Chapter 4

Papunta na ako sa supermarket nang mapansin ko ang mga tao nagsitakbuhan, hindi ko alam kung ano ang nangyayari pero sumunod din ako sa mga ito at tumakbo rin. Iniisip ko na baka may nagpapatayan o 'di kaya ay may sunog kaya hindi na ako nagdalawang isip na tumakbo rin, mahirap na baka ma-trap ako at hindi makalabas kawawa naman ang pamilya kong umaasa sa akin. 

Ang ipinagtataka ko lang dapat sa exit ng mall ang labas ng mga 'to, eh, bakit lalong papasok? Pagkatapos kong tumakbo at sumunod sa kanila tumigil din ako dahil sa dami ng tao na halos hindi ko na makita kung ano ang nangyayari.

"Ate, anong mayro'n bakit nagtatakbuhan?" curious kong tanong sa katabi ko.

"Iyong sikat na si James Clifford kasi nandito." Pagkasabi niyang iyon sumigaw ito banggit ang pangalan ni James Clifford.

Napangiwi na lang ako at tumalikod dito. Hindi naman kasi ako mahilig mag fangirling, imbes na makipagsiksikan mas mabuti nang mag grocery na lang ako baka mahuli pa ako ng pasok sa trabaho ko.

Napapailing at napapangiti na lang ako sa sarili ko, ang tanga-tanga ko lang talaga puwede naman kasing magtanong, eh, talaga namang sumabay pa sa takbuhan hindi naman 'yon sugod bahay. Sayang tuloy ang oras ko.

Bumalik ako sa supermarket at nag-umpisang maglagay ng pinamili ko sa cart. May dalawang oras pa ako bago pumasok sa trabaho. Binilisan ko ang pamimili para makapagbayad na kaagad.

Habang nakapila ako sa kahera, kanina ko pa pinapakiramdaman na parang may mga matang nakatingin sa akin at hindi nga ako nagkamali, dahil lalaking nasa kabilang kahera habang pumipila rin nahuli kong nakatingin sa akin. Ano kaya problema nito? May dumi ba ako sa mukha? Kinuha ko ang panyo sa bulsa ko at pasimpleng pinunasan ko ang aking mukha.

Nakita ng peripheral vision ko na ngumiti ito kung kaya't inirapan ko ito. Bahala nga siya sa buhay niya. Mayamaya pa ay lumipat ito at pumuwesto sa likuran ko saka pumila ulit. Iniwan nito ang pinipilahan niya para lang pumila ulit kahit na siya na ang susunod na magbabayad sa kahera.

Parang tanga lang siya na ang kasunod umalis pa. 

"Hi miss, may I know your name?" Nagsalita ito sa likod ko ngunit hindi ko nilingon baka hindi naman ako ang kausap niya.

Ilang saglit pa at naramdaman ko ang hininga nito sa punong tainga ko na nagpatayo ng mga balahibo ko.

"Miss, narinig mo ba ako?" muling tanong nito.

Hindi ako nag-atubiling lingunin ito baka mamaya mamali ako ng lingon at kung saan pa tumama ang mukha ko.

"Ako po ba kausap ninyo?" mahina kong tanong rito habang ang tingin ko ay nasa harapan pa rin.

"Yes, I'm talking to you," mahina nitong wika.

Dahil ako na ang susunod na magbabayad hindi ko na ito pinansin pa kahit na alam kong nasa likod ko lang din ito. Pagkatapos kong magbayad nagmadali akong umalis. Walang lingong likod at malalaki ang hakbang ko habang naglalakad. Nang mapansin kong wala namang sumusunod sa akin binagalan ko ang aking paglalakad. Mayamaya pa ay naramdaman kong may tumabi sa akin.

"Nice boobs and butt, huh." Hindi ko na nilingon ang nagsalita dahil bigla ko na lang itong sinuntok gamit ang kabilang kamao ko. Ngunit hindi ko lang alam kung saan ito tinamaan sa mukha niya. 

Narinig kong napadaing ito sa sakit. Mabuti nga sa kaniya 'yan ang bastos kasi. Tila nagpupuyos sa galit ang dibdib ko at kailangan ko ng hangin. Parang mauubusan ako ng oxygen kaya nagmadali akong lumabas ng mall. Mabuti at hindi na rin ito sumunod pa sa akin. Agad akong nag-inhale exhale pagkalabas ko kahit puro usok ng sasakyan ang malalanghap ko. Tiningnan ko ang kamao kong ginamit ko sa pagsuntok dito dahil naramdan ko na medyo masakit iyon mukhang tumama sa buto.

Sumakay agad ako ng tricycle at nagpahatid sa boarding house. Ang plano kong kumain sa fast food chain nakalimutan ko na, hindi rin ako nakapag take out. Nakakaasar kasi ang lalaking 'yon mukhang kulang pa nga ang ginawa kong pagsuntok sa kaniya, dapat binatukan ko rin pala at tinamaan ang mga balls niya. 

Naligo agad ako pagdating ko ng boarding house. Kaunting oras na lang ang natitira kaya nagmamadali akong kumilos baka ma-late ako ng pasok sa aking trabaho. Ilang araw na rin kasing mainit ang ulo ni Sir Jake. Mukhang kasalanan ko yata? Hindi ko na dapat iniisip 'yon, ang mahalaga ginagawa ko ng maayos ang trabaho ko. 

Pagdating ko sa trabaho nasa labas ito at kausap ang mga kasamahan ko. Mukhang hindi mainit ang ulo niya dahil nakangiti siya. Lumapit kaagad ako sa kanila at saka binati ko sir. Tumango lang ito sa akin. 

