Chapter 5

Lizabeth's POV

"Let's go." Pagkabukas ko pa lang ng gate ay bumungad na sa akin ang kotse ni Kenzo.

Hawak ko na ang maleta ko at ang backpack ko. 

"Tss, bakit ba atat ka?" sabi ko habang sinasara ang gate na kalawangin na at kahit anong oras ay pwede ng makatetano.

"I have a work today!" Ang aga-aga para nang binuhusan ng suka ang mukha niya.

"Oh, edi sana hindi mo na ako sinundo, kasalanan ko pa ngayon na baka ma-late ka?!" sigaw ko sa kanya. Ke aga-aga nasisira na agad ang araw ko. 

"Hindi ka na lang magpasalamat dahil sinundo pa kita. Aish! Sumakay ka na nga lang. Ilagay mo 'yang mga gamit mo sa compartment." My mouth formed to O shape in annoyance.

Humalukipkip ako habang kinakalma ang sarili.

"Hindi ka man lang ba bababa para tulungan akong maglagay? Anong klaseng asawa ka pala kung gano'n?" kunot noo kong tanong at medyo napalakas ata ang pagkakasabi ko.

"It's your luggage after all," he said while smirking. Aba at talagang inaasar pa 'ko ng hinayupak na 'to!

"Argh! F*ck you ka talaga Kenzo!" Sa inis ko ay nilagay ko na lang ang mga gamit ko sa compartment at malakas na sinarado ito.

Masira sana kotse mo animal ka. Binuksan ko ang backseat at papasok na ako nang magsalita siya.

"Sit here, beside me." Napaikot ako ng mata at malakas ko ding sinara ang pinto na akala mo matatanggal na sa pagkakakabit sa kotse.

Pagkabukas ko ng passenger seat ay syempre malakas ko ding sinara saka na ako nag-seatbelt.

"Magdahan-dahan ka nga, alam mo ba kung gaano kamahal itong sasakyan na 'to?" Para siyang leon na anytime pwede akong kagatin. Masyadong high blood.

"Malay ko ba, kasama mo ba akong bumili nito?" bulong ko sa hangin habang nakatulala sa bintana.

"What?!" Galit na galit? Gustong manakit?

Hindi na ako nagsalita at nagsimula na siyang magmaneho. Nakatingin lang ako sa bintana ng sasakyan habang unti-unti na akong lumalayo sa bahay namin. Ang bilis ng panahon, parang kailan lang isa akong madungis na batang tulo ang sipon tapos ngayon magiging asawa na ako ng artista. 

"Wala ka bang pasok?" he asked.

"Wala," tipid kong sagot at nabalot na muli ng katahimikan ang byahe.

As I look at the trees passing in the road I felt different. Siguro hindi ko lang maisip kung gaano kalaki ang mababago sa buhay ko pagkatapos ng araw na ito. It's true that time is really a gold, so better spend it wisely. 

—————

Tumigil na ang sasakyan sa harap ng mansyon nila Kenzo. Everyone in the house was looking at me when I get out from the car. 

"Welcome home my love." Nasa tabi ko na si Kenzo habang nakatingin sa akin. Kinunutan ko naman siya ng noo. 

"Love your face." Tumawa siya at saka nauna nang maglakad papasok at ako ay kasunod niya, sa likod ko naman ay ang mga maids na may dala ng mga gamit ko. 

"Maayos na ba 'yong room?" he asked in the maids na abala sa buong bahay.

Ang iba ay nagluluto sa kusina, ang iba ay nagpupunas ng mga paintings at furnitures at ang iba ay nagwawalis. Basta lahat ay may ginagawa. Sa bagay 7:45 pa lang ng umaga. 

"Yes Sir, dadalhin na po ba namin itong mga gamit niya?" tanong ng isang kasambahay na mukhang bata pa ang hitsura. Kenzo just nodded then umakyat sila sa taas. 

"Come with me. Ililibot kita para maging pamilyar ka." Sumunod naman ako sa sinabi niya.

"Of course this is the living room," sabi niya bago namin lampasan ang mga naglilinis sa sala. 

Sa sobrang laki ng sala niya ay parang isang buong bahay na namin ito eh.

