LOGINShare
BAD CARELESS #8
Last Updated:
2025-06-17 22:54:17BAD CARELESS #8
“อะ เสร็จแล้ว” ใบข้าวพูดขึ้นพร้อมกับเงยหน้าขึ้นไปมองชายหนุ่ม “จะให้ฉันเซฟไว้ที่ไหน”
“เธอมั่วปะเนี่ย” เพทายถามพร้อมกับทำสีหน้าไม่ค่อยเชื่อ
“ฉันไม่ได้เลวเหมือนคุณนะ ที่จะได้เห็นความทุกข์ของคนอื่นเป็นเรื่องสนุกอะ” ใบข้าวพูดพร้อมกับมองหน้าเพทาย “มาเซฟเองละกัน”
“อื้อ”
“มีอีกรึเปล่าที่ต้องแปลอะ”
“ถามทำไม”
“ก็แค่ตอบ มันยากเหรอไง” ใบข้าวพูดพร้อมกับมองหน้าชายหนุ่ม
“มี” เพทายตอบเสียงนิ่ง
“กินยายัง”
“กำลังจะกิน” เพทายพูดพร้อมกับมองหน้าหญิงสาว “ฉันไม่ใช่เด็ก ไม่ต้องมาย้ำ”
“ค่าาา” ใบข้าวย่นจมูกใส่ชายหนุ่มก่อนจะเดินไปคว้ากระเป๋า “เดี๋ยวอาบน้ำเสร็จจะออกมาช่วย” ก่อนจะเดินเข้าห้องของตัวเองไปทันที
-ผ่านไปสักพัก-
ใบข้าวเดินออกมาจากห้องนอนด้วยสีหน้านิ่งๆ ก่อนจะเดินไปนั่งลงข้างๆ เพทาย
หมับ!
“ไหวมั้ย ตัวยังร้อนอยู่เลยนะ” ใบข้าวเอามือไปแตะหน้าผากชายหนุ่มพร้อมกับถามขึ้น
“ไหว” เพทายตอบก่อนจะเบี่ยงหน้าหนี
“มา เดี๋ยวช่วย” ใบข้าวพูดขึ้น “คุณพิมพ์นะ เดี๋ยวฉันแปล”
เพทายมองหน้าหญิงสาวก่อนจะพยักหน้าอย่างอ่อนเพลีย “อื้อ”
ใบข้าวมองหน้าชายหนุ่มก่อนจะเริ่มแปลเอกสารตรงหน้าทันที
-สองวันต่อมา-
“วันนี้นายน้อยให้พาคุณใบข้าวเข้าบริษัทนะครับ” วีพูดขึ้นขณะมามารับหญิงสาวที่มหาวิทยาลัย
“ค่ะ” ใบข้าวพยักหน้าก่อนจะเงียบไป
“คุณใบข้าวยังโกรธนายน้อยอยู่เหรอครับ”
“โกรธ? เรื่องอะไรเหรอคะ”
“ก็...” วีสบตากับหญิงสาวผ่านกระจกหลังก่อนจะเงียบไป
“เรื่องวันก่อนเหรอคะ” ใบข้าวพูดพร้อมกับยิ้มมุมปาก “ไม่รู้จะโกรธไปทำไมค่ะ โกรธไปก็ไม่ได้อะไร หงุดหงิดใจเปล่าๆ”
วีพยักหน้าพร้อมกับส่งยิ้มให้หญิงสาว “คุณใบข้าวแวะซื้ออะไรไปทานมั้ยครับ หรือจะทานพร้อมกับนายน้อย”
“แวะเซเว่นก็ได้ค่ะ ถ้าให้ไปทานกับนายน้อยของพี่วี กลัวจะทานไม่ลง”
วียิ้มขำออกมาพร้อมกับพยักหน้าเบาๆ “ได้ครับ”
-ผ่านไปสักพัก-
ตึกตัก ตึกตัก
“มาพบใครคะ” เลขาสาวมองหน้าใบข้าวอย่างไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไหร่
“มาพบคุณเพทายค่ะ”
“นัดไว้รึเปล่าค่ะ”
“เปล่าค่ะ แต่ว่าคุณเพ...”/“ถ้าไม่นัดก็ให้เข้าพบไม่ได้นะคะ”
“แต่คุณเพทายเป็นคนบอกให้ฉันมาพบนะคะ” ใบข้าวพูดเสียงนิ่ง
“พอเถอะค่ะน้อง มุกแบบนี้พี่เจอบ่อย” เลขาสาวพูดพร้อมกับปรายตามองหญิงสาว “แต่เอาจริงๆ น้องเป็นคนแรกเลยนะที่ดู เอ่อ ไร้รสนิยม” ก่อนจะปรายตาไปมองถุงผ้าที่หญิงสาวสะพายอยู่
ใบข้าวถอนหายใจอย่างเบื่อๆ “พูดจบแล้วใช่มั้ยคะ งั้นช่วยบอกเจ้านายคุณให้หน่อยว่าฉันมาพบ”
“นี่! พูดไม่รู้เรื่องเหรอ กลับไปได้แล้ว!”
