BAD ENGINEER 9 | ไม่สวยบาดตา แต่ปากหมาบาดใจ |

BAD ENGINEER 9

| ไม่สวยบาดตา แต่ปากหมาบาดใจ |

โดนัทคอยหันมองหนุ่มรุ่นพี่เป็นระยะว่าเขาเดินตามเธอมาหรือยัง

เมื่อกี้ตอนที่เธอเดินไปในกลุ่มแล้วทุบโต๊ะดังปึง~ ในใจเธอนับหนึ่งถึงสิบ พยายามอดกลั้นไม่อาละวาดกลางโรงอาหาร ไม่งั้นเรื่องของเธอกับรุ่นพี่คนนี้คงได้ดังไปทั่วมหา'ลัย เธอจึงตัดสินใจเรียกให้รุ่นพี่เดินตามเธอออกมาแล้วไปหาที่คุยเงียบๆ

"โดนัท" เดลตะโกนเรียกเธอแล้วกึ่งเดินกึ่งวิ่งตาม เธอจึงหันมองตามเสียงเรียกแล้วหยุดยืนทำตาขวางใส่

"จะคุยอะไร" เขาถาม

"เดี๋ยวก็รู้ ตามมา" เธอบอกเสียงแข็ง แล้วหันกลับเดินหน้าต่อโดยที่มีรุ่นพี่หนุ่มเดินขนาบข้าง

"นี่ มีเรื่องอะไรจะคุยก็พูดมาเลย" เขาถาม เพราะเขาเองก็อยากรู้ แล้วทำไมถึงคุยตอนนี้ไม่ได้ เธอจะพาเขาไปไหน

โดนัทหยุดเดินแล้วหันไปถามด้วยสีหน้าเซ็งๆ "จะให้พูดตรงนี้?"

"ใช่ พูดมาเลย เสร็จแล้วพี่จะได้กลับไปกินข้าวต่อ"

"กินตีนหนูก่อนก็แล้วกัน" เธอกัดฟันพูดแล้วมองหน้ารุ่นพี่ด้วยอารมณ์โกรธ เธอโกรธเขามากพลันนึกถึงเรื่องเมื่อคืน เขาทำเธอเกือบจะขาดใจตาย

ต่อให้เมื่อคืนเขาเมาจนขาดสติไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรลงไป แต่เรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอ เธอเองปล่อยผ่านไปไม่ได้

และในเมื่อเขาอยากรู้ เธอก็จะบอกให้

ดวงตาหวานกดต่ำมองไปที่เป้ากางเกงของเขาแล้วเงยหน้าขึ้นมองหนุ่มรุ่นพี่ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ๆเพื่อพูดให้ได้ยินกันแค่สองคน

"ไอ้นั่นของพี่ทำเอาหนูเกือบตาย"

คนฟังที่ได้ยินเธอพูดถึงกับพูดไม่ออกบอกไม่ถูก สายตาคมก้มลงต่ำมองไปที่เป้าของตัวเอง ทำไมเธอถึงพูดแบบนั้นกับเขา หรือว่า....

"เห้ย อย่าบอกนะ พี่ปล้ำเราอีกแล้ว" เดลตกใจเผลอลืมตัวพูดเสียงดังจนนักศึกษาที่เดินผ่านไปมาถึงกับหยุดฟัง

"จะตะโกนทำไมไอ้พี่บ้า มานี่" เธอคว้ามือเขาให้รีบเดินตาม เธออุตส่าห์พูดเสียงเบาๆ จะพาเขาไปหาที่คุยเงียบๆ ไม่ประจานเขาต่อหน้าเพื่อนๆ แต่ว่าตอนนี้เขากลับประจานตัวเองต่อหน้านักศึกษาคนอื่นๆ ให้มันได้อย่างนี้สิ

โดนัทตัดสินใจลากเขามาคุยในรถของเธอที่จอดอยู่ในลานจอดหลังตึกคณะแพทย์ที่เธอเรียน

เมื่อประตูปิดสนิท

"กรี๊ดดดดดดดด~" เธอกรี๊ดอย่างบ้าคลั่งแล้วหันไปทุบรุ่นพี่หนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆ

