Share

Chapter 03

last update Last Updated: 2025-04-09 20:24:02

"Baka bumaliktad na iyang mata mo, bunso? Kanina mo pa ako iniirapan?" Inis kong sinulyapan si Kuya Shione. Mabuti nalang at passenger princess ang atake ko ngayon.

"Bakit kasi ako pa? Hindi puweding iyong fiancee nalang ni Brent?" Muli akong napairap nang mahina akong tawanan ni Kuya.

"Well, we can't offer her that job, wala pa kaming sapat na pera para matumbasan ang sinasahod niya." Umarko ang isa akong kilay at muling napatingin kay Kuya. Paminsan-minsan niya akong sinusulyapan.

"So, pag maliit ang sahod ako? Wow, ha? Kapatid ba kita? Parang ang liit-liit ng tingin mo sa akin!" Masamang loob kong sabi sa kaniya. Alam ko ay may Engr, lawyer, at architect sa kanilang magkakaibigan.

"Hindi naman sa gano'n, palibhasa ay hindi ka nanonood. BAR Topnotchers silang dalawa-"

"E 'di sana sinupurtahan nalang din niya si Brent!" Mabilis kong putol sa sasabihin niya. Pag wala silang choice ako? Anong pakialam ko kung topnotcher siya?

"We're here," Kahit hindi ako tumingin sa salamin, alam kong hindi na maipenta ang mukha ko. Sino ba naman kasi ang natutuwa? May mga nakuha na nga silang tao sa company nila, e.

Bakit kailangan pa akong isali?

"Come on, Atasha Marie! Can you do this for me? Kanina ka pa nakasimangot diyan, e." Tahimik lang ako nakasunod kay Kuya. Wala rin naman akong choice e! Nandito na kaming dalawa.

"Bro, you're late, huh?" Salubong sa amin nung matangkad na parang koreano sa sobrang puti. Mukhang siya iyong pang apat na kasama nina Kuya.

Napatingin ako sa likod nito. Kung hindi ako nagkakamali ay siya iyong Ethan. Siya dapat ang kasama ko ng gabing iyon kaso biglang pumasok sa eksina si Brent.

"It's nice to see you again, Tasha." Nakangiting saad ni Ethan. Ngumiti lang rin ako dito.

"Oh? So she's Atasha? Iyong lagi mong nasasabi--" Kumunot ang noo ko nang takpan ni Ethan ang bibig nung kasama nila. I don't know his name pa, e.

Tumingin ako kay Kuya na ngayon ay naiiling sa ginagawa ng mga kaibigan niya. Kasalukuyan kaming nasa loob ng opisina. Kung hindi ako nagkakamali ay kay Brent ang office room na 'to.

"Ano ba ang magiging trabaho ko rito?" Tanong ko kay Kuya.

"Taga timpla ng kape ko." Kusa akong napatingin sa lalaking nagsalita. Ngayon ko lang napansin na may maliit pa na kuwarto dito. Mukhang do'n sila galing ng fiancee niyang si Daniella. Umagang-umaga e sinisira na niya ang araw ko.

"G*go ka ba?" Mahinang natawa ang dalawa pa nilang kaibigan sa naging reaksyon.

"Hon, don't be rude to her." Saway sa kaniya ni Daniella. Tumikhim si Kuya at timapik ang balikat ko.

"Ikaw na bahala sa kaniya, Bro. May kailangan pa akong ayusin sa office, e." Nanlaki ang mata ko at mabilis na napatingin kay Kuya.

"B-but. . ."

"You can do it, Baby." Nakangiti niyang ginulo ang buhok ko bago tuluyang lumabas.

"Alis na rin kami, Bro!" Paalam din nung dalawa nila pang kasama. Hindi ko tuloy alam kung lalabas na rin ba ako o tutunganga rito kasama ang dalawa.

Nag-iwas ako ng tingin nang mabilis na halikan ni Daniella si Brent. So, pinapunta lang pala ako dito para mainggit, gano'n ba?

"I need to go, hon." Kumunot lalo ang noo ko nang magpaalam na rin ang fiancee niya. So, kami lang pala talaga ang matitira dito ni Brent?

Hindi ba magseselos ang Fiancee niya? Like, kung ako iyan baka maging linta na ako at hindi na umalis aa tabi ni Brent.

