niya ay hiniling ko iyon sa kaniya."I'm leaving. Are you sure you don't want to come with me?" muling tanong ni Levi nang lalabas na siya ng kuwarto. Hindi na rin kami masyadong nag-uusap, hindi ko kasi alam kung dapat ko ba talaga siyang pagkatiwalaan lalo na at wala akong maalala sa nakaraan ko."Y-eah. . . mag-iingat ka," paalala ko rito. Marahan siyang tumango bago tuluyang lumabas ng kuwarto. Hinintay ko munang marinig ang pag-alis ng kotse niya bago tuluyang lumabas ng kuwarto."Mommy, bakit ngayon lang ka po lumabas? Daddy is waiting for you po kanina pa, but he left already," inosenteng sabi ng anak kong si Gavin. Marahan kong hinaplos ang buhok niya habang nakangiti rito."Napahaba ang tulog ni Mommy, e, pero hayaan mo at nag-usap naman kami ng daddy mo," I lied. I don'

  • Accidental Night With The Stranger    Chapter 19

    "Mommy! Mommy! Hindi po ba uuwe si daddy ngayon?" tanong ng anak kong si Gavin. Umupo ako para mapantayan ang tangkad niya."Uuwe ang daddy mo dahil birthday muna sa isang araw," nakangiti kong hinaplos ang pisngi ng anak ko. Ngumiti naman siya at hinawakan ang kamay ko."Mommy, pupunta po ba ang mga kaibigan ni Daddy?" natigilan ako sa naging tanong niya. Pilit akong ngumiti at umiling. Hindi ko alam ang dahilan ni Levi, pero may tiwala naman ako sa kaniya.Ilang araw na rin akong ginugulo ng mga ala-alang hindi ko alam kung saan nanggagaling o parte ba ng nakaraan ko. Simula nang makita ko ang kaibigan ni Levi, ay madalas ko na siyang mapanaginipan. "Hayaan mo at pupunta naman sina ate Emilia at ang mga anak niya," matamis na ngumiti ang anak ko at inosenteng tunango sa akin."Sige po, Mommy! Magbabasa nalang po ako para po matuwa si Daddy," mahina akong natawa sa sinabi niya. Tumango na na lamang ako at hinayaan siyang umakyat sa kuwarto namin. Hindi ko alam pero nakokonsensya ak

  • Accidental Night With The Stranger    Chapter 18

    "Serenity, ano ang ginagawa mo rito sa bayan? Hindi mo ba kasama ang asawa mong si Levi?" nakangiti akong umiling kay Ate Emilia, at tahimik na tumingin sa mga bagong paninda niyang libro, "masyado talagang abala iyang si Levi, ngayon nga lang iyan namalagi rito, madalas kasi ay nasa Manila iyon," sabi nito. Muli akong ngumiti at tumingin sa kaniya, "sabi niya ay namalagi siya rito simula ng ikasal kaming dalawa, kaya lang nagkaroon ng aksidente kaya wala akong maalala," tumango si Ate Emelia at binigay sa akin ang mga librong napili ko."Mag-ingat ka, Hija sa pag-uwe mo, ha? Sa susunod ay isama niyo na rito si Gavin, may mga bagong laruan akong binili," nakangiting sabi nito. Muli akong tumango bilang pagsang-ayon."Sa susunod na linggo na po ang birthday ni Gavin, sabi ni Levi ay anim na taon na siya nun," mas lumawak ang ngiti ni ate Emilia sa akin. Madami pa siyang sinabi bago ako tuluyang makapag-paalam sa kaniya.Habang papauwe ay hindi ko maiwasang hindi mapangiti. Ilang taon

  • Accidental Night With The Stranger    Chapter 17

    "I think I've seen her before. I just can't remember where and when," I said to Ethan as we headed home."She looks familiar, right?" Tumango ako bilang pagsang-ayon. She's adorable I mean, the shocked on her face when she saw us a while ago. Galing kami sa bahay nina Shan."Sino ba iyang pinag-uusapan niyo? Iyong kapatid ba ni Shan? Maganda iyon, balita ko nga ay galing iyon sa break-up," Marvin said. Halos sabay kaming napalingon ni Ethan sa kaniya."How did you know that?" ngumisi lang siya sa amin ni Ethan. Well, what do we expect from him. He's always that as*hole in our group.And just then, days had gone by like it's nothing. Medyo mabilis ang oras kapag nasa bahay ka pero, mas mabagal ang oras pag nasa trabaho."Hindi ba at nagtapos ang kapatid mo, Shan?" Kasalukuyan kaming nasa opisina nang biglang magsalita si Mavin. I don't what he's thinking."Yes. Why?" He answered,"Well, our head legal counsel is still searching for secretary," I frowned at what he said. Ako na naman an

  • Accidental Night With The Stranger    Chapter 16

    "Ayen, puwede bang pakibantayan muna si Jacob?" utos ko sa nag-aalalaga sa anak ko. Buong akala ko no'n ay magiging maayos na ang relasyon namin ni Brent pero, mas lalomg naging malabong mangyari iyon.Napabuntong-hininga ako habang nililigpit ang mga handa ng anak ko. He's one year old now, pero hindi niya man lang naramdaman ang pagmamahal ng kaniyang ama.Hindi ko rin alam kung paano ako tumagal sa relasyon namin ni Brent, mas madalas ang wala siya, kahit umuuwe naman siya ay hindi rin nagtatagal. I wonder what's on his mind. Pakiramdam ko tuloy ay umuwe lang siya sa tuwing gusto niyang may mangyar sa amin. Parang iyon nalang ang silbi ko bilang asawa niya."Ma'am, nandito na po si Sir," ani ni Ayen ilapag sa crib si Jacob. Tumango ako nagtungo sa labas ng kuwarto namin ni Brent. Iritado niyang inalis ang necktie niya at nilapag iyon sofa. Kasalukuyan kaming nasa may sala."Did you cheat on me?" nagsimulang mamuo ang luha sa mata ko. Ilang beses ko rin naririnig ang tungkol sa kan

  • Accidental Night With The Stranger    Chapter 15

    "Tama na 'yan," saway sa akin ni Ethan, at muling kinuha ang isang basong alak na hawak ko. Kanina pa ako nandito sa bar, at hindi ko alam kung bakit nandito ang isang 'to, "Atasha," muli niyang tawag sa pangalan ko."Hayaan mo muna ako, puwede ba?" nagsimula na namang bumuhos ang luha sa mata ko. Simula nang mag-usap kami ni Brent ay hindi na maalis sa isip ko ang mga sinabi niya, "ang sama ko ba? Bakit hindi ko man lang alam ang mga pinagdadaanan niyan?" tanong ko na nagpatigil kay Ethan."What's wrong? Nag-away na naman ba kayo?""Hiindi ba dapat ay maging pahinga namin ang isa't isa? Gano'n naman pag mag-asawa, hindi ba? But, why do I feel like we're making ourselves even more miserable?" humagulgol ako nang kunin ni Ethan ang iniinom kong alak, "dahil sa akin ay unti-unting nawawala sa kaniya ang lahat. . . hindi ko alam bakit napapayag siya ni Daddy, bakit? Bakit kailangan naming pahirapan ang isa't isa para lang protektahan ang kasal namin?" natawa ako habang nagpapahid ng luha

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status