Novel-novel oleh Sherlina

ตอนพิเศษ [เฉพาะกิจ] 7จบบริบูรณ์อันดาขับรถกลับคอนโดด้วยหัวใจที่เต้นแรง เดมี่สาวน้อยที่เขาแอบชอบตอนนี้โตเป็นสาวมากแล้ว ถึงจะเห็นเธอไกลๆ เขาก็จำลักษณะและรูปร่างของเธอได้ร่างหนาเผลอยิ้มออกมาไม่รู้ตัว นึกถึงใบหน้าสวยหวานครั้งล่าสุดที่ได้เจอเธอก็หนึ่งปีที่ผ่านมา เพราะเธอต้องไปเรียนอยู่โรงเรียนประจำ ส่วนเขานั้นก็เตรียมตัวอ่านหนังสือสอบเพื่อเตรียมเข้ามหาวิทยาลัย"พี่ชอบเดมี่" ปากหนาเปล่งเสียงบอกความรู้สึกในใจเขากำลังตกอยู่ในภวังค์ห้วงแห่งความฝัน ฝันที่จะได้เป็นผู้ชายในฐานะคนรักของเธอ แต่ทว่าความฝันในจินตนาการของเขาก็ต้องดับลงด้วยเสียงของโทรศัพท์ที่ดังขึ้น"ใครโทรมาวะ" ปากหนาบ่นแล้วเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับ"โทรมาทำไม" น้ำเสียงทุ้มหงุดหงิดพูดส่งไปยังปลายสาย..."เห็นแก่กินจริงๆเลย"..."เออๆรู้แล้ว เดี๋ยวซื้อเข้าไป"สายเมื่อครู่ที่โทรเข้ามาคือน้องสาวของอันดา เธอฝากซื้อขนมเค้กสตอเบอรี่ร้านโปรด"เค้กสตอเบอรี่สองชิ้นครับ" อันดายืนหน้าเคาน์เตอร์แล้วสั่งเค้กชิ้นโปรดให้กับฟ้าใสทว่าจู่ๆกลับมีเสียงซุบซิบนินทาของผู้หญิงหลุ่มหนึ่งกำลังนินทาเขาอยู่ในระยะใกล้อันดาได้ยินคำนินทาทุกคำ และเธอพวกนั

ส่วนฟ้าใสลูกสาวคนเล็กเธอเป็นสาวหน้าหวานเหมือนกับฉันไม่มีผิด แต่นิสัยกลับไม่เหมือนฉันเลยสักนิด ออกจะเอาแต่ใจเสียด้วยซ้ำไป แล้วก็ชอบทำอะไรที่มันท้าทายอย่างเช่น แข่งรถ อะไรที่เสี่ยงตายเขาชอบหมด แค่คิดก็เป็นห่วงกลัวเธอจะทำอะไรโลดโผน"พี่เตอร์คะ แคร์เป็นห่วงลูกจังเลยค่ะ""พี่เองก็เป็นห่วง เราตัดสินใจลองให้เขาได้ใช้ชีวิตกันเองไปสักพัก ให้ลูกๆของเราได้ดูแลตัวเอง ตัดสินใจอะรได้ด้วยตัวเอง พี่เชื่อว่าลูกของเราแกไม่ทำตัวเหลวแหลกแน่นอน คนเป็นพ่อเป็นแม่ทำได้แค่คอยดูพวกเขาเติบโตอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ แต่ถ้ามันไม่เวิร์คเราก็ค่อยคุยกับพวกเขาอีกที""ค่ะ"หลังจากที่คุณพ่อคุณแม่กลับไป อันดา ฟ้าใส เปิดกระเป๋าเก็บของใช้ส่วนตัวไว้ห้องใครห้องมัน"ฟ้าใส เดี๋ยวพี่มา" อันดาเดินเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนของน้องสาว"จะไปไหน นัดสาวไว้หรือไง คุณพ่อคุณแม่เพิ่งจะกลับไป จะหนีเที่ยวแล้วงั้นสิ""ไม่ได้เที่ยวไหนหรอกหน่า แค่จะไปทำธุระนิดหน่อย""พี่เนี่ยนะ ทำธุระ ธุระอะไร""เรื่องของผู้ใหญ่ เด็กไม่เกี่ยว""โห ดูพูดเข้า เกิดก่อนนาทีเดียว คิดว่าเป็นผู้ใหญ่อายุหกสิบหรือไง""เอาหน่า เดี๋ยวพี่มา ไม่ได้ไปเที่ยวไหนหรอกหน่า"อันดาบอกใ

