BIGLANG UMUSOD NA naman si Daviana palapit sa katawan ni Rohi na naging dahilan upang mapigilan ang binata sa kanyang mga sasabihin pa sana. Ipinakita niyang masama pa rin ang loob niya sa pamamagitan ng pakikipagtitigan niya sa lalaki gamit ang kanyang puno ng hinanakit at poot na mga mata. Hindi naman magawang itulak ito ni Rohi papalayo at baka mamaya kung ano pa ang mangyari. Sa halip na iwasan ay nilabanan na lang niya ang nandidilat nitong mga mata habang nakakunot ang noo.“Ang damot mo! Pagkatapos mong ipatikim sa akin iyon, pinagdadamutan mo ako? Sanay hindi ka na lang nag-presenta hindi ba? Proud ka pang sabihin na low alcohol.”Kumurba sa isang ngiti ang labi ni Rohi. Cute na cute na siya ngayon kay Daviana. Bumigat pa ang hinga nang dalaga na naramdaman ng binata nang mas idinikit niya pa ang mukha sa kanya. Iyong tipong ipinaparamdam niya talaga ang bigat ng hinga. Nang kulang na lang ay sumandal sa dibdib niya si Daviana ay hinawakan na ni Rohi ang kanyang palapulsuhan u
SA KABILA NG hiling ni Daviana ay hindi siya natiis ng binatang pabayaan na lang. Sinundan pa rin siya ni Rohi sa ibaba ng hotel upang masiguradong mayroon siyang masasakyang taxi dahil kung wala ay ready naman siyang ihatid ang dalaga sa bahay nila na siya namang dapat niyang gawin. Hindi man sila ni Daviana magkasamang lumulan ng lift pababa, ginamit naman ng binata ang hagdan kung kaya naman pagbaba niya ng lobby ay tumatagaktak na ang pawis sa kanyang buong katawan at mukha. Habang nagmamadali naman na papalabas ng lobby ay nakita siya ni Daviana sa gilid ng kanyang mga mata. Masama na ang hilatsa ng mukha ng dalagang nilingon si Rohi na mabilis namang natigilan pagsunod. Ngunit nang muling humakbang ay muli niya rin itong sinundan. Bigla siya ni Daviana na nilingon ulit.“Sabi ko huwag mo na akong ihatid hindi ba? Huwag mo rin akong sundan! Napakakulit mo naman!” bulalas nitong hindi alintana ang mga taong makakarinig sa kanilang dalawa, na mangilan-ngilan lang.Tuluyang napa-pre
BINOMBA NI WARREN si Daviana ng mga message at tawag gamit ang social media account. Hindi pa siya nakuntento doon at walang patid din niyang tinawagan ang kanyang numero. Ganunpaman ang gawin niya, patuloy siyang dineadma ng dalaga. Isang araw pa ang lumipas at hindi na nakatiis si Warren sa ginagawa ng dalaga na kahit i-seen ay hindi nito ginagawa. Naisip niya na baka nga ni-restrict na siya nito. Nagtungo na siya ng bahay nina Daviana, nagkatong naroon ang ama ng dalaga at siya mismo ang nagbukas ng pintuan. Lumapad ang ngisi nito nang makitang siya iyon. “Oh? Warren, napadalaw ka?” “Tito Danilo, hinahanap ko po si Viana. Nariyan po ba siya sa loob?”“Si Daviana? Oo yata. Nasa silid niya. Hindi mo ba siya makontak?”“Hindi niya po sinasagota ang tawag ko.”“Sandali at sasabihan ko siyang bumaba para harapin ka. Maupo ka muna sa sofa. Dito mo na siya hintayin.”anang ama ni Daviana na mabilis ng umakyat ng hagdanan nila.Sinundan lang siya ng tingin ni Warren. Pagdating ng lalaki
