Chapter 3

Tinungga ni Aljand ang kaniyang ikasampung baso. Nakatulala lang siya sa loob ng isang VIP room sa isang bar. Halos kararating lang niya ngunit napangalahatian na niya ang isang bote.

Ilang linggo na ang nakalilipas pero sariwa pa rin sa kaniya ang nangyari. Pagkaalis niya sa lugar na ‘yon ay may nagtangka pang humabol sa kaniya. Ngunit dahil bihasa siya sa pagmamaneho ay mabilis lang din niya itong nawala.

He debated whether to go back and save his friends, but ended up leaving. Gusto niyang mabigyan man lang sana ng maayos na libing ang kaniyang mga kaibigan. Kahit na madalas uminit ang ulo niya sa tatlong ‘yon ay malaki pa rin ang naging parte nila sa buhay ni Aljand.

Silang apat ang bumuo sa mafia organization na hawak niya ngayon. Marami na silang napagsamahan. Maraming beses na rin silang nagtalo-talo at ilang beses na rin nilang kinaharap ang kamatayan para lang sa mga misyon nila.

Hindi niya inaasahang sa huling misyon nila ay iiwan na siya ng mga kaibigan. Ni hindi pa nga niya nagagawang sabihin sa iba pa niyang mga tauhan na myembro din ng organisasyon ang tungkol sa tatlo. Tiyak na hindi rin sila makapaniniwala. At kung wala siyang gagawin ay baka matibag pa ang grupong binuo nilang apat.

Nang maubos ang isang bote ay agad siyang lumabas ng room. 

Ayon sa kaniyang source ay may isang magaling na hacker sa lugar na ‘to na pwedeng makatulong sa kaniya. Hindi ito myembro ng kung anong organisasyon. Ni hindi nga siya sigurado kung gumagawa rin ba ito ng ilegal na gawain. Basta ang alam niya ay kaibigan ito ni Jess.

Mayroon siyang litrato ng babae ngunit hindi niya alam ang pangalan. Ayon kay Jess ay hindi naman niya talaga ginagamit ang tunay niyang pangalan dahil na rin sa hindi naman siya isang opisyal na hacker gaya nito.

Nang maubos ang isang bote ay saka siya tumayo at lumabas ng VIP room. Kahit na naiirita siya sa ingay ay wala siyang nagawa kung hindi ang makihalubilo sa ibang nagsasayawan sa ibaba. Naroon ang babaeng hinahanap niya. Kailangan niyang mahanap at makausap agad ito para makaalis na siya sa lugar na ‘yon.

Sa stool hindi kalayuan sa kaniyang kinauupuan ay natanaw niya ang isang babaeng walang pakundangan kung uminom ng alak. Maya’t maya naman ang bigay ng bartender sa kaniya ng alak na para bang kilalang-kilala na niya ang babae at ang gusto nito.

Hindi na niya dapat papansinin dahil normal lang na makakita ng gaya niya sa ganitong bar. Ngunit nang mamukhaan ang babae ay bumalik ang tingin niya rito.

“Got you,” bulong niya sa sarili bago maingat na nilapitan ang babae.

Lasing na lasing na ito nang makita niya. Nang tumayo ito upang magbanyo ay susuray-suray na rin ito. Alam na niya roon pa lang na hindi na niya ito makakausap nang matino. Pero ang mahalaga ngayon ay nakita na niya ito. Kailangan na lang niyang alamin kung ano ang pangalan nito para maipa-background check niya.

Sinundan niya ang babae nang makalabas ito ng bar. May hinahanap ito sa kaniyang bag. Pero dahil sa sobrang kalasingan ay nagkandahulog pa ang ilang mga gamit nito. Dahan-dahan niya itong pinulit at saka lumapit dito nang bigla itong mawalan ng balanse at muntik pang tumumba.

Mabilis ang naging kilos niya. Hinapit niya ang dalaga sa beywang at hinila palapit sa kaniya upang hindi mapaupo sa sahig. Ngunit naging dahilan naman ‘yon para mahulog nang tuluyan ang iba pang laman ng bag nito.

“Careful, woman,” mahinang sambit niya. Naamoy niya ang pinaghalong alak at pabango ng babae. Sa hindi malamang dahilan ay para bang nahipnotismo siya saglit. Gusto na lang niyang ilapit ang kaniyang mukha sa leeg ng babae at amuyin ito.

“Oh, hello there, hot guy.”

Mas lalong nakaramdam ng init sa katawan si Aljand matapos marinig ang mapang-akit na boses ng dalaga. It took him a few seconds bago bumalik sa ulirat. It’s not the time to feel like this towards a woman, especially not to her.

“Watch where you’re going next time, young woman.”

She snorted. “Bakit? May problema ka rin ba sa pagiging babae ko, ha?” He could feel the disdain on her voice.

Kumunot ang noo niya. “What the hell are you talking about? I just told you to be careful.”