ตอนพิเศษ 6 [เฉพาะกิจ]เด็กผมเปีย ฉันกับพี่เตอร์และลูกๆขึ้นมายังห้องคอนโดของเจ้าสองแฝดเพื่อมาตรวจความเรียบร้อยภายในห้องก่อนจะกลับถึงคราวที่ต้องปล่อยให้ลูกได้มีชีวิตอิสระ ถึงเขาสองคนจะโตพอที่ดูแลตัวเองได้ แต่คนเป็นแม่อย่างฉันกลับรู้สึกโหวงเหวงยามที่ต้องห่างลูก"ทุกอย่างครบนะลูก มีอะไรขาดเหลือก็บอกพ่อกับแม่นะ" คอนโดหรูใจกลางเมืองแห่งนี้เป็นคอนโดแบบสองชั้น ติดรถไฟฟ้า เดินทางสะดวก และแน่นอนว่าคนที่จัดการก็จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากสามีของฉันที่เป็นคนซื้อให้ตอนแรกอันดากับฟ้าใสจะขอแยกห้องอยู่ แต่ฉันค้าน ถึงเขาสองคนจะชอบทะเลาะกันแค่ไหน แต่ฉันเชื่อว่ายังไงลูกแฝดสองคนนี้จะต้องดูแลกันได้ แต่ทว่าความแสบเนี่ยสิ น่าจะกินกันไม่ลง คงไม่มีใครยอมใครภายในห้องคอนโดมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน ลูกชายฉันชอบเล่นสนุ๊กเกอร์มาก ตอนอยู่ที่บ้านก็เล่นกับพ่อของเขาอยู่บ่อยๆ ลูกชายก็เลยขอโต๊ะสนุ๊กมาไว้เล่นที่ห้อง ส่วนลูกสาวเธอไม่ขออะไรมาก แค่อยากได้ทีวีหกสิบนิ้วเพื่อติดไว้ดูซีรีส์ตอนกลางคืนให้หนำใจทุกอย่างสะดวกสบายเหมือนได้อยู่บ้าน ห้องนอนก็มีสองห้อง อยู่ทางด้านชั้นบน แบ่งโซนของใครของมัน ต่างคนต่างอยู่ ข้าวของเครื่

ตอนพิเศษ 5 [เฉพาะกิจ]ท้องแฝดหลังจากวันที่เราสองคนแต่งงานกัน ฉันขอร้องพี่เตอร์ว่าขอทำงานที่โรงพยาบาลก่อนสักสองถึงสามปี แต่เขาต่อรองให้ฉันทำงานแค่หนึ่งปีเท่านั้น ตั้งแต่แต่งงานมาพี่เตอร์เอาแต่ใจมากๆ ถึงขนาดว่าฉันต้องเรียกเขามานั่งจับเข่าคุยกัน ถึงได้รู้สาเหตุว่าทำไมเขาถึงเอาแต่ใจไม่ฟังเหตุผล และไม่ยอมให้ฉันได้ทำงานในอาชีพที่ฉันรัก ร่ำเรียนมาหกปีขอใช้วิชาความรู้ได้ช่วยเหลือคนสักหน่อยเถอะและสาเหตุที่เขางอแงหนักขึ้นก็เพราะฉันเคยบอกเขาไว้ว่าจริงๆแล้วเสป็คของฉันชอบคนในเสื้อกาวน์ ขาวสะอาด ไม่ใช่เสื้อช็อป นั่นคือสิ่งที่ทำให้พี่เตอร์วิตกมาตลอดถึงได้คัดค้านไม่ให้ฉันมาทำงานที่โรงพยาบาลทำเอาฉันเกือบท้อเหมือนกัน แต่เขาก็ยอมใจอ่อนทำตามคำขอของฉัน และแน่นอนว่าสิ่งที่เขาต่อรองทำเอาฉันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ระหว่างนี้เขายอมให้ฉันได้ทำงานอาชีพหมอตามที่วาดฝัน แต่ถ้าเกิดเขาเสกเด็กแฝดเข้าท้องได้เมื่อไหร่ ฉันต้องยุติบทบาทอาชีพหมอในทันทีหนึ่งปีผ่านไป ผลผลิตที่พี่เตอร์ตั้งใจทำตอนนี้มันออกดอกออกผลอย่างไม่น่าเชื่อ และฉันก็ต้องยุติบทบาทคุณหมอตามสัญญา เพราะฉันมีอาการเวียนหัวและอาเจียนหนักมากขึ้น ในคราแรกฉันคิ