NAPAKAGAT NA SA kanyang labi si Daviana. Nahigit na rin niya ang kanyang hininga. Totoo ba talagang nagbago na siya? Paano? Saang anggulo? Bakit hindi naman niya ramdam? Maaari nga sigurong may pagbabago sa kanya pero nang dahil din naman iyon sa kagagawan ng kaibigang kaharap niya. Siya ang nagturo at nagtulak sa kanyang magbago ang attitude. Hindi lang iyon, pati ang magulang nito. Ano naman kung mas madismaya pang lalo si Warren ng mga sandaling iyon? Deserve niya naman iyon! “Pumunta ako dito ngayon dahil umaasa akong makakausap ka ng matino. Ayokong makarinig ka ng masasakit na mga salita mula sa ibang tao dahil lang sa kaibigan mo ang anak sa labas na iyon. Hindi ba't namuhi ka kay Rohi gaya ng ginawa ko sa kanya noon? Anong nangyari, Viana? Bakit, dahil lang sa galit mo sa akin, ay lumapit ka sa kanya at nakipagkaibigan ka pa? Talaga lang ha? Friend kayo? Sure ka, Viana?”Sinimangutan siya ni Daviana. Siya pa talaga ang may lakas ng loob na sumbatan nito ng kung anu-ano? Ano
MAKAHULUGANG NAGKATINGINAN NA sina Daviana at Warren nang makita nila ang ama. Napansin agad ni Danilo ang tensyon na nasa pagitan ng anak at ni Warren sa pamamagitan pa lang ng kakaibang mga tinginan nila. Lumipad ang kanyang mga mata at may nakitang papel sa ibabaw ng center table. “Anong meron? Bakit bigla yata kayong natahimik?”Ilang beses na umiling si Daviana. Ibig niyang ipahiwatig kay Warren na hindi niya na kailangang sabihin sa ama ang ipinunta ng kaibigan sa bahay nila. Malamang pipilitin siya nito kapag sinabi niyang ayaw niyang sumama. Ano pa nga ba ang kanyang aasahan sa kanya?“Inimbitahan ko po si Viana, Tito Danilo na magpunta sa Hacienda namin. Sabi ko po ay doon niya gugulin ang bakasyon pero tinanggihan po niya. Busy raw po kasi siya eh.”Mariing ipinikit ng dalaga ang kanyang mga mata. Napahilot na siya ng kanyang sentido. Sumama pa ang pakiramdam niya nang lingunin siya ng ama at bigyan ng mga tinging kailangan niyang sumama at pumayag sa paanyaya ni Warren. Ma
KINABUKASAN AY MAAGANG pinuntahan ni Warren sa bahay nila si Daviana upang sunduin. Aayaw-ayaw pa nga sana doon ang dalaga ngunit maaga siyang binulabog ng ama. Wala tuloy siyang ibang nagawa kundi ang sundin ito kahit na labag iyonn sa kalooban niya. Pinilit niya ng amang maghanda. Hindi lang iyon, inihatid pa siya ni Danilo sa labas ng kanilang bahay at hinintay na makalulan ng sasakyan ni Warren nang sa ganun ay siguradong makakasama ang anak at wala itong anumang magiging palag. Nakahalukipkip lang si Daviana sa passenger seat. Hindi niya nililingon si Warren kahit na nahahagip ng kanyang mga mata ang panaka-naka ting pagsulyap na ginagawa sa kanya. Wala siyang planong kausapin ang lalaki.“Nasa trunk pa rin ng sasakyan ko ang luggage mo. Kunin mo na lang pagbalik natin.” Si Warren ang unang bumasag sa katahimikan na bumabalot sa loob ng sasakyan. Hindi pa rin siya nilingon ni Daviana na halatang wala pa rin sa mood makipag-plastikan sa kanya. Muli siyang sinulyapan ni Warren. Me
PINAGNILAYAN NI WARREN ang mga sinabi ni Daviana. Kung kapos ang kanilang pamilya sa pamemera para sa kanilang negosyo, malamang ay kailangan talaga nila ng tulong. Hindi naman siya maramot at kaibigan niya rin naman ang dalaga. Nakahanda naman siyang magpagamit sa kaibigan hanggang sa tuluyan silang makabangon at maging okay na muli. Kung sasabihin naman niya iyon kay Melissa, malamang maiintindihan ito ng girlfriend. Hindi ito magagalit. Matutuwa pa nga itong nakatulong sila.