4-ต่อบนห้อง

“ก็เล่นสิ ของแก ซื้อเองทำเป็นจำไม่ได้ บ้าจริง… ฉันจะไปซื้อของอย่างงั้นได้ไง”

               (สวย!)

               ฉันรีบดันโทรศัพท์มือถือเขาออกห่าง ไม่อยากคุยกับอีกิ่งแล้ว เดี๋ยวความแตก

               (สวย! แกเอาของแกคืนไปด้วยนะ!) ฉันไม่เคยเห็นกิ่ง มันโวยวายขนาดนี้เลย สงสัยผัวมันกวนหนักมาก ฉันไม่ตอบหรอก พยายามบอกให้หมอเคนวางไปซะ แต่อิหมอยังถือโทรศัพท์อยู่ ไม่วาง ไม่ทำอะไร!

               ฮ่วย!

               (สวย แกได้ยินฉันไหม นี่แกลากฉันเข้าร้านลามกไม่พอ แกยังแอบยัดไข่สั่นใส่กระเป๋าฉันอีกเหรอ สวย! สวย… แกจะทำฉันไม่ได้นอนรู้ไหม!)

               (อย่ากวนได้ไหมคะ แป๊บสิ สวย… แกตอบดิ ทำไมแกไม่วาง อยู่ในสายไหม อีสวย!) อีสวยเลยเหรอวะ อีกิ่งมันจะเกรี้ยวกราดเกินไปแล้ว!

               “ขอให้มีความสุขนะเพื่อน... บาย”

               (สวย…) ฉันเพ่งดูจอมือถือเขา ก่อนจะจิ้มนิ้วกดวางไป ตัดปัญหา ให้อีกิ่งสบายตัวไปซะ

               ‘ติ๊ด~’

               “ของเธอใช่ไหม ฉันรู้ไส้รู้พุงเธอดี” อึก...

               ฉันหันขวับไปมองคนข้าง ๆ ทันที และอยู่ ๆ น้องสาวอีสวยมันก็เย็นวูบขึ้นมาดื้อ ๆ

               “ป่าว… เลิกแรดแล้ว สวยจะไม่ทำเรื่องแบบนั้นแล้ว” ฉันรีบโบกมือปฏิเสธ

               “แน่ใจนะ”

               “แน่ใจ!”

               “ชัวร์?”

               “ชะ… อุ๊ปส์~ อื้อ…” ไม่ทันได้ยืนยัน ฉันกลับโดนเขาประกบจูบปิดปากไว้

               ละ ลิ้น นุ่ม ๆ อุ่น ๆ อื้ม~

               รสสัมผัสทำฉันเผลอจูบตอบ ลิ้นเราทั้งสองหยอกล้อกันซ้ายขวา จนมือใหญ่ค่อย ๆ ขยับขึ้นมาลูบไล้ เค้นหน้าอกฉันช้า ๆ แล้วคลึงมัน

               “อื้ม~” เสียงครางแผ่ว ๆ ดังขึ้นในลำคอ

               จนฉันประสานมือเข้าไรผมนุ่ม และบีบไหล่กว้างเบา ๆ สลับกับเขาที่ถอนจูบออกมา ไซร้ซอกคอแทน

               “อ่าส์…” ริมฝีปากนุ่มพรมจูบไปทั่วคอขาว เคล้าคลอกับลมหายใจอุ่น ๆ ที่ไล่รดไปถึง… เนินอกคู่สวย

               แล้วเขาก็หยุดมัน

               “ไปต่อที่ห้อง” ร่างสูงจัดแจงตัวเอง ก่อนจะรีบลงจากรถ ขึ้นไปฝั่งคนขับแทน

               ฉันยังนั่งตัวแข็ง จะเอาไงดีกับความต้องการตัวเอง ฉันต้องการเขามาก แต่มันจะไม่ง่ายไปเหรอ เรางอนอยู่นะ ฉันนั่งเงียบจนเราถึงคอนโด และเขาก็ช่วยฉันยกกระเป๋าขึ้นมาบนห้อง

               เมื่อประตูปิดลง ทุกอย่างกลับไม่ง่ายแบบนั้น หมอสูติลูกครึ่งญี่ปุ่นคนนี้ กลับดันฉันติดผนังห้อง พร้อมกับรดลมหายใจอุ่น ๆ เข้าซอกคอฉันอย่างร้อนใจ

               “ปฏิเสธฉันทำไมนักหนา ไม่ดีเหรอ มีแฟนเป็นหมอ”