"โอ๊ย~อะไรวะเนี่ย มาทุบทำไมวะ" เขาโวยวายเสียงดังอยู่ๆโดนัทก็ทุบตีเขาแล้วไหนจะร้องกรี๊ดเหมือนคนเสียสติ เขาเองเริ่มชักหวั่นๆนี่เขาไปทำอะไรเธอเอาไว้

"ไอ้พี่บ้ากาม ไอ้โรคจิต ไอ้สังคังแตก ไอ้...อื้อ~" เสียงของโดนัทขาดหายเพราะรุ่นพี่หนุ่มจับเธอกดจูบแรงๆเพื่อให้เธอหยุดทุบตี หยุดด่าเขาสักที

เมื่อเห็นว่าเธอสงบลงเดลจึงผละใบหน้าออกแล้วถาม

"หายบ้ายัง"

"กรี๊ด~หนูเก็บจูบแรกไว้ให้คนที่เป็นแฟนแล้วพี่มีสิทธิ์อะไรไอไข่ดำ กรี๊ด~" เธอยกมือขึ้นแล้วถูปากแรงๆอย่างนึกรังเกียจ ก่อนจะทุบตีเขาแรงๆซ้ำๆ โดนเขาเอาของใหญ่ยัดปากเธอไม่พอ นี่เขากล้าขโมยจูบเธอเหรอ แบบนี้มันต้องทุบให้ตาย

"โอ๊ย อะไรวะเนี่ย หยุดก่อนได้ไหมวะโดนัท ทุบอยู่ได้" เขาพยายามปัดป้องแล้วรวบมือเธอสองข้างเอาไว้

หมับ~

"โดนัท สติ" เดลตวาดลั่น เขาเองก็ทนไม่ไหว ทำไมไม่พูดกับเขาก่อนว่ามันเรื่องอะไรก่อนจะมานั่งทุบตีเขาแบบนี้

"เมื่อคืนพี่จำอะไรได้บ้างไหม"

"เมื่อคืน?"

"เออ"

"ก็...เมา"

"แล้วยังไงอีก" เธอเค้นต่อเผื่อว่าเขาจะจำอะไรได้

"พี่ขอถามอะไรหน่อย เมื่อคืนเรา...เจอกัน"

"เรียกว่าบังเอิญดีกว่า หนูเห็นพี่ยืนนัวกับสาวชุดแดงร้อนแรง เร่าร้อน เกือบจะได้กันในผับอยู่แล้ว ถามจริงไม่อายหรือไงวะ ทำไมไม่ไปเปิดโรงแรมเอากันเลยอ่ะ" คนฟังอึ้งอ้าปากค้าง เธอเล่าเป็นฉากๆจนเขาเห็นภาพตาม และมันก็ใช่เขาจริงๆที่ยืนนัวกับสาวชุดแดงอย่างที่เธอว่า แล้วตกลงเขากับเธอไปเจอกันตอนไหนยังไง เขาเองจำอะไรไม่ได้เลย

"แล้วยังไงต่อ"

"พี่นี่จริงๆเลยหว่ะ ถ้ารู้ตัวเองว่าจะดื่มหนักขนาดที่ดูแลตัวเองไม่ได้ก็อย่าหาภาระให้คนอื่น สภาพพี่เมื่อคืนเมาเหมือนหมาเลย"

"แล้วยังไงต่อ" เขาถามย้ำ ไม่ได้สนใจสิ่งที่เธอพูด เดลอยากรู้ว่าเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นเธอถึงโกรธเขามากขนาดนี้

"กลับจากผับหนูกับเพื่อนก็กลับมาโรงแรมแล้วเห็นพี่ยืนโซซัดโซเซอยู่หน้าลิฟท์ ก็เลยหวังดีเข้าไปช่วย แต่ไม่นึกเลยว่าพี่จะตอบแทนหนูด้วยการเอา..." ประโยคท้ายเธอไม่อยากจะพูดจึงใช้สายตาสื่อแล้วมองไปที่เป้ากางเกงของเขา

