[This chapter may disturb some readers. A trigger warning is advised.]
Lily’s heart was beating frantically. Isinama siya ng kanyang stepbrother na si Kenneth sa bachelor’s party ng kaibigan nito na matatagpuan sa isang hotel. Alam niya na hindi maganda ang intensiyon ng lalaki, gayunman ay wala rin siyang magawa kung hindi ang sumunod dito dahil natatakot siya sa banta ng lalaki.
“I’ll kill your precious Manang Puring if you disobey me,” natatandaan niya ang nakalarawan at nakadedemonyong ngiti ni Kenneth bago siya nito dalhin sa lugar na iyon.
“Hello, boys!” anang huli matapos silang pagbuksan ng pintuan.
“Wow, Ken!” Sumipol ang isa. “Talagang isinama mo si Lily?” Namumula na ang mata nito, kung sa anong dahilan ay hindi na niya inintindi pa.
“Get inside!” marahas na utos sa kanya ng kanyang kapatid. Itinulak siya nito nang mag-atubili siya.
“P-please…. I want to go home…” naiiyak niyang usal. Limang lalaki ang naroon at wala na siyang nakikita pa na iba. Natatakot siya lalo na at alam niyang hindi maganda parati ang intensiyon ni Kenneth sa kanya. Naglandas ang kanyang luha habang gumagapang sa kanya ang takot.
“Shhh…” Hinaplos ng isa sa mga kaibigan nito ang kanyang pisngi. “We won’t do anything bad to you, Lily… Gusto lang namin na maging masaya ka. Mag-enjoy ka lang,” mahinahon nitong sabi. Gayunman ay naglalandas sa kanyang ugat ang pagkadiri sa daliri nito na humahaplos sa kanyang pisngi.
Nakita niyang inabutan ng malapad na bungkos ng lilibuhin si Kenneth ng isa sa mga kaibigan nito. Seryoso ang mukha niyon pagkatapos ay sinabi sa kanya, “Threw your clothes off, then dance!”
Humigpit ang hawak niya sa kanyang damit. “No… I-I’m going home.”
Tumalikod na siya para tunguhin ang pintuan, ngunit humarang sa kanyang daan ang isa sa mga kaibigan ng kanyang stepbrother. “Please… let me go…”
“Tsk! Is this fun to you, Ken? You said she’s fun?” anang isa sa mga lalaki. Umupo si Kenneth sa dulong couch nang nakangisi.
“Aren’t you having fun?” anang isa bago humalakhak. “This is the reason why I like her. I can't wait to fuck her cowardly brains out. Come on, Lily… show us what’s behind your clothes.”
“No!” aniyang sumigaw. Mas dumoble ang kanyang luha.
“Let her go!” anang isa na nakasimangot na.
“Hindi ko ibabalik ang pera kung paaalisin n’yo siya rito!” banta ni Kenneth. Naniningkit ang mata nito na lumapit sa kanya. “Simple lang ang gagawin mo, why don’t you just follow!” Marahas siya nitong sinampal.
Nagulo ang kanyang buhok at halos mabali ang kanyang maliit na katawan. “Sasabihin ko kay dad itong ginawa mo…”
Tumawa nang malakas si Kenneth. “Seriously? Kailan ba nagkaroon ng amor sa ‘yo ang tatay mo. Mas mahal niya ako kaysa sa ‘yo, Lily. You are dumb and useless! Nobody even gives a damn about you besides me!”
“Go, Lily. Feel free to get out. Pero magbibilang kami ng sampu. Kapag nahuli ka namin sa labas, sorry ka na lang…” Gumilid ang katawan ng lalaking humaharang sa pintuan. She could see the excitement in his eyes.
Naging mitsa iyon para lumabas siya ng silid at tumakbo sa hallway. She had to leave these beasts behind. Nakikita niya ang isa sa mga lalaki na madalas dumalaw sa kanilang bahay, ang bestfriend ni Kenneth. Nahuhuli niya ito na madalas na malapot kung tumingin sa kanya, ngunit narinig niya rin na sinabihan ito ng kanyang kapatid na, "She's stupid! Even our father hated the woman. If you want to fuck her, go ahead. She might be helpful to you.”