ตอนพิเศษ 4 [เฉพาะกิจ]คืนวิวาห์ วันสำคัญที่ฉันและพี่เตอร์รอคอยก็มาถึง พิธีวิวาห์ถูกจัดขึ้นตามฤกษ์ที่คุณแม่ของเราทั้งสองคนเป็นคนหามาให้สถานที่งานมงคลจัดขึ้นที่โรงแรมชื่อดังอันดับหนึ่งของประเทศไทยในเครือ pya ซึ่งเป็นโรงแรมของครอบครัวพี่เดลที่มีอยู่ทั่วทุกภูมิภาคท่ามกลางเสียงเพลงหวานเคล้าคลอจากวงดนตรีออเครสต้า ทำให้บรรยากาศในงานอบอวลไปด้วยความสุข แต่ทว่าเจ้าบ่าวที่ยืนอยู่ข้างๆฉันก็ยังคงแสดงสีหน้าเรียบนิ่งตั้งแต่ลงจากเวทีพิธีทุกขั้นตอนของงานวิวาห์จบลงเป็นที่เรียบร้อย เราสองคนจึงเดินไปตามโต๊ะแขกเหรื่อเพื่อขอบคุณทุกคนที่มางานมงคลสมรสของเราในวันนี้"พอใจไหมเพื่อน" พี่เดลเอ่ยถามเจ้าบ่าวที่ยืนแสดงสีหน้าเรียบนิ่งพร้อมกับตบลงบนบ่าของเจ้าบ่าวด้วยใบหน้ายิ้มแย้มพี่เดลภูมิใจมากกับผลงานของตัวเอง เขาเป็นคนเสนอสถานที่และเป็นคนเนรมิตห้องบอลรูมออกมาสวยงามและอลังการมากๆ"อืม""อืมของมึงนี่พอใจหรือไม่พอใจวะ""เออ ขอบใจมาก" เขาไม่ตอบกลับว่าพอใจหรือไม่พอใจ พี่เตอร์ออกอาการเซ็งๆที่เพื่อนของเขาเจ้ากี้เจ้าการจัดให้ทุกอย่าง ก็เจ้าบ่าวของฉันอยากคิดคอนเซปต์เนรมิตงานแต่งด้วยตัวเองเพราะเป็นงานมงคลที่มีแค่ครั้งเ

"แคร์ พี่เอง" เหมือนฉันจะได้ยินเสียงพูดจากคนที่อยู่ในตัวพี่หมี"อะไรนะคะ""พี่เอง" เสียงจากด้านในเอ่ยบอกก่อนที่พี่หมีจะชี้ไปที่พี่ๆกลุ่มวิศวะหลุดขำกันออกมาเสียงดัง ฉันที่เห็นแบบนั้นก็ยิ่งงงเข้าไปใหญ่ ขนาดว่าพี่มารีเธอเองก็ยังยืนงง"หัวเราะอะไรกันคะ"พรึ่บ~"แคร์~" เมื่อคนข้างในตัวมาสคอตถอดหัวก็ทำเอาฉันตกใจมาก"พี่เตอร์" พี่หมีมาสคอตสีขาวที่อยู่ตรงหน้าฉันคือเขางั้นหรอ ใบหน้าหล่อเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อเต็มหน้า"พวกมึง" เขาหันไปชี้หน้าคาดโทษพวกกลุ่มพี่ๆวิศวะ"พี่เตอร์ไปอยู่ในนั้นทำไมคะ""ก็พวกแม่ง...ช่างมันเถอะ เพราะตอนนี้มีสิ่งที่สำคัญกว่า""..."เขาวางหัวมาสคอตหมีลงแล้วนั่งคุกเข่า "เอาของมา" เขาหันไปบอกกับพี่เลโอด้วยน้ำเสียงติดห้วน คงเพราะยังรู้สึกเคืองที่โดนเพื่อนแกล้งฉันเห็นพี่เลโอหยิบกล่องกำมะหยี่สีแดงกล่องเล็กๆยื่นมาวางไว้ที่มือของเขาที่กำลังสวมใส่ชุดมาสคอตอยู่ฉันที่เห็นเหงื่อผุดเต็มใบหน้าหล่อก็เลยเดินไปหยิบทิชชู่ที่อยู่บนโต๊ะแล้วเอามาซับหน้าให้เขา"น่ารักจัง""แล้วจะบอกแคร์ได้หรือยังคะว่าใส่มาสคอตทำไม มันร้อนมากเลยนะ ดูสิ เหงื่อเต็มหน้าเลย" ฉันบอกในขณะที่กำลังซับเหงื่อบนใบหน้าให้ก