“อะไรกัน!” เพทายถามขึ้นเสียงดุพร้อมกับมองหน้าทั้งคู่สลับไปมา ก่อนจะหันไปหาใบข้าว “ทำไมไม่เข้าไป”
“คนของคุณไม่ให้เข้า” ใบข้าวพูดเสียงนิ่งพร้อมกับหันไปมองหน้าเลขาที่ทำหน้าเจื่อนอยู่ตรงหน้า
เพทายทำหน้านิ่งก่อนจะหันไปสั่งเลขาของตนเอง “นี่ใบข้าว แฟนของผม ทีหลังให้เข้าไปได้เลย”
“ฟะ...แฟน”
หมับ! “ใช่ค่ะ” ใบข้าวเข้าไปควงแขนชายหนุ่มพร้อมกับจ้องคนตรงหน้า “มีอะไรข้องใจอีกมั้ยคะ”
“มะ...ไม่มีค่ะ” เลขาสาวพูดพร้อมกับหลบสายตาหญิงสาว
“เข้าไปข้างในได้แล้ว” เพทายพูดเสียงนิ่งก่อนจะพาหญิงสาวเดินเข้าห้องทำงานไป
ปัง! “ปล่อย” เพทายพูดเสียงนิ่งก่อนจะสะบัดแขนหญิงสาวออก
“มีอะไร”
“ตอนเย็นฉันมีคุยงาน” เพทายมองคนตรงหน้า “และเธอต้องไปกับฉัน”
“อื้อ” ใบข้าวพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟาพร้อมกับหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน
-ผ่านไปสักพัก-
“มีอะไรให้ช่วยมั้ยอะ” ใบข้าวเดินเข้าไปหาเพทายที่นั่งอ่านเอกสารอยู่ที่โต๊ะ
“...”
“ฉันว่าง” ใบข้าวพูดด้วยน้ำเสียงเบื่อๆ
“ไปนั่ง อย่าเดินไปมา มันน่ารำคาญ”
“จะรำคาญอะไรนักหนา ถ้ารำคาญมากนักก็ปล่อยฉันไปสิ” ใบข้าวพูดเสียงนิ่ง
“...”
“คิดว่าฉันชอบคุณมากเหรอไง แต่ถ้าคุณจะให้ฉันเล่นละครเป็นแฟนคุณ มันก็ปฏิเสธไม่ได้ปะว่าต้องเจอหน้ากันอะ”
เพทายวางแฟ้มลงพร้อมกับมองหน้าใบข้าวที่ยืนกอดอกมองมาที่เขาอยู่ตรงหน้าโต๊ะ
“ฉันไม่รู้เหตุผลว่าคุณทำทั้งหมดไปเพื่ออะไร และฉันก็ไม่อยากจะรู้แล้วด้วย”
“...”
“แต่อย่างน้อยในฐานะเพื่อนมนุษย์ ไม่ต้องใจดีกับฉันก็ได้ แต่แค่อย่าใจร้ายกับฉันก็พอ”
“พล่ามอะไรของเธอ พูดจบยัง” เพทายถามขึ้นเสียงนิ่ง
“จบก็ได้” ใบข้าวพูดขึ้นเสียงเบา “ไม่รู้ที่พูดไปจะเข้าหัวบ้างมั้ยเนี่ย”
“นอกจากภาษาเยอรมัน ภาษาอังกฤษก็ได้ใช่มั้ย?”
