Novels by Piggy.g

“หึ” พี่เดรคยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้น “ถ้ามันทำให้เสียใจเมื่อไหร่...หาผัวใหม่เลยนะ” พี่เดรคพูดขึ้นอย่างกวน ๆ“ไอ้เชี้ยเดรค” พี่วินหันไปด่าพี่เดรคแบบเอือม ๆ “แล้วมึงล่ะ เมื่อไหร่?”“เสือก” พี่เดรคพูดก่อนยกไวน์ในมือขึ้นมาดื่ม“ไอ้ห่านี่ แล้วกูจะคอยดู”“อะไรกันหรอคะ หรือว่า...พี่เดรคมีสาวแล้ว” ฉั

แจ๊ะ แจ๊ะ “อ๊ะ...พะ...พี่วิน...น้ำ...อื้ม...เสียว” หญิงสาวร้องขึ้นในขณะที่ชายหนุ่มก้มลงดูดยอดอกเธออย่างโหยหา โดยที่มือก็ยังคงชักเข้าออกอยู่ที่ร่องรักของหญิงสาว“พร้อมแล้วใช่มั้ย” อัศวินหันไปสบตากับแฟนสาวอย่างสื่อความหมายธารน้ำพยักหน้าให้ชายหนุ่มอย่างเขิน ๆ ก่อนจะถูกอุ้มไปวางบนเตียงอย่างนุ่มนวลและถู

BAD MAFIA #40 “นายครับ แขกของนายหญิงมาแล้วครับ” เสียงของลูกน้องอัศวินเอ่ยขึ้นกับเจ้านายที่ตามมาเฝ้าเมียอยู่ในห้องครัว“มาแล้วหรอ” ธารน้ำหันมาพูดอย่างดีใจ “น้อยหน่า ฝากยกกับข้าวไปที่โต๊ะเลยนะจ๊ะ”“ค่ะนายหญิง” น้อยหน่าพูดขึ้นอย่างนอบน้อม“พี่วิน ไปหานนท์กันค่ะ” หญิงสาวพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น“อะไรกัน ทำ

“น้ำเป็นน้องของเฮียเพลิงจริง ๆ ค่ะคุณมิริน” ธารน้ำพูดขึ้นอย่างใจเย็น “น้ำพิสูจน์ดะ...”//“ไม่ต้องน้ำ...ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้มีค่าอะไรขนาดนั้น” เพลิงพูดขัดขึ้นอย่างไม่ใส่ใจ“เฮีย...”//“เฮียซื้อรังนกจากเยาวราชมาให้ เอาไว้บำรุงไอ้ตัวเล็ก” เพลิงพูดก่อนจะเดินเข้าไปลูบหัวน้องสาว“นี่เธอท้อง...งั้นหรอ” มิรินพู

“นี่คุณยอมแลกขนาดนี้เลยหรอ”“มากกว่านี้ผมก็ยอม” ผมหันไปพูดใส่หน้ามันก่อนจะหันไปพูดกับน้ำ “กลับกัน”“ค่ะพี่วิน” น้ำพยักหน้าตอบผมก่อนจะลุกขึ้นทันที “อ๊ะ...”“น้ำ!” น้ำเซไปเล็กน้อย ก่อนที่หน้าจะขาวซีดอย่างเห็นได้ชัด “เป็นอะไรมั้ย มึนหัวหรอ” ผมวิ่งเข้าไปประคองร่างเธอด้วยความเป็นห่วง “นั่งลงก่อนนะ” ผมพูด

BAD MAFIA #39[Assawin’s part]-หลายวันต่อมา-“พี่วินคะ เซ็นตรงนี้ให้หน่อยค่ะ” ธารน้ำเดินมาข้าง ๆ ผมก่อนจะชี้ไปยังแฟ้มบนโต๊ะ ตอนนี้เธอทำหน้าที่เป็นเลขาของผมแทน เธอบ่นว่าอยู่บ้านไม่มีอะไรทำ อยากจะมาช่วยงานผมที่บริษัทมากกว่า แต่ก็ดี...เห็นหน้าเมียทั้งวันแล้วมันมีกำลังใจทำงานดี“มานั่งนี่ก่อน เดี๋ยวพี่

