Chapter 10
After two months of waiting, the girl finally awaken. Mabilis at nagmamadaling nagpunta ang tatlo kung saan nandoon ang dalaga. Masaya si Kheed sa balita hindi dahil sa misyon kung hindi dahil makikilala at makakausap na niya ang dalaga. Samantalang si Lucas at Luther ay parehas nang nasa isip, ang misyon. Para sa binata ay napakatagal nang panahon nito ng paghihintay at ngayong gumising na ito, hindi na niya hahayaan pang may masayang na oras sa kanya.
" Where is she?" Hingal na tanong pa ni Kheed sa doctor na kalalabas lamang ng kwarto nang babae. Gulat at hindi inaasahan ng doktora ang pagpunta ng mga binata.
" She's inside but she's --- wait! You need to know something first!" Sigaw ng doktora sa tatlong lalaking hindi na siya nahintay pang magsalita. Dali-dali silang pumasok at nakita ang isang dalagang nakaupo sa gilid ng kama. May benda sa ulo pati na din sa kanyang braso nito. Bakas pa ang ilang mga galos na makikita mong pahilom na din. Ngunit na ganon ay kapansin-pansin pa din ang angking ganda nito na nagpatulala Kay Kheed. " Shit... Mas maganda sa personal"
Naramdaman ng dalaga ang pagpasok nang tatlo kaya dahan-dahan itong lumingon sa pinto at nakita ang tatlong naggagwapuhang binata.
Ang isa ay may masayahing awrang nakapalibot, ang pangalawa naman ay napakalamig na awra. Di pa man ito nagsasalita ay pakiwari nang dalaga ay strikto ang binata. Ang pangatlo at huling binatang pumasok ay nababalot ng maitim na awra. Nakakatakot ngunit hindi maiwasan nang dalagang mapatitig sa kagwapuhan nito.
" Hi!" Ngiting-bati ni Kheed kasabay nang pagkumpas ng kamay nito. Hindi sumagot ang dalaga bagkus nakatingin lamang sa mukha nito.
Hindi naman nakapagtimpi pa ang isang binata, tinagos nito ang binatang nasa unahan saka nagsalita, " tell me what you see"
Hindi naman maintindihan nang dalaga ang sinabi nito, nagtatanong ang mga matang nakatingin lamang sa mga binata.
" Is she deaf? Bulong ni Lucas sa mga kasama. " Puta sayang ang ganda." Iling na tugon ni Kheed.
Umigting ang mga panga ng binata sa hindi pag sagot nito. Inis sa nasasayang na oras sa kanya. " I hate repeating,"
Kita sa mga mata ng dalaga ang takot. Napaatras ito sa kinauupuan, " S-sino kayo?"
" Di nga nya pala tayo kilala, dude" bulong ni Kheed Kay Lucas. Ngumiti ito saka kumumpas ulit kasabay ng paglapit sa dalaga.
Takot ang makikita sa mga mata ng dalaga. Muli itong umatras sa kinauupuan. " S-Sino ba k-kayo?"
" You don't need to fvcking know, now tell me what you see?" Gumalaw ang mga pangang tanong ni Luther nagtitimpi na sumabog.
Muli, ang dalaga ay nakaramdam ng takot. Pinipilit na tumayo ngunit hindi magawa dahil sa nakakabit na cast sa binti nito.
Sa ganitong sitwasyon pumasok ang doctor na pinagtanungan nila kanina. " Please, let her rest; she just woken up, and this kind of tension would cause her further trauma. "
" No, I need to fcking talk to her" inis na turan ng binata sa ginang. "I know you have a lot of questions for her, but she will never answer them."
" Then I'll force her to talk" akmang papasok muli ang binata nang magsalita ang doktora. "I think you don't understand; what I mean is that no matter what you do or force her to talk about, she will never answer any of your questions because she has amnesia."
Natigilan ang tatlo sa narinig saka napatingin sa dalagang nakabaluktot at umiiyak sa kama. " What do you mean?" Tanong pa ni Lucas.
" Eto ang dapat sanang sasabihin ko kung hindi lang kayo nagmamadaling pumasok. " Iling na sabi ng ginang. " She lost her memory, everything. "
" Shit..." Sapo sa bibig ni Kheed habang nakatingin sa dalaga. " But how?" Naguguluhang tanong pa ni Lucas samantalang si Luther ay tahimik na nag-iisip.
