Share
Chapter 17
It's been ten years the last time I saw him. So many things had changed. So many memories passed by but one thing stays the same. Our friendship.
We parted our ways after graduating in high school. We chose to pursue our dreams which is mine for being a fashion designer and him for being a model but our friendship doesn't stop there. We exchanged our numbers to still keep in touch to each other.I scanned his whole being from head to toe only to laugh at myself.Naaalala ko pa dati sa kwento niya na magiging isang ganap siyang model sa isang bansa. Ngayon, naririto na siya sa harapan ko't suot-suot ang mga damit na gustong-gusto niyang suotin dati pero hindi niya magawa. Ang pinapangarap niyang katawan ngayon ay natupad na niya. Ang mga bagay na gusto niyang gawin ay malaya na niyang nagagawa. Lahat ng kinukwento niya sa akin ay patunay ngayon ng paghaharap namin na isa siyang masipag at may pangarap na tao.Hindi marunong sumuko kahit na ang mRelated chapters
After The Break-Up Chapter 18
It was already five in the afternoon when the meeting adjourned. Sabay silang tumayo sa kanilang mga upuan at kinamayan ang isa't-isa bilang pagtanda ng respeto samantalang ako naman ay pasimpleng inatras ang upuan sa likuran ni Waylen upang itago ang sarili. Nakakahiya naman ito parang hindi ako belong. I was just sitting on Waylen's side hips when the manager of Ace approaches me extending his hand to me. "Nice meeting you, Miss." He smiled and even bowed his head while waiting for me to accept his hand shake. Napatanga ako sa ginawa niya at wala sa sariling napaangat ang paningin kay Waylen na mukhang natigilan rin sa ginawa nito pero sa huli'y napangiti nalang rin bago nagpasalamat sa kausap. "Nice meeting you too, Sir," kagat-labi kong tugon at mabilis na tumayo para tanggapin ang kamay niya. We shared our hand shakes before bidding our good bye's. Ang akala ko ay siya lang ang gagawa no'n sa akin
After The Break-Up Chapter 19
Maghahating-gabi na at gising na gising pa rin ang diwa ko. Nakamulat ang dalawang mata at hindi matigil sa mabilis na pagkalabog ang puso dulot ng kaba. Kanina pa tumatakbo sa isipan ko ang nangyari kanina na tipong libu-libong mga imahinasyon, ideya at iba't-ibang senaryo na ang nagagawa ng aking utak. Hindi ko inaasahang sasabihin iyon ni Waylen. Ni minsan sa buhay ko ay hindi ko inaasahang ipagsasabi niya sa iba ang tungkol sa amin. Pinili kong manahimik na mag-asawa na kaming dalawa dahil ang akala ko ay ayaw niya itong ipaalam sa mga tao pero bakit bigla nalang nitong pinagsabi? At sa harapan pa talaga ni Ace.Sa matagal naming pagsasama ni Ace noong kami'y mga bata pa, sa halos buong araw naming pag-uusap dalawa ay kabisado ko na kung anong magiging reaksyon niya sa mga bagay-bagay. Paniguradong magtatampo iyon dahil hindi ko man lang siya sinabihan na kasal na pala ako. Paniguradong magmamaktol iyon at kukwestiyonin na siya na kaibigan ko simula
After The Break-Up Chapter 20
"I think he's still sleeping," anunsyo ng Manager ni Ace nang tanongin ko ito kung nasaan siya. Kakalabas lang niya mula sa entrada ng hotel room habang hawak sa kabilang kamay ang cellphone. Napahinga na lamang ako ng malalim bago napipilitang tumango. "I'll just talk to him later. Thank you," I smiled before bidding my good bye. Sayang. Ngayon ko pa naman sana balak na sabihin at linawin lahat kay Ace. Alam kong napakamaalagain niya sa akin lalong-lalo na sa mga lalaking pumapaligid sa akin kaya naiintindihan ko ang nararamdaman niya. Bata pa lang naman kami ay parati na siyang ganyan lalo na kapag may sikreto akong nalaman niya pa sa iba ay bigla na lang magtatampo kesyo hindi ko na raw siya pinagkakatiwalaan. Pinaliwanag ko rin naman sa kanya ang side ko kaya alam kong kahit papaano na kapag may sikreto akong sinabi sa iba pero hindi sa kanya ay naiintindihan niya. Ewan ko nga lang kung pati ito ay maiintindihan niya.Na
After The Break-Up Chapter 21
"Wake up, Wife." Inaantok man ay napapaos na sinabi ni Waylen tsaka niyugyog ang balikat ko. Naalimpungatan ako ng dahil doon at iminulat ang isang mata upang tignan siya. His eyes were completely close and the back of his head was comfortably resting on the headboard, upper body was leaning against it while his legs were still stuck on the bed. Malalim siyang humikab habang inaantok na niyugyog ang balikat ko. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa endearment na binigay niya sa akin. Pagkatapos kasi noong halikan naming noong nakaraang dalawang araw ay napapansin kong tinatawag na niya ako ng ganoon at hindi na pangalan ko. Minsan ko siyang tinanong kung bakit at ang sagot niya lang ay gusto niya raw ipakita sa akin kung gaano siya kaswerte na naging asawa niya ako. Umungot ako bilang tugon at hinawakan ang comforter na nakapatong sa katawan tsaka akmang tatalikod na sana ng paghiga sa kanya para ipagpatuloy ang pagtulog nang b