"Where's my coffee?" Nagtataka kong sinulyapan si Brent na ngayon ay kasalukuyang nagbabasa ng papers. Mukhang kanina pa ako nakatulala rito sa loob.

Ni hindi ko pa rin alam kung ano amg magiging trabaho ko.

"W-what? Inuutusan mo ba ako?" Hindi ko na maitago ang inis sa boses ko. Mukhang nahalata niya iyon kaya binaba niya ang hawak niyang mga papel.

"Well, that's your work here, Ms. Lopez. Like what I've said, mas may better naman sa 'yo. Nakiusap lang din ang kuya mo sa akin." Hindi ako makapaniwalang napatitig rito. Ramdam ko ang pamumula ng mukha ko. Wala talagang kuwenta 'tong kausap!

"For your information, Mr. Suarez, hindi ako nagtapos, nagpakahirap sa college para lang magtimpla ng kape mo!" Mahina siyang natawa sa naging sagot ko.

"So, where do you want to be asign? Kay Nathaniel or Marvin? That's your table." Napatingin ako sa may dulo ng office. May maliit na lamesa at laptop na do'n.

"D-dito ako? I mean, seryoso ka ba?" Akala ko ay sasagutin niya ako pero mukhang wala siyang plano. Pinagtaasan niya lamang ako ng kilay at muling bumalik sa pagbabasa.

"Hindi ko alam ang trip niyong magkakaibigan pero, wala akong balak na magtrabaho rito." Lalabas na sana ako nang bigla siyang magsalita.

"Mr. Lopez, I don't want to work with you too but, I don't want to disappoint your brother." Inis akong napatingin dito. Para bang kasalanan ko na nandito ako ngayon.

Ano ba naman kasi ang trip ni Kuya sa buhay? Bakit kailangan ako pa? Bakit hindi nalang sila mag post sa social media or ads na hiring sila? Bakit dinadamay pa nila ako sa trip nila?

"Fine! Siguro kapag may budget na kayo sa mas mataas na sahod, puwede naman na akong mag-resign tss!" Maarte kong sabi bago naupo sa sinabi niyang magiging table ko. Medyo malawak ang opisina niya kaya okay na rin iyon. Hindi kami malapit sa isa't isa.

"Your job is to answer those calls, inquiries, my schedule and everything. Kung kinakailangan mong sumama sa mga meeting ko with the client, gagawin mo." Hindi agad ako nakasagot sa sinabi niya. Hindi iyon puwede lalo at tatlong buwan palang ang dinadala ko.

"Hindi ba puweding taga timpla nalang ng kape mo?" Hindi ko mapigilang itanong iyon sa kaniya. Mas safe pa ata ang anak ko kung gano'n ang magiging trabaho ko.

Hindi naman sa hindi ko kaya, pero kailangan ko pa rin mag-ingat talaga. Hindi ako puweding gumawa ng bagay na magpapahamak sa dinadala ko.

Ngumisi si Brent, para bang minamaliit ang kakayahan ko. Hindi siya kumibo, sa halip ay muli siyang bumalik sa binabasa niya. Palihim ko siyang inirapan.

Okay lang sana kung taga schedule lang ako, pero iyong sasamahan pa siya sa meeting? Paano nalang kapag kailangan naming maglakad ng malayo? Baka manganak ako ng wala sa oras.

May mga nakalagay na papers sa table ko kaya dahil wala pa naman akong gagawin sa araw na 'to, binasa ko nalang din iyon. Tungkol lang naman 'to sa business nilang magkakaibigan.

SLV architecture firm?

As in Suarez, Lopez, Villanelle, Villanueva? Parehong engineering si Kuya at Ethan, Marvin naman ay isang architect at si Brent ang head legal counsel? That's why he's working with them?

Ibig sabihin ay pare-pareho talaga silang may malaking ginagampanan sa kompanya? Well, tanga ka ba, Tasha? Lahat naman ay may malaking responsibilidad sa kompanya, e.

Ikaw lang 'tong mareklamo sa buhay.

"Lunch time?" Napatingin ako sa pintuan nang bumukas 'to. Magkasunod na pumasok si Ethan at Marvin. Biglang sumama ang pakiramdam ko. Para akong masusuka dahil sa amoy ng pagkain na dala nila.

"Dumeretso ang dalawa sa pintuan na pinanggalingan ni Daniella at Brent kanina. Binuksan 'to ni Ethan at dahil nasa tapat ko lang 'to, kahit medyo malayo ay kita ko ang nasa loob nito.