“Gusto mo bang magpakasal sa akin, Daviana?”Naikuyom ni Daviana ang kanyang mga kamao na nakapatong sa kanyang kandungan. Anong tingin sa kanya ni Warren, desperada? Hindi niya habol ang pera ng kanilang pamilya. Wala siyang pakialam dito.“Hindi. May gusto akong ibang lalaki, paano kita magugustuhang pakasalan noon, Warren?” kaila niya.Naitikom na ni Warren ang kanyang bibig. Hindi niya inaasahan ang sagot ni Daviana. Ang sagot na iyon ng dalaga ay dapat na magpapaginhawa sa kanyang kalamnan, ngunit hindi. T
IGINIYA AT DINALA ni Warren si Daviana sa isang malaking kwarto sa tabi mismo ng master bedroom. Pagkapasok nila sa kwarto ay hininaan ng lalaki ang kanyang boses.“Viana, Huwag mo sana akong sisihin kung hindi ako humingi ng pahintulot na isama siya dito.” anang lalaki na ang tinutukoy ay ang kasintahan niya, “Sana mabigyan mo pa ng chance si Melissa na maging maayos kayo. Sinabi ko naman sa’yo na mabuti siyang tao hindi ba? Saka girlfriend ko siya at best friend naman kita. Magkikita kayo ng maraming beses sa hinaharap kahit na hindi niyo gustuhing dalawa. Ako ang higit na magdurusa kung hindi kayo magkakasundo. Kaya sana, ikaw na ang siyang magkusa.”Inilapag ni Daviana ang kanyang dalang bag ng mga gamit sa mesa at muling tumingin kay Warren. Sobrang sama na ng loob niya sa lalaki. Heto na naman sila sa sitwasyong ganito.“Ikaw ang gustong makipag-date sa kanya, hindi ako kaya bakit dinadamay mo ako? Anong pakialam ko? Dapat lang talaga na magdusa ka kung may ganyan.” Medyo nalun
HINDI GUMALAW SA kinatatayuan niya si Daviana na nanatili ang malamlam na tingin sa nasa harapang si Rohi. Gusto niyang sundin ang suggestion nito ngunit pinigilan niya doon ang kanyang sarili. Pinagmasdan pa siya ni Rohi nang tahimik na may nase-sense na kakaiba kung bakit ganun na lang ang hitsura ni Daviana. Hindi mapigilan ng lalaki na punahin kung gaano kaganda ni Daviana sa kanyang suot na damit. Dangan lang at ayaw niyang purihin ito nang tahasan at sa malakas na tinig dahil paniguradong iiyak siya dahil sa ibayong sakit lang din ang dulot nito sa kanya. Hindi na nakaligtas sa kanyang mga mata ang emosyon ng pagiging desperado sa mga mata ng babae niyang kaharap. Pinatay na niya ang apoy ng sigarilyo at itinapon na iyon sa basurahan. Mabagal ng humakbang palapit kay Daviana. Gusto na niyang tanggalin ang suot na coat at ibigay sa babae dahil nakita niyang nangangatal na ang labi nito sa lamig.“Anong nangyari, Viana?”“Biglang nawala sa hotel na ito si Warren, mukhang pinuntaha
ILANG SANDALI PA ang lumipas at umahon na si Daviana sa sofa at mabagal na lumabas na ng dressing room na walang sinuman ang nagbibigay sa kanya ng atensyon. Busy ang lahat sa kanilang ginagawa kung kaya naman nagawa niyang makalabas nang walang sinuman ang nakakakita. Puno ng pananantiya ang hakbang niya sa hallway, tumitingin-tingin sa paligid kahit na kahibangan kung makikita niya doon si Warren. Hindi alam ni Daviana kung saan siya papunta. Gusto niyang lumabas na ng hotel kung kaya naman pumanaog siya kung nasaan ang banquet hall na puno na ng mga bisita. Kung dadaan siya doon, agaw pansin ang kanyang suot na damit. Paniguradong makikilala siya sa isang lingon lang nila.‘Punyeta ka talaga, Warren! Ipapahiya mo ba talaga ako? Bakit mo ako iniwan dito? Tatakas ka rin lang naman pala!’Namumutla pa rin ang kanyang mukha. Sa halip na dumiretso at ituloy ang kanyang paglalakad, muli siyang umikot upang bumalik sa kanyang pinanggalingan. Hindi siya pwedeng lumabas. Dinala siya ng kany
