Ang 520 ni Charlie ay mayroon lamang 184-horsepower na makina habang ang kanyang 540 ay mayroong 340 horsepower. Ang kanyang kotse ay dapat mas mabilis at mas malakas kaysa kay Charlie! Paano niya siya madaling nalampasan?!Ang mga taong nanonood ng karera ay nagulantang din!Walang nakaisip na si Charlie, na inakala nilang talo na, ay madaling nalampasan si Clinton sa isang matulin na paggalaw na parang isang palaso na binitawan sa pana! Sa totoo lang, ang kotse ni Charlie ay mabilis na kumaripas at agad na iniwan si Clinton!Wala pa sa kalahati si Clinton sa karera at nakaikot na agad si Charlie sa intersection sa dulo ng kalsada!Nang dumating si Clinton sa intersection, nasa panimulang linya na ang kotse ni Charlie!Nanalo si Charlie!Isang malaking tagumpay pa!Pagkatapos umikot sa intersection, nakita ni Clinton na nasa finish line na si Charlie at muntik na siyang himatayin!Anong nangyayari!Ano ba ang nangyayari!Kailan pa nalampasan nang sobra ng BMW 520 ang 540?H
Sa sandaling ito, nawala sa pag-iisip si Clinton.Ayaw niyang mapahiya ng talunan na si Charlie sa harap ng kanyang mga kaibigan.Kaya, kinagat niya ng kanyang mga labi, kinuha ang mga paputok kay Douglas, at tinapon ito sa loob ng kanyang sasakyan.Pagkatapos, habang kumuha siya ng lighter at hinawakan ang dulo ng paputok, sumigaw siya, “Tingnan niyo, kayong lahat! Hindi ako talunan! Hindi ko kailangan ng awa ni Charlie!”Pagkatapos, sinindihan niya ang mga paputok gamit ang lighter!Sa isang iglap, ang lahat ng mga paputok ay nasindihan at pumutok sa loob ng kanyang kotse!Sa una, mga apoy ang nagliliyab sa loob ng kotse, pero hindi matagal, ang kotse ay napuno ng makapal na puting usok. Ang tunog ng tuloy-tuloy na pagputok ay pinadugo ang puso ni Clinton sa sakit, ngunit ang mga nanonood ay sobrang tuwang-tuwa at sabik.Maraming naglabas ng mga selpon upang i-record ang kakaibang eksena. Pinlano nila na i-post ito online upang ibahagi sa mga netizens.Ang 3-metrong paputok a
Maraming mga bisita ang nagbigay ng kanilang mga regalo kay Douglas. Hawak ang painting, naglakad si Charlie papunta kay Douglas at sinabi, “Binabati kita kaibigan. Ito ang maliit na regalo namin upang ipagdiwang ang seremonya ng pagbubukas mo.”Sinabi nang nakangiti ni Claire, “Douglas, binabati kita at sana maging matagumpay ang grand opening mo. Sana ay maging maunlad ang negosyo mo sa mga susunod na taon!”“Salamat, salamat!” Sinabi nang mabilis ni Douglas. Pagkatapos, sumandal siya sa tainga ni Charlie at binulong na may pilyong ngiti, “Hey, nakikita ko na malapit ang relasyon niyo, hindi tulad ng mga sabi-sabi! Kailan kayo magkakaanak?”Nahiyang namula si Claire nang marinig niya ang bulong. Sumagot si Charlie, “Tigilan mo na. Kung mabubuntis siya, ikaw ang unang makakaalam at aasahan ko ang regalo mo!”“Syempre!” Tumawa si Douglas at tumango. “Bibigyan ko ng malaking regalo ang bata!”Sa sandaling ito, isang pangkaraniwang babae na may makapal na makeup ang lumapit kay Doug