FAKE LOVE #19-หลายชั่วโมงต่อมา-“คุณหนูคะ”เอวาหันไปมองแม่บ้านที่เดินมาเรียกเธออยู่ข้างรถ “คะ”“ทำไมไม่ลงมาล่ะคะคุณหนู เป็นอะไรรึเปล่า”“เปล่าค่ะ” เอวาเลื่อนกระจกขึ้นแล้วเปิดประตูลงไปหาแม่บ้านที่เดินเข้ามากอดเธออย่างอบอุ่น“ป้านึกว่าคุณหนูไม่สบาย”“เปล่าค่ะ เอวาแค่รู้สึกเหนื่อย”“แล้วทำไมของเยอะจังคะ” แม่บ้านมองเข้าไปในรถ “คุณหนูจะย้ายกลับมาอยู่บ้านหรอคะ”“ไม่ใช่ค่ะ แค่จะเอาของมาเก็บ พอดีเอวาว่าจะย้ายไปอยู่กับเพื่อนค่ะ บ้านเพื่อนใกล้บริษัทฯ ไม่ต้องฝ่ารถติดช่วงเช้าด้วย”“ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวป้าให้คนมาช่วยยกนะคะ”“ขอบคุณค่ะ งั้นเอวาขอขึ้นไปหาคุณพ่อก่อนนะคะ วันนี้อยู่นานไม่ได้ขับรถดึกๆไม่ค่อยไหวเลย”“ได้ค่ะ เดี๋ยวป้าไปเตรียมของว่างใส่กล่องให้นะคะ คุณเอวาจะได้เอาไว้ลองท้อง”“ขอบคุณค่ะ” เอวายิ้มให้แม่บ้านก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติเมื่อเดินผ่านผู้คนเข้าไปในตัวบ้าน ไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่เธอต้องฝืนยิ้มแกล้งทำเสมือนว่าไม่เป็นอะไร..“สวัสดีค่ะ” เอวาส่งยิ้มให้พยาบาลที่จ้างมาเพื่อดูแลพ่อของเธอ “วันนี้คุณพ่อเป็นยังไงบ้างคะ”“คนไข้ปกติดีค่ะ ไม่มีภาวะแทรกซ้อนอะไร”“ค่ะ” เอวายิ้มตอบ “ขอคุยกับคุณพ่อสั

FAKE LOVE #18เอวาเซ็นต์เอกสารตรงหน้าแล้วเลื่อนไปให้คินที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามด้วยแววตานิ่งเรียบ “มีอะไรอีกมั้ยคะ”“มี” คินแซ็นต์เอกสารแล้วยื่นไปให้คนของตัวเองจัดการต่อ “อยู่คุยกับฉัน ส่วนคนที่เหลือไม่มีอะไรแล้ว เชิญครับ”หญิงสาวนั่งเงียบมองผู้คนทยอยออกจากห้องไปด้วยความรู้สึกว่างเปล่า เธอคนนี้ ณ เวลานี้ไม่มีอะไรเหลือแล้ว“เธอต้องลาออกจากทุกตำแหน่งที่เธอได้รับอยู่ตอนนี้”“ค่ะ”“แล้วมาทำหน้าที่เป็นเลขาของฉัน”“...”“ฉันไปไหน เธอก็ต้องไป ให้ทำอะไร ก็ต้องทำ ไม่ว่าจะงานบนโต๊ะหรือบนเตียง”“เรื่องนั้นมันไม่อยู่ในสัญญา” เอวาตวัดสายตามองคินด้วยความไม่พอใจ“อย่าลืมสิ ฉันอยากให้เธอทำอะไรเธอก็ต้องทำ”“อยากขนาดนี้ ไปซื้อกินมันไม่ง่ายกว่าหรอคะ”“จะไปซื้อกินทำไม ในเมื่อมีของให้กินฟรีอยู่แล้ว”“มีอะไรอีก” เอวาจ้องหน้าชายหนุ่ม “จะให้เอวาทำอะไรอีก”“ฉันซื้อบ้านไว้ เธอต้องย้ายไปอยู่บ้านหลังนั้น” คินพูดพร้อมกับเดินออกไปที่ระเบียงเพื่อสูบบุหรี่ “มันอยู่ใกล้ที่ทำงาน สะดวกตอนฉันจะไปหา และที่สำคัญมันค่อนข้างเป็นส่วนตัว อ่อ ที่สำคัญที่สุดคือฉันไม่อยากให้ใครรู้เรื่องของเรา”“ค่ะ ข้อนี้เห็นด้วย” เอวาทำหน้างอ “เพ