Nagbalik siya sa kasalukuyan nang marinig niya ang kanyang pangalan sa pagliko ng hallway. “Run, Lily, run!”
Umigik siya ng iyak.
“Ten… Nine… Eight…”
Kapag nahuli siya ng mga ito ay siguradong katapusan na niya. Sigurado siya na hindi siya ligtas lalo na at halatang wala sa tamang katinuan ang mga kaibigan ni Kenneth.
Sa kabila ng kanyang basang pisngi ay sinubukan niyang isa-isahin ang pagbukas ng mga pintuan. Iyon lang ang pag-asa niya para maligtas siya sa oras na ito. Himalang ang isa sa mga iyon ay hindi nakalapat. Hindi na siya nag-isip na pumasok sa loob, ngunit halos gumapang din ang kilabot sa kanyang balat nang makita ang dalawang hubad na katawan na marahas na nagtatalik sa ibabaw ng kama.
“Fuck! Who are you?” anang lalaki na may malapad na katawan.
Bubuksan niya sana ang pintuan para lumabas muli nang mapagtanto na may mga lobo sa labas ng pintuang iyon na naghihintay ng laman na lalapain.
“Hmmm… Sir, hindi mo naman sinabi sa ‘kin na may kasama pala tayo…” malanding wika ng babae. May kinuha itong yosi sa ibabaw ng bedside table.
“Shut the fuck up! Damn it!” He clenched his teeth. Madilim ang anyo ng lalaki na tumayo at lumapit sa kanyang direksiyon. Nanlaki ang kanyang mata sa takot lalo na nang lumapit ang kahubdan nito sa kanya. Malinaw sa kanyang paningin ang matigas at matayog nitong pagkalalaki. Alam niya na wala siyang karapatan na matakot dito dahil siya ang pumasok sa silid na iyon nang hindi nagpapaalam.
“I’ll call the police!” banta nito.
Dumaloy ang iba’t ibang emosyon kay Lily hanggang sa literal na magdilim ang kanyang paningin at mawalan siya ng malay. Bumagsak siya sa bisig ng lalaki.
Four years later… NANGANGATOG ang kabuuan ng katawan ni Lily habang inaayusan siya at binibihisan ng dalawang assistant. Araw iyon ng kanyang kasal sa taong hindi pa niya nakita kahit isang beses. Dapat ay makikilala niya si Drew Walton noong nakaraan pa ngunit ipinamukha nito sa kanya na hindi ito gaanong interesado sa kanilang kasunduan nang umalis ito ng bansa noong araw mismo ng pagdalaw ng pamilya nito para pag-usapan ang kasal. Master Walton, his grandfather, likes her. It infuriated her father that evening. "It was all your fault! Maybe Drew doesn't want to marry you because you're ugly!" Matapos nitong sabihin iyon ay hinampas siya nito ng tungkod sa likuran na ilang linggo niyang ininda. Her stepmother sneered. Nakatunghay lang sa kanya si Kenneth na parang demonyong nag-aabang sa gilid noong gabi na iyon. Nais niyang alisin sa mukha nito ang ngiti nitong iyon. Ang lalaking ito ang numero-unong sumira ng kanyang buhay. Nais niyang maging malakas ngunit paano? Hindi ng
Her husband doesn’t like her. Iyon ang pumapasok sa isip ni Lily habang nauulinigan niya ang mga tinig na nag-uusap. Nagdilat siya ng mata at malinaw sa kanya kung paano siya pintasan ng lalaki. Ang gusto nito ay ‘yong tipo na mukhang modelo, hindi tulad niyang walang laman at lakas ang katawan. Kung sabagay. Sino nga ba ang magnanais sa katulad niyang hindi man lang makatulong sa kanyang pamilya? Magtataka pa ba siya? Kung ang sarili nga niyang tatay at mga kasama sa bahay ay hindi siya gusto. “I-I-I’m sorry…” aniya habang umiiyak. Sabay na napalingon sa kanya ang dalawang lalaki. “Damn it!” mura ni Drew na nahipo ang puno at gitnang bahagi ng kilay nito. Napapitlag naman si Lily at para bang nakikita niya ang lalaki na sasaktan siya anumang oras. “Bro, you are making it worse,” wika ng lalaking kasama nila. Sinubukan ng huli na lumapit sa kanya, ngunit lalo lang siyang natakot na nagtungo sa sulok ng kama. Nanginig ang kanyang katawan. Pumasok ang ilang imahe ng kalalakihan