“อื้อ” ใบข้าวพยักหน้าอย่างสงสัย ก่อนจะมองแฟ้มที่เพทายยื่นมา
“เอาไปแปล แล้วนั่งเงียบๆ ฉันต้องใช้สมาธิ”
“อื้ม” ใบข้าวพยักหน้ารัวก่อนจะหันหลังกลับไปนั่งที่โต๊ะของตนเองเหมือนเดิม
เพทายมองตามหญิงสาวพร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะก้มทำงานตรงหน้าต่อโดยไม่พูดอะไร
-หลายชั่วโมงต่อมา-
“รบกวนพี่วีไปส่งข้าวที่ Soon pub หน่อยได้มั้ยคะ พอดีจะเอาของไปให้เพื่อน”
“นานมั้ยครับ” วีถามขึ้นพร้อมกับทำสีหน้ากังวล
“ไม่น่าจะนานนะคะ แค่แวะเอาชีทเรียนไปให้เฉยๆ”
“ได้ครับ” วีพยักหน้าก่อนจะขับรถไปตามที่หญิงสาวบอก
.
.
“เดี๋ยวรอข้าวแป๊บนึงนะคะ” ใบข้าวพูดพร้อมกลับทำท่าจะเปิดประตูลงไป
“คุณใบข้าวครับ” วีเอ่ยทักขึ้น “เดี๋ยวผมเอาลงไปให้มั้ยครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวข้าวเอาไปให้เอง รอแป๊บนึงนะคะ”
ปัง!
ใบข้าวปิดประตูลงก่อนจะเดินไปยืนรอที่หน้าผับพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ออกมาโทร. หาเพื่อนรัก
ครืดด ครืดด
ตี๊ด!
“อยู่ไหนอะเดย์” ใบข้าวถามขึ้นพร้อมกับมองเข้าไปในผับ
(ถึงแล้วเหรอ เดี๋ยวออกไปรับ)
“อื้อ” ใบข้าวพยักหน้าก่อนจะเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋าไป
ตึกตัก ตึกตัก
“ข้าว” เดย์เดินออกมาด้วยใบหน้าแดงก่ำ
“ไหวปะเนี่ย” ใบข้าวถามพร้อมกับยื่นชีทให้ “อาทิตย์นี้ไม่เข้ามอ นะ”
“ไปไหนวะ”
“ไม่ได้ไปไหน ไม่มีเรียนเลยไม่เข้า”
“อื้อๆ แล้วนี่กลับไง”
“เอ่อ..” ใบข้าวนิ่งไปอย่างไม่รู้ว่าจะตอบเพื่อนรักยังไง “กลับ...เอ่อ...”
หมับ!
ขวับ!
ใบข้าวหันไปหาชายหนุ่มที่เดินมาโอบเอวจากทางด้านหลัง “คุณ...”
“ทำไมไม่บอกว่าจะมาที่นี่” เพทายถามเสียงนิ่งพร้อมกับเหลือบไปมองเดย์เล็กน้อย
ใบข้าวหลบสายตาคนตรงหน้าเล็กน้อย “ข้าวแวะเอาของมาให้เพื่อน กะว่าจะมาแป๊บเดียว”
เพทายโอบเอวคนตรงหน้าแน่นก่อนจะหันไปมองเดย์ที่จ้องมาที่ทั้งคู่อย่างสงสัย
“ใครเหรอครับคุณเพทาย”
ใบข้าวละสายตาจากหน้าเพื่อนตนเองไปมองชายหนุ่มอีกคนที่จ้องมาที่ตนเองอย่างไม่วางตา
“แฟนผมเอง” เพทายพูดขึ้นก่อนจะยกมือไปลูบหัวหญิงสาวพร้อมกับก้มหน้าลงไปกระซิบข้างๆ หู “นี่คุณแชมป์ คู่ค้าของฉันเอง”
ใบข้าวพยักหน้าอย่างเข้าใจในสิ่งที่ชายหนุ่มจะสื่อก่อนจะหันไปยิ้มให้คนตรงหน้า “สวัสดีค่ะคุณแชมป์”
“ครับ” แชมป์พยักหน้ายิ้มๆ “แฟนน่ารักดีนะครับ” ก่อนจะหันไปพูดกับเพทาย
เพทายพยักหน้ารับเบาๆ ก่อนจะเอามือไปโอบไหล่ใบข้าวไว้ “กลับมั้ย”
“ค่ะ” ใบข้าวพยักหน้าเกร็งๆ ก่อนจะหันไปหาเดย์ “ไว้คุยกันนะ”
เดย์พยักหน้าเบาๆ พร้อมกับมองตามเพื่อนรักด้วยความสงสัย แต่ก็เลือกที่จะไม่ถามอะไร
ตึกตัก ตึกตัก
พลั่ก!
