"Good news! You and you're baby is healthy, Ms. Lopez. Kailangan mong ipagpatuloy iyan lalo at 3 months palang naman ang pagdadalang tao mo." Napabuntong-hininga ako habang nakikinig kay Doc.
Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin nasasabi kay Mama at Papa na buntis ako. Paano ko sasabihin kung alam kong hahanapin nila ang lalaki at pipilitin na magpakasal sa kaniya? Malabo rin mangyari iyon lalo at alam kong hindi na kami muling magkikita ng lalaking iyon. He's a stranger! Hindi ko rin alam kung bakit sa kaniya ako bumukaka nang gabing iyon? Well, I'm brokenhearted but, look what just happened? Dahil sa katangahan ko ay may nadamay na inosenteng bata. Pero, handa naman akong maging nanay sa dinadala ko, e. Ang akin lang e, sana nakahanap muna ako ng trabaho bago magbuntis. Kayang-kaya pa naman ng mga magulang ko but, it's my responsibility to take care of my own child. Hindi naman niya hinilingin sa akin na isilang ko siya sa magulong mundong ito. It just happened. Napabuntong-hininga ako habang pauwe ng bahay. You can do it, Atasha! Nakaya mo ngang mag-move on sa manloloko mong ex, e. Dito pa kaya? Napasabunot ako sa buhok ko. Kahit anong pangaral ko sa sarili ko, hindi ko magawa. I mean, it's already happened! Hindi ko puweding ipagsawalang bahala ang lahat lalo ang inosenteng bata ang dinadala ko. Growing up I knew how hard it is for our parents to take care of us. I mean, kahit busy sila sa trabaho ay nagkakaroon pa rin sila ng oras para sa amin. My dad doing his best for us, that's why I don't want to settle for less but, look at me? Nabuntis ng isang lalaking nakilala lang niya sa isang party. "Salamat po, Kuya." Ani ko sa taxi driver. Sa sobrang lalim ng iniisip ko ay hindi ko man lang namalayan na nasa tapat na ako ng bahay. Lumabas na ako sa taxi nang maabot ko sa kaniya ang bayad ko. Sakto lang naman ang buhay na meron ako, my parents owns a business, my kuya is one of the famous engineer of our town. Like, minsan ay nasa balita talaga ang nga natapos niyang project. Minsan nga lang ay ibang project ang inaatupag niya. Kumunot ang noo ko pagkapasok ko palang ng gate. Masyadong maingay sa may mini garden ni mommy, medyo malapit kasi iyon sa main entrance ng gate namin. "Kuya!" Pasigaw kong tawag rito para maagaw ang atensyon niya. Pinili kong humakbang palapit sa kinaroroonan niya. Mukhang may mga bisita pa siya or I think kasama niya sa trabaho. "Yow! My little princess is here!" Kusang umikot ang mata ko nang marinig ang sinabi niya. Mabilis siyang tumayo para salubungin ko. Hindi ko agad nabigyan ng pansin ang mga kasama niya. "Kuya, kailan ka pa nakauwe?" Tanong ko sa kaniya. Pinagtaasan niya ako ng kilay. "Well, where are you last night? Natulog kana naman ba sa boy-" "Ex-boyfriend!" Putol ko sa sasabihin niya. "Nag-overnight kami nina Mico and Carl." Paliwanag ko rito. Magsasalita pa sana si Kuya nang biglang lumapit sa amin ang isa sa mga kaibigan niya. "Wait. . . Have we met before?" Kunot noo akong napatingin dito. Mahinang natawa si kuya at tinapik sa balikat ang kaibigan niya. Nagtataka siyang sumulyap kay Kuya, kunot ang noo at halatang may inaalala. Mabilis na nanlaki ang mata ko nang mapagtanto kung sino ang lalaking nasa harapan ko. It can't be?! Napatingin ako sa likod nito at nakita