Share

Kabanata 147

last update Terakhir Diperbarui: 2025-06-27 19:05:21

Larkin POV

Dalawang linggo na mula nang dalhin sa ibang bansa si Khaliyah, para doon gamutin.

At sa bawat araw na lumilipas, para akong sinasakal sa sarili kong paghinga. Gabi-gabi, nananaginip ako ng walang kulay. Gabi-gabi, umiiyak ako sa kakaisip sa kaniya. Sinasadya atang hindi magbigay ng balita si Don Yanu para hindi kami ma-distract sa mga mission na ginagawa namin.

Ngayon, nakatitig lang ako sa mga litratong nakuha ko noong magkasama pa kami. Ang saya-saya namin, wala kaming kaalam-alam na may problemang darating.

Wala akong ibang ginawa sa buong araw kundi magmasid, maghintay at magdasal kapag walang mission.

“Larkin,” tawag sa akin ni Yanna habang pababa ito ng hagdan. May dala-dala siyang phone, parang may magandang balitang ihahatid sa akin.

“Si Papa...” bulong niya habang nanginginig ang kamay. “Tumawag siya. Ang sabi niya, gising na si Ate Khaliyah.”

Napatingin agad ako sa kaniya. Napatayo ako nang sabihin niya iyon. Para bang bigla akong nabuhayan. Parang bigla akong na
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Komen (1)
goodnovel comment avatar
Sab Vareigh
thanks po sa update Ms a
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terbaru

  • Alipin Ng Tukso   Kabanata 149

    Larkin POVTinupad ko na ang favor na hiniling ni Rafe. Panay sumbat kasi sa fifthy thousand na napalanunan ko sa pustahan na siya ang may gawa.Ngayon, katabi ko na si Yanna sa loob ng sasakyan. Tahimik siya habang nakatingin sa bintana. Ramdam kong nagtataka siya kung bakit biglaan ang pag-aya ko sa kanya sa beach resort na ito, pero gaya ng dati, hindi siya mapilit kapag ako na ang nagsabi. Isa pa, dinahilan ko sa kaniya na stress na stress ako kaya kailangan kong magdagat kahit saglit lang.“Ano, magre-relax ka lang ba kaya tayo magdadagat?” tanong niya habang nilalaro ang seatbelt sa kanyang kamay.Ngumiti lang ako, hindi ko siya sinagot agad. Ayokong masira ang surpresa ni Rafe. Ang sinabi ko lang ay may lupa rin akong titingnan. Sinabi ko na may ipon na ako kaya bibili na ako ng sarili kong lupa.“Aba, dapat manlibre ka manlang ng food,” udyok pa niya.“Sure.”“Sandali, saang resort nga pala tayo pupunta?” tanong pa niya. Hindi na siya nawalan ng itatanong sa akin.“Secret,” sa

  • Alipin Ng Tukso   Kabanata 148

    Larkin POVMalaking pera rin iyon kaya pinatulan ko na. “Tang-ina ka, kapag hindi ‘yan totoo, kakalbuhin ko ‘yang makapal na buhok mo sa ibaba,” sabi ko sa kaniya at saka ko na rin binaba ang suot kong maong na short at brief.Nang ipakita ko na rin ang akin sa kaniya, nakita kong namilog ang mga mata niya.“Putang-ina, Larkin! Titë ba ‘yan o sawa? Ang laki ah kahit wala pang buhay!” sabi niya kaya napangisi ako.“Kaya nga hindi ako makalimutan ni Khaliyah, e,” sagot ko sa kaniya nang proud.“Ewan ko na lang ngayon kung natatandaan ka pa niya,” panunukso niya kaya bigla akong napatingin sa titë ko.Kung ipapakita ko kaya ito kay Khaliyah, maalala kaya niya ako?“Anong tinatawa-tawa mo diyan?” tanong niya.“Naalala ko si Khaliyah. Naisip ko, kung makikita niya kaya titë ko, baka mabilis niya akong maaalala,” masaya kong sabi sa kaniya. Kasi alam kong pinaka-favorite ni Khaliyah na parte ng katawan ko itong titë ko, e.“Ewan lang natin, malay mo, baka effetive,” sabi niya habang tigas n