FAKE LOVE #17-หนึ่งอาทิตย์ต่อมา-“วันนี้จะไปไหน ทำไมตื่นเช้าจัง ไม่นอนพักต่ออีกหน่อยหรอ”“วันนี้ว่าจะเข้าบริษัทฯ” เอวาหันไปตอบเพื่อนรักที่นั่งดื่มกาแฟอยู่ที่โต๊ะอาหาร “หนีไม่พ้นหรอกญี่ปุ่น ยังไงก็ต้องเจอเค้าอยู่ดี”“แล้วพร้อมหรอ”“มันไม่มีวันไหนที่ฉันพร้อมอยู่แล้ว” เอวายิ้มเจือน “ใครมันจะไปพร้อม”“แต่ฉันว่ามันแปลกนะที่เค้าเงียบไปเป็นอาทิตย์”เอวาพยักหน้าอย่างเห็นด้วย “นั่นแหละที่น่ากลัว”“หรือเค้าจะเหนื่อยแล้วหยุดไปเอง”“ฉันว่ายาก” เอวาส่ายหน้า “พี่คินไม่ใช่คนยอมแพ้อะไรง่ายๆอยู่แล้ว” หญิงสาวถอนหายใจแล้วเดินไปชงกาแฟในขณะที่หัวยังคงคิดตามสิ่งที่เพื่อนรักพูด “ฉันไม่รู้ว่าตัวเองจะรับมือไหวมั้ย”“เอาเท่าที่ไหว”“เอาเท่าที่ไหวไม่ได้ ฉันยังมีพ่อที่ต้องดูแล” เอวาถอนหายใจด้วยท่าทีอ่อนล้า “ถ้าไม่มีพ่อฉันก็คงยอมแพ้ไปแล้ว”“ไม่เอาสิ” ญี่ปุ่นส่ายหน้า “เธอทำให้ฉันเป็นห่วงนะ แล้วเนี่ย ฉันต้องไปฮ่องกงเป็นอาทิตย์เธออยู่ได้ใช่มั้ย“อยู่ได้” เอวายิ้มขำ “ฉันไม่ใช่เด็กนะ”“ฉันเป็นห่วงอะ” ญี่ปุ่นทำหน้างอแล้วเดินเข้ามาสวมกอดเพื่อนรัก “ดูแลตัวเองดีๆ ถ้ามีอะไรโทรมาหาฉันเลยรู้มั้ย”“รู้” เอวาลูบหลังเพื่อนรัก

