Chapter 39

ALIPIN C39

JADE POV

“Anak, sigurado ka bang may laman talaga ‘yan?” Nilingon ko si Ada at plastic na ngumiti sa kanya.

“Wala ba kayong bilib sa akin?” tanong ko sa kanya. malawak naman siyang ngumiti sa akin habang hinawakan ang aking kamay. Mabilis ko naman itong winaksi dahil ayokong hawakan niya ako.

“Syempre naman Anak, meron kasi Anak kita.” Ngiting wika niya. para naman akong nasusuka sa kanyang sinabi. Kahit kailan hindi ko pinangarap na maging nanay siya at alam kong ganu’n din si Jenny.

Siguro kung siya ang nasa kalagayan ko ngayon, sigurado akong iiyak lang siya at maging sunud-sunuran sa mga taong ‘to. kailangan kong kunin ang loob nila at kapag nakuha ko na ito madali ko nalang silang mapakulong.

“Bakit ba kasi ang dami nang mga tao rito?” Nilingon ko si Tonio dahil sa sinabi nito. mukhang sabik na sabik na itong makahawak ng pera.

“Ito lang kasi ang malapit na ATM machine sa lugar niyo.” Asik ko naman sa kanya.

“Ano kayang gagawin natin para maka-una tayo sa pila?” Na