ko ang lalaking tahimik na nakamasid sa amin. No! There's no way that we'll see each other again after what happened to us! "Ethan, that's my sister, okay? Gasgas na iyang linya mo." Hindi ko makuhang tumingin kay kuya na halatang inaasar ang kaibigan niyang si Ethan. "Brent, do you think we met her before?" Nananatili ang tingin ko do'n sa Brent. So, his name was Brent? Pinagmasdan ako nung Brent, hindi ko alam kung ano ang pumasok sa utak ko at mabilis akong tumakbo paalis sa Mini garder. Oh No! That's him! Ano ang ginagawa niya dito? Kaibigan ba siya ni Kuya? Of course, Atasha! Hindi naman iyan nandito kung hindi sila magkaibigan. I remember that Nathaniel, siya ang unang nakilala ko sa party but, Brent got my attention. Do'n na nagsimula ang lahat ng 'to. Kailangan kong masabihan si Carl, I mean. . . Wala akong masasabihan sa problema ko kaya kailangan kong makausap si Carl ngayon. To Carlita: Ackkla, where are you? :Carlita Why? I'm here at the spa. :Carlita If it's about you being marupok, shatap okay? Mahal ang bayad ko sa spa today. To Carlita: No! Badly need you rn. As in asap. Carlita: Nandiyan si Baby Shan ko? It's not worth it if wala siya. Kusang umikot ang mata ko. Inuna pa talaga ang harot kaysa itanong kung ano ang problema ng matalik niyang kaibigan, e. To Carlita: He's here. Carlita: Otw na ackla! Naghintay muna ako nang ilang minuto bago ko marinig ang malakas na boses ni Carl. My Gosh! Nasa 2nd floor ang room ko pero rinig pa rin talaga ang maharot niyang boses. At talagang nauna pa siyang pumunta kay Kuya Shion, ah? To Carlita: Akyak kana dito! Muli akong napasabunot sa buhok ko. Nakilala niya ba ako? I don't think makikilala niya ako. I mean, it's been 4 months already, right? Isang beses lang kami nagkita and that's it. Napatingin ako sa pintuan nang bumukas ito. It was my childhood best friend, Carl. Ang mataray niyang mukha ang agad na sumalubong sa akin. Maarte siyang umupo sa single sofa ng kuwarto ko. "So, what's wrong? Mahal talaga ang spa ko today." Ayon na naman siya sa spa. "Babayaran ko," Mabilis ko namang sagot sa kaniya. Agad naman niya akong inirapan na para bang mali ang naging sagot ko sa kaniya. Muli akong naglakad sa kuwarto ko. Kanina pa talaga ako paikot-ikot. Sasabunutan ang buhok at uupo tapos tatayo na naman. "Ano ba? What's wrong ba at you look like mapupunta sa mental?" Reklamo ni Carl. Muli kong nasabunutan ang buhok ko, hindi ko alam kung saan ako magsisimula. "Ako talaga sasabunot sa 'yo pag hindi ka nagsabi. Or should I call your ex para naman makapag-salita kana?" Mataray na niyang reklamo sa akin. Napahawak ako sa mukha ko at hindi ko alam kung saan talaga magsisimula. "Do you still remember the night na nagpunta ako sa isang party kasi nahuli ko si Jonathan na may babae? And my kuya was invited kaya napili kong nag-disguise so he can't recognized me?" Pinagtaasan niya ako ng isang kilay. "Yeah! I remember that kasi you told me na you lost your Vcard that night, right? Kung si Anna ay gustong magpakasal sa lalaking he just met that night? Ikaw naman ay literal na obob habang buhay." Muli akong napanguso nang irapan niya ako. Gets ko naman si Carl kasi kung tutuusin ay mali talaga ang ginawa ko. Pero, na dito na, e. "Carlito-" "It's Carlita! So, what now? Hinahanap ba siya