Umingay ang paligid, halos hindi sila makapaniwalang ililibre sila ng kanilang Manager. Nang matapos na si Marga sa kaniyang ginagawa, nagpasya siyang ihatid ang isang kontrata sa opisina ni Brandon. Papasok na sana siya nang marinig ang boses ng kaniyang kapatid sa loob.
“Wala ba talaga akong silbi rito sa kompanya? Marami kasi ang nagsasabi na ang layo ko raw sa kapatid ko.” Nagsisimula na naman mangilid ang mga luha sa mata ni Cathy dahil maraming beses niya ng narinig ngayong araw ang mga sinasabi ng ibang empleyado sa kaniya.
Nangunot ang noo ni Brandon. “Magkaiba kayong dalawa, Cathy.” Pinunasan niya ang luhang Nangingilid sa mga mata ng dalaga.
Humugot muna ng malalim na hininga si Marga bago binuksan ang pinto at pumasok sa loob ng opisina. “Mr. Fowler, this is the latest information from Mr. Minerva,” kalmadong sabi ni Marga. Sinulyapan niya muna si Cathy bago inilagay sa ibabaw ng mesa ang mga dokumento.
The new contract and latest cooperation proposed by Calix Minerva and Celso Minerva.
Nangunot ang noo ni Brandon at dahan-dahang bumaling kay Marga. “Celso Minerva is pursuing you.”
Hindi na lang pinansin ni Marga ang sinabi ni Brandon. Wala siyang pakialam. Yumuko siya nang mapansing may tumatawag kay Brandon, walang iba kung ‘di ang Lolo nito.
Brandon’s Grandpa treat her very well. Nagkakasundo silang dalawa sa lahat ng bagay. Parang naging pangalawang ama na rin ito ni Marga.
“Gusto kang makita ni Lolo. Samahan mo akong magpunta sa lumang bahay mamayang gabi,” saad ni Brandon nang ibaba niya na ang tawag.
Tumango lang si Marga at nagpaalam na lalabas na siya. Nang makalabas na siya ay narinig niya ang sinabi ni Cathy.
“Nagseselos ako sa kapatid ko dahil malaya siyang makakabalik sa bahay nila Lolo kasama ka,” saad ni Cathy.
“Huwag kang mag-aalala. Dadalhin kita roon, Magugustohan ka ni Lolo,” Brandon said gently.
Biglang napaisip si Marga. Dahil hiwalay na silang dalawa ni Brandon, ang pwedeng pumunta sa bahay ng pamilyang Fowler ay si Cathy, hindi na siya ang isasama ni Brandon.
Nang napadaan si Marga sa secretarial department, hindi niya mapigilang makinig sa mga pinag-uusapan ng ibang empleyado.
“Hindi ko alam kung saan galing ang koneksiyon ni Cathy kaya siya nakapasok sa kompanya, pero palagi kasi siyang prinoprotektahan ni President Fowler.” Hindi makapaniwalang saad ng isang empleyado.
“I heard her grades were average, pero nakapasok siya sa isang university with her art major. Mas lamang pa siya sa atin. Ang unfair lang talaga. Porket may backer siya ay ganoon na lang kadali. Parang wala nga siyang alam sa mga simpleng trabaho. Tapos ang palaging dinadahilan ay dahil bata pa siya at fresh graduate. Hindi talaga nababagay sa kaniya ang posisyon. Marami naman sanang mas deserving, pero siya talaga ang napili.”
“Well, she is Mr. Fowler’s sweetheart.”
Hindi na kinaya ni Marga ang pangba-backstab ng mga empleyado sa secretarial department kaya umakto siya na may kausap sa telepono upang maagaw ang atensiyon ng lahat. Nang makita nila si Marga ay Tumahimik kaagad ang buong department.
“Hello, Manager Santillan,” sabay-sabay na bati sa kaniya ng lahat.