After The Break-Up Chapter 22
Kanina pa kami nasa loob ng kotse at tahimik na tahimik ang paligid dahil sa walang nagtangkang magsalita sa amin. Simula nang mangyari kanina ay bigla nalang nagbago ang timpla ni Waylen. I glanced at him when I felt him move. I saw how he massage the bridge of his nose while the other hand was gripping tightly at the steering wheel, flexing his veins. His jaw were clenching while gritting his teeth. The redness of his face along with his sharp glare show how upset he is. "Waylen?" Pagbabasag ko sa katahimikan. Kinutkot ko ang aking mga palad nang maramdaman kong natigilan siya at napalunok. Ilang sandali pa ay nilingon niya ako kasabay ng pagkunot ng noo. Dahan-dahan niyang binaba ang kamay na minamasahe ang ilong papunta sa sentido tsaka iyon pinatong sa manobela nang hindi tinatanggal ang mga mata sa akin. Matagal kaming nagkatitigan animo'y tinatantya ang isa't-isa. "Are you okay-" I was cut off when suddenly, he hugged me from
After The Break-Up Chapter 23
Author's Pov:Tirik na tirik ang araw pero buhay na buhay ang diwa ng bawat estudyante. Ang kaninang tahimik na cafeteria ay parang biglang dinagsa ng libu-libong tao nang matapos ang morning classes nila. Bulungan, tawanan at sigawan na nanggagaling sa iba't-ibang boses ng estudyante. "Delicious, isn't it?" Nakangiting tanong ng high school na bata na si Waylen sa kaharap na si Sheena, isa sa mga kaibigan niya. Ngiting tumango-tango naman si Sheena sa sinabi nito matapos matikman ang inalok na turon sa kanya ng kaibigan. Ngayon palang niya natitikman ang ganoong klaseng pagkain dahil ngayon niya palang rin nalaman na may ganoon palang pagkain. Lumaki kasi ito sa ibang bansa at isang taon lang ang nakakalipas simula no'ng lumipat siya sa eskwelahang ito. Noong una ay natatakot talaga si Sheena na pumasok na mag-isa at walang kakilala dahil baka kagaya noong nasa ibang bansa pa siya ay baka kutyain at awayin siya ng mga ito pero kagula
After The Break-Up Chapter 24
Hindi ko alam kung anong sasabihin ko matapos niyang ikwento ang nangyari sa pagitan nila ni Blaze. Pakiramdam ko ako iyong binubogbog at pinagsusuntok ng ganoon dahil sa ramdam kong sakit at lungkot sa kanyang boses. I blinked my eyes continuously and glanced at him who's now quiet. Nakasandal pa rin ang katawan niya sa headboard habang ang dalawang siko ay nakapatong sa magkabilang tuhod na nakataas. Nakaladlad ang kanyang mga braso habang hinahayaang paglaruan ng kamay ang bawat dulo ng punda ng unan. Rinig ko ang mabigat niyang paghinga at ang pagkatulala niya sa kawalan. Nakaawang ang mga labi niya at hindi malaman kung saan ibabaling ang paningin. "What happened after that?" I curiously asked and then looked at him with nothing but concern in the eyes. Parang biglang nawala ang galit ko sa kanya kanina. Kung bakit niya iyon nasabi at kung bakit ganoon nalang ang takot niya. Maski ako rin naman kapag nakita ko ang mga taong nagbigay sakit
After The Break-Up Chapter 25
Tinikman ko ang sabaw ng niluluto kong sinigang na baboy pagkatapos kong patayin ang stove. Agad akong napapikit sa masarap na lasa nito kasabay ng pagsilay ng malapad na ngiti. Kani-kanina lang ay ginising ako ni Waylen para magpaalam na aalis na raw siya papuntang trabaho. Minsanan pa nga akong nagulat dahil iyon ang unang pagkakataon na ipapaalam niya sa akin kung saan siya pupunta at lalong-lalo na gigisingin ako para lang halikan ako sa noo. Nagulantang ako sa ginawa niya kaya hindi na ulit ako nakatulog no'n kahit mag-aala-sais palang ng umaga. Buong umaga ay iyon lang ang tumatakbo sa isipan ko na tipong kahit ngayon na ipinagluluto ko siya ng makakain niya para mamayang tanghali ay iyon pa rin ang laman ng utak ko. Sobrang saya ko na ata ng dahil doon kaya pati aso niya na nasa likod ng bahay ay nagawa ko na ring bisitahin at pakainin. Sa totoo lang ay natutuwa ako sa alaga niya dahil ang inaasahan ko ay kakagatin ako nito pero nagulat
Latest chapter