               เขาหยุด และค้ำผนังห้อง ตาชั้นเดียวจ้องฉันเค้นคำตอบ เอ่อ... จะให้ตอบว่าไงหล่ะ ฉันไม่คู่ควรกับเขาจริง ๆ

               เราสองคนเริ่มจาก ‘One Night Stand’ มันเป็นความรู้สึกลุ่มหลง ฉาบฉวย มากกว่าอย่างอื่น ถ้ามันถึงขั้นขยับขึ้นมาเป็นแฟน

               มันจะมีความคาดหวัง มีความรู้สึกดีแบบอื่นเข้ามา ฉันกลัวมันจะถลำลึกไปมากกว่านี้ ฉันกลัวตัวเองจะหลงรักเขาหัวปักหัวปํา กลัววันนั้น วันที่เขาจะจริงจัง และแต่งงานกับใครสักคน แล้วฉันจะทำใจไม่ได้ เหมือน ๆ ที่ผ่านมา... ฉันเป็นได้แค่ทางผ่าน

               “คนอื่นอาจจะดีไง แต่สวย ไม่ หมอจะอยากคบกับสวยทำไม สวยเคยขายตัวหมอก็รู้”

               เขามองฉันนิ่ง ๆ

               “เลิกพูดเรื่องขายตัวสักที มันผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไปดิวะ จะพูดย้ำทำไมนักหนา แค่ไม่กี่ครั้งจะเก็บมาคิดทำไม ก็ดีแล้วนี่หว่า ไม่ได้เสียฟรี ๆ ได้เงินด้วย”

               นี่ล่ะคือหมอเคน ผู้ไม่สนอะไรทั้งนั้น ฉันมองเขาแล้วนึกสงสัยในใจ ถ้าเขาคบฉันเป็นแฟน เขาจะจริงจังไหม... เราจะคบกันยาว ๆ เหมือนคนอื่นไหม... เราจะมีโอกาสได้แต่งงานกันไหม

               แล้วเขา... จะกล้าให้ฉันเป็นแม่ของลูกเขาไหม?

               “เงียบทำไมสวย เหอะ เธอแรดฉันรู้ ถ้าเธอคิดว่าตัวเองขายตัว งั้นฉันซื้อเธอถาวรแล้วกัน ต่อไปนี้อย่าไปขายให้ใครอีก!”

               ฉันเบิกตากว้าง เขาทำหน้าจริงจังอีกแล้ว

               “เอาเงินมาก่อนดิ”

               “ไม่ จะเอาเธอก่อน” มือใหญ่โอบมาด้านหลังฉัน ก่อนที่เขาจะดันฉันเข้าชิดตัว

               “ทำมาขอคบ แต่ไม่เห็นเป็นห่วง” ฉันบ่นอู้อี้ที่แผงอกเขา

               “อ๋อ ที่เล่นตัวเพราะงอนเรื่องนี้ ฉันเบื่อเธอไง สี่รอบแล้วนะ ที่ขอคบ โดนเธอปฏิเสธตลอด ถ้าเธอชอบแบบไม่ผูกมัดจริง ๆ เธอคงไม่ไปหาฉันที่ญี่ปุ่นหรอกจริงไหม...”

               “ก็บอกไปแล้ว ว่าเงี่-น” เขาหัวเราะหึหึ ก่อนจะจับคางฉันขึ้นมา

               “เธอจะปากแข็งไปถึงไหนวะ หรือเธอ ยังอยากเอากับคนอื่นสวย”

               อยากที่ไหนล่ะ ไม่มีใครเก่งเท่าหมอสูติลูกครึ่งญี่ปุ่นคนนี้เลย

               “ใช่ คนเดียวมันน่าเบื่อ” ฉันกลับตอบเขาไปอีกอย่าง แต่เขาไม่ตกใจ ดันหัวเราะออกมาซะงั้น

               “สวย เธออย่าโกหกหมอสูติเรื่องนี้ วันแรกที่เรามีอะไรกัน ฉันล้วงแป๊บเดียวก็รู้ หึหึ ฉันตรวจเธอไปแล้วทั้งตัว ไม่รู้รึไง งั้นวันนี้ขอขึ้นเวรดึกกับเธอแล้วกัน”

               เขาดันฉันติดผนังห้องอีกครั้ง ก่อนจะกระชากเสื้อเชิ้ตสีดำ จนกระดุมหลุดรุ่ย

               เผยให้เห็นบราเซียลูกไม้ครึ่งตัว กับเนินอกสองข้างสุดเซ็กซี่...