“Kahit ilang beses pa siyang magkamali, wala pa rin tayong magagawa kasi alam naman natin kung gaano siya kalapit sa boss natin. She worked so hard to get the position, pero dahil lang sa ilang salitang hindi niya naintindihan ay nakagawa siya ng mali. Mag-focus na lang kayo sa mga ginagawa ninyo kesa pag-usapan ang buhay niya,” saad ni Marga bago siya umalis.
Marga held the first internal meeting. The meeting was reaching its climax and next step of cooperation goals had been decided when the door of the conference room was suddenly open. Hindi man lang ito kumatok bago pumasok.
The meeting is adjourned. Lahat ng mga mata ay nakatingin sa babaeng nakatayo sa pinto. Ang taong dumating ay walang iba kung ‘di si Cathy, ang bagong paborito ni Brandon ayon sa karamihan.
Pinatay ni Marga ang presentation, tumaas ang isang kilay niya, at bumaling sa mga security guard na nagbabantay sa labas ng meeting room. “Who told you to let people in? Kailangan ko pa bang ipaalala sa ‘yo na pagpupulong ito ng project team? Kung may kakalat na impormasyon, can you bear the compensation?”
Nanigas sa kinatatayuan nito ang security guard at nang makabalik na ito sa sarili, palalabasin na niya sana si Cathy nang pumasok ito sa loob ng meeting room at lumapit kay Marga.
“Ate Marga, you can’t do this to me,” saad ni Cathy.
Ate? Nagsisimula na naman kumulo ang dugo ni Marga. Ang inosente ng mukha ni Cathy, parang anghel.
“Cathy, sa pagkakaalam ko, ako lang ang nag-iisang anak ng aking ina. Hindi ako worth it na tawagan mong Ate,” mahinahong sabi ni Marga. “Ngayong araw ay may meeting ako with project team. Secretary Santillan, kung wala kang importanteng kailangan, umalis ka muna at huwag mo kaming disturbohin.”
“Ate Marga, hindi ako nagpunta ito upang disturbohin kayo sa ginagawa ninyo. Nagpunta lang ako rito upang humingi ng paumanhin!” pagmamatigas ni Cathy.
Nagkibit-balikat si Marga. “Para saan? Busy ako ngayon, Cathy. Nakita mo naman sigurong may ginagawa kami, ‘di ba?” Hindi na mapigilan ni Marga ang nararamdamang inis sa para sa kaniyang kapatid.
Cathy was stunned for a moment. Dumapo ang mga mata niya sa lalaking nakatayo sa labas. Mabilis nag-iba ang ekspresiyon ng kaniyang mukha. Namumula na naman ang mga mata niya. Dahan-dahang naglabasan ang luha sa kaniyang mga mata. Namilog ang mga mata ni Marga nang biglang Lumuhod sa harapan niya ang kaniyang kapatid habang umiiyak.
“Gusto ko lang talagang humingi ng paumanhin. Pwede bang tigilan mo na ang pagsasalita ng mga masasama sa akin.” Humagulhol sa pag-iyak si Cathy. “We all work at Fowler’s. I just don’t want to make thing difficult for Brandon. Ate, can’t you really take a step back?”
“Secretary Santillan, huwag mo siyang tawagan sa kaniyang pangalan. Nasa trabaho tayo. Hindi maganda ang pinapakita mong behavior dahil baka isipin ng ibang empleyado na hindi marunong ang boss natin mag-distinguish between private and public affairs,” malamig na sabi ni Marga.
“That’s enough.” Suddenly, a man’s deep voice came from outside the door.
Kumuyom ang mga kamao ni Marga nang mapagtantong umaarte lang si Cathy sa harapan ng lahat. Hindi niya maintindihan ang kaniyag kapatid. Simula nang naging sekretarya ito sa kompanya ay panay na lang ang pagpapapansin nito sa kaniya. Kahit wala naman siyang ginagawa, si Cathy ang gumagawa ng paraan upang mapagalitan si Marga.