"This coming Saturday wala tayong pasok bilang pasasalamat ito ng company sa atin dahil sa hardwork ninyong lahat. Sapagkat nakuha natin ang kutang volume sa buwan na ito. Ngayon sino ang gustong sumama sa outing?" Tumingin si Sir Jake sa amin na tila hinihintay nito ang aming mga sagot. "Don't worry sagot ng company ang entrance at cottage. About the food, mag-ambagan na lang tayo. What do you think guys?"

Halos lahat nag-agree except sa akin. Kaya napatingin silang lahat sa akin.

"Ann, sumama ka na para masaya." Untag ni Jessa sa akin. "Sige na, 'wag na kasi kj, ah." Niyugyog pa nito ang braso ko.

Ngumiti ako sa kanila. "Sige po, sama po ako."

Tuwang-tuwa naman sila dahil sasama ako.

Pinag-usapan namin kung anong pagkain ang aming lulutuin at babaunin. At hinding-hindi mawawala ang inihaw.

"Ahm, sir, puwede po bang magsama ng kaibigan?" Singit ko sa usapan namin. Naalala ko kasi ang boardmate kong teacher na si Josie, na may crush din kay sir Jake. Alam ko rin na para sa employee lang ang outing na 'to, nagbabakasakali lang na baka pumayag si sir. "Kung papayag po kayo sir, isali rin po natin siya sa ambagan at siyempre hindi rin po siya libre sa entrance fee." Tumingin ako kay Sir Jake na tila nag-iisip.

"Payag na kayo sir, mas maganda nga po yan sir, the more the merrier." Pangungumbinsi ng isa ko pang kasamahan kay Sir Jake.

"Babae ba siya o lalaki?" Parang nagsalpukan ang kilay ni sir sa tanong niya.

"Babae po sir, boardmate ko po." 

"Ano guys, okay lang ba sa inyo?" tanong nito sa mga kasamahan ko.

Pumayag naman ang lahat na magsama ako ng kaibigan kaya kinagabihan pag-uwi ko ng boarding house nakita kong bukas pa ang ilaw sa kuwarto ni Josie kaya kinatok ko ito at agad namang binuksan nito.

Hindi na ako nagpaligoy-ligoy pa at sinabi ko agad dito ang plano naming mag outing at gusto ko siyang isama. Nag-isip pa ang loka, pero no'ng binanggit kong nandoon din si Sir Jake aba'y mabilis pa sa alas kuwarto at pumayag kaagad ito.

Lumabas din kaagad ako sa kuwarto niya pagkatapos kong masabi ang pakay ko.

Sumunod na araw habang nasa trabaho ako, busy ang lahat sa pagkakarga. Dahil sa sobrang pagmamadali kong masuklian ang customer na paalis na sana, hindi ko naman napansin ang isang sasakyan na paparating dahil sa lakas ng pagbusina nito kung kaya't napasigaw ako sa gulat.

"Ay, p**i mo..." bulalas ko.

Sa lakas ng boses ko napatingin ang lahat sa akin at tumawa pa ang iba pati na rin ang dalawa kong kasama.

Nakakahiya. Parang gusto ko na lang magpalamon sa lupa.

Lalo ko pang ikinagulat nang magsalita ang driver ng sasakyan na bumusina sa akin dahil nakabukas ang bintana ng sasakyan nito.

"Miss, wala ako ng ganoon. For sure, ikaw mayro'n." Narinig ko pa ang pagtawa nito.

Hindi ko siya matingnan ng diretso sa kaniyang mga mata kung kaya't tumingin ako sa ibang direksiyon dahil nakaramdam ako ng hiya.

"Namali lang po kayo ng dinig sir, pokemon po 'yon," sabi ko rito nang hindi pa rin nakatingin sa kaniya upang pagtakpan ang aking kahihiyan.

Pero teka lang, parang familiar ang hitsura ng lalaki. Sandaling ipinikit ko ang aking mga mata upang alalahanin kung saan ko nga ba nakita ang lalaking ito. Pagdilat ng aking mga mata agad na napansin ko ang band aid sa bandang kanan ng kaniyang mukha. 

Nang magtama ang paningin naming dalawa, sabay rin kaming nagsalita.

"Ikaw?" bulalas naming dalawa.

Ngumisi ito. "So, dito ka pala nagtatrabaho," sabi nitong may paghimas pa sa baba niya. "Akala ko hindi na kita makikita, miss big...." Hindi nito tinapos ang sinabi niya nang suntukin ko sana ulit ito ngunit mabilis nitong nakuha ang kamao ko at hinila niya ako palapit sa kaniya. Halos maduduling ako sa sobrang lapit ng mukha namin sa isa't isa dahil nakalabas ang ulo nito sa bintana ng kaniyang sasakyan.

Hindi ko alam kung bakit ganoon na lang ang pagkabog ng dibdib ko na halos mabingi ako. 'Di kaya ay dahil sa hiya at inis? Bahala na, sapagkat hindi ko na inintindi iyon.

Bago pa ito gumawa ng hindi maganda, dahan-dahan kong itinaas ang isa kong kamay at iniharang ang palad ko sa pagitan ng mukha naming dalawa saka ko itinulak ang mukha niya palayo sa akin. Akala niya yata maisahan niya ako.

Never!

Sinakop ng palad ko ang mukha niya at nilamukos ko ito hanggang sa mapadaing ito. Pasalamat siya at maiksi ang mga kuko ko, kung hindi kawawa siya dahil ibabaon ko talaga sa mukha niya ang mga kuko ko. 

Gigil niya si ako eh...