Sina Charlie, Claire, at Loreen ay magkasama sa iisang lamesa. Sumali sa kanila si Clinton at umupo sa tabi ni Loreen.Tinanong niya si Loreen na may malaking ngiti sa sandaling umupo siya, “Loreen, narinig ko na pumunta ka sa Aurous Hill upang magtrabaho sa Emgrand Group, totoo ba?”Tumango si Loreen. “Oo, kasisimula ko lang.”Mas lalong lumaki ang ngiti ni Clinton. “Ano ang pagkakataon! Ang ama ko ay deputy general manager sa isang departamento sa Emgrand! Hihilingin ko sa kanya na alagaan ka sa trabaho.”Maraming tao ang nabulalas sa sorpresa, “Aba, Clinton, deputy general manager ang ama mo sa Emgrand Group?”“Oo!” Tumango nang buong karangalan si Clinton. “Napromote siya noong nakaraang taon.”Mabilis na sinabi ng isa na may pambobolang tono, “Sigurado na ang taunang sweldo ng deputy general manager ay ilang milyong dolyar, tama? Ang galing! Hindi nakapagtataka na mayaman ang pamilya mo!”Tumawa si Clinton at sinabi, “Sahod lamang iyon. Medyo malawak ang awtoridad ng ama ko
Walang intensyon si Douglas na gawin ito, ngunit sobrang lakas ni Lily at wala siyang magawa kundi sundin ang gusto niyang gawin.Gayunpaman, hindi nasorpresa ang mga dumalo. Nang i-anunsyo niya kung gaano kamahal ang mga regalo, kaya nilang malaman kung gaano kaganda o kasama ang katayuan ng mga dati nilang kaklase pagkatapos nilang magtapos. Dahil ang pagkukumpara at selos ay likas sa tao.Pagkatapos, sinimulan ni Lily ang anunsyo.“Salamat, Jack Brown, para sa iyong isang libong dolyar!”“Salamat, Bella Walsh, para sa pares ng ginto!”“Salamat, Ola Rivers, para sa isang magandang pasilyo!”“Salamat, Clinton Tucker, para sa iyong sampung libong dolyar!”Ang unang mga regalo, kahit pera o mga gamit, ay halos isang libong dolyar. Biglaan, nang dumating kay Clinton, ang kanyang sampung libong dolyar na regalo ay nagpadala ng alingawngaw ng gulat sa restaurant.Sampung libong dolyar ay malaking halaga para sa seremonya ng pagbubukas!Maraming tao ang namanghang tumingin kay Cl
Nang marinig ng lahat na ang ama ni Lily ay isang estimador ng mga kultural na relikya, agad silang tumingin nang mapanghamak at nakiramay kay Charlie.Silang lahat ay may parehong iniisip—sobrang malas ni Charlie!Ang pagpapasikat niya ay nagambala ng presensya ng isang eksperto! Ito ay parang sampal sa kanyang sariling mukha!Sobrang mapapahiya siya kung si Lawson Lewis, ang ama ni Lily, ay bumaba! Nahihiyang namula si Claire. Sumandal siya kay Charlie at binulong, “Maraming tao ang pinapanood ka. Hindi dapat maging matigas ang ulo mo, kung hindi sobrang nakakahiya!”Sa daan papunta rito, sinabi nga ni Charlie ang tungkol sa painting na binili niya ngunit sinabi niya na hindi malaki ang ginastos niya. Gayunpaman, ngayon, nagbago ang kilos niya at sinabi na sobrang mahal nito. Si Claire ay kaunting nagduda at nag-alinlangan nang dahil sa pagbabago ng reaksyon niya, iniisip na baka nagsinungaling si Charlie para sa kanyang reputasyon.Sa kabilang dako, walang reaksyon si Charli
”Opo,” sumagot si Lily. “Magkaibigan sila simula noong kolehiyo!”Habang sinasabi niya ito, iniisip niya sa kanyang utal, ‘Charlie, kayong dalawa ni Douglas ay mabuting magkaibigan ngunit nangahas ka na bigyan siya ng isang walang halagang basura, hayaan mong ilantad ka ng ama ko at ipahiya ka sa harap ng lahat!’Gayunpaman, taliwas sa inaasahan ng lahat, sinabi ni Lawson na may nalulugod na buntong hininga, “Talaga, mukhang isa siyang mabuting kaibigan! Bakit siya magbibigay ng isang sobrang mahalagang na regalo kung hindi?”Ang lahat ay nagulantang sa sinabi niya!Ano ang ibig sabihin niya sa ‘mahalaga’? Sinasabi niya ba na ang madilaw-dilaw na painting ay mahal? Nababagot, minura ni Clinton sa loob ng kanyang ulo, ‘T*ng ina! Pwede akong pumunta sa Antique Street, bumili ng pekeng painting, ihian ito para maging mukhang luma at madilaw-dilaw, at mas magiging mukhang tunay pa ito kaysa sa basurang iyan!’Nilinis ni Lawson ang kanyang lalamunan at sinabi sa tapat na tono, “Ito a