เมื่อเลิกเรียนโดนัทได้รับข้อความจากรุ่นพี่หนุ่ม เขาแชทมาบอกเธอว่าให้เธอรอเขาที่ใต้ตึกคณะของเธอ ขอทำธุระก่อนสักสิบ สิบห้านาทีแล้วจะไปรับซึ่งเธอก็ตอบตกลงไปแล้วนั่งรออยู่ที่ใต้ตึกคณะแพทย์กับเพื่อนสาวคนสนิทอีกคน "แคร์จะกลับเลยไหม" เธอถามเพราะอยากรู้ และไม่อยากให้เธอนั่งอยู่ตรงนี้ด้วยกัน เผื่อถ้ารุ่นพี่หนุ่มขับรถมารับเธอแล้วเธอจะตอบคำถามไม่ถูก"พี่คัพมารับ น่าจะใกล้ถึงแล้วล่ะ นั่นไงมาพอดีเลย เราไปก่อนนะ""เราเดินไปส่ง""พี่คัพสวัสดีค่า~" โดนัทเดินมาส่งแคร์เพื่อนสาวคนสนิทพร้อมกับยกมือสวัสดีทักทายพี่ชายสุดหล่อของเธอ"เป็นไงบ้างเรา""ก็สบายดีค่ะ พี่คัพยังหล่อเหมือนเดิมเลยนะ""หึ ขอบใจ""เราไปก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกัน"เมื่อส่งเพื่อนสนิทขึ้นรถเสร็จโดนัทเลยเดินข้ามไปอีกตึกเพื่อไปซื้อนมปั่นแล้วจะกลับมานั่งรอเขาที่เดิมแต่ในระหว่างที่กำลังข้ามถนนอยู่นั้น ดวงตาหวานกลมโตเหลือบไปเห็นรูปร่างผู้ชายที่เธอรู้สึกว่าคุ้นๆ กำลังยืนกับผู้หญิงอีกคนดวงตาหวานเพ่งมองให้แน่ใจว่าใช่คนที่เธอคิดหรือเปล่ามือเล็กกำหมัดแน่นเมื่อภาพของผู้ชายที่เธอเห็นมันชัดขึ้น รุ่นพี่หนุ่มที่เธอมีอะไรกับเขาเมื่อคืนกำลังยืนนัวเนียอยู่กั

BAD ENGINEER 24| สันดาร ส้น teen | เป็นเวลาเกือบตีสองที่รถคันหรูสีดำจอดอยู่ที่หน้าบ้านของโดนัท เดลอาสามาส่งเธอถึงหน้าบ้าน แน่นอนว่าเขาต้องมาส่งอยู่แล้ว เพราะรถของเธอจอดอยู่ที่ห้าง ยังไงเขาก็ต้องรับผิดชอบพาเธอกลับมาส่ง คร้านจะพาเธอกลับไปที่ห้างเพื่อเอารถก็คงจะไม่ใช่เวลา แต่ที่แน่ๆ รถเธอคงจะเสียค่าจอดอยู่หลายร้อย ซึ่งเขาก็ต้องเป็นคนรับผิดชอบ"พี่ หนูขอนั่งทำใจในรถแป๊ปนึง" โดนัทยกมือสองข้างขึ้นทาบอกแล้วพรูลมหายใจ"ทำไม""หนูกลัวว่าพอเข้าบ้านไปแล้วม๊ากับป๊าจะนั่งรออยู่อะสิ""นี่มันเกือบตีสองแล้ว ป่านนี้หลับกันหมดแล้วมั้ง""ก็ไม่แน่หรอกพี่" โดนัทชะเง้อคอยืดคอยาวมองไปในบ้านก็เห็นไฟสีส้มเปิดสลัวๆ"ไฟในบ้านก็ยังเปิดอยู่เลย" เธอบอก ทำให้เดลหันมองตาม"เปิดเอาไว้เพื่อรอหนูกลับมั้ง" เขาออกความเห็น"ไม่รู้สิ""รีบเข้าบ้านไปได้แล้ว พรุ่งนี้เลิกกี่โมง พี่จะพาหนูไปเอารถที่ห้าง""เลิกสี่โมงเย็น""อืม รอหน้าตึกคณะเดี๋ยวไปรับ" โดนัทพยักหน้าตอบ แต่ก่อนจะลงเธออยากถามอะไรเขาอีกสักข้อ"ที่พี่บอกว่าจะมีเซ็กส์แค่กับหนูคนเดียวนี่...จริงเหรอ" เธออยากให้เขาย้ำให้ฟังชัดๆ อีกครั้ง"จริง""แล้วตอนนี้หนูทำให้พี่หล