" Katulad nang sinabi ko sayo noon sa tawag, matindi ang naging pagbangga sa kanya na nagresulta ng brain injury. " Sagot ng doctor," ipapaliwanag ko; when you bumped your head and body, it rattles your brain around in your skull damaging delicate tissues. Damaging some parts of the brain can cause problems in connectivity regions called diaschisis that has been linked into imbalance in brain chemistry, Specifically in the neurotransmitter acetylcholine which helps regulate signaling in the brain and plays an important role in attention and motivation"
" Wait doc, wala bang mas simpleng explanation? Dumudugo na utak ko di ko pa din magets yung sinasabi nyo" kamot ang ulong sabi ni Kheed. Tumango naman ang doctor bago muling nagsalita, " Brain injury isn't like a broken bone or laceration. Brains are much less predictable. Sometimes due to the way the swelling tissue presses against the skull, it can cause some impairment. And swelling can cause confusion or memory loss."
Hindi naman nagsalita ang tatlo bagkus ay nakatingin sa dalagang pinakakalma ng mga nurses sa loob.
"There are two types of amnesia: retrograde and anterograde amnesia," the doctor explains. "Retrograde means you've lost your ability to recall events that occurred just before the event, while anterograde means you've lost your ability to form new memories. In her case, she has Retrograde amnesia; she can't remember anything, even her name."
" Is it permanent? " Sa wakas ay tanong ni Lucas.
"No one knows; it may be temporary, but it still depends on the patient and her surroundings; if her family supported and guided her throughout her treatment, there may be a case where she can regain her memories," Sagot nang doktora. Tumango si Lucas bilang sagot gayondin si Kheed. Samantalang ang binatang nakasagasa ay tila ba may malalim na iniisip.
" Kung wala na kayong katanungan pa, ako ay aalis na. May mga pasyente pang kaylangang gamutin. " Paalam ng ginang sa tatlo. magalang na nagpaalam naman ang dalawa. Balik ang tingin sa dalagang mahimbing bang natutulog sa loob ng kwarto.
" Kawawa naman siya. Nawalan pa nang ala-ala." Naaawang turan ni kheed.
"This actually works in our favor," Sabi ni Lucas na nag-agaw ang atensyon ng dalawa. "If she really did have amnesia, we don't have to keep her; and be our problem."
" You're right about that but... Aww, gusto ko pa naman siya makabonding" panghihinayang ni Kheed.
" No, we're still gonna keep her," sinabi ni Luther na gumulat sa dalawa. " What? What for?"
"There's no guarantee that she has those; anyone can pretend to lose their memories, and I know for a fact that she is one of those people," Seryosong paliwanag ng binata habang nakatingin sa dalaga.
" Doctor na ang nagsabi, Luther" buntong-hiningang sagot ni Lucas dito. "I saw her eyes, she's scared, which means she knows something, and she saw me."
" Dude, kahit sinong makakita sayo kanina, matatakot talaga. Para kang mangangain nang tao" iling na natatawang sali ni Kheed.
" How are you going to keep her then? " Tanong ni Lucas, alam na hindi na mababago pa ang isip ng kaibigan kahit ano pang maging paliwanag nila.
Tumingin si Luther sa babae, " if she can fake her illness, then I can, too."
"What do you mean? " Naguguluhang tanong nang dalawa.
