Chapter 2

Tyra Reign's POV.

Hindi ko alam kung paano ako nakauwi sa aking apartment. Sinubukan kong alalahanin ang nangyari kahapon at kagabi ngunit tanging ang nangyari lamang sa hotel ng mga Carter ang naaalala ko. Masakit ang ulo ko pero pinilit ko pa ring tumayo. I will resign to the cafe I am working with right now. Napagdesisyunan ko nang maghanap ng ibang trabaho dahil paniguradong puro si Alexander lang ang maiisip ko roon. Well, we met there. Saksi ang cafe na iyon kung gaano ako nagpakatanga sa lalaking iyon.

Biglang nag-ring ang cellphone ko kaya pinulot ko iyon at pikit-matang sinagot. Hindi na ako nag-abalang silipin ang tumatawag dahil tinatamad ako at ramdam ko pa rin ang sobrang pagkirot ng aking sintido.

“Hello?” walang gana kong bati sa tao na naroon sa kabilang linya.

I heard a man chuckled. Bigla akong nabuhayan at kumalabog ang aking puso sa kaba. Is this Alexander? But why the hell he will call at me this early?

“S-Sino ‘to?” utal kong tanong nang hindi pa rin nagsasalita ang tao na nasa kabilang linya.

Shit, umiikot na naman ang paningin ko! Hindi pa nakakatulong ang misteryosong tumawag na ‘to.

But I hope that it is not my effing ex-boyfriend.

“Your husband,” malalim ang boses na sinabi ng lalaki na nasa kabilang linya.

My jaw dropped. Hindi agad iyon na-proseso ng aking utak. Nakakabinging katahimikan ang namayani sa amin at tanging ang paghinga lang namin ang maririnig. Hindi ako makapagsalita. Para akong naubusan bigla ng sasabihin.

“Still there, wifey?” tanong ng lalaki sa kabilang linya.

Kahit sa simpleng tanong niya ay hindi ko magawang tumango o umiling. Mapaglaro ang kaniyang boses kaya hindi ko alam kung pinagti-tripan lang ba niya ako o seryoso siya.

Pero paanong magkakaroon ako ng asawa bigla eh kaka-break nga lang namin ni Alexander?!

“W-Who are you?!” sigaw ko nang makabawi.

Para akong hinilamusan ng tubig na may sampong yelo! Nanigas ang aking mukha at tila ako natuod sa aking kinauupuan. My breathing hitched and I can't think properly!

The man on the other line laughed. At nakakainis dahil nagawa ko pa ring punahin kung gaano ka-sexy ang tawa ng lalaking katawagan ko ngayon! Damn his bedroom voice! Napaka-husky.

“I am your husband, Tyra Reign. How could you forget me? Damn, it hurts!”

Nahihimigan ko ang paglalaro sa kaniyang boses pero binalewala ko iyon. Nakakainis! Ano ba talaga ang nangyari kahapon at kagabi? Ano na namang kagagahan ang ginawa mo Tyra Reign Agustin?! At paanong alam niya ang pangalan ko? Full name pa!

“With all due respect, Sir but I don't have time with your effing jokes, so please, just please tell me what's happening.”

Halos mapunit ko na ang kumot ko dahil sa higpit ng pagkakahawak ko rito. Hindi ko alam sa aking sarili kung bakit hindi ko magawang ibaba ang linya. A part of me was too curious with whatever's happening.

“I am not joking, wifey. Do you want me to send to you our marriage certificate?” seryoso niyang tanong.

Kumunot ang aking noo. Seriously?! Marriage certificate?! What the effing F did you just do, Tyra Reign Agustin?! Anong katangahan ang pinasok mo ngayon?! Paano mo nagawang ibenta ang sarili mo sa hindi mo kilalang lalaki?

And wait…

Did he… hindi na ba ako virgin?!

Nanlaki ang mga mata ko nang dahil sa naisip. Gustuhin ko mang magtanong ay hindi ko magawa. Tila ako nawalan bigla ng boses para magsalita! Hindi pa rin matanggap ng sistema ko na hindi na nga ako virgin. Shit, Tyra!

Bigla ring sumagi sa aking isip ang nangyari kahapon. Wait, chinitong sales boy… at… tama! The maniac on his bodyguard attire! Siya ba itong tumatawag ngayon sa akin? Because as far as I remembered is wala na akong ibang nakasalamuha kahapon o kagabi! Only this two man! The sales boy and the maniac!

Kahit ayaw kong makita ang sinasabi niyang ‘marriage certificate’ ay nagawa kong sumang-ayon. After all, I want to know if he was just bluffing or messing up with me. At kapag nga napatunayan ko na wala lang talaga siyang mapag-tripan kundi ako ay hinding-hindi ko siya mapapatawad sa aking tanang buhay!

We exchanged F******k accounts. Wala akong ibang acc kundi ang Tyra Reign Agustin na ginagamit ko pa simula noong mag-eighteen ako at magkaroon ng sariling cellphone sa aking sariling sikap. This phone is very important to me, ito ang kauna-unahang bagay na naipundar ko para sa aking sarili gamit ang aking suweldo roon sa coffee shop na pinagta-trabahuan ko.

The man on the other line though gave me a dump account. Halatang dump account kasi seriously? Prescott ang apilyedo niya? Damn, Prescott's people were too powerful for this shit. Kaya sinong maniniwala na hindi ito dump account na ibinigay niya sa akin? And the audacity of him to use this surname? Akala niya ba mauuto niya ako?

At bakit kilala ko ang mga Prescott? Siyempre, sila lang naman kasi ang nangungunang mga tao sa billionaire's list. Sila halos ang may-ari ng mga naglalakihang mall sa iba't ibang parte ng bansa. At sabi pa sa history ay ni minsan ay hindi raw nakaranas ng bankruptcy ang kanilang kumpaniya.

Too powerful, right?

Alistair Prescott sent you a message.

Alistair Prescott sent a photo.

Agad kong binuksan ang messenger ko nang tumunog ito, hudyat na mayroong bagong notifications. Nakangisi pa ako nang pindutin ko ang pangalan ni Alistair Prescott, medyo mahina ang signal ko kaya matagal-tagal ding nag-loading ang picture. Walang profile picture ang kaniyang account, wala ring posted pictures. How boring. Kahit shared posts ay wala! Ano ba ‘to!

“Kapag talaga nanti-trip ‘to, naku!” bulong ko habang naghihintay na lumabas ang picture.

Subalit ilang sandali lang ang lumipas ay halos malaglag ang panga ko nang matitigang mabuti ang litrato na ipinasa ni Alistair.

“Shit!” sigaw ko.

Nabitiwan ko ang aking cellphone dahil sa pagkabigla. At nang makabawi ay nanginginig kong pinulot ulit ito at tinitigang mabuti ang litrato. Shit, the man was right.

I'm effing married!

And shit, with a billionaire?!

Mukhang nagkamali ako. Hindi ‘dump account noong tumawag sa akin ang Alistair Prescott, because the truth is, he is really a Prescott. Darn! A billionaire!