We spent few more days at the hotel bago bumalik ng Manila. After that night, my unknown relationship with Elouise became better—no, maybe kind of. He thinks that I have already overcome my nightmares and trauma after he brought me in Antipolo but he's completely wrong.
My nightmares became more severe each passing night. Palaging mayroong pumapatay sa akin sa panaginip ko. I always end up dying. Nightmares sucks.
Ilang araw na akong walang tulog. At tuwing madaling araw, si Eris ang madalas kong binubulabog kagaya ngayong madaling-araw. I woke up because of nightmare. It's 2:17 in the early morning, and I can't help but to cry. I've been suffering with this for too long and nowadays it became a burden on my mental health big time. That's why I already planned something already in my head.
"E-Eris.." Hindi ko maiwasang mapahag"Com'è la tua giornata?" How's your day?"I am fine, Doc." I smiled as I seat infront of When, my psychiatrist for almost 3 years now. Back then, I was diagnosed with Adjustment disorder with depressed mood. It was normally lasts within 6 months but can be prolonged like what have happened to me.On my first to fifth month of living here in Switzerland, everything was rough. Nahirapan akong mag-adjust sa environment at mag cope lalo na sa language nila. Buti na lang, Englisherist si Doc.But then, after months of studying and reading books, I can say that I learned — not everything tho. Hindi pa rin ako fluent.I feel so scared the first time I went to Dr. When's Psychiatric Clinic. How funny that I even thought that he's a pervert. I was wrong tho. He's handsome and so so gentle
PAULIT-ULIT kong binasa ang article na 'yon. Tumigil lang ako ng humapdi na ang mga mata ko. Hilam ang mga ito kaka-iyak sa hindi ko matukoy na dahilan.Dahil ba natutuwa ako na hindi na nagtatago sa likod ng pen name n'ya si Elouise? o dahil nasasaktan ako kasi.. ang posisyon ko dati sa tabi n'ya ay napalitan na ng iba?Tinuyo ko ang basa kong pisngi. This isn't worth my tears. Besides, I told him before not to wait for me. And what hurts the most is.. I tought, he would come to me like he used to do before. I thought he would find a way to follow me.. however, it didn't come.And it disappoints me until now.Pumasok ako sa loob ng banyo, para makapag half-bath muna at para na rin makapag hilamos.Nang makapag palit na rin ako ng pantulog ay
"Mukhang ginto ang presyo ng mga pagkain rito ah," bulong ko habang papasok kami sa loob.I simply looked around. As for our date, Rowhen brought me to a steak house here in Zurich. Mangha kong tiningnan ang kabuuan ng lugar. The whole place shouts luxuriousness and extravagance.When glanced at me, "What did you say?" tanong nito habang pumipili ng pagkain sa menu. Narinig niya pala ang pagbulong ko."Nothing, I said I'm hungry.." palusot ko. He chuckled."Silly.. What's yours?"My phone beeped. "Oh! go ahead. I don't know what to choose anyway." ani ko saka kinuha ang phone ko sa bag.I saw Judy's name on my notification. She texted me. I rarely reply to her text because I w
"Sinong susundo sa akin?"Paglapag ng eroplano, tinawagan ko agad si Eris to inform that I already landed at the airport.[ Si Read susundo sa'yo...] sagot niya sa akin sa pagod na boses."Sige, salamat. Tatawagan ko nalang." tuliro kong hinahatak ang bagahe ko. Malalim ang bawat hinga ko.Tinawagan ko si Read pagkatapos ng tawag kay Eris. Nasa labas na daw siya at iniintay ako. I am nervous to go home. It is so wrecking to go home. I lost a close friend, and I am about to face Elouise again. And I am not ready for any of these."Ryll!!" rinig kong tawag ni Read sa pangalan ko. Nakasandal ito sa dala nitong HiAce at
"Bakit niya ginawa ito para sa'kin?"Para akong binalikan ng masakit kong pag-iwan sa kaniya.Ryll,Alam kong may problema. Alam kong may mali sa ikinikilos mo, kahit hindi mo sabihin.. kahit hindi ka magsalita. Kaya sa mga simpleng bagay ko idinaan ang pagpapagaan ko ng loob mo. Maniwala ka man o hindi, lagi mo akong nasa tabi kahit pa iwanan at ilugmok mo akong mag-isa.. dala mo lagi ang mga akdang isinulat ko saan ka man pumunta. My works symbolizes my never ending feelings for you. You may not know it but, you were my forever favorite reader. You can be my anti-fan and an avid fan. You could feel the sincere feelings of my characters. I remember you being sad for not getting one of my books so I always got a limited edition for you. Gustong-gusto ko ang paraan mo ng pagbabasa. Huling bahagi bago ang una, so unique technique of reading. But I have always wondered, if you h
"I have to go."Uuwi na siya agad?"Ha? bakit naman?" Gulat na tanong ni Eris.He refused to look at my direction, "I have to join Nica.." he get his keys from the table, "Overtime sa office."Joseph pout and looked at Elouise with wide eyes, "Ooh, overtime, haha! Sige pare, ingat ka!"Overtime huh? o baka bebe time? Why do I sound so bitter? Ano bang pakialam ko?I could only look at his back as he walk towards the door.Bakit ako naiinis?! Hindi naman ako nagseselos! Bakit naman ako magseselos? Overtime nga diba?"Oh, bakit parang sasabog ka na sa galit diyan?"Kim'
"Nako ha, hindi na ako natutuwa sa kanilang dalawa!"Padabog na ibinagsak ni Eris ang mga papel na hawak niya sa lamesa, pagkatapos kong ikwento sakaniya 'yung nangyari kanina sa coffee shop.Parang mas na-stress pa siya sa akin. E ako naman 'yung nakakita, at ako ang nasaktan. Ngayon, parehas na ata kami ng nararamdaman nitong babaeng ito. Kanina pa siya naghihimutok dahil nakita kong magkasama si Elouise at Nica. We are one nga daw kasi."Hindi dapat gano'n! Dapat pinaglaban mo kung ano ang sa'yo!" pagbubunganga niya sa akin."Wala namang sa akin!" I objected what she just said. Kailan pa naging akin si Elouise?!"Akala mo lang wala! pero desisyon ako, ako ang magdedesisyon para sa inyong dalawa!" She massaged
"Pagkatapos kong sabihin na p'wede niya na akong ligawan officially, niyakap niya lang ako ng mahigpit!"Ibinaon ko ang mukha ko sa unan dahil sa kahihiyan habang kinikwento ko kay Eris ang nangyari."You should go," I said, pulling away from his embrace.He pulled me back into his arms, "One more minute."But he embraced me more than a minute now, ang tagal naman ng isang minuto."El, your minute is over," I whispered on his chest.He hugged me tightly, "It's not, we have more minutes together," I slightly pull away to see his handsome face."Hindi mo sure ha," I tried to hide my smile.Kumunot ang no