FAKE LOVE #16“พี่คิน พี่คินคะ ฟังเอวาก่อนนะ” เอวาจับแขนชายหนุ่มอย่างอ้อนวอน “เอวาไม่รู้เรื่องจริงๆนะ เอวาจะทำแบบนั้นทำไม” หญิงสาวสบตาชายหนุ่มอย่างอ้อนวอน “มันต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดแน่ๆ ฮึก เอวาไม่ได้ทำนะ เอวาก็รักบ้านหลังนี้เหมือนกัน”“รักหรอ?” คินยิ้มมุมปาก “ดูสิ่งที่เธอทำสิ แบบนี้เรียกว่ารักหรอ!” ก่อนจะสะบัดมือหญิงสาวจนล้มไปกองอยู่บนพื้น “เลิกเล่นละครได้แล้ว หึ ฉันก็เกือบจะเชื่อเธออยู่แล้วเชียว”“ฮึก ฮืออ” เอวามองภาพตรงหน้าด้วยหัวใจแตกสลายราวกับว่าความทรงจำของเธอได้ทุกทำลายลงไปพร้อมกับกับบ้านหลังนี้เช่นกัน “เอวาไม่ได้ทำนะคะ ไม่ได้ทำจริง” ก่อนจะลุกขึ้นเดินตรงไปยังเครื่องจักรใหญ่ที่กำลังทำงานอยู่ “พี่คะ พี่ หยุดก่อนค่ะ!”“ออกมาเอวา!” คินตะโกนเรียกหญิงสาวที่เดินเข้าในบริเวณที่เครื่องจักรกำลังทำงานอย่างไม่สนใจ “ฉันบอกให้ออกมาไง!”“พี่ หยุดก่อนค่ะ!” เอวาตะโกนให้เครื่องจักรใหญ่หยุดทำงานอย่างบ้าคลั่ง “พี่คะ...”“หยุด!” คินเดินเข้าไปกระชากหญิงสาว “อยากตายหรือไง ห๊ะ!”“พี่คินบอกให้เค้าหยุดสิ ฮึก พี่คินบอกเค้าสิ! บอกสิ!” เอวาหันไปเย่าแขนชายหนุ่มพร้อมกับร้องไห้ราวกับใจจะขาด“เธอนั่นแหละหยุด”

FAKE LOVE #15คินเดินออกมาจากห้องนอนในชุดคลุมอาบน้ำก่อนจะเดินตรงไปคว้าน้ำดื่มในตู้เย็นเพื่อมาดื่มดับกระหาย “วันนี้เข้าบริษัทฯกับฉัน”“ค่ะ” เอวาพยักหน้ารับแล้วเงียบไป“ค่ะ?”“ค่ะ” เอวาทำหน้างง “เอวาต้องพูดอะไรมากกว่านี้หรอคะคินยืนเงียบแล้วเดินเข้าไปในห้องครัวเพื่อชงกาแฟก่อนสายตาจะเหลือบไปเห็นข้าวอีกจานที่ถูกจัดเตรียมไว้อย่างดีบนเคาเตอร์“ไม่ต้องทานก็ได้นะคะ” เอวาเอ่ยขึ้นพร้อมกับเดินถือจานเข้ามาในห้องครัวแล้วเห็นชายหนุ่มยืนนิ่งมองไปที่จานอาหารอย่างชั่งใจ “พอดีเอวาสั่งอาหารเช้ามาแล้วมันอยู่ในเซ็ตพอดี”“อาหารในเซ็ต?”“อือหื้อ” หญิงสาวพยักหน้าแล้วเดินไปแล้วจาน“กระเพราะหมูกรอบ ไม่ใส่กระเทียม ไม่ใส่ใบกระเพรา ดูไม่ตั้งใจเท่าไหร่เลยนะ” คินยืนกอดอกมองหญิงสาวอย่างรู้ทันว่าตั้งใจสั่งมาให้ตนเอง“มันอยู่ในเซ็ตจริงๆ” หญิงสาวตอบเฉไฉ “พี่เอาให้พี่ธีทานก็ได้ค่ะ หรือไม่ก็ทิ้งได้เลย”“แค่บอกว่าซื้อมาให้ มันยากขนาดนั้นเลยหรอ”“ไม่ยากค่ะ แต่ไม่ได้ซื้อมาให้” เอวาสบตากับคินแล้วหันหลังเดินออกจากห้องครัวไปทันที-2 ชั่วโมงต่อมา-“เป็นอะไร” คินหันไปถามเอวาที่ใบหน้าแดงและดูอ่อนเพลียอย่างเห็นได้ชัดระหว่างที่ทั้ง

FAKE LOVE #14“คุยอะไรกับไอ้ต้าร์”“ไม่ได้คุย”“ก็เห็นอยู่ว่าคุย”“พี่เค้าถามว่าเอวาชื่ออะไร บ้านอยู่ไหน เค้าจะไปส่ง”“เธอเป็นคนของฉัน ต้องกลับกลับฉัน ฉันไม่อนุญาตให้ไปกับคนอื่น!” คินหันไปโวยวายหญิงสาว“ก็พี่เป็นคนพาเอวาไปให้เค้า” เอวาหันไปเถียงด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ“...”“แล้วพี่จะมาหงุดหงิดทำไม”“ฉันไม่ได้หงุดหงิด แต่เห็นแล้วมันรำคาญ!” คินฟาดมือลงบนพวงมาลัยอย่างระบายอารมณ์ก่อนจะตบไฟเลี้ยวเข้าข้างทางแล้วหันไปเผชิญหน้ากับเอวา “ฉันไม่ใช่คนใจดี จำเอาไว้ว่าฉันไม่ชอบใช้ของร่วมกับคนอื่น!”“เอวาก็ไม่ชอบเหมือนกัน”“...”“แต่เอวายังต้องทนเลย พี่ก็หัดทนให้ได้บ้างสิ”“เอวา!”“พี่คินจะตะโกนทำไมนักหนา”หมับ!คินกระชากหญิงสาวให้หันมาเผชิญหน้ากับตนเอง “ถ้ายังพยศไม่เลิก อย่าหาว่าฉันไม่เตือน”“ถ้าพี่คินยังขู่เอวาไม่เลิก ก็อย่าหาว่าเอวาไม่เตือนเหมือนกัน!” เอวาจ้องหน้าชายหนุ่มอย่างหมดความอดทน“ทำไม เธอจะทำอะไรฉันได้?”“อย่างเอวาจะไปทำอะไรพี่คินได้ล่ะ” หญิงสาวแสยะยิ้ม “ไม่ว่าจะทำยังไงเอวาก็แพ้พี่คินอยู่ดี แพ้ตั้งแต่เริ่ม!”“ก็รู้หนิ” คินแสยะยิ้ม “งั้นก็ควรรู้นะว่าต้องทำตัวแบบไหน”“จะเอาบริษัทฯมาขู่เอวาอีก

Special #3ปี๊นนน!อาร์ตหันไปมองรถตำรวจที่มาจอดอยู่ข้างๆ ระหว่างติดไฟแดงครืดด“ครับ?”“เชิญไปกับเราครับ เราได้แจ้งมาว่ารถคุณมีสิ่งผิดกฎหมาย”“ผมว่าคุณน่าจะเข้าใจผิดนะครับ” อาร์ตพูดอย่างไม่ยอมครืดด ครืดดชายหนุ่มละสายตาจากตำรวจก่อนจะคว้าโทรศัพท์มากดรับสายตี๊ด!“ครับพี่เชน”(ไปกับตำรวจคนนั้น อย่าบอกอะไรนายหญิงเด็ดขาดกูกับนายกำลังตามไป)“ครับ”ตี๊ด!“เกิดอะไรขึ้นเหรอคะพี่อาร์ต” ใบข้าวถามด้วยสีหน้าหวาดกลัว“เปล่าครับนายหญิง พอดีน่าจะมีเรื่องเข้าใจผิดนิดหน่อยแต่เราอาจจะต้องตามไปเคลียร์กับเค้า”ใบข้าวพยักหน้า “ค่ะ ยังไงก็ได้”อาร์ตยิ้มบางๆ ก่อนจะหันไปหาตำรวจคนดังกล่าว “คุณนำไปเลย”ตำรวจพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะเปิดไซเรนวิ่งนำรถของใบข้าวไปทันที“นี่เราต้องไปโรงพักเหรอคะ”“ครับ น่าจะเป็นแบบนั้น”ใบข้าวนิ่งไปพร้อมกับมองไปรอบๆ ด้วยความรู้สึกแปลกๆ “เกิดอะไรขึ้นคะพี่อาร์ตแล้วพี่เชนโทร. มาทำไม?”“เอ่อ...”“พี่อาร์ตคะ” ใบข้าวพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ“น่าจะมีคนตามเรามาครับ”ใบข้าวทำหน้าตกใจก่อนจะหันไปมองด้านหลังด้วยสีหน้ากังวล“ไม่ต้องกังวลครับนายหญิง 2 คันหลังเป็นรถของพวกเราที่นายน้อยส่งมาครับ”ใบข้าวถอนห

