Chapter 13- Home

Iminulat ko ang aking mga mata. Narinig ko ang malakas na buhos mng ulan. Bukod sa malamig ang panahon ay ito rin ang panahong masarap matulog. Ayaw ko talagang umuulan. Ito rin ang panahon kung saan magtatalo ang kaisipan mo kung maliligo ka ba o hindi. Pero kailangan kong,bumangon dahil pag-iinitan na naman ako ni Calix. Isa pa. nangako naman ako kay Ada na sa clubroom ako matutulog ngayon.

Dahan-dahan akong bumangon at nakita kong hanggang ngayon ay tulog pa rin si Ada. Nakita ko naman na nakaupo si Calix sa couch at pinagmamasdan ang panahon. Halatang malalim ang iniisip nito at tila wala ito sa kundisyon na magsungit. Tiniklop ko naman ang aking hinigaan. Kahit na madaming ingay ang aking nalikha ay nananatiling tulog pa din si Ada.

“Huwag kang mag-alala. Aalis na ako,”ang sambit ko kay Calix.

Tumingin sa akin si Calix. Minsan hindi ko rin alam kung anong iniisip ng lalaking ito. Isinatabi ko na nga lang na isa siyang Celestial spirit tapos ngayon, —nevermind. Pagod na akong is