ตุ้บ!
เพทายผลักหญิงสาวไปแนบกับรถ ก่อนจะถกแขนเสื้อด้วยสีหน้าหงุดหงิด “ถ้าไม่อยากตาย ทีหลังไปไหนมาไหนควรจะบอกฉัน!”
“ขะ...ข้าวขอโทษ พอดีว่า...”
“เข้าใจว่าคัน! แต่อย่าลืมว่าเธออยู่ในฐานะแฟนของฉัน ช่วยรักษาหน้ากันหน่อย!”
“เหอะ!” ใบข้าวยิ้มมุมปากพร้อมกับช้อนตามองชายหนุ่ม “สมองนี่มีแต่เรื่องพวกนี้เหรอ”
“...”
“ก็ดูฉลาดนะ แต่ทำไม...คิดได้แต่เรื่องต่ำๆ!”
หมับ!
“อย่ามาปากดี!” เพทายบีบไปที่ปลายคางของหญิงสาว
พลั่ก!
“ปล่อย!” ใบข้าวปัดมือชายหนุ่มออก “มีอะไรอีกมั้ย? ถ้าไม่มีจะได้กลับ” ก่อนทำท่าจะเดินไปที่รถของตนเอง
หมับ!
“ขึ้นรถ” เพทายพูดพร้อมกับเปิดประตูรถออก “ไปบอกไอ้วีว่ายัยนี่กลับกับกู”
“ของฉันอยู่บนรถคันนู้น” ใบข้าวพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ
“เข้าไป ทำไมต้องให้พูดซ้ำตลอดเวลาเลยวะ” เพทายพูดพร้อมกับผลักหญิงสาวให้เข้าไปในรถ
ใบข้าวชักสีหน้าอย่างขัดใจแต่ก็ยอมเข้าไปในรถแต่โดยดี
ปัง!
ใบข้าวสะดุ้งเล็กน้อยพร้อมกับมองชายหนุ่มที่ปิดประตูกระแทกพร้อมกับหันมาหาเธอด้วยสีหน้าไม่พอใจ
Latest chapter
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย Special #3
Special #3ปี๊นนน!อาร์ตหันไปมองรถตำรวจที่มาจอดอยู่ข้างๆ ระหว่างติดไฟแดงครืดด“ครับ?”“เชิญไปกับเราครับ เราได้แจ้งมาว่ารถคุณมีสิ่งผิดกฎหมาย”“ผมว่าคุณน่าจะเข้าใจผิดนะครับ” อาร์ตพูดอย่างไม่ยอมครืดด ครืดดชายหนุ่มละสายตาจากตำรวจก่อนจะคว้าโทรศัพท์มากดรับสายตี๊ด!“ครับพี่เชน”(ไปกับตำรวจคนนั้น อย่าบอกอะไรนายหญิงเด็ดขาดกูกับนายกำลังตามไป)“ครับ”ตี๊ด!“เกิดอะไรขึ้นเหรอคะพี่อาร์ต” ใบข้าวถามด้วยสีหน้าหวาดกลัว“เปล่าครับนายหญิง พอดีน่าจะมีเรื่องเข้าใจผิดนิดหน่อยแต่เราอาจจะต้องตามไปเคลียร์กับเค้า”ใบข้าวพยักหน้า “ค่ะ ยังไงก็ได้”อาร์ตยิ้มบางๆ ก่อนจะหันไปหาตำรวจคนดังกล่าว “คุณนำไปเลย”ตำรวจพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะเปิดไซเรนวิ่งนำรถของใบข้าวไปทันที“นี่เราต้องไปโรงพักเหรอคะ”“ครับ น่าจะเป็นแบบนั้น”ใบข้าวนิ่งไปพร้อมกับมองไปรอบๆ ด้วยความรู้สึกแปลกๆ “เกิดอะไรขึ้นคะพี่อาร์ตแล้วพี่เชนโทร. มาทำไม?”“เอ่อ...”“พี่อาร์ตคะ” ใบข้าวพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ“น่าจะมีคนตามเรามาครับ”ใบข้าวทำหน้าตกใจก่อนจะหันไปมองด้านหลังด้วยสีหน้ากังวล“ไม่ต้องกังวลครับนายหญิง 2 คันหลังเป็นรถของพวกเราที่นายน้อยส่งมาครับ”ใบข้าวถอนห