               แล้ว... หมอสูติลูกครึ่งญี่ปุ่นก็ยิ้มกว้างออกมา

               “แค่เห็นร่องนมเธอ ฉันก็ของขึ้นแล้ว... นมเธอ แม่ง... ดึงดูดฉันชะมัด”

               “งั้นหมอก็ดูดสิ” ค่ะ! สติฉันหลุดกระเจิง ไอ้ที่ทำใจแข็ง เล่นตัวมาทั้งหมด พอได้สบตากับเขา โดนเขาพูดหยอดเข้าหน่อย มันก็หายไปหมดแล้ว

               เพราะคนตรงหน้า เขาก็ดึงดูดฉันเหมือนกัน

               เราสองคนประกบจูบกันทันที ความร้อนรุ่มในกายแผดเผาใส่กันช้า ๆ จนร่างสองร่าง รีบปลดกระดุม ถอดเสื้อผ้าสลัดทิ้งไปจากตัว

               เราเปลี่ยนกัน ดันตัวชิดกำแพงหนา ทุกอย่างมันถาโถมเข้ามา จนฉันร้อนใจ นั่งลง ดึงกางเกงหมอสูติลงไปกองที่พื้น

               แก่นกายใหญ่ กำลังแข็งชันพร้อมสู้ ฉันกำมันแน่น ก่อนจะรูดขึ้น รูดลงช้า ๆ จนปลายหัวสีชมพูโผล่พ้นขึ้นมา ให้ฉันกระหาย ก้มตวัดกิน

               “อ่าส์ อ่าส์” มือใหญ่เริ่มจับหัวฉันแน่น พร้อมกับเอวหนาที่ขยับเข้ามาคุมจังหวะ ช้า ๆ ช้า ๆ

               จนปากเล็กมันตอบสนอง เม้มแน่นกว่าเดิม ก่อนที่จะเริ่มตวัดลิ้นเลียกระตุ้น ตั้งแต่โคน... จนถึงปลาย

               ไม่นาน..แก่นกายใหญ่ก็เกร็งผงาด สั่งกระตุกพ่นน้ำรัก ฉีดใส่เข้ามา

               “อ่าส์...” ฉันเม้มปากแน่น รีบกลืนน้ำรักเขาลงคอ ก่อนจะได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือสั่นตามมา

               ‘ครืน ครืน ครืน~’

               เขาดึงมือฉันลุกขึ้นไปที่เตียง ก่อนจะดันตัวฉันให้นอนลงไปช้า ๆ แล้วหยิบมือถือขึ้นมากดรับสาย...

               ฉันนอนลง แยกขาสองข้างออกรอเขา

               เร็ว ๆ ได้ไหม...

               “ครับ เคสไหน... ครับ ฉีด Stop Bleed ก่อน ไม่เกินสิบห้านาที ครับ ๆ”

               วางสาย ใส่กางเกง เดินไปหยิบกุญแจรถ! เดี๋ยว!

               “คนไข้ฉันเลือดออก ไปโรงพยาบาลแป๊บ!”

               หะ? อิหมอ…

               “หมอ สวยก็เลือดออก!” ฉันรีบตะโกนตาม จนเขาหยุดเดิน แล้วหันกลับมามองฉัน

               “อย่ามาล้อเล่น ไม่ว่าสถานการณ์ไหน ฉันต้องช่วยคนไข้ก่อน นอนได้แล้ว ยัยแรดน้อย”

               ปัง!

               ปิดประตูใส่หน้ากู ปล่อยให้อีสวยค้างตึงอยู่บนยอด ปล่อยน้ำใส่ปากฉัน แล้วก็ชิ่งหนีแบบนี้เหรอวะ ฮือ ๆ ๆ ๆ

               กูอุตส่าห์ยอมมัน ทำไมทำกันแบบนี้

               เออใช่! ของเล่นฉัน ไม่ง้อหรอกย่ะ ฉันรีบรื้อกระเป๋าเดินทางตัวเอง ก่อนจะแกะของเล่นบันเทิงกายออกทีละกล่อง ทีละกล่อง

               แต่... โอ๊ย! มันไม่มีถ่าน! ทำไมไม่แถมมาให้เนี่ย! จะตีสี่อยู่แล้ว ทำไมฉันต้องอารมณ์ค้างดึก ๆ ด้วยวะ

               นอนก็นอน! เกลียดอิหมอ เกลียดมาก!