เสียงฉ่ำแฉะของน้ำธารใสที่เริ่มออกจากร่องสวาทของเธอทำให้เขาถึงกับพุ่งเข้าหาตัวร่างบางแล้วชักนิ้วเธอออกก่อนจะค่อยๆกดแก่นกายใหญ่ที่ดุดันเข้าไปในร่องคับแคบช้าๆ"จะ เจ็บ เอาออกไป~" ร่างเล็กนอนส่ายหัวเพราะความเจ็บแล้วยกฝ่ามือขึ้นดันไปที่หน้าท้องแกร่งเพื่อให้เขาเอาแก่นกายออก แต่เดลไม่สามารถหยุดทุกอย่างหรือถอดเอาแก่นกายใหญ่ออกไปได้ เขาต้องเอาเข้าไปให้สุด เดลสงสารเธอ แต่ในเมื่อความต้องการของเขามันมากกว่า เพราะฉะนั้น...ปึก~"กรี๊ด~" โดนัทเธอกำผ้าปูที่นอนแน่น ปลายเท้าจิกลงบนผ้าปูเพื่ออดทนกับความเจ็บแสบจากแรงตอกอัดของรุ่นพี่"อ่า~" ใบหน้าหล่อเชิดหน้าขึ้นกัดปากแน่นก่อนจะก้มหน้าลงจูบทาบทับกับริมฝีปากบางของรุ่นน้องสาวด้วยรสจูบที่เร่าร้อนและรุนแรง แขนเรียวเล็กตวัดกอดรอบคอหนาแล้วรับจูบที่ดุเดือดของรุ่นพี่หนุ่ม ลิ้นร้อนของทั้งสองตวัดเกี่ยวไปมาในขณะที่เธอเองก็ตอบจูบอย่างไม่ประสีประสาผิดกับอีกคนที่เพิ่มความจูบให้กับเธออย่างช่ำชอง โดนัทปล่อยตัวปล่อยใจทุกอย่างตามปรารถนาอย่างไม่คิดขัดขืนเดลเริ่มขยับช่วงท่อนล่างเข้าออกช้าๆและกดเน้นย้ำที่ช่องทางรักอยู่หลายครั้งจนมิดลำ เลือดความบริสุทธิ์ ความสาวของเธอมัน

BAD ENGINEER 23| NC มีเซ็กส์แค่กับหนูคนเดียว|ปากหนายกยิ้มกระย่องมองร่างบอบบางของรุ่นน้องสาวที่กำลังนั่งคร่อมทับเขาอยู่ มีวันนี้และตอนนี้แหล่ะที่เธอพูดจาเข้าหูเขาเป็นที่สุด"ชอบที่หนูเป็นอยู่ตอนนี้" เดลตอบเสียงกระเส่าแล้วกัดปากแน่นมองหน้าอกอวบหยุ่นไม่วางตา"ซี๊ด~" เขาอยากจะกลืนกินยอดถันสีชมพูระเรื่อ ทุกสัดส่วนตามร่างกายของเธอเขาชอบหมด ผิวของเธอมันขาวนวลละเอียดผุดผ่อง เนื้อแนบเนื้อที่เคยได้สัมผัสมันช่างน่าฟัดไปทั้งตัว เดลเลียริมฝีปากบนล่างแล้วหยัดกายลุกขึ้นนั่งก่อชนจะเอาปากครอบยอดถันสีชมพูระเรื่อ ลิ้นร้อนตวัดละเลงรัวสลับไปมาทั้งสองข้างอย่างช่ำชอง "อ๊ะ~" โดนัทร้องครางไวต่อความสัมผัสเมื่อถูกมือร้อนบีบขย้ำและดูดดุนยอดถันของเธออย่างเหือดกะะหาย ความหอมหวานจากเต้าอวบมันช่างเย้ายวนและปลุกเร้าอารมณ์เขามากเหลือเกินในตอนนี้ หลังจากที่เธอจัดการถอดกระดุมเสื้อนักศึกษาเขาออกจนครบทุกเม็ด เดลจึงรีบถอดเสื้อเชิ้ตบนตัวออกแล้วโยนทิ้งไปข้างเตียงอย่างไม่ใยดี ในขณะที่ปากหนายังคงดูดกลืนกินเม็ดสีมพูที่ยอดอกราวกับว่ามันคืออาหารอันโอชะของเสือที่หิวโหย เขากำลังจุดไฟแรงปรารถนาของเธอให้ลุกท่วมเหมือนที่เขาเป็

BAD ENGINEER 22| ชอบให้หนูใส่ใจ หรือไม่ใส่อะไรเลย |เดลพูดประโยคที่ทำให้ใจดวงน้อยๆ ของเธอมันเต้นแรง เธอเริ่มทำตัวไม่ถูก เพราะเดลเอาแต่จ้องดวงตาหวานที่สั่นไหวระริกด้วยความประหม่า ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่นแล้วค่อยๆ หันหน้าไปทางอื่นเพราะเธอทนมองสายตาเขาไม่ไหว "กลัว?" "ปะ เปล่า" เธอตอบโดยไม่มองหน้า หัวใจเธอกำลังเต้นโครมครามเหมือนจะหลุดออกมาด้านนอก โพรงอกแกร่งหายใจหอบรัว เดลไล่สายตาคมมองเรือนร่างของรุ่นน้องสาวในชุดนักศึกษา แล้วหยุดสายตาที่เรียวขาอ่อนขาวนวล ช่วงล่างของเขามันเต้นตุบๆ แก่นกายใหญ่เริ่มขยายพองขึ้นคับเป้ากางเกง "ลง" แค่เพียงคำสั้นๆ จากปากหนา ทำเอาเธอเนื้อตัวสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ เดลมองรุ่นน้องสาวที่กำลังหวาดกลัว ทีตอนบีบไข่เขาละทำเก่ง ส่วนโดนัทนั่งนิ่งเหมือนโดนมนต์สาป เดลถึงกับถอนหายใจยาวๆ "ให้เวลาห้านาที" หมายถึงให้เวลาเธอทำใจก่อนจะโดนเขาจับกระแทกเดลเปิดประตูลงจากรถ แล้วเดินเข้าไปหาพนักงานเพื่อขอซื้อกล่องถุงยางอนามัย "น้องกล่องถุงยางหนึ่งกล่อง" เมื่อจ่ายเงินแล้วพนักงานยื่นกล่องถุงยางให้กับเขา จากนั้นเดลจึงเดินกลับขึ้นมารถอีกครั้ง ก็ยังเห็นเธอนั่งตัวเกร็งนิ่ง"ห้า