" Pretend to be her lover. "
Chapter 10 Samantha's POV " Oh my god! Doc! Gising na siya!" Isang boses ng babae ang umagaw ng aking atensyon, hirap man ay pinilit kong idilat pa ang aking mga mata. Saglit pang naging malikot ang aking mata, naghahanap ng ibang makikita bukod sa kulay outi sa aking harapan. Patay na ba ako? Eto na ba ang langit? " Isa itong himala." " Tawagan ninyo si young master at ibalita ang paggising niya" Patuloy kong naririnig ang mga boses malapit lamang sakin. Ganito ba talaga kaingay sa langit? pero kung patay na nga ako at ito na ang hangganan ay bakit ramdam ko ang kirot sa aking buong katawan? Lumingon ako sa paligid at nakita ang mga babaeng nakaputi na pari't-parito sa kwarto, nagmamadali sa kanilang bawat kilos. Lumingon pa ako sa paligid at nakita ang laman ng istraktura. Isang itong kwarto na kulay puti at kahoy. Wala ito ganong disenyo ngunit kung titignan ang buong kwarto ay halatang pinagkagastusan. Mula sa cabinet, sofa at maging sa mga paintings na nakasabit
Habang mahimbing pa din na natutulog ang dalaga. Tatlong nurse ang pumasok sa kwarto upang imonitor ang lagay nito. " Napakaganda niya no? Pati ang kutis, napakaporselana. Para bang naliligo sa gatas" nakangiting ani ng isang nurse na siyang nagpupunas ng pisngi ng dalaga. " Sinabi mo pa, pati ang mga mata niya ay hindi pangkaraniwan. Napakapusyaw na kulay ginto. Hindi kaya, isang siyang dayuhan? " Gatong ng isa pang nurse. "Maaari, ang kanyang itsura ay hindi pangkaraniwan sa ating mga pilipino. Ngunit ang impormasyon nakalakip ukol dito ay kabaliktaran." Sagot ng isa pang nurse. " Ang kanyang mga magulang ay parehas na pilipino, " " Hindi kaya siya ay ampon? " " Manahimik ka, Clara. Marinig ka ng mga binata " saway ng pinaka-matanda sa kanila at siyang tumatayong head nurse. Napatakip naman ng bibig ito kasabay ng pagtingin sa paligid. " Paumanhin" " Nakita ko ang mga impormasyong ibibigay ni young master, pati na din ang mga litrato ng pamilya ng dalaga. Magkamukh
" Tao po, tao po" sigaw ni lucas sa labas ng gate ng isang maliit na tahanan. Isa itong bungalow na semento ang pader at yero ng bubong, ngunit kung titignan ang kabuuan ay halata mong hirap ang pamilya. Halos sira at may butas na ang bahay. Muli ay sumigaw ito hanggang sa ilang sandali ay nagbukas ang pinto at iniluwa ang isang hindi katandaang babae na tantya niya ay nasa 30's na nito. Ito ay may itim na buhok at itim na kulay nang mata, balingkinitan ang katawan na halos mamayat na dahil na din siguro sa nararamdamang sakit nito. " Magandang araw ho," bati ni Lucas dito. " Magandang araw din sayo, sino ho sila? " Magalang na tugon ng ginang. " Nalaman ko ho na hinahanap ng anak ninyong lalaki si Samantha kaya ako naparito" panimula nito. Ang mukha ng ginang ay biglang nag-iba, na imbis pag-aalala ang lumarawan dito ay takot ang makikita sa mukha nito. " S-Sino ho ba kayo?" Nauutal na tanong nito na nagbigay taka kay Lucas. Hindi niya maaaring sabihin na Na
" Looks like they knew it was us behind the incident. " Sagot pa ni Luther. (Shit, how could... We're careful...) " This is expected, it just arrives early. " (But how can we deal with them while you're pretending to be someone's boyfriend? This is messed up!) " I can do both. Don't worry. We'll be there in a minute." Sagot ni Luther bago ibinaba ng tawag. Napapangisi naman si Kheed iniisip na ang kaibigan ay hindi magawang bitawan ang dalaga. Sa wakas ay matapos ang tatlongpung minutong paglalakbay ay nakarating na ang dalawa sa private resthouse ni Lucas. " You made it. Congratulations!" Bungad ni Lucas kasabay ng pagpalakpak nito sa dalawa. Iling lang na nilagpasan ito ni Luther samantalang ang kasama nito ay nakatingin sa hawak na bungkos ng bulaklak. " Sa bilis nito magpatakbo, Ang daming nalagas na bulaklak. Paano pa natin maibibigay to kay Samantha? " " I already bought a bouquet for this day. Don't worry about it. " Sagot ni Lucas. " What?! Bakit ngayon