ng kiffy mo at gusto mong maglook ako sa kaniya--" "Of course not! He's here, Carl! Nasa baba siya." Mabilis kong putol sa sasabihin niya. "Oh? Nasa baba naman - " Ngunit agad na naputol ang sasabihin niya nang mapagtanto ang ibig kong sabihin. "You mean. . . Isa pa mga kaibigan ni Kuya Shan?" Mabilis siyang pumunta sa bintana at sumilip sa kinaroroonan nina kuya. "Saan diyan?" Malandi niyang tanong. "That one na naka - navy blue shirt." Muntik na akong matumba nang malakas niya akong hampasin sa balikat. "Oh My Goshyyy! That's Brent Suarez? I heard it lang naman sa kuya mo, e. Alam ko ay may company silang pinapatayo? Silang apat pero wala ang isa sa kanila." Paliwanag ni Carl. "But seriously? He's so fvcking hot, huh? Like, you're so lucky na siya ang --" "Ano ka ba?! Hindi naman kasi ganun iyon." Reklamo ko at muling bumalik sa kama. Mahina siyang natawa at bumalik na rin sa sofa. "Ano ka ba? Malay mo hindi ka niya makilala kasi nga makapal ang make-up mo, hindi ba? You wear wig rin naman tapos hindi ka mukhang pandak kasi naka heels ka." Malakas siyang natawa nang irapan ko siya. "Kung makikilala ka man niya, sabihin mo na it was an accident." Muli niya pang dagdag. "Accident?" Paanong accident e naka-ilang ulit kami nang gabing iyon. Ni hindi na nga ako makapaglakad ng maayos dahil ang hapdi nun. Parang may napunit na kung ano. "Oo! Aksidente kang bum*kaka kasi pogi! Ano ka ba? That was an accidental one night stand. I think naman he's playboy kaya malabong maalala niya iyon. Apat na buwan na rin ang nakalipas, vackla!" Reklamo ni Carl. Gets ko naman ang punto niya pero hindi ko pa rin kasi talaga alam ang gagawin ko. Muli akong naglakad sa kuwarto ko. "Can you stop? Nahihilo na talaga ako!" Reklamo ni Carl. "Dinaig mo pa iyong nabuntis para magreact ka ng ganyan." Natigilan ako sa sinabi niya. Halata ang gulat sa mukha ko kaya ang nang-aasar na si Carl ay unti-unti rin naglaho ang ngiti sa labi niya. "Don't tell me. . ." "Yes. I'm pregnant, Carl." Mabilis akong lumapit para takpan ang bibig niya. Bigla ba naman siyang tumili ng napakalakas. Walangya talaga 'to, e! Ipapahamak pa talaga ako. "Baka marinig ka ni Kuya!" Saway ko sa kaniya. Marahan niyang inalis ang kamay kong nakatakip sa bibig niya. "Explain yourself, Atasha Marie Lopez!" Maarte niyang sabi sa akin. Just like what he said, I told him anything. Kung kailan ko nalaman na buntis ako at kung ano ang plano ko. Ang damu naming napag-usapan bago kami magdesisyong bumama. "Are you sure hindi makakahalata si Kuya?" Plano ni Carl na tanungin su Kuya tungkol kay Brent. I mean, it's okay for me naman na magsilang na wala ang tatay niya. That's my plan naman talaga kaso ang kulit lang ni Carl. "Papa Shan, nakauwe na ba ang mga friends mo?" Malandi niyang tanong sa kuya ko. Humawak pa 'to sa braso ni Kuya kaya natawa si Kuya rito. "Why? May natipuhan ka ba?" Tanong ni Kuya rito. "Si Brent sana-" "Huwag ka do'n." Agad namang nakuha ni kuya ang atensyon ko. "Why? Babaero?" Curios na tanong ni Carl. "No. Too late for you since nagkabalikan na sila ng ex niya. Engaged na nga, e. Kung maaga mo lang sinabi, baka makahabol ka pa." Parang tumigil ang mundo ko sa sinabi ni Kuya. No, Atasha! It's okay kasi plano mo naman talagang palakihin ang bata na wala ang tatay niya. Hindi