HINDI RIN SUKAT-AKALAIN ni Daviana na biglang tatakbuhan siya ni Warren. Kahit siya ay hindi naisip na magagawa niya ang bagay na iyon lalo pa at mayroon silang matinong kasunduan. Hindi nila nahulaan na angyayari ito kaya pati ang kanilang magulang ay nagawang mag-relax lang at makampante. Akala niya magiging kuntento na ito sa kanilang pekeng engagement, kaya bakit niya ginawa ang tumakas? Wala iyon sa choices.“Hindi siya nag-iisip! Ano na lang ang mangyayari sa kahihiyan ng ating pamilya?!” problemadong sambit ni Welvin na hindi na mapalagay, kung sinu-sino na ang tinawagan nito at kinakausap. “Mabuti sana kung tayo-tayo lang din na pamilya ang nakakaalam. May mga invited ka pang mga media, Carol!” baling na nito sa kanyang asawa.“Ano ba talaga ang nangyari, Daviana? Tumakas ba siya kasama ang babaeng iyon?” baling muli ng babae kay Daviana upang magtanong muli. “Hindi ko po alam, Tita Carol. Ang sabi lang po ni Warren ay may tatawagan lang siya.” hindi na niya sinabi pa ang pan
MAKAHULUGAN NG TININGNAN ni Anelie si Daviana na para bang binabasa nito ang laman ng kanyang isipan ng sandaling iyon na nabanggit ang lalaking alam naman nilang pareho na laman ng puso ni Daviana at hindi ito si Warren. Napaiwas na ng tingin si Daviana sa kaibigan niya. Kilala niya ang mga tinging iyon. Ayaw niyang kaawaan siya nito na iyon na ang nakikita dito.“Oo, Viana. Hindi lang din kaming dalawa ang narito. Actually, marami kami sa mga employee ng Gonzales Group kabilang na si Keefer. Nasa banquet hall na kami kanina malapit doon sa may pagdadausan ng engagement niyo. Inutusan lang ako ni Keefer na pumunta dito sa'yo upang alamin kung nagkita ba kayo ni Rohi. Alam mo na, iniisip lang namin na baka gumawa pa siya ng gulo.” Bumigat ang pakiramdam ni Daviana na para bang may invisible na mga kamay na pumipiga sa kanyang puso paulit-ulit at ayaw bumitaw. Bakit pa siya pumunta ng araw na iyon doon? Hindi naman na niya kailangan pang magpakita. Ayaw din naman niyang makita ang lal
HINDI SUMAGOT SI Melissa. Umiyak lang nang umiyak. Umiihip pa rin ang malakas na hangin sa pandinig niya. Pakiramdam ni Warren ay malapit na siyang liparin ng napakalakas na pressure ng hanging iyon. “Sige na Melissa, please? Bumaba ka na diyan at pumasok ka sa loob ng silid. Pag-usapan natin mabuti ang suggestion ko. Hmm? Makinig ka na…” That was a life, not to mention na girlfriend niya iyon. Umiinit na ang kanyang ulo pero pilit na kinakalma upang huwag siyang magalit. Nanghihinang sumandal na ang katawan niya sa pader. Pumikit na siya nang mariin. Tila may dumaang picture ni Melissa sa balintataw na nahulog ito mula sa palapag, may dugo at scenes na lumilipad sa kanyang isipan.“I don't want you to get engaged…” nabubulunan ng sariling luha na sambit ni Melissa, “Hindi ko kayang tanggapin. Sinabihan na kita noon di ba? Bakit ayaw mong umalis ng bansa at sumama sa akin? Pumunta tayo sa lugar na walang nakakakilala sa atin. Lugar na hindi nila tayo mapipilit na maghiwalay, Warren.