Pero mukhang walang narinig ang babae. Tinulak niya pa ito palayo kahit na hindi na siya makatayo mag-isa nang maayos. Ayaw pa sana niyang bitiwan ang dalaga ngunit muli siya nitong tinulak palayo.

“Palagi niyo na lang minamaliit ang mga babae. Where the hell are you living? Uso pa rin ba ang discrimination sa mga babaeng gaya ko? It’s the 21st century, for fuck’s sake!”

Napabuntonghininga si Aljand. “You’re drunk. May kasama ka ba?”

“Bawal din ba kami uminom? Pati ba pag-inom ay bawal?!” bulalas nito.

Mas lalong napailing si Aljand. Hindi na nakaiintindi ang babae. Kahit anong sabihin niya ay wala na talaga ito sa wisyo. Sinubukan niyang gamitin ang telepono ng babae upang tumawag sa speed dial nito. Ngunit wala namang numero ang lumabas doon.

Binalik niya ang tingin kay Tattiene na ngayon ay nakaupo na sa isang gilid at halos patulog na. Lumapit siya rito at sinubukan pang gisingin ngunit mahina na lang itong bumubulong ng kung ano.

“Fuck,” mahinang bulalas ni Aljand bago napahilot sa sentido. “What am I going to do with this woman? I didn’t sign up for this.”

Tinitigan pa niya ito saglit bago nagpasya. Dadalhin na lang niya ito sa condo niya. Wala naman siyang ibang pagpipilian. Ayaw naman niyang iwan dito ang babae lalo pa at kailangan niya itong makausap para tulungan siya.

Mabilis niyang kinuha ang kaniyang sasakyan at saka pinasok si Tattiene. Pinahiga niya ito sa likod bago umalis at nagtungo sa condo. Maya’t maya niyang tinitingnan sa likod si Tattiene upang masigurong ayos lang ito. Binagalan niya rin ang takbo ng sasakyan. At habang papunta sa condo ay tinawagan niya si Aling Mirna upang ayusin ang kwarto na tutuluyan ng dalaga.

Nang makarating ay binuhat niya papuntang kwarto si Tattiene. Hindi na siya rito natutulog kaya dinala na lang niya ito sa kaniyang kwarto. Nang maihiga ang dalaga ay saglit niya pa itong tinitigan. 

Doon niya napagtanto kung gaano kaganda ang dalaga. Ni hindi nabigyan ng hustisya ang itsura nito sa larawan na mayroon siya. Kung hindi pa siya napatingin dito kanina ay baka hindi niya ito agad nakilala. 

Tumayo naman na siya at lumabas ng kwarto matapos ‘yon. At saka niya pinabihisan kay Aling Mirna ang dalaga.

“Nabihisan ko na po ang dalaga, Sir Falcis.”

“Good,” malamig nitong sambit. “Kailangan ko nang umalis. Just tell her to wait for me once she wakes up in the morning. I need her to be here when I get home. Do you understand?”

“Masusunod po, sir.”

Hinintay niyang makaalis ang amo habang nakayuko lang. Napabuntonghininga na lang siya nang makaalis ito bago muling tiningnan ang dalaga. Bumalik siya sa trabaho nang masiguradong tulog na ito.

Habang papunta sa kompanyang kaniyang pinatatakbo ay napadaan siya sa isang convenience store. Bumili siya ng gamot sa hangover bago dumeretso sa kompanya. Bukas na lang niya ito ibibigay sa dalaga pagbalik niya.

“Where have you been?” tanong ni John Cloyd, ang kaniyang sekretarya.

“Who cares? Any updates?” Dumeretso siya sa kaniyang upuan at nagsimulang magbasa ng mga papel na inabot sa kaniya ng sekretarya.

“Mr. Chu signed the papers. Tuloy na tuloy na ang exhibit mo para sa linggo. And we need you there personally para sa mga investor.”

Napabuntonghininga siya. “I’m afraid I can’t make it this sunday. May kailangan akong gawin. Just make up an excuse on my behalf.”

“I’m afraid I can’t do that. Inaasahan nina Mr. Chu ang presensiya mo roon kaya sila pumirma. Malaki ang magiging epekto nito kapag hindi ka nakapunta.”

Saglit na napatigil si Aljand at nag-isip. 

Sa linggo niya binabalak ang planong paghihiganti kay Mr. Hudson Batac, ang mafia boss na pumaslang sa mga kaibigan niya. Ilang araw na niya itong sinusundan upang malaman ang schedule nito sa tuwing nagliliwaliw ito. At sa linggo ang tamang oras kung saan magpupunta ito sa isang exclusive na bar kung saan maghahanap na naman ito ng mga babae niya.

Hindi na niya pwedeng ipagpaliban pa ang plano niya. Kating-kati na siyang gilitan ito ng leeg at ipalapa sa mga pating. Sa tuwing iisipin pa lang niya ang gusto niyang gawin sa mafia boss ay kakaibang pakiramdam na ang dumadaloy sa katawan niya. Nasasabik na siya sa laman at dugo ng lalaki.

