Chapter 4.1

Ingat na ingat siya sa kanyang paghinga sa takot na malaman nitong gising pa siya ng mga oras na iyon. Sobrang lakas din ng tibok ng puso niya at hindi niya alam kung bakit naging abnormal na lamang bigla ang pagtibok nito.

Nakatagilid siya at nakatalikod dito. Nakaharap siya sa lampshade sa silid kung saan may malamlam itong ilaw. Nakadilat ang kanyang mga mata ng oras na iyon at nakatingin siya sa lampshade ng mga oras na iyon nang bigla na lamang mapadako ang kanyang tingin sa bintana ng silid. Ito ay purong salamin at pagkatapos ay nanlaki ang kanyang mga mata.

Hindi niya pala nahawi ang kurtina at kitang- kita ng kanyang mga mata ang dalawang pares ng mata na nakatitig sa kanya. Punong- puno ito ng galit. Nakaharap din pala ito sa salamin at kitang- kita nito na dilat na dilat pa rin ang kanyang mga mata.

Hindi siya nakagalaw at labis na nabigla, hindi niya lubos maisip kung ano ang dapat niyang gawin. Sa pagkakatitig nito sa kanya ay pilit niyang binabasa kung ano ang nakapaloob dito, ngunit hindi niya maarok kung ano ang nakapaloob sa mga mata nito bukod sa galit na kitang- kita sa mga mata nito.

Kung pwede lang lumabas ang apoy sa mga mata nito panigurado na tustado na siya at sunog na ang buong bahay dahil sa pagkakatitig nito sa kanya.

Tila siya natuod at hindi nakagalaw, halos maghabulan din ang kabayo sa kanyang dibdib dahil sa bilis ng tibok ng puso niya.

Nang makita niya ang paggalaw nito na bumangon at akmang lalapit sa kanya ay naging mabilis ang kanyang paggalaw at mabilis na bumaba sa kama. Sa kanyang pagmamadali ay nahulog pa siya sa kama na ikinasaldak niya sa sahig.

Napapikit na lamang siya dahil sa kirot na naramdaman niya dahil sa pagkakahulog niya sa kama.

Kahit na masakit ang kanyang pang- upo ay pinilit niya pa rin ang tumayo ngunit sa kanyang pagtayo ay nasa tabi na agad niya ito kaya unti- unti siyang napaatras.

Hindi niya mapigilan ang sarili niyang hindi mapalunok nang makita ang ayos nito. Tanging isang boxer shorts lamang ang suot nito, kaya ang taas ng katawan nito ay nakahantad at kitang- kita ng dalawa niyang mata.

Kahit anong pigil niya na huwag iyong tingnan ay hindi niya naman kinayang pigilan ang kanyang sarili dahil sa kanyang hormones. Napako ang kanyang titig sa katawan nito, na unti- unti nang lumalapit sa kanya.

Nanlaki ang kanyang mga mata dahil nabangga na ang kanyang likod sa malamig na pader. Sumagad na pala siya sa pader kung saan wala na siyang maatrasan pa. Tanging ang yakapin na lamang ang sarili niya ang kanyang nagawa dahil wala na siyang maatrasan pa.

Napalunok siya lalo na nang magsalubong ang kanilang mga mata. May kakaibang kislap sa mga mata nito na tila natutuwa pa na nakikita siya na takot na takot habang papalapit ito sa kanya.

Natutuwa ba ito sa itsura niya? O dahil sa nakikita nitong natatakot siya? Pinaglalaruan ba siya nito?

Habang nakatitig siya rito ay tila nakita niya itong ngumiti, ngiting may ibig sabihin. Ngunit sa isang kurap niya lamang ay bigla na lamang nagbago ang ekspresyon nito at hindi niya tuloy masiguro kung namalikmata lamang siya.

Sa mga oras na iyon ay naging blangko na lamang ang ekspresyon nito at wala na halos mabasa sa mga mata nito.

Nang makarating ito sa harap niya mismo ay matiim siya nitong tinitigan. At pagkatapos ay itinaas nito ang isa nitong kamay sa isang panig ng kanyang ulo at medyo inilapit ang ulo nito. Medyo yumuko pa ito dahil mas matangkad ito sa kanya ng dahil nasa average lamang ang height niya.

Napalunok siya at halos hindi huminga nang magpantay ang kanilang mga mukha. Halos maramdaman niya rin ang bawat paghinga nito na tumatama sa kanyang mukha at mula doon ay naamoy niya ang amoy ng alak.