Sa magkabilang gilid ng sala ay may dalawang daan at kung hindi ako nagkakamali ay pasilyo iyon, sa pagitan no'n ay pader na may napakalaking frame. 

"And meet my family first." He was talking about the big picture frame in the wall.

"This is my mother, her name is Kendra Navarro." Napaka ganda ng mama niya. Mukhang bata pa pero hindi, mukhang masiyahing tao at halatang artistahin din ang hitsura.

"This is my father, his name is Enzo Navarro." Ang papa niya ay halata ding napaka gwapong lalaki noong araw niya. Matangos ang ilong, makinis ang kutis at meztizo.

"So, kaya Kenzo ang pangalan ko dahil sa pangalan nila Mama. Ken from my mother's name Kendra and Zo from my father's name Enzo." I nodded as he explain.

"And this, this is my little sister, her name is Raen (Rain)." As I look at the girl, nanliit ako bigla.

Paano ba naman mukha siyang manika. Halatang spoiled din at manang-mana sa nanay niya.

"Her name comes also from Kendra and Enzo," he explains then I nodded again. 

"Nasaan sila?" I asked out of nowhere.

"Well, the three of them go to states. Noong mga panahong 'yon nagsisimula na ako ng career ko sa showbiz that's why I left here alone. But I kinda like here all by my self," he said while looking at the big picture.

I looked at him. Sa pagpapaliwanag niya ay mukhang sanay na siya pero iba ang nakikita ko sa mga mata niya. Alam kong nami-miss na niya ang pamilya niya.

Nagsimula na siyang maglakad ulit kaya sumunod na ako. Lumiko kami sa pasilyo at pumasok sa isang pinto sa kanan. 

"This is the kitchen." Namangha ako pagbukas ng pinto. Mukha itong kusina sa mga restaurant, may umuusok-usok tapos ang daming nagluluto na naka sumbrerong mahabang puti at apron. Naaamoy ko ang napaka bangong ulam na niluluto nila.

"Kapag nagugutom ka pumunta ka na lang dito or kung tinatamad kang bumaba sa kwarto, you can call the maids para dalhan ka ng pagkain. This is the head of the kitchen." Lumapit sa kanya ang isang lalaking parang kaedad niya lang din. 

"Meet Chef Leo, and Leo this is my wife, Lizabeth," pagpapakilala niya sa akin.

"Nice to meet you, Ma'am Lizabeth." Nag-bow siya sa akin pagkatapos magsalita.

"Beth na lang," I said.

Sunod naming pinasok ang dining, meron doong mahabang lamesa na kasya ang benteng tao. Sunod ay library na malulula ka sa sobrang daming libro. Nalaman ko din na home schooled pala si Kenzo at doon siya madalas mag-aral.

Sunod naming pinasok ay gym. Yes, tama ang nabasa niyo, gym. Meron siyang sariling gym sa mansyon niya. Kumpleto ito sa gamit kagaya ng mga typical na nakikita sa mga gym.

Ang huling pintong pinasok namin ay parang sinehan. Madilim doon at mayroong malaking white screen sa harapan. Hitsura siyang cinema na may mga upuan pababa gano'n, tapos may projector sa taas. Sabi niya doon sila nagme-meeting minsan ng mga katrabaho niya minsan kapag bored siya nanonood siya ng movie.

Sa dulo ng hallway ay may liwanag akong nakita. Pagliko namin doon ay 'yon na pala ang end ng hallway at may malaking bubog na pintuan doon. 

"This is the garden." Binuksan niya ang pinto at bumungad sa akin ang malawak na likod-bahay.

Mayroong mushroom table doon at upuan na pandalawang tao. Sa kaliwa ay makikita mo ang malaking swimming pool. May mga ilaw na nakapalibot sa buong likod-bahay at nae-excite akong makita iyon sa gabi. And the ground is covered with bermuda grass.

"Beautiful isn't it?" he asked while placing his both hands in his pocket.

"Yah, relaxing." Lumanghap ako ng sariwang hangin. Napaka tahimik dito at napaka mapayapa.

"This will be your home for three months. So, better cherish every day of your staying here." Tumingin ako sa kanya ng nakangiti.

"Sure I will..." Bahagya akong tumigil sa sasabihin at tiningnan ko siya sa mga mata

"Love," I said.