GANUN NA LANG ang naging pag-iling ni Warren matapos na huminga nang malalim. Nasa screen pa rin ng kanyang cellphone ang mga mata; sa nunero ng nobya na patuloy pa rin sa ginagawang pagtawag.“Hindi na. She might be a little emotional today…alam mo na, engagement natin. Ayokong marinig ang boses niya na umiiyak at nasasaktan dahil baka hindi ko kayanin.” sagot nitong nakatitig pa rin sa screen. Napakunot na ang noo ni Warren nang may picture na sinend si Melissa at nag-appear iyon sa notification bar ng kanyang cellphone. Nagbago ang hilatsa ng kanyang mukha nang makita iyon. Masusi at tahimik na pinanood pa ni Daviana ang kanyang reaction. Nahuhulaan na niyang may mali sa kaharap.“Anong meron, Warren?” tanong niya nang mapansing namutla pa ang kanyang mukha, napuno ng takot ang mga mata ng malingunan na si Daviana. “V-Viana, saglit lang ha? Tatawagan ko lang siya.”Ipinagkibit-balikat iyon ni Daviana kahit na medyo bothered na siya sa naging reaksyon ng lalaki. Alam niyang may ma
ILANG SANDALI PA ay pumanaog na si Daviana hawak ng magkabila niyang kamay ang gilid ng damit upang huwag niyang maapakan. Nang makita niyang naroon na si Warren ay bahagya lang siyang tumango dito at naglakad na patungo sa ina niyang si Nida. Nakatitig pa rin sa kanya si Warren ng mga sandaling iyon. Ang tagal niyang hindi nag-react. Nang bumalik siya sa kanyang katinuan, ang kanyang puso ay marahas na tumitibok na animo ay tinatambol. Hindi niya maiwasang tumingin ulit sa likod niya kung nasaan ngayon si Daviana kausap pa ang kanyang ina. Mula sa anggulo ni Warren ay kitang-kita niya ang magagandang collarbone nito ba nagmistulang butterfly at balingkinitan naman na puting swan ang leegnito. Binawi ni Warren ang tingin, ngunit ang bilis pa rin ng tibok ng puso niya. Kasama niyang lumaki si Daviana, kaya kailan pa siya naging ganito kaganda at bakit hindi niya ito nakita?Malalim ang hinga ni Nida nang pinagmamasdan ang anak na bihis na bihis. Malaki na ang anak na hindi man lang ni
SA BISPERAS NG kanilang engagement ay nagpadala ng message si Melissa kay Warren. Pinag-isipan niya itong mabuti. At nang hindi makatanggap ng reply sa kasintahan, minabuti na lang niya na katawagan na si Warren na kinailangan pang patagong lumabas ng kanilang bahay dahil sa maraming tao doon. Kinukumpirma nila ang mga detalye ng mangyayaring engagement nila ni Daviana kinabukasan. Sumasakit ang ulong sinagot na niya ang tawag ni Melissa. “Hey, bakit ka tumatawag? Alam mo namang busy ako—” “Ang engrande ng magiging engagement niyo ni Daviana aat halos mga kilalang tao ang bisita. Sa tingin mo magagawa mong i-cancel iyon at hindi matuloy na mauwi sa kasalan?” puno ng lungkot, selos at pagdududang turan ni Melissa dito. “Sinabi ko naman sa’yo di ba? Gagawa ako ng paraan. Hahanapan ako ng paraan. Wala ka bang tiwala sa akin, Melissa?” Suminghot na doon si Melissa na halatang umiiyak na naman dahil sa sinabi niya. “Sinabi ko rin naman sa’yo na hindi ko hawak ang lahat. Wala akong kon
IBINUKA NA NI Warren ang kanyang bibig upang lumaban, ngunit ang mga salita ay natigil lang sa dulo ng kanyang dila. Ano ang sasabihin niya naman? Noong una ay gusto niyang igiit na kung gusto niya, maaari rin naman niyang puntahan ang lalaking nagugustuhan anumang oras, ngunit hindi niya ito masabi. Ayaw ni Warren na makita niya ulit ang lalaking iyon. God knows whether that mysterious man is good or bad. Anyway, simula nung nainlove si Daviana sa lalaking ‘yun, wala ng nangyaring maganda sa buhay ng dalaga. “Ano pa nga bang magagawa ko sa inyo, Warren?” “Wala, Viana. At most I can see Melissa less before we break off the engagement. Sinabi ko na rin sa kanya na dapat hindi na kami magkita ng madalas gaya ng dati. Okay na sa’yo iyon? Masaya ka na ba ha?”Wala namang pakialam si Daviana kung magkita pa sila o hindi na. Ang sa kanya lang ilugar nila dahil maaaring simulan iyon ng iba’t-ibang uri ng tsismis. Ayaw din naman niyang maging laman ng mga iyon. “It was you who proposed th