dahil nakita ko na siya ay kailangan kong baguhin ang desisyon ko, if he's already committed to someone then, that's it. Wala akong karapatan na sirain pa iyon. "D*mn it!" Irita kong nabato ang cellphone ko. I accidentally liked his post. I decided to stalk his account nung umalis si Carl pero, sana pala hindi ko na ginawa. Napatingin ako sa cellphone ko nang tumunog 'to. Notification from my I*******m account. Brent Suarez followed you "No way! My Gosh! Nakakahiya." Naluluha kong sinubsob ang mukha ko sa unan na katabi ko. Baka alam na niyang ini-stalk ko ang account niya?! To be continued...Ilang araw na ang nakalipas mag mula nang malaman ko ang tungkol sa pagkatao ko. I can't remember anything about my past, but Levi kept on telling me that it's my decision to run away from my family. Ang sabi niya ay hiniling ko iyon sa kaniya."I'm leaving. Are you sure you don't want to come with me?" muling tanong ni Levi nang lalabas na siya ng kuwarto. Hindi na rin kami masyadong nag-uusap, hindi ko kasi alam kung dapat ko ba talaga siyang pagkatiwalaan lalo na at wala akong maalala sa nakaraan ko."Y-eah. . . mag-iingat ka," paalala ko rito. Marahan siyang tumango bago tuluyang lumabas ng kuwarto. Hinintay ko munang marinig ang pag-alis ng kotse niya bago tuluyang lumabas ng kuwarto."Mommy, bakit ngayon lang ka po lumabas? Daddy is waiting for you po kanina pa, but he left already," inosenteng sabi ng anak kong si Gavin. Marahan kong hinaplos ang buhok niya habang nakangiti rito."Napahaba ang tulog ni Mommy, e, pero hayaan mo at nag-usap naman kami ng daddy mo," I lied. I don'
"Mommy! Mommy! Hindi po ba uuwe si daddy ngayon?" tanong ng anak kong si Gavin. Umupo ako para mapantayan ang tangkad niya."Uuwe ang daddy mo dahil birthday muna sa isang araw," nakangiti kong hinaplos ang pisngi ng anak ko. Ngumiti naman siya at hinawakan ang kamay ko."Mommy, pupunta po ba ang mga kaibigan ni Daddy?" natigilan ako sa naging tanong niya. Pilit akong ngumiti at umiling. Hindi ko alam ang dahilan ni Levi, pero may tiwala naman ako sa kaniya.Ilang araw na rin akong ginugulo ng mga ala-alang hindi ko alam kung saan nanggagaling o parte ba ng nakaraan ko. Simula nang makita ko ang kaibigan ni Levi, ay madalas ko na siyang mapanaginipan. "Hayaan mo at pupunta naman sina ate Emilia at ang mga anak niya," matamis na ngumiti ang anak ko at inosenteng tunango sa akin."Sige po, Mommy! Magbabasa nalang po ako para po matuwa si Daddy," mahina akong natawa sa sinabi niya. Tumango na na lamang ako at hinayaan siyang umakyat sa kuwarto namin. Hindi ko alam pero nakokonsensya ak
"Serenity, ano ang ginagawa mo rito sa bayan? Hindi mo ba kasama ang asawa mong si Levi?" nakangiti akong umiling kay Ate Emilia, at tahimik na tumingin sa mga bagong paninda niyang libro, "masyado talagang abala iyang si Levi, ngayon nga lang iyan namalagi rito, madalas kasi ay nasa Manila iyon," sabi nito. Muli akong ngumiti at tumingin sa kaniya, "sabi niya ay namalagi siya rito simula ng ikasal kaming dalawa, kaya lang nagkaroon ng aksidente kaya wala akong maalala," tumango si Ate Emelia at binigay sa akin ang mga librong napili ko."Mag-ingat ka, Hija sa pag-uwe mo, ha? Sa susunod ay isama niyo na rito si Gavin, may mga bagong laruan akong binili," nakangiting sabi nito. Muli akong tumango bilang pagsang-ayon."Sa susunod na linggo na po ang birthday ni Gavin, sabi ni Levi ay anim na taon na siya nun," mas lumawak ang ngiti ni ate Emilia sa akin. Madami pa siyang sinabi bago ako tuluyang makapag-paalam sa kaniya.Habang papauwe ay hindi ko maiwasang hindi mapangiti. Ilang taon