Every girl's dream was to be a princess, where you live in a big castle, dressed in a pink and ruffled gown, and wear a tiara with a bunch of servers around to accommodate her. But what makes a girl dream of becoming a princess was to find her prince. Hindi ko alam kung papaanong nangyari sa akin ito, hindi naman ako prinsesa... Pero bakit may napakagwapong prinsipe sa harapan ko? Panaginip na naman ba to? Kasi kung oo, please lang mamaya niyo na ako gisingin. " You're my boyfriend?" Hindi makapaniwalang tanong ko habang nakatulala pa ding nakatingin sa napakagwapong mukha nito. Hindi ito sumagot pero kita ko ang pagtango nito na sapat nang dahilan para makaramdam ako ng kiliti sa tiyan. Sino bang hindi kikiligin kung magigising ka na lang isang araw may boyfriend kang mala-prinsipe ang kagwapuhan? " Gwapo no?" Rinig ko pang Sabi ng katabi nito na kung tama ako nang pagkakatanda ay Kheed ang pangalan. Ngumiti ako at tumango dito. " Ang swerte ko!" Natawa naman ito sa sinabi
" Wow..." Namamanghang nakatingin ako sa isang napakalaking gate na kulay ginto. Gate pa lang ay halata mo nang mayaman ang nakatira sa lugar. Hindi ko pa man nakikita ang mismong bahay nito ay hindi ko na mapigilang mamangha sa mga nakikita. Bukod kasi sa kulay gintong gate nito ay may matataas at mayayabong na puno ang nakahanay sa Daan papasok, gayon din ang makukulay na halaman sa tabi nito. Para ito ang lugar na nakita ko sa aking panaginip bago ako magising. " Punasan mo muna ang laway mo, madami ka pang makikita." Natatawang narinig kong sabi ni Kheed na siyang nagmamaneho ng sasakyan, katabi ko. Natawa din ako sa sinabi nito saka umiling. " Sayang ang punas, mamaya na lang para isang punasan na lang." Biro ko pabalik dito na nagbigay halakhak dito. " Sa wakas may nakaka-appreciate na ng humor ko!" Natatawang sabi pa nito. Naiiling na nakangiti naman kami ni mama dito. " Bakit nga pala hindi ang boyfriend ko ang sumundo sa amin?" Biglang tanong ko habang nakatingin sa
" Bakit ho kaya bigla tayong pinapunta dito ni Young master?" Nagtatakang tanong ni Esmeralda sa mayordoma ng bahay habang ito ay nagpupunas nang plato. " Ako man ay nagtataka. Diba hindi naman nila tinitirhan itong Casa de Luna simula ng mamatay sina Señor? Ano kayang naisipan ng Young Master?" Naiiling na tanong ng isang lalaki na naglalatag ng mga halaman sa loob. " Paparating ang nobya ng young master kaya wag na kayong magtakha." Nakangiting sagot naman ng mayordoma. " Si young master? May nobya?" Sabay na tanong ng dalawa. " Sa ugali niyang iyon?" Naiiling na natatawa naman ang matanda sa itinuran ng dalawa. Naintindihan niya kung bakit ganito ang reaksyon nito, at mas Malamang ganito ang magiging reaksyon ng lahat lalo na ang Lola nito. " Bakit kayo magtatakha? Napakamatipuno at gwapo naman ng ating amo, hindi ba?" " Oo nga po, kahit ako ay nabulag ng gandang lalaki ni young master. Dumating pa nga sa puntong muntikan na akong sisantihin dahil sa pagtitig ko dito. Ang h
" Alagaan mo ang sarili mo, anak. Huwag kang magpagutom at ang mga gamot mo, inumin mo sa tamang oras," Bilin sa akin ni mama. Malungkot akong tumango. Hinawakan nito ang pisngi ko saka nagpakawala ng malalim na hininga. " Kaylangan ako ng kapatid mo, anak. Sana maintindihan mo. " Tumango naman ako. Naintindihan ko kung bakit nito kaylangan umalis, hindi ko lang maiwasang malungkot. Pagkatapos kasi ng ibinalita sa amin ni Kheed tungkol sa kapatid ko ay nagmamadali na si mama para umalis. Nawawala ito at kaylangan hanapin. Nag-aalala din ako para sa kapakanan nito. " Don't worry, Sam. Paparating na si Luther." Palubag-loob na ani pa ni Kheed. Tumango ako muli. Bukod kasi kay mama ay aalis din si Kheed pati na din si Lucas. Sasamahan nila si mama na maghanap kay hunter. Kaya ang tanging maiiwan para makasama ko ay ang sinasabi nilang boyfriend ko. Bago pa man tuluyang sumakay si mama sa kotse ay may inilagay ito sa kamay ko. Isang kwintas. Magtatanong sana ako kung para saan i