Marga was playing with the USB flash drive in her hand. Ngumisi siya habang nakatingin kay Cathy. “Mr. Fowler, this is the project team, not the president’s office and secretarial department is on the top floor.” Bumaling siya kay Brandon na nakakunot ang noo. “Or, may kailangan bang sabihin si Secretary Santillan sa inyo?”She seems to be giving Cathy a way out, but Cathy immediately grabbed the step.“Yes, it was him who asked me to come and give instructions!” sigaw ni Cathy.Ngumisi si Marga. “What kind of work does Secretary Santillan want to ask me to do?”Minsan lang siyang ngumiti, ang kaniyang mukha na parang nakabalut ng yellow ay biglang lumiwanag. Sumandal siya sa bintana, the gray curtains on the window frame fluttering I the breeze, making her look even more graceful under the soft light.“Sasabihin mo ba sa akin ang tungkol sa Gonzalez Pharmaceutical o ang Mercedes Construction?” tanong ni Marga.Saglit na natahimik si Cathy. “Lahat ng ‘yan ay pag-uusapan natin.”Lumapa
Nanatiling tahimik si Marga at hindi na lang pinansin ang mga sinasabi ng binata. Pinatay niya na lang ang tawag. Bumaba ang paningin niya sa bulaklak at kuwintas. Kumuyom ang mga kamao niya sa galit.Sobrang laki ng bulaklak, halos hindi iyon kayanin ng kamay niya. Umaalingangaw ang halimuyak ng bulaklak sa kompanya. Hindi niya maiwasang mapangiti nang mapagtantong first time niyang makatanggap ng bulaklak.Noong nag-aaral pa siya, binigyan siya ng iba’t ibang klase ng bulaklak ng kaniyang manliligaw, pero hindi niya tinanggap. Nang ikasal siya kay Brandon, gusto niyang makatanggap ng bulaklak, pero never niya itong naranasan. Bumagsak ang balikat niya nang maalala ang sinabi ni Brandon sa kaniya noon. Kung gusto niya raw ng bulaklak, bumili siya para sa sarili niya dahil hindi na siya bata. Habang iniisip ang masasakit na salitang binitawan ng dati niyang asawa, hindi niya pa rin aakalaing makakatanggap ulit siya ng bulaklak ay galing pa sa ibang lalaki at kung kailan siya ay hiwala
Seeing that she seemed to be about to explode, Clinton somehow thought of the black-footed cat wandering in the wild, which was very wild, but also extremely aggressive.“Take a look at this information. I wonder if Manager Santillan is interested.” Inabot niya ang isang dokumento sa dalaga.Sa isang tingin pa lang, nag-angat ng tingin si Marga, and the man tilted his head to signal her to continue looking. Marga lowered her eyes, but her heart was shocked by the man’s innovation. She wanted to conduct research in the field of holography, which is a very expensive research area.“Mr. Minerva, sa pagkakaalala ko, maraming mga professionals na ang gumagawa nito sa ibang bansa six years ago, pero ang nagawa lang nila ay 3D projection.”“Manager Santillan, doesn’t she want to innovate?” Clinton asked her.“May I ask if Mr. Minerva has a specific research team? Do you know how to decode the holographic code algorithm?”Hindi kaagad makasagot si Clinton. Today, he is not only here to discus