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย Special #2
Special #2ใบข้าวนั่งนิ่งพร้อมกับกำมือแน่น ก่อนจะกัดริมฝีปากด้วยสีหน้าเครียดๆหมับ!ไพรินเอื้อมมือไปจับมือใบข้าว “ตื่นเต้นเหรอคะเจ้”ใบข้าวพยักหน้าเบาๆ “อื้อ มันรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องอะ”“ใจเย็นๆ นะคะ เดี๋ยวหมอก็มาแล้ว” ไพรินส่งยิ้มให้ใบข้าวอย่างปลอบโยนใบข้าวพยักหน้าพร้อมกับหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะบีบมือไพรินกลับพร้อมกับยิ้มออกมาแกรก!ขวับ!ทั้งคู่หันไปมองหมอที่เดินถือแฟ้มเอกสารเข้ามาก่อนจะเดินมานั่งที่โต๊ะ“เป็นไงบ้างคะคุณหมอ” ไพรินถามขึ้นด้วยสีหน้าตื่นเต้นหมอยิ้มอย่างอ่อนโยนก่อนจะหันไปมองหน้าใบข้าว “ยินดีด้วยครับ คุณตั้งครรภ์ได้ 4 สัปดาห์แล้ว”ไพรินหันไปยิ้มกับใบข้าวด้วยความดีใจ “ดีใจด้วยนะคะเจ้ หลานตัวน้อยของรินอยู่ในนี้จริงๆ ใช่มั้ย”ใบข้าวยิ้มกว้างก่อนจะหันไปหาคุณหมอ “แล้วฉันจะต้องทำอะไรต่อคะ”“เดี๋ยวคุณแม่ทำเรื่องฝากครรภ์ได้เลยนะครับ หมอจะจัดยาบำรุงต่างๆ ไปให้ แล้ววันนี้คุณพ่อมาด้วยมั้ยครับ?”ใบข้าวนิ่งไปเล็กน้อยก่อนจะส่ายหน้าเบาๆ “เปล่าค่ะ”“งั้นรอบหน้าให้คุณพ่อมาด้วยนะครับ เพราะเราต้องคุยรายละเอียดกับทางคุณพ่อด้วย”“ค่ะคุณหมอ” ใบข้าวพยักหน้ารับ ก่อนจะหันไปยิ้มให้ไพริน-ผ่านไปสั
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย Special #1
Special #1-1 ปีต่อมา-เอี๊ยดด! พีทหันไปมองรถหรูที่แล่นเข้ามาในบ้านด้วยสีหน้ายิ้มๆ ก่อนจะกอดอกมองชายหนุ่มที่เดินหน้านิ่งลงมาจากรถ“ลมอะไรพัดมา”“ไม่เห็นต้องถามเลยค่ะ” ไพรินเดินออกมาจากบ้านก่อนจะพุ่งตรงเข้าไปกอดพี่ชาย “มาตามเจ้กลับบ้านล่ะสิ”“หึ” เพทายยิ้มขำน้องสาวพร้อมกับดึงเข้ากอด “ใบข้าวอยู่ไหน”“อยู่ในครัวค่ะ กำลังทำกับข้าวอยู่” ไพรินตอบอย่างอารมณ์ดี“แม่บ้านไม่มีเหรอไง”“ก็พอเจ้ข้าวรู้ว่าเฮียจะมาก็เลยลงมือทำเองเลย เพราะเฮียกินยาก”“เฮียว่ารินขี้บ่นขึ้นนะ อยู่กับเฮียพีทมากไปรึเปล่า” เพทายพูดขึ้นยิ้มๆ ก่อนจะเดินผ่านหน้าพีทไปอย่างกวนๆ“พี่ชายเรานี่มันจริงๆ เลยนะ” พีทพูดพร้อมกับเดินมาโอบเอวไพริน“รินชอบเฮียทายเวอร์ชันนี้นะ” ไพรินพูดพร้อมมองตามพี่ชายที่เดินตรงเข้าไปในบ้าน “เมื่อก่อนนับครั้งได้เลยที่จะเห็นเฮียทายยิ้ม เดี๋ยวนี้แค่มีเจ้ข้าว เฮียทายก็ยิ้มแล้ว”“เบื่อคนคลั่งรัก” พีทพูดพร้อมกับจูบขมับแฟนสาวก่อนจะพาเดินเข้าไปในบ้านทันที“ทายย” ใบข้าวหันมาไปมองเพทายพร้อมยิ้มกว้างออกมา “ทำไมมาถึงไวจัง”“คิดถึงเมียไง” เพทายพูดพร้อมกับเดินไปจูบหน้าผากใบข้าว “บ้านทายไม่มีแม่บ้านเหรอ”“หืมม?” ใบข้า