Special #2ใบข้าวนั่งนิ่งพร้อมกับกำมือแน่น ก่อนจะกัดริมฝีปากด้วยสีหน้าเครียดๆหมับ!ไพรินเอื้อมมือไปจับมือใบข้าว “ตื่นเต้นเหรอคะเจ้”ใบข้าวพยักหน้าเบาๆ “อื้อ มันรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องอะ”“ใจเย็นๆ นะคะ เดี๋ยวหมอก็มาแล้ว” ไพรินส่งยิ้มให้ใบข้าวอย่างปลอบโยนใบข้าวพยักหน้าพร้อมกับหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะบีบมือไพรินกลับพร้อมกับยิ้มออกมาแกรก!ขวับ!ทั้งคู่หันไปมองหมอที่เดินถือแฟ้มเอกสารเข้ามาก่อนจะเดินมานั่งที่โต๊ะ“เป็นไงบ้างคะคุณหมอ” ไพรินถามขึ้นด้วยสีหน้าตื่นเต้นหมอยิ้มอย่างอ่อนโยนก่อนจะหันไปมองหน้าใบข้าว “ยินดีด้วยครับ คุณตั้งครรภ์ได้ 4 สัปดาห์แล้ว”ไพรินหันไปยิ้มกับใบข้าวด้วยความดีใจ “ดีใจด้วยนะคะเจ้ หลานตัวน้อยของรินอยู่ในนี้จริงๆ ใช่มั้ย”ใบข้าวยิ้มกว้างก่อนจะหันไปหาคุณหมอ “แล้วฉันจะต้องทำอะไรต่อคะ”“เดี๋ยวคุณแม่ทำเรื่องฝากครรภ์ได้เลยนะครับ หมอจะจัดยาบำรุงต่างๆ ไปให้ แล้ววันนี้คุณพ่อมาด้วยมั้ยครับ?”ใบข้าวนิ่งไปเล็กน้อยก่อนจะส่ายหน้าเบาๆ “เปล่าค่ะ”“งั้นรอบหน้าให้คุณพ่อมาด้วยนะครับ เพราะเราต้องคุยรายละเอียดกับทางคุณพ่อด้วย”“ค่ะคุณหมอ” ใบข้าวพยักหน้ารับ ก่อนจะหันไปยิ้มให้ไพริน-ผ่านไปสั