Sa loob ng tatlong taon nang ikasal siya kay Brandon, nakakasakay lang siya sa kotse nito sa tuwing kasama nila ang ma ni Brandon, and over time, her traces were left in the car. Ang mga laruang iniwan niya sa loob ng sasakyan ay nawala na. Katulad sa kaniya, mabilis din siyang inalis sa buhay ni Brandon.Nang mapansin ni Cathy ang tinitingnan ni Marga ay bigla siya nagsalita ng mahinahong. “Ate, I’m sorry. Kaunti lang ang mga gamit dito sa loob ng sasakyan, pero Ayoko sa mga laruan at amoy na nakasanayan mo, kaya sinabihan ko si Brandon na palitan ang mga ‘yon.” Sinulyapan ni Cathy si Brandon. “Aksidente ko rin nadumihan ang laruan na ‘yon kaya wala akong ibang choice kung ‘di itapon a lang. Sana hindi mo masasamain ang ginawa ko. Alam mo namang ayaw ni Brandon ng marumi, ‘di ba?”Cathy did not just want Brandon to change his car. She replaced the fragrance with that scent with one she liked. Hindi na siya makapaghintay na palitan si Marga sa buhay ni Brandon.Kumuyom ang mga kamao n
Nang narinig ni Marga ang sinabi ni Brandon, gusto niyang matawa. Alam ni Marga na kilala si Brandon sa pagiging possessive. Kahit hindi siya minahal nito pagkatapos ng kanilang kasal, Brandon will not allow other men to be around her. Sa panahong ‘yon, she was always considerate and gentle, and never had too much contact sa ibang mga lalaki sa publiko.Pero iba na ngayon. Hiwalay na silang dalawa. Anong karapatan ni Brandon na sabihin siyang hubarin ang suot niyang kuwintas? Bakit ipapahubad ng kaniyang ex-husband ang kuwintas na binigay sa kaniya ng taong nagkakagusto sa kaniya?Nag-angat ng tingin si Marga at tinitigan ng maigi si Brandon, ang mga mata niya, na dapat ay malamig, biglang lumiwanag. Tiningnan niya lang ng kalmado ang lalaki at tinaasan ng kilay.“Bakit ayaw mong suotin ko ang kuwintas na ‘to?” Marga stroked the expensive red agate necklace around her neck with her slender long fingers and opened her lips to speck. “Don’t you think I’d be a good match for this necklac
Pagkarinig sa sinabi ni Mr. Fowler, hindi naiwasang mapahinto ni Brandon. Bahagyang nanikip ang kaniyang dibdib, ngunit mabilis din niya iyong ikinubli. Sa gilid naman, hindi napigilang mapangiti si Marga at umiling-iling sa ginawa ng matanda. Bago pa man niya mabuksan ang kaniyang bibig upang sumagot, maagap na nagsalita si Marga, marahang itinaas ang tingin sa lolo ni Brandon.“Lolo, may trabaho pa po ako bukas na kailangan kong tapusin,” mahina ngunit mahinahong sambit niya.Hindi nakalagpas sa paningin ni Marga ang biglang pagdilim ng ekspresyon sa mga mata ni Brandon. Isang malamig na utos ang sumunod, kasabay ng pagpipigil sa kaniyang sariling emosyon.“Don’t go to work tomorrow. I’ll take you to Greenbelt. You need new clothes,” maikling saad ni Brandon, na para bang ang bawat salita ay sinadyang timbangin bago bitawan.Alam ng lahat na ang Greenbelt ang tinitingalang shopping destination ng mga mayayaman sa bansa — tahanan ng mga international luxury brands, kung saan ang bawa
Kahit na alam ni Marga na parang pinipilit siya ni Brandon, hindi madaling mabura ang nararamdaman niya para sa kanya matapos ang tatlong taon ng magkasama. Sa bawat araw na lumilipas, patuloy na umiikot sa kanyang isipan ang bawat galak at sakit na dulot ng kanilang pagmamahalan, pati na rin ang mga alaalang nag-uugnay sa kanila.Sa gabing iyon, nang magtama ang kanilang mga mata, hindi na kailangan pang magsalita ni Brandon upang madama ni Marga ang nilalaman ng kanyang puso. Ang kanyang puso ay mabilis na tumibok, at naramdaman niyang sumabog ang mga emosyon na matagal na niyang itinagong hindi lamang sa kanyang sarili kundi pati na rin kay Brandon. Ang kanyang mga mata, bagamat hindi siya tumingin, ay hindi kayang itago ang kalituhan at ang nananatiling pagmamahal na kanyang nararamdaman. Nang magsimula siyang maglakad patungo sa kama, naramdaman niyang tila may isang mabigat na bagay na dumapo sa kanyang dibdib—hindi lamang ang bigat ng nararamdaman kundi pati na rin ang takot na
