Chapter Seven

CEAN

“Nicole, I. . . I like you.” The heck! Why am I stuttering? Argh! Ang hirap magconfess.

Babawiin ko sana ang sinabi ko ng marinig ko siyang tumawa. The sound of her laughs makes my heart beats fast.

“Ang lakas mo mang-good time, Cean.” Aniya habang patuloy pa rin sa pagtawa.

“I'm not joking. I really mean it.” Seryoso kong sabi na nagpatigil sa kanya mula sa pagtawa. Tiningnan niya ako na para bang sinusuri ako. Lumapit siya sa gawi ko at saka hinawakan ang noo ko. Our distances make my heart beats even faster. She's so near.

“Wala ka namang sakit. Sigurado ka ba sa sinasabi mo?” Tanong niya. Tanging tango lamang ang naisagot ko sa kanya dahil hindi ako makapagsalita buhat ng pagiging malapit namin sa isa’t isa. I felt my cheeks heated up.

“Ahahaha! Namumula ka, Cean!” Hagalpak na tawa niya. Embarrassment started envading my system.

“Nicole, I'm serious.” Wika ko rito ng hindi makatingin sa kanya dahil nag-iinit ang mukha ko. This the very first time na umamin ako and I don'