Special #1-1 ปีต่อมา-เอี๊ยดด! พีทหันไปมองรถหรูที่แล่นเข้ามาในบ้านด้วยสีหน้ายิ้มๆ ก่อนจะกอดอกมองชายหนุ่มที่เดินหน้านิ่งลงมาจากรถ“ลมอะไรพัดมา”“ไม่เห็นต้องถามเลยค่ะ” ไพรินเดินออกมาจากบ้านก่อนจะพุ่งตรงเข้าไปกอดพี่ชาย “มาตามเจ้กลับบ้านล่ะสิ”“หึ” เพทายยิ้มขำน้องสาวพร้อมกับดึงเข้ากอด “ใบข้าวอยู่ไหน”“อยู่ในครัวค่ะ กำลังทำกับข้าวอยู่” ไพรินตอบอย่างอารมณ์ดี“แม่บ้านไม่มีเหรอไง”“ก็พอเจ้ข้าวรู้ว่าเฮียจะมาก็เลยลงมือทำเองเลย เพราะเฮียกินยาก”“เฮียว่ารินขี้บ่นขึ้นนะ อยู่กับเฮียพีทมากไปรึเปล่า” เพทายพูดขึ้นยิ้มๆ ก่อนจะเดินผ่านหน้าพีทไปอย่างกวนๆ“พี่ชายเรานี่มันจริงๆ เลยนะ” พีทพูดพร้อมกับเดินมาโอบเอวไพริน“รินชอบเฮียทายเวอร์ชันนี้นะ” ไพรินพูดพร้อมมองตามพี่ชายที่เดินตรงเข้าไปในบ้าน “เมื่อก่อนนับครั้งได้เลยที่จะเห็นเฮียทายยิ้ม เดี๋ยวนี้แค่มีเจ้ข้าว เฮียทายก็ยิ้มแล้ว”“เบื่อคนคลั่งรัก” พีทพูดพร้อมกับจูบขมับแฟนสาวก่อนจะพาเดินเข้าไปในบ้านทันที“ทายย” ใบข้าวหันมาไปมองเพทายพร้อมยิ้มกว้างออกมา “ทำไมมาถึงไวจัง”“คิดถึงเมียไง” เพทายพูดพร้อมกับเดินไปจูบหน้าผากใบข้าว “บ้านทายไม่มีแม่บ้านเหรอ”“หืมม?” ใบข้า

BAD CARELESS #53-3 เดือนต่อมา-ตี๊ดดด! แกรก!“อ้าว ยังไม่นอนเหรอ”“ไปไหนมา” ใบข้าวพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ “ทำไมกลับมาตอนนี้?”“ไปคุยกับลูกค้ามาครับ” เพทายพูดพร้อมกับเดินตรงเข้ามาทำท่าจะกอดหญิงสาว“หยุด!” ใบข้าวพูดพร้อมกับจ้องหน้าแฟนหนุ่ม “วันนี้ทายไม่มีพบลูกค้า ข้าวเป็นเลขาทายนะอย่าลืม”“มี” เพทายพยักหน้าเบาๆ “พอดีมันกะทันหันอะ ข้าวกลับมาแล้ว ทายเลยอยากให้ข้าวพัก”“ทายเนี่ยนะ อยากให้ข้าวพัก?” ใบข้าวพูดขึ้นอย่างไม่เชื่อ “ไม่จริงอะ ทายติดข้าวจะตายแค่ข้าวไปกินกาแฟกับเดย์ทายยังตามไปเลย”“ก็...” เพทายนิ่งไปอย่างเถียงไม่ออก“ก็?” ใบข้าวถามด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ “ก็อะไรคะคุณเพทาย”“โหข้าว” เพทายพูดพร้อมกับเดินเข้าไปกอดหญิงสาว “อย่าดุดิ ทายไปคุยกับลูกค้าจริงๆ”“นี่กินเหล้ามาด้วยเหรอ” ใบข้าวหันไปถามแฟนหนุ่ม “แล้วกลับมายังไง อย่าบอกนะว่าขับเอง”“เปล่าครับ ไอ้เชนขับมาให้” เพทายพูดพร้อมกับกดจูบลงบนแก้มหญิงสาว“นี่ อย่ามาหอมนะ” ใบข้าวผลักอกแฟนหนุ่มอย่างเคืองๆ“อ้าว ทำไมอะ” เพทายพูดด้วยน้ำเสียงเศร้า “ไม่ให้กอดเมียแล้วจะให้ทายกอดใคร”“...” ใบข้าวมองค้อนแฟนหนุ่มพร้อมกับผลักมือออก ก่อนจะถูกเพทายรวบเข้าไปกอดไ