“Anong oras ang simula ng exhibit?” tanong ni Aljand bago binalik ang atensyon sa mga binabasa.

“Alas dyes ng gabi. Marami ring mga foreigner na buyer ang magpupunta upang bilhin ang mga litrato mo.”

Napatango ito. “Okay. I’ll be there.”

He just had to be there by ten in the evening. Kailangan niyang gawin ang lahat para matapos ang balak niya bago ang tinakdang oras na ‘yon. That’ll be easy for him. Tutal ay alas otso naman ang dating ng mafia boss. Ilang oras lang ang kailangan niya.

Sa kabilang banda, nagising naman sa kalagitnaan ng gabi si Tattiene nang makaramdam siya ng pagkauhaw. Tumayo siya kahit pupungas-pungas pa at nagtungo sa kusina. Nang makainom ng tubig at medyo mahimasmasan ay roon lang siya nagkaroon ng pagkakataon upang pagmasdan ang kaniyang paligid.

“Wait a minute,” bulong niya. “This isn’t our house. This isn’t my condominium either.” Muli pa siyang napakurap habang nililibot ang tingin sa malaking kusina.

“Where the hell am I?!” bulalas niya.

Napahawak siya sa kaniyang sentido at napatingin sa suot na damit. “These aren't my clothes! What happened? What the hell happened last night?”

Ginulo niya ang kaniyang buhok habang inaalala ang nangyari kagabi. Ngunit dahil sa sobrang kalasingan ay wala siyang maalala bukod sa pagsasayaw niya sa dance floor at ang pag-inom niya sa bar stool. 

Ni hindi na niya maalala kung nagpaalam ba siya kay Trelecia. Ang nasa huling memorya niya ay nang maupo siya sa bar stool at sunod-sunod na binigyan ng bartender ng alak.

“I’m going to kill that bartender. I swear!” bulalas niya.

Dahil naman sa ingay na ginawa niya ay nagising si Aling Mirna mula sa mahimbing na pagkakatulog. Nakita niya ang dalaga na tila nasisiraan na ng ulo habang ginugulo pa lalo ang buhok.

“Ayos ka lang ba, hija?” tanong nito.

Napaangat ang tingin ni Tattiene. “Ayos lang po ako. Pero wala po akong maalala kung ano ang nangyari. Kayo po ba ang nagdala sa ‘kin dito?”

Umiling ito. “Dala ka ng boss ko kanina dahil lasing na lasing ka.”

Napakurap siya. “Boss niyo? Sino po ang boss niyo?”

“Si Sir Aljand po, ma’am. Siya ang may dala sa ‘yo rito.”

Hinalukay niya ang kaniyang utak upang alalahanin kung sino ang Aljand na tinutukoy ng matanda. “Sino pong Aljand? Wala po akong kilalang ganoon, manang.”

“Aljand Falcis. Isa siyang sikat na photographer.”

Napatigil siya. “Wala po talaga akong kilalang gan’on.” Napatingin siya sa kaniyang suot. “May nangyari ba sa ‘min? Siya ba ang nagpalit ng suot ko?”

“Umalis agad si Sir Aljand pagkadala niya rito sa ‘yo, at ako ang nagbihis sa ‘yo, hija.”

Nakahinga siya nang maluwag. “Mabuti naman kung ganoon. Kailangan ko nang makaalis, manang. Ang mga gamit ko. Where are my things?”

Tumakbo ako pabalik sa pinanggalingan kong kwarto at kinolekta ang mga gamit ko. Tinawagan ko agad ang driver namin para sunduin ako.

“Mahigpit na bilin ng amo ko na huwag kang paalisin, hija. Malilintikan ako kapag hindi ka niya nakita rito pagbalik niya.”

Napatingin ito sa matanda. “Pakisabi na lang sa amo mo, hindi ko siya kilala kaya hindi ko siya hihintayin. And if he wants something from me, we can just see each other again. But I need to go home right now, or my dad will kill me!”

“Pero…”

“Pasensiya na, manang. Maraming salamat sa pagpapatuloy sa ‘kin. But I really need to go! If you want compensation, here.” Inabot niya ang kaniyang calling card. “This is my number. Send mo lang sa ‘kin ang number mo at pangalan, I’ll send the money right away. What’s your name again?”

“Mirna Dela Torre, ma’am. Pero hindi ko po kailangan ng compensayion—”

“Nice to meet you, Manang Mirna. Bye!”

Walang lingon-likod itong kumaripas ng takbo palabas ng condominium. Gamit ang kaniyang phone ay binuksan niya ang kaniyang location upang agad siyang mahanap ng kaniyang driver. Sa baba siya ng building naghintay.

Mabilis ang tibok ng puso niya nang matanaw ang pamilyar na sasakyan. Halos tum

alon pa siya papasok ng kotse nang bumukas ito. Ngunit napatigil din nang makita kung sino ang nasa loob n’on.

“And where the hell have you been all night, Tattiene?”

Oh, no. He’s called my whole name. This is not good.