Chapter 4

C4 ALIPIN

“Masarap?” I ask her while she’s eating. Minsan hindi ko maiwasang mapangiwi habang nakatingin sa kanya kinakamay niya ang kanyang pagkain at hindi gumagamit nang spoon.

“Hey! Are you listening?” Muli ko namang tanong habang umupo ako sa tapat niya. but damn I want to hurt her again dahil balewala lang sa kanya ang mga sinabi ko.

“Judy!” I shout dahil sa inis kaya napatingin siya sa akin.

“Ano? Ayaw mo pa rin ba akong sagutin?” galit kong sigaw sa kanya habang dahan-dahan niyang binitawan ang hawak niyang pagkain.

“M-masakit i-ito,” Turo niya sa kanyang braso kaya napatingin ako rito. I saw the bruise kaya muli akong napatingin sa kanya.

“Kasalanan mo ‘yan.” Muling asik ko naman sa kanya. Na lalo ko namang ikina-inis dahil sa agad niyang pagtango.

“Judy.” Muli siyang tumitig sa akin at hindi ko maiwasang mapangiti nang mapansin ang takot sa kanyang mukha.

“Ganyan dapat, matakot ka sa akin,” Wika ko habang hinawakan ko ang kanyang pisngi.

Kumunot naman ang aking noo nang mapansin ang kanyang kamay na dahan-dahan na humawak sa aking kamay.

“Damn it! why are you holding me!? the fvck!” Inis ko siyang itinulak dahil sa ginawa niyang paghawak sa akin. sa inis ko sa kanya ay muli ko siyang tinadyakan.

Hindi ko mapigilang lalong magalit sa kanya nang makita ko siyang gumapang sa ilalim nang aking kama.

“Judy! Lumabas ka dyan! Kung ayaw mong bugbugin kita nang husto!” Sigaw ko habang tinatadyakan ang kama.

“Judy isa!!” Napahilamos ako sa aking mukha dahil para lang itong bingi na hindi nakakarinig.

“Manang!!” Malakas kong sigaw habang binuksan ang pinto dahil hindi ko makuha si Judy sa ilalim. Masyadong masikip ang ilalim nang aking kama kaya nakapagtataka na nagkasya ito roon.

“Senyorito bakit po?”

“Bakit ba ang tagal niyo ha!?” Napapitlag naman ang katulong namin nang sigawan ko ito.

“Ano pa ba’ng hinihintay mo? Just call the guard!”

“O-opo Senyorito,” Agad naman itong tumalikod sa akin at nagmamadaling bumaba nang hagdan.

Muli akong lumapit sa kama at yumoko para tingnan muli si Judy. Sh!t bakit ba hindi ko mahihila ang kanyang paa.

“Senyorito nandito na po sila,” Nilingon ko ang katulong at agad akong tumayo.

“Remove that fvcking bed.” Pinagtulungan naman nilang tanggalin ang kama kaya nakikita ko na si Judy na mas lalo pang isiniksik ang kanyang sarili sa pader.

I can’t stop myself to hurt her dahil sa galit ko sa kanya.

Pansin ko naman ang pagkakatulala nang mga guard na bumuhat nang kama nang makita nila si Judy. Maybe because she is so white na akala mo wala nang dugo. Idagdag pa ang napakahaba niyang buhok.

“Get out!!” I can’t stop myself from yelling dahil sa inis sa kanila. wala silang karapatan na titigan si Judy because Judy was mine.

“Tumayo ka.” I hold her at sinubukan siyang itayo. Unti-unti namang nawala ang galit na nararamdaman ko dahil sa pagsunod niya sa akin. but still she bent down her head.

“Gusto mo bang masaktan ulit?” Madiin kong wika while I hold her tight.

Agad naman siyang umiling sa akin habang hindi pa rin ako tinitingnan.

“Alam mo ba na kanina pa kita gustong saktan?” damn ang sarap niya talagang saktan dahil para akong tanga na salita nang salita pero walang sumasagot how dare her to do this to me.

Itataas ko na sana ang aking kamay para sampalin siya pero natigil ito sa eri nang tumunog ang aking phone.

Binitawan ko naman si Judy at kinuha ang aking phone.

“Yes Drix,”

“Dude, where are you? Tita told me that you are going here,” tsk nakalimutan ko tuloy na pinapunta pala ako ni Mommy sa bar ni Drix.

“I’m still at home, I’ll be there don’t worry,” sagot ko naman sa kanya habang tiningnan ko si Judy na umupo ulit sa sahig.

“Okay Dude, I’ll you here,” Aniya kaya agad ko nang pinatay ang kanyang tawag.

“Judy, halika rito.” Tawag ko sa kanya at nag-angat naman siya nang mukha sa akin.

“Halika,” Muli kong tawag sa kanya at dahan-dahan naman siyang naglalakad papunta sa akin.

“Nakita mo ‘yan?” Turo ko sa kanya sa pagkain na pinadala ko kanina sa katulong. Tumango naman siya kaya alam kong naiintindihan niya ang sinasabi ko.

“’Yan ang kainin mo, naintindihan mo ba?” Muli siyang tumango sa akin.

“Good, higit sa lahat ‘wag na ‘wag kang lumabas sa pinto na ‘yan, naintindihan mo ba?” Turo ko sa kanya sa pinto nitong room ko.

“’Yan,” Mahina niyang wika habang tinuturo ang pinto, kaya agad akong tumango sa kanya. Baka kasi lalabas siya kapag wala ako rito at baka saan siya pupunta.

“Oo, ‘yan, ‘wag na ‘wag kang pupunta o magbubukas dyan kasi magagalit ako.” tumitig naman siya sa akin at ilang sandali pa ay tumango.

“Ayaw mo naman na magagalit ako ‘di ba?” muli kong tanong sa kanya habang nakatingin pa rin siya sa pinto. Damn baka may balak talaga siyang lumabas. Hindi ko naman siya pwede dalhin sa bar dahil alam kong hindi pa siya nakapunta roon.

“Judy,” Muli kong tawag sa kanya kaya muli siyang tumingin sa akin.

“Naintindihan mo ba?” pinipigilan kong tumaas ang boses ko para hindi siya magtago ulit at baka masaktan ko na naman siya.

Napatingin naman ako sa kanyang itinuturo at nakitang ang pagkain sa lamesita ang itinuro niya.

“Bakit?” tanong ko sa kanya dahil ang layo naman nang tanong ko sa itinuturo niya.

“Nagugutom ako,” napabuga ako nang hangin dahil sa sinabi niya. damn it! ‘di kaya isang baliw si Judy or baka siya nagkakaganito dahil matagal siyang nakakulong at walang nakakapag-turo sa kanya? But what if kung patingnan ko kaya siya sa isang doctor? But damn it! I can’t mas mabuti nang ganyan siya kaysa maging matino siya at iiwan ako.

“No she’s mine she’s my toy!” Napansin ko naman ang pagkagulat sa kanya dahil sa pag-sigaw ko.

“Hindi ako galit, I’m sorry, sige na kumain kana,” Ani ko habang itinuro ang pagkain sa kanya. Tumango naman siya at lumapit sa mesa.

Pagkatapos kong magbihis ay muli ko siyang nilapitan habang nakatingin sa magazine. Kumunot naman ang noo ko dahil napakaseryoso niya sa kanyang tinitigan. Binabasa niya ba ‘to?

“What is that?” muntik na akong pamahalakhak nang makita ang magazine na hawak niya dahil balitad pala ito. Damn why she is so innocent.