"I think I've seen her before. I just can't remember where and when," I said to Ethan as we headed home."She looks familiar, right?" Tumango ako bilang pagsang-ayon. She's adorable I mean, the shocked on her face when she saw us a while ago. Galing kami sa bahay nina Shan."Sino ba iyang pinag-uusapan niyo? Iyong kapatid ba ni Shan? Maganda iyon, balita ko nga ay galing iyon sa break-up," Marvin said. Halos sabay kaming napalingon ni Ethan sa kaniya."How did you know that?" ngumisi lang siya sa amin ni Ethan. Well, what do we expect from him. He's always that as*hole in our group.And just then, days had gone by like it's nothing. Medyo mabilis ang oras kapag nasa bahay ka pero, mas mabagal ang oras pag nasa trabaho."Hindi ba at nagtapos ang kapatid mo, Shan?" Kasalukuyan kaming nasa opisina nang biglang magsalita si Mavin. I don't what he's thinking."Yes. Why?" He answered,"Well, our head legal counsel is still searching for secretary," I frowned at what he said. Ako na naman an
"Ayen, puwede bang pakibantayan muna si Jacob?" utos ko sa nag-aalalaga sa anak ko. Buong akala ko no'n ay magiging maayos na ang relasyon namin ni Brent pero, mas lalomg naging malabong mangyari iyon.Napabuntong-hininga ako habang nililigpit ang mga handa ng anak ko. He's one year old now, pero hindi niya man lang naramdaman ang pagmamahal ng kaniyang ama.Hindi ko rin alam kung paano ako tumagal sa relasyon namin ni Brent, mas madalas ang wala siya, kahit umuuwe naman siya ay hindi rin nagtatagal. I wonder what's on his mind. Pakiramdam ko tuloy ay umuwe lang siya sa tuwing gusto niyang may mangyar sa amin. Parang iyon nalang ang silbi ko bilang asawa niya."Ma'am, nandito na po si Sir," ani ni Ayen ilapag sa crib si Jacob. Tumango ako nagtungo sa labas ng kuwarto namin ni Brent. Iritado niyang inalis ang necktie niya at nilapag iyon sofa. Kasalukuyan kaming nasa may sala."Did you cheat on me?" nagsimulang mamuo ang luha sa mata ko. Ilang beses ko rin naririnig ang tungkol sa kan
"Tama na 'yan," saway sa akin ni Ethan, at muling kinuha ang isang basong alak na hawak ko. Kanina pa ako nandito sa bar, at hindi ko alam kung bakit nandito ang isang 'to, "Atasha," muli niyang tawag sa pangalan ko."Hayaan mo muna ako, puwede ba?" nagsimula na namang bumuhos ang luha sa mata ko. Simula nang mag-usap kami ni Brent ay hindi na maalis sa isip ko ang mga sinabi niya, "ang sama ko ba? Bakit hindi ko man lang alam ang mga pinagdadaanan niyan?" tanong ko na nagpatigil kay Ethan."What's wrong? Nag-away na naman ba kayo?""Hiindi ba dapat ay maging pahinga namin ang isa't isa? Gano'n naman pag mag-asawa, hindi ba? But, why do I feel like we're making ourselves even more miserable?" humagulgol ako nang kunin ni Ethan ang iniinom kong alak, "dahil sa akin ay unti-unting nawawala sa kaniya ang lahat. . . hindi ko alam bakit napapayag siya ni Daddy, bakit? Bakit kailangan naming pahirapan ang isa't isa para lang protektahan ang kasal namin?" natawa ako habang nagpapahid ng luha