BAD ENGINEER 21| มาทำให้หลงทำไม | เขาพูดจาลวนลามกับเธออีกแล้ว ดวงตากลมโตถลึงใส่ โดนัทหอบหายใจกระชั้นถี่ เธอโกรธรุ่นพี่หนุ่มมาก กล้าดียังไงมาพูดจาห่ามๆ กับเธอต่อหน้ารุ่นพี่อีกคน มูสคือผู้ชายคนแรกเลยนะที่ชวนเธอมาออกเดต แต่เขาจะมาทำให้ทุกอย่างมันพังลงเพราะคำพูดแย่ๆ แบบนี้ไม่ได้ ตอนนี้เธอต้องการเอาคืนให้เขาให้เจ็บเจียนตายอย่างทรมานแบบนี้มันต้อง....หมับ~"อึก~"เดลเก็บกลั้นความเจ็บเอาไว้ ริมฝีปากหนาเม้มปากแน่น ใบหน้าหล่อเริ่มขึ้นสีแดงระเรื่อ มือเรียวเล็กของรุ่นน้องสาวกำลังทำอนาจารที่ช่วงล่างตรงเป้ากางเกง เธอทั้งบีบ ทั้งขย้ำจนเขาเกร็งไปทั้งตัวยัยตัวแสบกำลังทำน้องชายเขาร้าวราน เธอกล้ามาก กล้าที่จะมาเล่นกับไฟ "รู้สึกดีไหมคะ" โดนัทกัดฟันถาม มองหน้ารุ่นพี่อย่างเอาเป็นเอาตาย "ฮึ่ม~" เสียงทุ้มส่งเสียงครางเบาๆ ในลำคอ สายตาคมมองหน้ารุ่นน้องสาวแล้วกัดฟันอดทนกับความเจ็บที่โคตรทรมานเขาต้องการเอาคืนเธอบ้าง มือเรียวหนาลูบไปที่ต้นขาเรียวแล้วค่อยๆ เอามือสอดเข้าไปใต้กระโปรงช้าๆ"สองคนนี้กำลังเล่นอะไร" เสียงทุ้มของชายที่นั่งตรงข้ามเอ่ยถามอย่างสงสัย เขานั่งมองทั้งสองคนด้วยความไม่เข้าใจ สองคนนี้มีปั

“เพื่อน” นั่นไงเธอเรียกแล้ว ดอกกุหลาบที่เขาถือในมือ ถูกวางลงบนโต๊ะของเพื่อนร่วมห้อง สาว ๆ ที่ยืนมองต่างแยกย้ายเมื่อได้มอบดอกกุหลาบให้กับหนุ่มที่ป็อบปูลาร์ที่สุดในโรงเรียน “อะไร”“ฉันให้” อลินดายื่นดอกกุหลาบไปตรงหน้าเด็กหนุ่ม ธาวินมองนิ่ง แล้วสั่งให้เธอวางลงบนโต๊ะเรียนที่เดียวกับที่เขาวางดอกไม้ของสาว ๆ ที่รับมาทั้งหมด “ทำไมเมื่อกี้แกยังรับของจากพวกเธอได้ ทำไมของฉันแกไม่รับก่อนล่ะ”“ให้ฉันทำไมล่ะ”“ก็ตามเทศกาลไง” “เธอชอบมันเหรอ” “ดอกกุหลาบสีแดงเป็นสีที่ฉันชอบอยู่แล้ว”“แล้วชอบฉันหรือเปล่า”ไม่คิดว่าธาวินจะถามเธอตรง ๆ อลินดาเงียบไปอึดใจกว่าจะควานหาเสียงมาตอบได้ “เพื่อนกัน ทำไมจะให้ดอกไม้ไม่ได้”“อ๋อ เพื่อน” พยักหน้าเป็นอันรับรู้ว่าเธอคิดแค่เพื่อน ไม่มีอะไรหรอก เพื่อนกันให้กันได้ ระหว่างนั้นทั้งสองก็พากันลงจากตึกเรียน เดินลงมาจนถึงชั้นล่าง ธาวินดันลืมของ สั่งให้อลินดารอ เขารีบวิ่งขึ้นไปบนห้องมองดอกกุหลาบหลายดอกที่วางอยู่บนโต๊ะ มีซองจดหมายสีชมพูซองเล็ก เขาหยิบมันขึ้นมาแล้วเก็บใส่กระเป๋ากางเกง มุมปากประดับยิ้มแล้ววิ่งลงไปหาเจ้าของจดหมายนี้ ธาวินเห็นว่าเธอถือมันมาพร้อมกับดอกกุหลาบ จึ