"ทะ ทำไมสรุปมันเกิดอะไรขึ้น" เดลคิดเตลิดไปไกลว่าเขาเมาแล้วปล้ำเธอแน่ๆ แล้วเธอเองก็มีสติด้วย แต่เขาเนี่ยสิ

ฉิบหายแบบไม่ต้องสงสัย

"พี่แม่งตัวซวยสำหรับหนูจริงๆเลย เจอทีไรมีเรื่องตลอด"

"สรุปมันเกิดอะไรขึ้น" เขาถามย้ำ ใบหน้าหล่อเริ่มมีเหงื่อซึม เขาลุ้นมากว่าเธอจะตอบว่าอะไร

"พี่...เอาไอ้นั่นมายัดใส่ปากหนู"

"ห๊ะ"

"พี่เอาคxยยัดปากหนูแล้วก็ทำหน้าฟิน อ่า อีกนิด ซี๊ด~พี่ร้องแบบนี้เลย" พูดจบโดนัทถึงกับขนลุก ในขณะที่บอกภาพจำที่ไม่น่าจำมันติดตาเธอมาจนถึงตอนนี้ เพราะเรื่องมันเพิ่งจะเกิด

"จริงดิ" คนฟังยังไม่อยากจะเชื่อ เขาทำถึงขนาดนั้นเลยเหรอวะ มิน่ารุ่นน้องสาวคนนี้ถึงได้โกรธจัด นี่เขาทำบ้าอะไรลงไป

"จะหาว่าหนูแต่งเรื่องว่างั้น"

"ก็...มันไม่อยากจะเชื่อ"

"เดี๋ยวแม่ก็ทุบให้อีกสึกอึกสองอึก" เธอยกมือขึ้นง้างจะทุบเขาอีกครั้ง เดลเห็นท่าไม่ดีจึงรีบรวบมือเธอเอาไว้ ตอนนี้เนื้อตัวเขาน่วมไปหมดแล้ว

"พี่ขอโทษ"

โดนัทสะบัดมือออกแรงๆแล้วนั่งกอดอกมองค้อนคนข้างๆ

"ก็พี่เมา ไม่ได้ตั้งใจนี่หว่า" เขารู้สึกผิด ไม่คิดว่าเมาแล้วจะทำอะไรแบบนั้นกับรุ่นน้องสาว

"แล้วไอ้ผู้หญิงที่นัวๆด้วยหายไปไหน" เธอยังคงสงสัย ก็เห็นยืนนัวกันขนาดนั้น คิดว่าคงจะลากกันไปกินต่อ แต่ไหงเธอเห็นเขากลับมาคนเดียว

"ไม่รู้ว่ะ" เขาจำอะไรไม่ได้เลย มันเหมือนภาพตัด ผู้หญิงที่เขาเต้นด้วยเมื่อคืนหายไปไหนเขาก็จำไม่ได้ ตื่นมาก็พบว่าตัวเองนอนแก้ผ้าอยู่ที่พื้น

แก้ผ้า....

"แล้วทำไมพี่นอนแก้ผ้าอยู่ที่พื้นแบบนั้น"

"พี่ถอดเสื้อผ้าออก เพราะพี่จะปล้ำหนู"

"ห๊ะ"

"พี่ยังบอกหนูอยู่เลยว่าน่ารัก มาจุ๊บทีมา"

"น่ารัก?"

"ทำไมทำหน้างั้น หนูไม่สวยคมเหมือนยัยชุดแดงนั่นสินะ"

"...ก็"

"พี่จำหน้าหนูไว้นะ ถึงหนูจะไม่สวยบาดตา แต่หนูปากหมาบาดใจ"

"หึ ปากดีแบบหนู โดนพี่จับกดมาหลายคนแล้วนะ ลองหน่อยไหมล่ะ"