Umupo si Drew sa tabi ng kama habang umiiyak si Lily. “I-I-I understand if you abandon me after tonight,” usal nito. Galit siya. Alam niyang siraulo siya, ngunit hindi niya akalain na may mas demonyo pa sa kanya. Nakaramdam siya ng awa sa babae. Normal iyon, tama? Kasabay niyon ay pang-unawa kung bakit ganito ang reaksiyon nito. “Lily, you know that I already agreed to this, right? I said I do, at hindi ako siraulo para umatras kaagad dahil lang sa hindi maganda ang sitwasyon na mayroon ka.” He accepted Lily. May dahilan kung bakit ito ang napili ng kanyang abuelo. Kanina nang makita niyang ginulpi ni Mr. Martin ang asawa niya ay para bang nais niyang sugurin ang lalaki. Nais niyang gawin sa taong iyon ang ginawa kay Lily. Nang malaman niya lalo ang ginawa ni Kenneth at ng mga kaibigan nito sa babae, tila sinilaban ng apoy ang kanyang dibdib. Gusto niyang ibalik sa mga ito ang ginawa sa babae at hamunin ang mga ito ng away. He was a troublemaker. Everyone knows that! At ang gi
“Honestly, I I'm not sure about this marriage either. May dahilan ka kung bakit ka nagpakasal sa ‘kin at mayroon din naman ako,” ani Drew. Hindi siya sigurado sa relasyong pinasok niya. Kagabi pa nga siya nag-iisip kung ano ang gagawin niya sa babae. Sigurado kasi siya na hindi sila tugma ni Lily. Masyadong malayo ang pagkatao nito sa araw-araw niyang buhay. He’s wild! Parties, sex, and women were his life. Pakakawalan niya rin ba iyon dahil sa nag-asawa na siya? “Kapag binago ko ang sarili ko dahil lang sa nag-asawa na ako, hindi tayo magiging masaya, Lily. Mauuwi at mauuwi sa hiwalayan ang relasyon natin. Dahil hahanapin ko ang buhay na mayroon ako at nakasanayan ko na hindi ako sigurado kung kaya mong pantayan.” Ayaw niyang sabihin sa kanyang asawa na ngayon pa nga lang ay sobrang haba na ng pasensiya na nilalaan niya rito. Nakita niya ang pag-aalala sa mata nito. Nagyuko ito ng ulo. “Talk, Lily.” Drew frowned. Mauubusan na siya ng laway sa dami ng nasabi niya, ngunit wala s
NAGBABA ng tingin si Lily at awtomatikong nag-isip kung paano siya makakaalis sa lugar na iyon. Tila hindi siya makahinga at nangatog ang kanyang kamay na may hawak na ginintuang card. Inangat ni Drew ang tingin sa lalaking bagong dating. Pagkatapos ay naningkit ang mata nang mahuli nito na nakangisi si Victor. “May problema rin ba?” Nababa ng tingin ang huli at saka sumagot ng, “No, sir! I’m the owner of this restaurant. Nagche-check lang ako ng mga customer kung ayos sila.” “We don’t have a problem. She was just overwhelmed,” ani Drew. “Good to hear, sir.” “Get the bill. Magbabayad na kami.” “Okay! I hope you enjoyed the food.” Lalayo na sana ito nang tawagin muli ni Drew. “And please bring this to your way.” Inabot ng kanyang asawa sa lalaki ang tisyu na pinagpunasan niya ng luha. “Pakitapon na rin. Ayoko ng may kakalat-kalat sa paligid.” Napalunok si Lily matapos marinig ang utos na iyon ni Drew. “Saglit lang, sir. I'll immediately ask my server to clear your