Sa sandaling ito, gusto nang mamatay ni Clinton!P*cha!Anong nangyayari!Hindi siya makakawala, tama?Paano siya pinahiya nang ilang beses ng talunan na si Charlie?Kailanman ay hindi niya inakala na ang painting ay tunay at may halagang dalawang daang libong dolyar!Nangako na siya, ano na ang gagawin niya? Kailangan niya ba talagang kainin ang lamesa?Talagang imposible ito!Kaya niyang bumili ng bagong kotse pagkatapos masunog ng isa, pero paano siya kakain ng lamesa?Siguradong mamamatay siya kung gagawin niya iyon!Inasar siya ng mga nanonood, “Hoy, Clinton, ikaw mismo ang nagsabi na kakainin mo ang lamesa kapag natalo ka. Sisirain mo nanaman ba ang pangako mo ngayon?”“Tama! Hinihintay ng lahat ang pambihirang palabas mo!”May sumampal nang malakas sa lamesa. “Hoy, gawin mo na ngayon!”Ang mukha ni Clinton ay naging pangit na kulay ng pula at berde. Sinabi niya nang mahina, “Magkaibigan tayong lahat, kailangan niyo ba talagang akong sipain kahit na natumba na ako? ”
Sa halip, hinati nila ang lahat ng ilegal na transaksyon at ibinaba iyon sa mga mukhang walang kinalamang puppet gangs. Palihim nilang pinalalawak ang impluwensiya ng mga gang na iyon sa New York at sa buong East Coast para mas lumaki ang kapangyarihan at ilegal na kita ng kanilang grupo.Samantala, ang pampublikong imahe ng mga Zano, na pinamumunuan ng kasalukuyang ulo ng pamilya na si Antonio, ay todo-kayod sa pagpapaputi ng kanilang imahe at paglalapit ng sarili sa mga makapangyarihan sa lipunan.Alam na alam ni Antonio na kailangan din ng mga nasa mataas na lipunan ang mga grupong gaya ng mafia. Pero dahil sa pagkukunwari nila, hindi sila pwedeng makitang lantaran na nakikipagtulungan sa mafia. Kaya kung gusto ng isang mafia family na mapansin ng high society, ang unang dapat gawin ay linisin ang sarili nila.Sa madaling salita, hindi na sila naghahanap ng parang arinola na tinatago sa ilalim ng kama. Ang kailangan nila ngayon ay isang inidoro, malinis, walang amoy, at pwedeng i
Habang nagsasalita si Charlie, may plano na agad na nabuo sa isip niya.Dahil nasa New York na rin siya, naisip niyang ayusin na nang tuluyan ang ilang problema. Dahil pati ang Oskiatown at ang tindahan ni Uncle Janus na ilang dekada niyang pinaghirapan ay pinakialaman na ng mga Zano, wala na silang karapatang magreklamo kung magiging bastos siya.Kaya sinabi niya kay Angus, “Angus, magpalit ka ng damit. Sumama ka sa akin.”Tumingin si Angus sa limang miyembro ng Burning Angels at agad na nagtanong, “Mr. Wade, anong gagawin natin sa kanila? Paano kung patayin ko muna sila? Isang bala bawat isa, walang masasayang.”Takot na takot ang limang lalaki kaya nanginig sila sa kaba. Hindi nila inakalang ang maliit na chef na dati nilang inaapi sa punto na hindi siya nangahas na umutot ay handa na ngayong patayin silang lima!Nang makita ni Charlie na seryoso si Angus, ngumiti siya at sinabi, “Masyado pang maaga para patayin sila. Hayaan mo muna silang bantayan nina Uncle Janus at Daves. Hi