  • Alipin Ng Tukso   Kabanata 147

    Larkin POVDalawang linggo na mula nang dalhin sa ibang bansa si Khaliyah, para doon gamutin.At sa bawat araw na lumilipas, para akong sinasakal sa sarili kong paghinga. Gabi-gabi, nananaginip ako ng walang kulay. Gabi-gabi, umiiyak ako sa kakaisip sa kaniya. Sinasadya atang hindi magbigay ng balita si Don Yanu para hindi kami ma-distract sa mga mission na ginagawa namin.Ngayon, nakatitig lang ako sa mga litratong nakuha ko noong magkasama pa kami. Ang saya-saya namin, wala kaming kaalam-alam na may problemang darating.Wala akong ibang ginawa sa buong araw kundi magmasid, maghintay at magdasal kapag walang mission.“Larkin,” tawag sa akin ni Yanna habang pababa ito ng hagdan. May dala-dala siyang phone, parang may magandang balitang ihahatid sa akin.“Si Papa...” bulong niya habang nanginginig ang kamay. “Tumawag siya. Ang sabi niya, gising na si Ate Khaliyah.”Napatingin agad ako sa kaniya. Napatayo ako nang sabihin niya iyon. Para bang bigla akong nabuhayan. Parang bigla akong na

  • Alipin Ng Tukso   Kabanata 146

    Larkin POVTahimik lang akong nakaupo sa gilid ng kama habang pinagmamasdan si Khaliyah habang wala pa ring malay-tao. Bandage pa rin ang ulo niya, may mga kung ano-ano pang nakakabit sa kaniya. Ilang araw na akong walang tulog, binabantayan ko siya at inaabangan ang kaniyang paggising.Nakakainis lang dahil hanggang ngayon, wala pa ring magandang balita ang tumitingin sa kaniya. Na para bang, aparato na lang ang bumubuhay sa kaniya, kaya lalong tumatagal na ganito siya, lalong umuunti ang pag-asa ko na magising pa siya.Pero kahit na naiisip kong mawawala na ang asawa ko, naroon pa rin ang bawat dasal ko sa itaas na magkakaroon ng himala, maibabalik sa akin ang asawa ko, mabubuhay siya, magigising at magiging masaya na ulit kami.“Larkin,” tawag ni Don Yanu mula sa pintuan. Pinunasan ko muna ang luha ko sa pisngi bago siya harapin.Agad akong tumayo nang ayusin ko ang sarili ko. Alam kong may sasabihin siyang importante.“Ready na ang jet. Nakausap ko na ang doktor sa Switzerland. Do

  • Alipin Ng Tukso   Kabanata 145

    Larkin POVTahimik kong sinara ang gate ng bahay sa LJS Street. Madilim pa ang buong paligid, pero tapos ko nang ikabit ang CCTV sa loob ng bahay ko. Kinausap ko na rin sina Beranichi, Poge, Ipe at Uda para wala nang maging problema.“Kapag may nagtanong,” sabi ko habang nakaupo kami sa sala kanina, “sabihin n’yo ang totoo—na dumating sina Bak at Bok, sinubukang patayin si Khaliyah, at nabagok ang ulo niya. Pero kung ano mang detalye pa pagkatapos noon… tahimik na lang kayo. Hindi nila dapat malaman na buhay ako, lalo na si Khaliyah na lumalaban pa sa buhay niya.”Napatango lang si Beranichi, bagama’t ramdam kong nanginginig ang kaniyang mga kamay. Inamin kasi niyang natatakot siyang makaharap ang mga salbaheng sina Amedeo at Nolan. Sinabi ko na lang na lakasan nila ang loob nila.“Sigurado ka ba sa plano na ’to, Larkin?” tanong pa ni Ipe nung dapat ay paalis na ako. “Kapag nalaman ‘to nina Amedeo at Nolan—”“Hindi nila malalaman. Hindi nila dapat malaman ito,” putol ko. “Kung gusto n

  • Alipin Ng Tukso   Kabanata 144

    Larkin POVDinala nila Beranichi, Poge, Uda at Ipe si Khaliyah sa ospital pagkatapos daw itong makaaway nila Bak at Bok. Ginawa raw nila ang lahat para makaabot sa ospital si Khaliyah. Mabuti na lang at ka-close ni Beranichi ang isa sa mga driver ng ambulansya kaya naitakbo agad si Khaliyah sa ospital.Umuwi na muna silang apat dahil pagod, kami nila Don Yanu at Rafe ang nandito.Nakatingin ako kay Khaliyah. Ang putla niya masyado.Kung dati, malikot siyang matulog, ngayon hindi man lang gumagalaw kahit ang mga daliri. Kung dati, kahit mahimbing pa siyang natutulog ay makikita mong may buhay ang mukha niya, may hinahon, may lakas—ngayon para siyang... wala.Kanina, tinanong ko sa doctor kung kailan siya magigising, pero ayoko nang marinig ulit ang sagot niya. Hindi raw kasi siya sigurado. Hindi raw nila alam. Comatose kasi si Khaliyah ngayon. 50/50. Baka raw magising, baka hindi na rin. Lahat ng baka ngayon ay parang kutsilyong dahan-dahang tinutusok ang dibdib ko.“Hindi ko alam, Lar

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status