May malaking lamesa at upuan doom. Mukhang doon ang meeting area o kung saan sila kumakaing apat.

"Where's kuya?" Tanong ko sa kanila. Hindi ako umalis sa inuupuan ko. Masusuka na talaga ako.

"Sa site," tipid na sagot nung si Marvin. Napatingin ako kay Brent na tumayo na rin para magtungo ro'n sa nakabukas na pintuan. Hindi man lang nag-aya.

"You can join us." Ani ni Ethan nang tumayo ako para lumabas ng opisina.

"Sa labas na ako kakain." Nagmamadali kong sabi dahil masusuka na talaga ako. Mabilis akong naglakad para maghanap ng banyo. Bakit kasi ngayon pa ako nakaramdam ng ganito? Hindi naman masilan ang pagbubuntis ko, e!

"God, ang hirap naman nito." Napasandal ako sa pintuan ng banyo. Mabuti nalang at nahanap ko iyon bago tuluyang masuka. Nang medyo umayos ang pakiramdam ko ay napagdesisyonan kong lumabas.

"Daniella?" Nagtataka kong sabi nang makita rin siya sa labas ng pintuan. Nag-aalala siyang tumingin sa akin at sa tiyan ko. Mabilis kong tinakpan iyon gamit ang bag na dala ko.

"I don't want to offend you but are you pregnant?" Nag-aalala niyang tanong sa akin. Pakiramdam ko ay nawala lahat ng dugo sa katawan ko.

Sa lahat ng puweding makaalam, talaga bang si Daniella pa? Ang Fiancee ng lalaking nakabuntis sa akin?

To be continued...

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Accidental Night With The Stranger    Chapter 20

    Ilang araw na ang nakalipas mag mula nang malaman ko ang tungkol sa pagkatao ko. I can't remember anything about my past, but Levi kept on telling me that it's my decision to run away from my family. Ang sabi niya ay hiniling ko iyon sa kaniya."I'm leaving. Are you sure you don't want to come with me?" muling tanong ni Levi nang lalabas na siya ng kuwarto. Hindi na rin kami masyadong nag-uusap, hindi ko kasi alam kung dapat ko ba talaga siyang pagkatiwalaan lalo na at wala akong maalala sa nakaraan ko."Y-eah. . . mag-iingat ka," paalala ko rito. Marahan siyang tumango bago tuluyang lumabas ng kuwarto. Hinintay ko munang marinig ang pag-alis ng kotse niya bago tuluyang lumabas ng kuwarto."Mommy, bakit ngayon lang ka po lumabas? Daddy is waiting for you po kanina pa, but he left already," inosenteng sabi ng anak kong si Gavin. Marahan kong hinaplos ang buhok niya habang nakangiti rito."Napahaba ang tulog ni Mommy, e, pero hayaan mo at nag-usap naman kami ng daddy mo," I lied. I don'

  • Accidental Night With The Stranger    Chapter 19

    "Mommy! Mommy! Hindi po ba uuwe si daddy ngayon?" tanong ng anak kong si Gavin. Umupo ako para mapantayan ang tangkad niya."Uuwe ang daddy mo dahil birthday muna sa isang araw," nakangiti kong hinaplos ang pisngi ng anak ko. Ngumiti naman siya at hinawakan ang kamay ko."Mommy, pupunta po ba ang mga kaibigan ni Daddy?" natigilan ako sa naging tanong niya. Pilit akong ngumiti at umiling. Hindi ko alam ang dahilan ni Levi, pero may tiwala naman ako sa kaniya.Ilang araw na rin akong ginugulo ng mga ala-alang hindi ko alam kung saan nanggagaling o parte ba ng nakaraan ko. Simula nang makita ko ang kaibigan ni Levi, ay madalas ko na siyang mapanaginipan. "Hayaan mo at pupunta naman sina ate Emilia at ang mga anak niya," matamis na ngumiti ang anak ko at inosenteng tunango sa akin."Sige po, Mommy! Magbabasa nalang po ako para po matuwa si Daddy," mahina akong natawa sa sinabi niya. Tumango na na lamang ako at hinayaan siyang umakyat sa kuwarto namin. Hindi ko alam pero nakokonsensya ak