Pinasimulan ni Janus, na nasa tabi lang, ang pagpapakilala kay Charlie, “Matalino ang kasalukuyang pinuno ng mga Zano. Hinati niya ang dating simpleng operasyon sa ilang bahagi, tapos ang bawat hakbang ay ipinasa sa ibang grupo. Ang mga grupong ito ay nagtutulungan, nagba-balanse, at nagbabantayan sa isa’t isa.”Napataas ang kilay ni Charlie at sinabi, “Uncle Janus, pakipaliwanag pa nang mas detalyado.”Paliwanag ni Janus, “Base ito sa mga narinig at nakita ko lang mula sa labas, kaya maaaring hindi ito eksaktong tama, pero malapit-lapit na rin siguro.”Seryosong ipinagpatuloy ni Janus, “Sa totoo lang, ang pangunahing pinagkakakitaan ng mga Zano ay ang smuggling at pagbebenta ng droga. Meron silang sariling gang para sa smuggling at isa pa para sa pagbebenta. Bukod pa roon, may mga mas maliliit silang grupo gaya ng Burning Angels, na ang trabaho ay sakupin ang mga teritoryo sa iba’t ibang bahagi ng U.S.”“Ang sistema nila ay pagpapakilos ng mga mababang-lebel na gang para palawakin
Nahiya si Daves nang marinig niya ito. Totoong hindi naman ganoon kataas ang tingin niya kay Angus.Bukod pa roon, si Charlie ay isang estranghero na bigla na lang lumitaw, kaya hindi siya naniniwalang may kakayahan itong tulungan siya o si Angus na buhayin muli ang Oskian gang sa ilalim ng pang-aapi ng Burning Angels.Pero kailangan niyang aminin na si Angus, bagamat bata at kulang pa sa karanasan sa mundo, ay mas matapang kaysa sa kanya.Kahit wala siyang tiwala sa kakayahan ni Charlie, may sarili rin siyang pangamba. Kung tatanggihan niya ito, kailangan pa rin niyang magtago kung saan-saan, at baka wala na siyang pagkakataong makabawi sa buong buhay niya.Pero kung makikipagtulungan siya kay Charlie, baka may tsansa pa siyang makabalik at bumangon.Habang iniisip niya iyon, hindi niya naiwasang mapatingin kay Janus na nasa tabi lang.Sa tingin niya, si Janus ay isang kahanga-hangang tao.Kahit matagal na itong naipit sa pagluluto ng roast goose sa tindahang ito, siya pa rin a
Pagkasabi noon, napakagat siya sa labi at mahigpit na sinabi, “Pero bago ako umalis sa United States, kailangan ko munang ipaglaban ang mga kababayan kong namatay sa Oskiatown! Kailangan kong makaganti, kahit ilan man lang sa kanila ang madala ko!”Gustong magsalita ni Janus pero napigilan niya ang sarili niya at napatingin na lang kay Charlie, hinihintay ang sasabihin nito. Tumingin si Charlie kay Angus at seryosong sinabi, “Angus, kung ikaw ang babaril, may dalawang pagpipilian ka. Una, papalabasin kita sa United States ngayong gabi. Tulad ng sinabi mo, hindi ka na babalik.”Pagkasabi niyon, saglit siyang tumigil, tapos tinaasan nang kaunti ang boses niya. “Ang pangalawa, manatili ka rito, at tapusin ang lahat ng dapat tapusin!”Nagtatakang tinanong ni Angus si Charlie, “Mr. Wade, ano pong ibig mo sa pangalawa?”Seryoso ang mukha at boses ni Charlie habang sinabing, “Manatili ka rito, tutulungan kitang buuin ang bagong Oskian gang. Simula ngayon, kahit sino pang manghamak sa’yo a
Agad na natakot nang husto ang lima, pati na si Will, sa sinabi ni Charlie!Paano nila naisip na kahit tiniis na nila ang lahat ng kahihiyan at pagpapahirap mula kay Charlie hanggang ngayon, at umaasa pa rin sila na palalayain sila ni Charlie, pero sino ang mag-aakalang ilalabas pa ni Charlie ang lider ng Oskian gang at uutusan pa siyang patayin sila.Takot na takot ang lima, at halos hindi na malinaw ang boses ni Will habang may dugo sa bibig. “Mr. Wade… ginawa na po namin ang gusto mo… pakiusap, huwag mo po kaming patayin…”Ngumiti si Charlie at sinabi, “Kung sapat na ang pakiusap para makaligtas, edi sana wala na kayong pinatay. Naalala niyo ba ‘yung mga biktima niyo? Nakiusap din ba sila bago niyo sila pinaslang?”Pagkasabi nito, hindi na pinansin ni Charlie si Will. Inilagay niya ang baril sa kamay ni Daves, tapos malamig niyang sinabi, “Bakit nakatayo ka pa rin diyan?”Halatang nag-aalangan si Daves habang nakatitig sa baril sa kamay niya. Malalim ang galit niya sa Burning A