Tamad na nag-inat si Clinton habang nakaupo sa kotse, at hindi pa rin inaalis ang mga mata niya kay Marga. Ang mga mata niyang tila nagsasabi ng isang hindi maipaliwanag na saloobin, parang may lihim na mas pinipili itong itago. Nang magtagpo ang kanilang mga mata, para bang isang alon ng emosyon ang dumaloy sa kanila, kaya’t nag-aatubili si Marga.“Huwag mong sabihin sa akin na buong magdamag kang naghintay sa akin dito. Hindi ako maniniwala sa ‘yo,” sabi ni Marga, ipinapakita ang kaunting pag-aalinlangan. Pinagkrus niya ang kanyang mga braso at tinitigan ang lalaki. “Ikaw lang yata ang nakakaintindi sa akin,” saad niyang bahagya nang malungkot, na para bang sinasabing kahit siya, hindi niya kayang intindihin ang kanyang sarili.Ngunit may ngiti na umusbong sa mukha ni Clinton—isang ngiting hindi matitinag ng kahit anong pagsubok. May kasamang kabuntot na sakit, ngunit mas malalim pa ang kasayahan na hindi agad matutukoy. Nakita niya ang bakas ng mga halik sa leeg ni Marga, at naisip
"Ma’am, gising pa po ba kayo?" tanong ng bodyguard, ang boses ay maingat, tila nag-aalala sa estado ng kanyang amo.Bahagyang ibinaba ni Denn ang kanyang mga mata, at isang mahina at malalim na umungol ang umabot mula sa kanyang bibig. Hindi na ito bago para sa kanya. Sa kabila ng lahat ng ginugol niyang oras, hirap, at pagsakripisyo, nanatili ang katahimikan sa paligid ng kanyang mundo."Malaki na ang nabawi ng katawan niya," patuloy na paliwanag ng bodyguard, ang tono ay mas malumanay na ngayon, "pero ang research explosion noong taon na iyon ang labis na nakasira sa kanyang body functions. Dagdag pa, ang open at secret struggles sa kanyang pamilya ang nagdelay sa pinakamagandang oras para sa kanyang treatment. Ngayon, ang tanging paraan para gisingin siya ay ang stimulate ang kanyang utak."Bahagyang napansin ni Denn ang ngiti sa labi ng kanyang bodyguard nang banggitin ang mga salitang iyon. Hindi lamang dahil sa propesyonal na relasyon nila, kundi dahil sa isang bagay na mas malal
Pagkaalis ni Marga mula sa mansyon ng pamilya Santillan, isang malamig na takot ang gumapang sa kanyang balat, tila ba may bumalot na malamlam na ulap sa kanyang buong pagkatao. Para siyang nakatayo sa pagitan ng dalawang mundo — ang dati niyang paniniwala at ang bagong katotohanang pumunit dito.Matagal na niyang kinamuhian si Ferdinand Santillan. Ang galit niya rito ay malalim, nakaugat sa pagkawasak ng buhay ni Denn Corpuz — o iyon ang akala niya noon. Ngunit sa pag-ikot ng tadhana, sa isang iglap, bumaligtad ang lahat. Si Ferdinand pala ang tunay na biktima. Nakakatawa kung iisipin, ngunit sa kabila ng katatawanan ay may kirot, may pagkalito, at higit sa lahat, may bigat na hindi niya kayang bitawan."Buhay pa kaya siya?" bulong ni Marga, halos hindi na niya naririnig ang sarili.Tumigil si Clinton sa paglalakad. Sandaling dumilim ang kanyang mga mata, bago siya tumingin kay Marga at marahang nagsalita."Guess why he wanted to study holography so badly, Marga. Bakit mo sa tingin na