  • Accidental Night With The Stranger    Chapter 18

    "Serenity, ano ang ginagawa mo rito sa bayan? Hindi mo ba kasama ang asawa mong si Levi?" nakangiti akong umiling kay Ate Emilia, at tahimik na tumingin sa mga bagong paninda niyang libro, "masyado talagang abala iyang si Levi, ngayon nga lang iyan namalagi rito, madalas kasi ay nasa Manila iyon," sabi nito. Muli akong ngumiti at tumingin sa kaniya, "sabi niya ay namalagi siya rito simula ng ikasal kaming dalawa, kaya lang nagkaroon ng aksidente kaya wala akong maalala," tumango si Ate Emelia at binigay sa akin ang mga librong napili ko."Mag-ingat ka, Hija sa pag-uwe mo, ha? Sa susunod ay isama niyo na rito si Gavin, may mga bagong laruan akong binili," nakangiting sabi nito. Muli akong tumango bilang pagsang-ayon."Sa susunod na linggo na po ang birthday ni Gavin, sabi ni Levi ay anim na taon na siya nun," mas lumawak ang ngiti ni ate Emilia sa akin. Madami pa siyang sinabi bago ako tuluyang makapag-paalam sa kaniya.Habang papauwe ay hindi ko maiwasang hindi mapangiti. Ilang taon

  • Accidental Night With The Stranger    Chapter 17

    "I think I've seen her before. I just can't remember where and when," I said to Ethan as we headed home."She looks familiar, right?" Tumango ako bilang pagsang-ayon. She's adorable I mean, the shocked on her face when she saw us a while ago. Galing kami sa bahay nina Shan."Sino ba iyang pinag-uusapan niyo? Iyong kapatid ba ni Shan? Maganda iyon, balita ko nga ay galing iyon sa break-up," Marvin said. Halos sabay kaming napalingon ni Ethan sa kaniya."How did you know that?" ngumisi lang siya sa amin ni Ethan. Well, what do we expect from him. He's always that as*hole in our group.And just then, days had gone by like it's nothing. Medyo mabilis ang oras kapag nasa bahay ka pero, mas mabagal ang oras pag nasa trabaho."Hindi ba at nagtapos ang kapatid mo, Shan?" Kasalukuyan kaming nasa opisina nang biglang magsalita si Mavin. I don't what he's thinking."Yes. Why?" He answered,"Well, our head legal counsel is still searching for secretary," I frowned at what he said. Ako na naman an

  • Accidental Night With The Stranger    Chapter 16

    "Ayen, puwede bang pakibantayan muna si Jacob?" utos ko sa nag-aalalaga sa anak ko. Buong akala ko no'n ay magiging maayos na ang relasyon namin ni Brent pero, mas lalomg naging malabong mangyari iyon.Napabuntong-hininga ako habang nililigpit ang mga handa ng anak ko. He's one year old now, pero hindi niya man lang naramdaman ang pagmamahal ng kaniyang ama.Hindi ko rin alam kung paano ako tumagal sa relasyon namin ni Brent, mas madalas ang wala siya, kahit umuuwe naman siya ay hindi rin nagtatagal. I wonder what's on his mind. Pakiramdam ko tuloy ay umuwe lang siya sa tuwing gusto niyang may mangyar sa amin. Parang iyon nalang ang silbi ko bilang asawa niya."Ma'am, nandito na po si Sir," ani ni Ayen ilapag sa crib si Jacob. Tumango ako nagtungo sa labas ng kuwarto namin ni Brent. Iritado niyang inalis ang necktie niya at nilapag iyon sofa. Kasalukuyan kaming nasa may sala."Did you cheat on me?" nagsimulang mamuo ang luha sa mata ko. Ilang beses ko rin naririnig ang tungkol sa kan

  • Accidental Night With The Stranger    Chapter 15

    "Tama na 'yan," saway sa akin ni Ethan, at muling kinuha ang isang basong alak na hawak ko. Kanina pa ako nandito sa bar, at hindi ko alam kung bakit nandito ang isang 'to, "Atasha," muli niyang tawag sa pangalan ko."Hayaan mo muna ako, puwede ba?" nagsimula na namang bumuhos ang luha sa mata ko. Simula nang mag-usap kami ni Brent ay hindi na maalis sa isip ko ang mga sinabi niya, "ang sama ko ba? Bakit hindi ko man lang alam ang mga pinagdadaanan niyan?" tanong ko na nagpatigil kay Ethan."What's wrong? Nag-away na naman ba kayo?""Hiindi ba dapat ay maging pahinga namin ang isa't isa? Gano'n naman pag mag-asawa, hindi ba? But, why do I feel like we're making ourselves even more miserable?" humagulgol ako nang kunin ni Ethan ang iniinom kong alak, "dahil sa akin ay unti-unting nawawala sa kaniya ang lahat. . . hindi ko alam bakit napapayag siya ni Daddy, bakit? Bakit kailangan naming pahirapan ang isa't isa para lang protektahan ang kasal namin?" natawa ako habang nagpapahid ng luha