DUMATING si Lauren sa tirahan ni Drew kasama ang apat na taong gulang na anak ilang minuto matapos umalis ng kanyang asawa para sa opisina. Si Lily ang nag-welcome sa kaibigan nito. “Hi!” anito. Bahagyang nabigla si Lily nang halikan siya ni Lauren sa pisngi bago ipakilala ang cute na bata. “Anak namin ni Finn. Baby, kisss your Tita Lily.” Ngumuso ang batang lalaki at lumapit sa kanya. Muli, hindi pa naranasan ni Lily ang ganito. Kahit na 48-oras pa lang niyang nakilala si Lauren, naramdaman niya ang pagiging pamilyar at pagkakaibigan nito sa kanya. “Narito kami para sunduin ka. By the way, how are you?” ani Lauren. “Ayos lang ako. P-pasok muna kayo,” aniya. Bahagya siyang naasiwa dahil hindi pa siya nakatanggap ng bisita sa buong buhay niya. Ano ang gagawin niya? Paano niya ie-entertain ang kaibigan ni Drew? ‘Lily, dinalaw ka pa niya rito para siguruhin na ayos ka lang.’ “Tsk! Ayos ka lang ba rito?” Napangiwi ang babae nang mapuna ang mga gym equipment na halos sumakop sa
MAY kung anong bagay sa damdamin ni Drew ang nag-iinit sa tuwing nakadepende sa kanya si Lily. Sa loob ng isang buwan ay bahagya nang nagkaroon ng laman ang kanyang asawa. Natutuwa ang kalooban niya sa pagbabago nito kahit na noong una ay alam niyang nais nitong sumuko. Magaan na naglalandas ang kanyang daliri sa puno ng tainga nito na humuhubog sa leeg ng kanyang asawa. May kung anong bagay na nag-udyok pa sa kanya para laliman ang halik sa pagitan nila. It’s been a month already, and he was at his limit. Marahan niyang pinisil ang baywang ni Lily at saka pinangko sa ganoong posisyon. His cock’s head could already feel her heat. Hindi naghiwalay ang kanilang labi. Dinala niya ito sa malungkot at nag-iisang mahabang couch sa living room. Maayos na bumuka ang mga binti sa kanyang ibabaw kaya ramdam niya ang kaselanan nito na inilalayo lang ng manipis na leggings at ng kanyang shorts. Pinagsawa niya ang sariling labi sa tamis ng halik ni Lily habang iginigiya ang balakang
NANG umuwi si Drew sa bahay nila ay natagpuan niya si Lily na abala sa pagpinta sa pader na naroon sa living room. “Hi!” Niyakap niya ang baywang nito at saka hinalikan sa sentido. Nanatili siya sa ganoong posisyon habang pinagmamasdan ang makulay na pader. Nais niyang sanayin si Lily na parte na siya ng araw-araw nitong buhay. “You don’t like it?” tanong ni Lily na bahagyang lumingon sa kanya. Napangiti siya. “I like it! It’s you, its lily, a flower.” Aminado siya na hindi siya sanay na may ibang kulay siyang nakikita sa tirahan na iyon. Nasanay kasi siya na madilim doon. Surprisingly, he likes the colorful world Lily created. Walang mag-iisip na madilim ang mundo na mayroon ito. “Kung sana ay maaaring pintahan ang lahat. Maganda siguro ang lahat ng bagay…” malungkot nitong sabi. ‘Was she talking about her scars?’ “I intended to move to a bigger house for the two of us and look for a villa close to my grandpa's home. But I found myself wanting to stare at this wall n