Alam ni Cathy kung alin ang dapat unahin. Hindi siya isang babae na natutulala lang kapag may problema—alam niya kung kailan dapat humingi ng tulong, at kung kanino. Tumango siya, pilit na nilalabanan ang kaba, habang iniisip kung paano kakausapin si Brandon para sa tulong na kailangan nila.Samantala, sa lumang bulwagan ng mansyon, si Ferdinand Santillan ay naiwan mag-isa.Nakatayo siya sa gitna ng malawak na silid, tila isang kaluluwang nawawala sa sarili niyang mundo. Ang dating lakas at tikas ng kanyang katawan ay tila unti-unting inaanod ng panahon. Hindi na siya bata—mahigit limampung taon na siyang nabubuhay sa mundo—pero pinipilit pa rin niyang mapanatili ang kanyang sigla. Madalang siyang manigarilyo, at mas bihira pa siyang uminom, maliban na lamang kung may mga espesyal na okasyon.Kahit pa ganun, dala pa rin niya ang isang klaseng alindog na hindi basta-basta nabubura. Ang kanyang tindig ay matikas, ang kanyang anyo'y elegante pa rin, kahit na ang pilit na itinatagong pagod
Natigilan si Marga sa kinatatayuan niya matapos marinig ang mga salitang binitiwan ni Ferdinand. Ang buong paligid ay tila nagdilim; ang mga tunog ng mundo ay naglaho. Para siyang isang punong pinutol mula sa ugat, halos hindi na niya maihakbang ang kanyang mga paa.Tahimik na lumapit si Clinton sa kanya. Inilagay nito ang matatag at protektibong braso sa kanyang balikat, tila ba sinasalo ang bigat ng mundong biglang bumagsak kay Marga. Ang kanyang mga mata, na dati’y puno ng kumpiyansa, ay ngayon ay nagmistulang isang madilim na ulap—hindi mabasa, hindi mahulaan.Sa gitna ng bigat ng hangin, nanumbalik sa isipan ni Marga ang kwento ni Denn Corpuz—isang alamat sa loob at labas ng bansa. Kahit matagal na itong pumanaw, ang kanyang pangalan ay patuloy pa ring lumulutang, pinupuri, at minsan, binabalot ng misteryo sa mundo ng industriya.Noong panahong iyon, sa simula pa lamang ng pagsulong ng teknolohiya sa Pilipinas, si Denn Corpuz na ang nangahas na sumalungat sa agos. Siya ang unang n
Lubos nang naguguluhan si Ferdinand Santillan. Hindi niya inakala ang balitang narinig mula sa kanyang tauhan — ang mga damit ni Denn Corpuz, ang kanyang pinaka-kinamumuhiang alaala, ay dinala ni Cathy sa Bustamante Auction, nang wala man lamang abiso o pahintulot mula sa kanya.Malalaking hakbang ang ginawa niya papalapit kay Cathy, nanginginig ang mga kamay sa galit."Kinuha mo ang mga gamit ni Denn Corpuz nang hindi ko alam?" bulyaw niya, namumula ang mukha sa poot.Nagkrus ng braso si Cathy, nagmamatigas sa panlabas kahit sa loob ay bahagyang nanginginig. Hindi siya nagpakita ng takot; sa halip, ibinalik niya ang tingin kay Ferdinand na may hamon.“What’s the problem?” mataray niyang sagot. “You’re being so stingy with my pocket money, Dad. Can you blame me for trying to find my own resources?”Pilit na ngumisi si Cathy, isang ngiting punô ng pang-uuyam."You’re being scammed by Lazarus for a hundred million! And here you are, freaking out because I took a few old clothes from Denn
Nang makapasok sila sa loob ng bahay, hindi pa rin matanggal sa isipan ni Marga ang mga sinabi ni Clinton tungkol sa pagiging fiancée niya. Ang mga mata nito na puno ng kumpiyansa, ang boses na hindi nag-aalinlangan, nagpatuloy sa pag-echo sa kanyang isipan. Pero nagpatuloy siya sa paglalakad, para bang walang nangyari, at tinuya ang sariling isipan na nagsasabing may nararamdaman siya. Hindi. Hindi siya magpapadala sa mga iyon.Ang malamig na gabi ng Makati ay sumasalubong sa kanya. Nang pumasok sila sa bahay, ang malamlam na ilaw ng mga chandelier sa taas ng sala ay tila naglalabas ng mga anino mula sa nakaraan. Kumbaga, parang isang dula na paulit-ulit niyang pinapanood. Si Clinton, nakatayo pa rin sa tabi niya, na parang hindi siya alintana. Ang simpleng ngiti nito ay nagbigay ng kakaibang damdamin sa kanya. “Paano ako mapag-iiwanan sa paghahanap mo ng hustisya para sa aking fiancée?” Hindi niya inaasahan ang mga salitang iyon.Nang marinig niyang tinawag siyang fiancée, isang mata