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย BAD CARELESS #53 The End
BAD CARELESS #53-3 เดือนต่อมา-ตี๊ดดด! แกรก!“อ้าว ยังไม่นอนเหรอ”“ไปไหนมา” ใบข้าวพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ “ทำไมกลับมาตอนนี้?”“ไปคุยกับลูกค้ามาครับ” เพทายพูดพร้อมกับเดินตรงเข้ามาทำท่าจะกอดหญิงสาว“หยุด!” ใบข้าวพูดพร้อมกับจ้องหน้าแฟนหนุ่ม “วันนี้ทายไม่มีพบลูกค้า ข้าวเป็นเลขาทายนะอย่าลืม”“มี” เพทายพยักหน้าเบาๆ “พอดีมันกะทันหันอะ ข้าวกลับมาแล้ว ทายเลยอยากให้ข้าวพัก”“ทายเนี่ยนะ อยากให้ข้าวพัก?” ใบข้าวพูดขึ้นอย่างไม่เชื่อ “ไม่จริงอะ ทายติดข้าวจะตายแค่ข้าวไปกินกาแฟกับเดย์ทายยังตามไปเลย”“ก็...” เพทายนิ่งไปอย่างเถียงไม่ออก“ก็?” ใบข้าวถามด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ “ก็อะไรคะคุณเพทาย”“โหข้าว” เพทายพูดพร้อมกับเดินเข้าไปกอดหญิงสาว “อย่าดุดิ ทายไปคุยกับลูกค้าจริงๆ”“นี่กินเหล้ามาด้วยเหรอ” ใบข้าวหันไปถามแฟนหนุ่ม “แล้วกลับมายังไง อย่าบอกนะว่าขับเอง”“เปล่าครับ ไอ้เชนขับมาให้” เพทายพูดพร้อมกับกดจูบลงบนแก้มหญิงสาว“นี่ อย่ามาหอมนะ” ใบข้าวผลักอกแฟนหนุ่มอย่างเคืองๆ“อ้าว ทำไมอะ” เพทายพูดด้วยน้ำเสียงเศร้า “ไม่ให้กอดเมียแล้วจะให้ทายกอดใคร”“...” ใบข้าวมองค้อนแฟนหนุ่มพร้อมกับผลักมือออก ก่อนจะถูกเพทายรวบเข้าไปกอดไ
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย BAD CARELESS #52
BAD CARELESS #52“ข้าว!” เดย์ตะโกนเรียกเพื่อนรักพร้อมกับชูแก้วเหล้าไปทางหญิงสาว“เก้า! เดย์!” ใบข้าวยิ้มให้เพื่อนรักด้วยความดีใจ“โหห สมกับเป็นเมียมาเฟียจริงๆ” เดย์พูดพร้อมกับหันไปมองชายชุดดำสองคนที่ยืนประกบใบข้าวอยู่ด้านหลัง“ไอ้เวรนั่นมันยังไม่เลิกหวงเธอกับพวกฉันอีกเหรอ” เก้าพูดเสียงนิ่ง “ไร้สาระฉิบหาย”ใบข้าวยิ้มขำก่อนจะหันไปพูดกับลูกน้องด้านหลัง “พวกพี่นั่งโต๊ะข้างๆ ก็ได้ค่ะ อยากทานอะไรสั่งเลยนะคะ เดี๋ยวข้าวไปเก็บเงินที่ทายเอง”“ครับนายหญิง” ลูกน้องทั้งสองคนโค้งหัวให้หญิงสาวก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก“หายไปเกือบ 2 ปี สวยขึ้นนะเนี่ย” เดย์พูดขึ้นยิ้มๆ“ต้องการไรอะ อยู่ดีๆ มาชม แปลกๆ นะเนี่ย” ใบข้าวพูดขึ้นอย่างระแวงพร้อมกับมองไปที่โต๊ะอาหาร “หืออ ส้มตำ อยากกินอะ” ก่อนจะเอื้อมมือไปตักด้วยสีหน้าตื่นเต้น“จริงๆ เมกาก็มีนะ ถ้าแกไม่ขี้งก” เดย์พูดเชิงประชดคนตรงหน้า“รู้ แต่มันก็ไม่เหมือนกันมั้ย อีกอย่างโคตรแพง ใครจะกินลง”เก้ามองหญิงสาวยิ้มๆ ก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นมากระดก “เห็นบอกว่าทำงาน งานอะไร?”“เลขา” ใบข้าวพูดพร้อมกับตักอาหารเข้าปาก “เลขาทาย”“แบบนี้เรียกว่าทำงานเหรอวะ” เด
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย BAD CARELESS #51
BAD CARELESS #51เพทายค่อยๆ ขยับเปลือกตาช้าๆ จากการปลุกของแสงแดดที่ส่องผ่านม่านเข้ามาในห้องชายหนุ่มลืมตาขึ้นอย่างงัวเงียก่อนจะก้มลงไปมองในอ้อมกอดที่มีร่างบางหลับสนิทอยู่จุ๊บบ จุ๊บบ~เพทายยิ้มบางๆ พร้อมกับกดจูบลงบนขมับของร่างบางอย่างอ่อนโยน ก่อนจะเลื่อนผ้าห่มมาคลุมตัวใบข้าวไว้ ก่อนที่ตนเองจะลุกไปใส่เสื้อคลุมแล้วเดินออกไปด้านนอกเพทายเดินไปหยิบน้ำในตู้เย็นก่อนจะคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาโทร. หาลูกน้องคนสนิทตืดดด ตืดดดตี๊ด!(ครับนายน้อย)“วันนี้ช่วงเช้ามีไรมั้ย”(ไม่มีครับ)“อื้อ กูเข้าบริษัทช่วงบ่ายนะ”(ครับนาย)“อย่าลืม เตรียมเอกสาร supplier ที่เราสั่งของด้วย กูว่าราคามันแปลกๆ”(ได้ครับนาย)“แล้วก็...”หมับ!เพทายนิ่งไปพร้อมกับหันไปมองด้านหลัง “ตื่นแล้วเหรอ”“อื้อ ทำไมไม่ปลุกอะ” ใบข้าวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอู้อี้เพราะเอาหน้าแนบอยู่บนหลังชายหนุ่ม“เห็นเพิ่งได้นอน” ชายหนุ่มพูดยิ้มๆ ก่อนจะหันหลังไปอุ้มหญิงสาวขึ้นไปนั่งบนเคาน์เตอร์ “อยากกินอะไร”“มีของสดมั้ย?”“มี ทายให้ไอ้เชนไปซื้อไว้ให้แล้ว” เพทายพูดพร้อมกับหยิกแก้มคนตรงหน้าเบาๆ “วันนี้ทำไหวเหรอ ให้คนไปซื้อให้ก่อนมั้ย”“ก็...ไหวอยู่นะ”เพทายพยั
You may also like
![เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]
ชะนีติดมันส์3.3K viewsคู่หมั้นมาเฟีย NC20+
Naya Solene1.0K viewsหม่ามี๊ครับ แดดดี๊ของผมเป็นมาเฟีย
จิงจิงน่ารัก923 viewsคู่หมั้นมาเฟีย
มดตัวจี๊ด1.5K viewsไม่ต้องการเศษใจ
พริ้มเภา75 viewsถึงร้ายก็รัก นายมาเฟียจอมโหด25+++(ภาคต่อของป้าน่ะเมียผม25++)
ศานิชล583 viewsช่วยด้วย แฟนฉันเป็นมาเฟีย
เซเรีย253 viewsเพราะฉันคือผู้หญิงในมุมมืด
เค้กมัฟฟิ่นn368 views