BAD CARELESS #52“ข้าว!” เดย์ตะโกนเรียกเพื่อนรักพร้อมกับชูแก้วเหล้าไปทางหญิงสาว“เก้า! เดย์!” ใบข้าวยิ้มให้เพื่อนรักด้วยความดีใจ“โหห สมกับเป็นเมียมาเฟียจริงๆ” เดย์พูดพร้อมกับหันไปมองชายชุดดำสองคนที่ยืนประกบใบข้าวอยู่ด้านหลัง“ไอ้เวรนั่นมันยังไม่เลิกหวงเธอกับพวกฉันอีกเหรอ” เก้าพูดเสียงนิ่ง “ไร้สาระฉิบหาย”ใบข้าวยิ้มขำก่อนจะหันไปพูดกับลูกน้องด้านหลัง “พวกพี่นั่งโต๊ะข้างๆ ก็ได้ค่ะ อยากทานอะไรสั่งเลยนะคะ เดี๋ยวข้าวไปเก็บเงินที่ทายเอง”“ครับนายหญิง” ลูกน้องทั้งสองคนโค้งหัวให้หญิงสาวก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก“หายไปเกือบ 2 ปี สวยขึ้นนะเนี่ย” เดย์พูดขึ้นยิ้มๆ“ต้องการไรอะ อยู่ดีๆ มาชม แปลกๆ นะเนี่ย” ใบข้าวพูดขึ้นอย่างระแวงพร้อมกับมองไปที่โต๊ะอาหาร “หืออ ส้มตำ อยากกินอะ” ก่อนจะเอื้อมมือไปตักด้วยสีหน้าตื่นเต้น“จริงๆ เมกาก็มีนะ ถ้าแกไม่ขี้งก” เดย์พูดเชิงประชดคนตรงหน้า“รู้ แต่มันก็ไม่เหมือนกันมั้ย อีกอย่างโคตรแพง ใครจะกินลง”เก้ามองหญิงสาวยิ้มๆ ก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นมากระดก “เห็นบอกว่าทำงาน งานอะไร?”“เลขา” ใบข้าวพูดพร้อมกับตักอาหารเข้าปาก “เลขาทาย”“แบบนี้เรียกว่าทำงานเหรอวะ” เด

BAD CARELESS #51เพทายค่อยๆ ขยับเปลือกตาช้าๆ จากการปลุกของแสงแดดที่ส่องผ่านม่านเข้ามาในห้องชายหนุ่มลืมตาขึ้นอย่างงัวเงียก่อนจะก้มลงไปมองในอ้อมกอดที่มีร่างบางหลับสนิทอยู่จุ๊บบ จุ๊บบ~เพทายยิ้มบางๆ พร้อมกับกดจูบลงบนขมับของร่างบางอย่างอ่อนโยน ก่อนจะเลื่อนผ้าห่มมาคลุมตัวใบข้าวไว้ ก่อนที่ตนเองจะลุกไปใส่เสื้อคลุมแล้วเดินออกไปด้านนอกเพทายเดินไปหยิบน้ำในตู้เย็นก่อนจะคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาโทร. หาลูกน้องคนสนิทตืดดด ตืดดดตี๊ด!(ครับนายน้อย)“วันนี้ช่วงเช้ามีไรมั้ย”(ไม่มีครับ)“อื้อ กูเข้าบริษัทช่วงบ่ายนะ”(ครับนาย)“อย่าลืม เตรียมเอกสาร supplier ที่เราสั่งของด้วย กูว่าราคามันแปลกๆ”(ได้ครับนาย)“แล้วก็...”หมับ!เพทายนิ่งไปพร้อมกับหันไปมองด้านหลัง “ตื่นแล้วเหรอ”“อื้อ ทำไมไม่ปลุกอะ” ใบข้าวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอู้อี้เพราะเอาหน้าแนบอยู่บนหลังชายหนุ่ม“เห็นเพิ่งได้นอน” ชายหนุ่มพูดยิ้มๆ ก่อนจะหันหลังไปอุ้มหญิงสาวขึ้นไปนั่งบนเคาน์เตอร์ “อยากกินอะไร”“มีของสดมั้ย?”“มี ทายให้ไอ้เชนไปซื้อไว้ให้แล้ว” เพทายพูดพร้อมกับหยิกแก้มคนตรงหน้าเบาๆ “วันนี้ทำไหวเหรอ ให้คนไปซื้อให้ก่อนมั้ย”“ก็...ไหวอยู่นะ”เพทายพยั