Isang masaklap na buhay ang naranasan ni Hope, pero paano kaya mapapaganda ang mga bagay-bagay sa pamamagitan ng isang hiling?Hindi ba’t tuwid silang nakatayo at naglalakad nang matatag sa hangin at ulan?"I know you're just teasing me." Hindi tumingin si Marga sa lalaking nasa tabi niya, ang mga mata niya ay nakatuon sa impormasyon.Ngumiti si Clinton sa gilid ng kanyang labi, at ang tingin niya ay nasa kamay ni Marga. Binuklat niya ang ilang pahina at nakita ang mga pangalan ng ilang maliliit na pamilya na nakipag-ayos at nakipagtulungan kay Ferdinand Santillan.Malinaw sa mga malalaking pamilya ang kanilang katayuan at posisyon, at bibigyan nila ang kanilang mga anak ng pinakamagandang edukasyon. Kung hindi sila magiging mahuhusay sa ganoong kapaligiran, sayang lang ang pera. Pero kahit gaano pa sila ka-walang silbi, gagastos pa rin sila ng pera para ipadala ang mga ito sa ibang bansa para mag-aral, o mag-donate ng gusali sa bansa para mapagpatuloy ang pag-aaral ng kanilang mga an
Komportable ang pakikipag-ugnayan sa kanya. Parang ngayon.Biglang bumukas ang pinto ng opisina.“Mr. Minerva, tumawag ang board of directors para sa emergency meeting. Sabi nila kakausapin nila kayo… Ahem, sorry, Mr. Minerva, ituloy mo lang po. Ipagpapaliban ko na lang ang meeting.”Si Jason ang katulong ni Clinton. Dati, hindi isinasama ni Clinton ang sinuman pabalik sa opisina, kaya hindi na siya sanay kumatok sa pinto at basta na lang binubuksan ang pinto kapag may importanteng bagay.Ngayong araw na ito, nakalimutan kong humiling at sumama kay Clinton pabalik sa masayang mundo.Kailangan mong kumatok sa pinto sa susunod.Naiinis si Jason.Nang itulak ni Marga si Clinton, medyo mapula at namamaga ang labi niya.Tiningnan niya si Clinton at sabi, “Kasalanan mo ito.”Galit siya, pero nang halikan siya, nagliwanag ang kanyang mga mata, namumula ang pisngi, at mapula at namamaga ang labi niya. Mukhang nagtatampo siya nang may mapang-akit na tono, kaya gusto siyang supilin at saktan ng
“Para sa ating kaligtasan at kaligtasan ng iba, umupo ka nang maayos.” Tumingin si Marga sa unahan at seryosong nag-utos.Natigilan si Clinton.Sinulyapan siya ni Marga at tinaasan ang kilay.Nang magising si Clinton, napagtanto niyang inaasar siya ni Marga.Natawa siya nang hindi mapigilan, at hindi niya mapigilan ang ngiti sa labi niya.“Marga, maghanap muna tayo ng paradahan. Gusto kitang halikan.” Malalim at kaaya-aya ang boses ni Clinton. Habang nagsasalita, itinaas niya ang kwelyo niya para ipakita ang kanyang kaakit-akit na collarbone at sinadyang hawakan si Marga.Hindi napigilan ni Marga na hawakan ang kanyang noo, “Seryoso ka ba?” Nagbibiro lang siya.Tumingin si Clinton sa kanya, kinurba ang manipis niyang labi at tumawa, “May paradahan sa unahan, makararating tayo roon sa loob ng tatlong minuto, doon na lang tayo mag-park.”Sinunod niya ang mga alituntunin sa trapiko at alam niyang hindi dapat mag-aksaya ng oras sa gilid ng kalsada. Naalala rin niya na may paradahan malapi