Chapter 6 – First Night, Silent Walls

Chapter 6 – First Night, Silent Walls

Tahimik ang buong mansion nang makarating sila matapos ang kasal. Kahit ang mga ilaw, dim na lang, parang sinasadyang magbigay ng dramatic ambience. Pero para kay Celine, hindi ito romantic — kundi nakakakaba.

Dala niya ang mabigat na gown at pagod na katawan, gusto na lang niyang mahiga at kalimutan ang buong araw. Pero alam niyang hindi gano’n kadali. This was their first night as husband and wife… kahit na sa papel lang.

Habang umaakyat siya ng hagdan, naramdaman niya ang presensya ni Liam sa likuran niya. Tahimik lang ito, pero ramdam niya ang bigat ng tingin nito. Hindi niya alam kung iisipin ba niyang safe iyon o nakakatakot.

Pagdating sa pinto ng kanyang kwarto, agad niyang binuksan at pumasok. Pero nagulat siya nang sumunod si Liam.

“Uh, excuse me?” natatarantang tanong ni Celine. “This is my room.”

“Correction,” malamig na sagot ni Liam, pumasok na parang siya ang may-ari. “This is our room. At least for tonight.”

Nanlaki ang mata ni Celine. “Wait, what?! Akala ko may ‘separate bedrooms’ sa kontrata mo?”

Tumigil si Liam, ngumiti ng mapakla. “Yes. Pero hindi tayo pwedeng magmukhang masyadong scripted. People will ask. My family, the press. They expect us to at least try to act like a normal married couple. Kahit dito man lang, sa first night.”

Halos malaglag ang panga ni Celine. “So, anong gusto mong gawin ko? Magpanggap na kinikilig ako sa’yo?”

“Hindi ko kailangan ng drama,” sagot ni Liam, malamig ulit ang tono. “Just sleep here. That’s all.”

Huminga nang malalim si Celine. “Fine. Pero sa condition na ‘to: wag kang lalapit.”

Bahagyang kumunot ang noo ni Liam, pero tumango. “Deal.”

---

The Awkward Silence

Lumipas ang ilang minuto. Pareho silang tahimik. Si Celine, busy sa pag-alis ng gown niya at pagpapalit ng simpleng silk pajamas. Si Liam naman, nakatayo sa harap ng balcony, nakatingin sa city lights, hawak ang baso ng alak.

Hindi niya mapigilang titigan ito. Ang tindig, parang poster boy ng isang luxury magazine. Matangkad, broad shoulders, at kahit simpleng pag-inom lang ng alak, parang cinematic ang dating.

Ugh, bakit ba ang gwapo niya kahit nakakainis siya?

Lumapit siya sa kama at nahiga, tinakpan ang sarili ng kumot. “So, ganito ba lagi? Tahimik ka lang? Wala man lang small talk?”

Walang lingon si Liam, pero sumagot. “I don’t waste words.”

“Wow,” sarcastic na sagot ni Celine. “Swerte ko naman sa asawa ko. CEO na, cold pa.”

This time, tumingin si Liam sa kanya. “If you want a fairy tale marriage, you’re in the wrong story.”

Natigilan si Celine. Masakit marinig iyon, kahit totoo. Pinili niyang umiwas ng tingin at pumikit na lang.

---

The Unexpected Moment

Mga ilang oras ang lumipas, hindi pa rin makatulog si Celine. Laging bumabalik sa isip niya ang kasal, ang halik, at ang kontrata. At higit sa lahat, ang lalaking katabi niya ngayon.

Biglang naramdaman niyang may kumilos sa gilid ng kama. Bumigat ang mattress. Napadilat siya at nakita si Liam, nakaupo sa gilid, hawak ang isang maliit na picture frame.

“Kanina ka pa gising?” tanong ni Liam, hindi tumitingin.

“Uh… medyo,” sagot ni Celine, nagulat. “Anong hawak mo?”

Hindi agad sumagot si Liam. Ilang segundo pa bago ito nagpakawala ng malalim na buntong-hininga. “Picture ng mom ko.”

Napatigil si Celine. Hindi niya ine-expect na makakarinig siya ng personal na bagay mula kay Liam.

“She passed away years ago,” dagdag nito, halos bulong. “She was the only one who… made me believe love was real.”

Napalunok si Celine. Biglang lumambot ang puso niya. So, kaya pala… kaya pala cold siya. Nasaktan na siya dati.

Hindi niya alam kung anong udyok, pero dahan-dahan siyang bumangon at lumapit. “I’m sorry,” mahinang sabi niya.

Finally, tumingin si Liam sa kanya. At sa unang pagkakataon, hindi cold ang mga mata nito. Malungkot, oo. Pero totoo.

For a moment, they just stared at each other. Tahimik. Pero parang may nabubuong koneksyon.

---

The Almost Kiss

Napansin ni Celine na unti-unting lumalapit si Liam. Halos maramdaman niya na ang hininga nito. Ang puso niya, kumakabog nang sobra.

Oh my gosh, is this happening?

Pero bago pa man dumampi ang labi ni Liam sa kanya, bigla itong tumigil. Umiling ito, parang biglang natauhan.

“This is not part of the contract,” malamig na sabi nito, sabay tumayo at lumabas ng kwarto.

Naiwan si Celine, hawak ang dibdib, ramdam ang bilis ng tibok ng puso niya.

“Not part of the contract,” bulong niya sa sarili. “Pero bakit parang gusto kong maging parte?”

---

Late Night Thoughts

Mag-isa siyang nahiga ulit, nakatingin sa kisame. Hindi niya alam kung matutuwa ba siya na pinigilan ni Liam ang sarili niya, o maiinis dahil parang wala siyang halaga.

Pero isang bagay ang sigurado: unti-unti niyang nakikita na hindi lang “cold-hearted CEO” si Liam. May sugat ito. May kwento. At hindi niya alam kung bakit, pero gusto niyang alamin ang lahat tungkol dito.

Sa unang gabing iyon sa iisang kwarto, walang nangyari. Walang fairy tale. Walang halik.

Pero sa pagitan ng katahimikan at mga pader ng mansion, may maliit na crack na nagsimulang mabuo sa yelo na nakabalot sa puso ni Liam Alcantara.

At si Celine? Unti-unti na siyang nahuhulog sa laban na hindi niya pinili.

---