ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ ғᴏᴜʀᴛᴇᴇɴ: ᴍɪssɪᴏɴ

Axelle's POV

Habang papalapit sa mga kwarto namin, iniisip ko parin ang kanina. Ayoko, hindi ko kaya. Sasabihin ko kay Yuhan na hindi ko kayang gawin ang pinagagawa nya.

"Ayos kalang ba?"

Tanong sa akin ni Kaye na kanina pa pala nahahalata ang pagka balisa ko.

"Iniisip ko lang yong kanina."

Alam kong tama sya, sa ginawa ko mas mapapahamak ako. Kung ipagpapatuloy ko pa ang pag tulong kay Yuhan, mapapahamak ako lalo.

"Pasok na ako."

Sambit ni Kaye. Tahimik kaming naglalakad ni Yuhan, nag iipon ako ng lakas ng loob para tanggihan ang napag usapan.

Tahimik ang paligid, tila ba nagpapakiramdaman kami habang papalapit ng papalapit sa mga kwarto namin.

Huminto na ako sa paglalakad nang makarating sa kwarto ko at nag simulang mag wika.

"Yuhan, may sasabihin ako."

Tumingin sya sa akin, itinaas ang kilay na na kahit hindi sya magsalita alam kong nagtatanong na sya kung ano ang sasabihin ko.

"Kasi..