SPECIAL 2ความในใจเปิดเทอมวันแรกของการศึกษาในโรงเรียนนานาชาติ เด็กสาวในชุดนักเรียนกระโปรงลายสก็อตสีน้ำเงิน สะพายกระเป๋าเป้ กำลังเดินเข้าโรงเรียน แต่จู่ ๆ กระเป๋าที่เธอสะพายไว้บนบ่า กลับถูกใครบางคนแย่งเอาไป“เพื่อน” “ทำไมไม่รอ” ธาวินเด็กหนุ่มวัย 17 ปี เพื่อนสนิทของอลินดา เอ่ยถามด้วยใบหน้าที่แสนจะเย็นชา ธาวินและอลินดาเป็นจุดสนใจของคนทั้งโรงเรียน มีเสียงกระซิบเล่าลือกันทั่วว่าพวกเขาแอบคบกัน ทั้งที่ความจริงนั้นไม่ใช่ แต่เป็นเพราะทั้งคู่ตัวติดกันจนเกินไป เดินไปตรงไหนก็จะเห็นว่าทั้งคู่อยู่ด้วยกันตลอดเวลา “แกตื่นสาย”“วันหลังรอฉัน”“ไม่ต้องมาสั่ง” ในคาบวิชาคณิตศาสตร์ที่แสนน่าเบื่อ ธาวินฟุบหน้าลงกับโต๊ะตัวด้านใน อลินดานั่งริมทางเดินอยู่ข้าง ๆ เธอเร่งสะกิดเรียก เมื่อคุณครูกำลังเดินมา “นายธาวิน” คนถูกปลุกขยับกายขึ้น ขยี้ตาบิดขี้เกียจ มองหน้าอาจารย์ด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “ครับ” “ตอบคำถามบนกระดาน” ธาวินหรี่ตามองตัวเลขบนกระดาน6 ยกกำลัง 2 หารในวงเล็บ 2 คูณ 3 นอกวงเล็ก บวก 4 คุณครูสั่งให้เขาแก้โจทย์บนกระดาน สิ่งที่เขาทำก็คือหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาแล้วถ่ายภาพเพื่อแก้สมการ และคำตอบบนแอพที่ได้ก็คือ

SPECIAL 1คืนสารภาพรักสองเพื่อนซี้เป็นเพื่อนรักเพื่อนเล่นมามาถึงสิบปี นั่งดื่มเหล้าอยู่ภายในห้องคอนโดมิเนียมหรูของฝ่ายชาย เป็นคราแรกที่หญิงสาวเริ่มรู้จักกับรสชาติแอลกอฮอล์ลองมาหลากหลายยี่ห้อจนเมาปลิ้น แค่แก้วเดียวเธอก็แทบจะไม่ไหว เว้นเสียแต่ธาวินยังคงมีสติครบทุกประการ มองเพื่อนสาวคนสนิทพร่ำพรรณาเรื่องในอดีต อลินดาสวมใส่เสื้อยืดสีชมพูสายเดี่ยวกับกางเกงขาสั้นสีดำ ช่างดึงดูดสายตาธาวินเป็นที่สุด ทว่ารู้จักกันก็มาหลายปี มองให้ตายยังไงก็ไม่ชินสักที กับไอ้ลูกโต ๆ สองเต้าเต็มเบ้าตาขนาดนี้ “เพื่อน แกมันหล่อ มันเท่ห์ ตอนม.ปลายมีแต่สาว ๆ ให้ดอกไม้แก แต่พอฉันให้แกกลับไม่รับ แล้วยังเอาดอกไม้ฉันไปทิ้ง” “แล้ว”“ฉันเสียใจที่แกไม่รับดอกไม้ฉัน ทั้งที่ฉันเป็นเพื่อนสนิท” จู่ ๆ อลินดาก็น้ำตาไหลนองหน้า ยกแก้วเหล้าดื่มจนหมด ใช้หลังมือปาดน้ำตาลวก ๆ แล้วพาตัวเองคลานมาหาชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้าม อลินดาอยากมองหน้าเพื่อนสนิทใกล้ ๆ ดวงตาหวานฉ่ำปรือ ใบหน้าสวยขึ้นสีแดงระเรื่อ มือบางทั้งสองข้างยกขึ้นกอบกุมใบหน้าหล่อเหลา ธาวินได้กลิ่นแอลกอฮอล์โชยหนักจากหญิงสาว เมื่ออลินดากำลังจะอ้าปากพูด“รักเพื่อน เพื่อนรัก”