Siguro kanina pagka- alis na pagka- alis nito sa munisipyo ay mabilis itong nagpunta sa isang bar upang mag- inom.

Ngunit sa tantiya niya naman ay hindi naman ito sobrang lasing nang mga oras na iyon, saktong nakainom lamang kumbaga.

Tinitigan siya nito sa mukha at pagkatapos ay napatingala. Narinig niya din ang mahina nitong pagtawa, pinanuod niya lamang ito at hindi nagsalita, pagkatapos ay napakunot ang noo dahil sa inaakto nito.

Para itong baliw dahil tumatawa ito na wala namang sinasabi o binibitawang salita.

Pagkatapos ng ilang saglit itong tumatawa ay tumigil ito at muling tumitig sa kanya, at pagkatapos ay ipinilig ang ulo nito habang nakatitig sa kanya.

Umangat ang isang sulok ng labi nito habang nakatingin sa kanya.

"Sa tingin mo talaga magugustuhan kita?" Tanong nito habang nakataas ang sulok ng labi nito at tiningnan siya nito pataas pababa at pagkatapos ay umiling.

"Hindi ang klase mong babae ang magugustuhan ko," dagdag pa nito.

Sobrang sakit para sa kanya ng mga binibitawan nitong salita sa kanya ng mga oras na iyon. Alam naman niya na hinding- hindi talaga siya nito magugustuhan at malayong- malayo talaga siya sa mga babaeng tipo nito.

Bakit kailangan pa nitong ipamukha talaga sa kanya na napakapanget niya? Bakit kailangan pa nitong ipamukha sa kanya na napakababa niya?

"Gagawin mo talaga ang lahat para akitin ako..." Nangungutyang sabi pa nito.

"Hindi ko ginusto ito..." Mahinang sabi niya na halos pabulong na lang din. Nangingilid na naman ang kanyang mga luha ng mga oras na iyon at malapit nang tumulo mula sa kanyang mga mata.

"Hindi mo ginusto?" Sarkastikong tanong nitong muli. "Ito talaga ang gusto mo, una palang." Dagdag nitong muli at pagkatapos ay inilapit na ang mukha nito sa kanya.

Naipilig niya ang kanyang ulo dahil ayaw niyang salubungin ang mukha nito ngunit iyon pala ang isang malaking pagkakamali niya dahil dumampi ang mga labi nito sa kanyang leeg. Ramdam na ramdam niya ang panginginig ng kanyang mga tuhod ng mga oras na iyon.

Sino nga ba ang hindi manghihina ang mga tuhod sa mga pinagsasasabi nito?

"Pagbibigyan kita sa gusto mo..." Makahulugang bulong nito bago nito tuluyang halikan ang kanyang leeg.

Agad umangat ang kanyang mga kamay sa dibdib nito. Sobra- sobra na ang pang- iinsultong ginawa nito sa kanya at hindi na niya hahayaan pa ang sariling mas insultuhin pa siya nitong lalo kaya inipon niya ang kanyang lakas upang itulak ito.

Ngunit naging mas maagap ito at idinagan nito ang katawan sa kanya. Ang mga kamay nito ay itinaas sa pagitan ng kanyang ulo kaya hindi siya nakagalaw na ng tuluyan.

Nang iharap nito ang kanyang mukha ay wala siyang nagawa dahil hindi siya makakilos dahil nga naipit ang kamay niya sa dibdib nito.

Kaya nang bumaba ang mukha niya ay tila isinahod na lamang niya iyon. Halos ayaw gumalaw ng kanyang katawan ng oras na iyon dahil alam niya pagkatapos ng gabing iyon ay iinsultuhin na naman siya nito.

Hinalikan siya nito, halik na madiin at tila nagpaparusa. Halos maiyak siya dahil sa diin ng pagkakahalik nito sa kanya ay halos malasahan na niya ang sarili niyang dugo ng mga oras na iyon.

Hanggang sa hindi na niya napigil pa ang kanyang luha sa pagtulo. Bigla itong napatigil nang malasahan siguro nito ang alat sa kanyang mga labi, ngunit ilang saglit lamang itong tumigil at muli na naman siyang hinalikan, sa puntong iyon ay hindi na ganun katulad kanina ang paraan ng paghalik nito kundi mas maingat na ito at mas marahan na.

Sa kabila ng karahasan nito kanina ay nagawa nitong baguhin ang nararamdaman niya sa paraan ng halik nito sa mga oras na iyon. Nagawa na nitong buhayin ang apoy sa pagitan ng kanyang mga hita.