  • Accidental Night With The Stranger    Chapter 14

    "Salamat nga pala, Ethan!" Nakangiti kong sabi kay Ethan nang nasa tapat na kami ng bahay. Ngumiti siya at marahan na sinilip ang mukha ng anak ko, buhat-buhat ko kasi ito."You don't have to thank me, Atasha, hmm? Puwede mo kong takbuhan kahit na anong oras." Nakangiti akong tumango rito dahil kahit na abala siya sa trabaho ay may oras pa rin siyang samahan ako sa hospital."I still want to thank you, Ethan. . . Pasensya kana at ikaw pa tuloy ang gumagawa ng mga bagay na dapat ay si Brent ang gumagawa." Malungkot kong sabi. Muli akong napatingin sa kaniya nang guluhin niya ang buhok ko."Like what I've said, I'm always here for you and Jacob, ano? Pasok kana at baka nilalamig na si Baby." Matamis akong ngumiti rito at tumango sa kaniya."Salamat," ani ko rito. Tunango lang siya at tulayan akong nagpaalam sa kaniya at humakbang papasok sa loob ng bahay namin. Natigilan ako nang maabutan ko si Brent, seryosong nakasandal sa pintuan habang nakatitig sa akin. "Dumating kana pala," ani ko

  • Accidental Night With The Stranger    Chapter 13

    "Hon, hindi ka ba nag-aalala kay Atasha?" Kasalukuyan akong pababa ng hagdan nang marinig ko ang pag-uusap ni mommy at Daddy. Huminto ako nang hindi nila napansin ang pagbaba ko."I think our daughter is suffering from Postpartum psychosis.she gave birth to our Jacob and you know this condition affects a person's sense of reality, sometimes hallucinations, delusions and change of behavior." Nananatili akong nakatayo sa hagdan at nakikinig sa usapan nila."She's fine-""Hon, hindi ka naman ganyan dati kay Atasha! What's wrong with you? Bakit parang malayo na ang loob mo sa anak natin? What happened?" Sunod-sunod na tanong ni Mommy. Tumayo si Daddy at saktong napatingin sa kinatatayuan ko. Pilit akong ngumiti at mabagal na bumaba sa hagdan."Abala sa trabaho si Brent, ikaw ang sumama sa kaniya para magpatingin." Utos nito bago humakbang palabas nv bahay. Malungkot na tumingin sa akin si Mommy."Pasensya kana, anak, hmm? Nag-aalala lang talaga ako dahil ilang linggo kanang ganyan, lagi m

  • Accidental Night With The Stranger    Chapter 12

    Nagising na lamang ako nang marinig ang ingay na nanggagaling sa lugar na kinaroroonan ko. Marahan kong dinilat ang mga mata ko at nanghihinang napatingin kay Mommy na may dala-dala ng sanggol."Anak, gising kana pala!" Hindi ko makuhang gumalaw ng maayos. Pakiramdam ko ay ang hina ng buonh katawan ko. Ramdam ko ang pagbagsak ng luha sa mga mata ko habang nakatitig sa sanggol na dala nito."Can I see him, Mom?" Ngumiti si mommy at maingat na pinasilip sa akin ang anak ko. Hindi ko maiwasang hindi maging emosyonal dahil sa isang tingin palang ay alamong anak siya ni Brent. Halos lahat ay namana niya sa kaniyang ama."Kamukhang-kamukha mo siya, hija!" Tuwang-tuwa na sabi ni mommy. Marahan kong pinahid ang luha sa mata ko. Gusto kong itanong kung paano ako napunta rito at kung dumating ba si Brent, pero wala akong lakas na loob."Gusto sanang umuwe ni Brent at ng daddy mo pero, mahalaga kasi ang meeting nila." Mas mahalaga pa sa amin ng mag-ina niya? Mabagal akong tumango kahit sobrang b

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status