Napakunot-noo si Charlie at sinabi, “Halos isang daan kayo, tapos hahayaan niyo lang na magyabang ang limang hinayupak na ito dito sa Oskiatown?”Nahihiyang sagot ni Daves, “Mr. Wade, may suporta po kasi ang limang yan mula sa Burning Angels, at ang Burning Angels naman ay sinusuportahan ng mga Italian. Sila ang may hawak ng maraming gang dito sa New York, libo-libo ang mga tao nila. Wala kaming laban sa kanila...”Malamig na sinabi ni Charlie, “Kahit pa libo sila, ano naman? Hindi ko pa narinig na may gang fight dito sa United States na libo-libo ang kasangkot. Sa tingin mo ba, kaya nilang dalhin ang libo-libong tao sa Oskiatown?”Nahihiyang paliwanag ni Daves, “Mr. Wade, hindi niyo lang po siguro alam, pero napakabagsik ng mga taong ito. Ilang beses na silang pumatay ng mga importante naming miyembro, harap-harapan o palihim. Natakot ang mga tauhan ko, kaya isa-isa silang umatras.”Tinanong ni Charlie, “Ilan na sa mga tao mo ang pinatay ng Burning Angels?”Mabilis na sagot ni D
Pagkarinig ni Angus sa utos ni Janus, agad siyang tumakbo palabas. Kahit komplikado ang komunidad ng Oskiatown, maliit na lugar lang ito. Kaya halos magkakakilala na ang lahat ng tao dito sa tagal ng pagsasama nila.Tulad ng pangalan nito, isa lang itong kalye, pero isang kalye na puno ng mga Oskian. Parang magkakapitbahay ang relasyon ng lahat dito.Kahit may mga kapitbahay pa ring tuso at makapal ang mukha, karamihan sa kanila ay nagtutulungan at sinusuportahan ang isa’t isa.Sa mga naunang taon, ang mga Oskian na bagong dating sa United States ay dumanas ng matinding diskriminasyon. Napilitan silang magsama-sama para mabuhay, at dito na rin unti-unting nabuo ang Oskian gang.Sa una, para maprotektahan ang sarili nila, nagsama-sama ang mga batang malalakas na Oskian para labanan ang mga umaapi sa kanila. Habang lumilipas ang panahon at lumalago ang lipunan, nagkaroon ng kanya-kanyang papel ang bawat isa. Yung dati ay nagtatanggol lang paminsan-minsan, ginawa na nilang trabaho ito
Sinabi ni Angus, “Ang pangatlong beses ay dalawang noong nakaraang gabi. Nakaupo siya sa isang Cadillac na nakaparada sa kanto ng kalsada. Kakagaling lang ni Clinston ng Oskian gang mula sa nightclub nang hilahin siya ng nakababatang kapatid na lalaki niya papasok sa kotse. Pagkatapos, nakarinig ako ng putok ng baril at nakita ko ang pagsabog ng dugo sa likurang pinto ng kotse. Tinulak palabas ang katawan ni Clinston, tapos umalis na ang Cadillac…”Tumango si Charlie at tinanong, “Madalas bang inaapi ni Clinston ang mga tao dito sa Oskiatown?”Umiling si Angus at sinabi, “Medyo maayos naman dito sa Oskiantown ang Oskian gang. Oo, naniningil din sila ng protection fee, pero tinutulungan naman talaga nila kami lalo na kaming mga ilegal dito. Laging may mga nang-aapi sa amin, pero sila ang tumutulong sa amin. Tsaka makatuwiran ang singil nila. Sa totoo lang, kahit hindi kami nagbabayad ng tax dito sa America, hindi talaga pwedeng walang protection fee. Kaya kung tutuusin, mas disente an