“อึก~เวอร์” อลินดาหยิบผ้าเช็ดหน้าปาดน้ำตา สายธารแห่งความสุขไหลราวกับเม็ดฝน กว่าเสียงสะอื้นจะสงบลง สามีต้องคอยปลอบอยู่พักหนึ่ง “เดี๋ยวจะเสียฤกษ์ ถึงเวลาส่งตัวบ่าวสาวแล้ว” “มีความสุขมาก ๆ เพื่อน” ตะวันกล่าว “รักกันนาน ๆ เว้ย” คาร์เทียร์กล่าว“ยินดีด้วยนะคะพี่รัก พี่เพื่อน ครองรักกันไปนาน ๆ ลูกหลานเต็มบ้านเต็มเมือง” อัยวากล่าวอวยพร “ดีใจที่เห็นเธอมีวันนี้ มีความสุขมาก ๆ นะ” โอปอลกล่าว เธอสวมกอดเจ้าสาว ก่อนที่ทุกคนจะร่ำลากันอีกครา ธาวินมองเจ้าสาวป้ายแดงในคืนเข้าหอคืนแรก ใบหน้าหล่อก้มลงจูบซับน้ำตาที่เกิดคราบบนหน้าแก้มทั้งสองข้าง“หยุดร้องได้แล้ว” “หยุดไม่ได้”“เค้ามีวิธี” ปากหนาขยับยิ้มเจ้าเล่ห์ อลินดาเห็นแววตาคมวาวโรจน์ พลันหายสะอื้นเป็นปลิดทิ้ง เธอลุกขึ้นจากเตียง แล้วเดินหนีเข้าห้องน้ำดว้ยชุดเจ้าสาวทั้งชุดธาวินรีบตามแต่ก็ไม่ทัน ร่างสูงยืนเคาะอยู่หน้าประตูห้องน้ำ “เค้าอาบด้วยคน” เคาะไปอีกสองสามทีเธอก็ไม่เปิด อลินดาจึงส่งเสียงบอกคนที่ยืนอยู่ด้านนอก“เค้าอาบเสร็จแล้วที่รักค่อยอาบ”“ชุดมันถอดง่ายนักหรือไง ออกมาให้เค้าช่วยถอดดีกว่า” “เค้าถอดได้ ขอเวลาอาบน้ำสิบนาที” และสิบนาที่ที่เธอ

EP.32จวบจนทั้งคู่เรียนจบการศึกษา เสกเด็กเข้าท้องมาได้ถึงสองเดือน เจ้าตัวน้อยก็ยังไม่ยอมมา หรือน้ำยาเขามันไม่ดีพอ สงสัยต้องปรึกษาคุณหมอ น้ำเชื้อของเขามันผิดปกติหรืออย่างไร “สินสอดสำหรับหนูรัก ฉันทุ่มให้ไม่อั้นเพื่อลูกชายฉัน” งานหมั้นถูกจัดขึ้นที่บ้านของอลินดา สินสอดตรงหน้ามูลค่ากว่า 50 ล้านบาท พร้อมพานพุ่มและของงานหมั้นต่าง ๆ วางอยู่ตรงหน้าหนุ่มสาว ไม่ได้มีพิธีรีตองให้วุ่นวาย เชิญแค่แขกคนสำคัญไม่กี่คน รวมถึงเพื่อน ๆ ของอลินดาและธาวิน โอปอลก็มาร่วมงานด้วยเช่นกัน ธาวินหยิบแหวนหมั้นออกจากกล่องกำมะหยี่สีแดง สวมแหวนเพชรเก้ากะรัตบนนิ้วนางข้างซ้าย ยกมือบางขึ้นจูบบนแหวนต่อหน้าผู้ใหญ่ ถึงคราวอลินดาสวมแหวนให้กับเขาบ้าง เป็นแหวนที่เธอซื้อจากช็อปแบรนด์ดัง ประดับเพชรเจียระไนทรงบริลเลียนท์ถูกสวมลงไปบนนิ้วนางข้างซ้าย ยกมือแข็งแรงขึ้นจูบลงบนแหวนต่อหน้าผู้ใหญ่ เฉกเช่นที่เขาทำกับเธอแขกที่มาวันนี้เป็นสักขีพยานความรักของคนทั้งสอง ทุกคนต่างอวยพร ปาจารีประกาศวันแต่งงานของว่าที่บ่าสาวจะถูกจัดขึ้นในเดือนหน้าที่จะถึง ในโรงแรมหรูระดับห้าดาว “ขอบคุณทุกคนมากเลยนะ” อลินดากล่าวขอบคุณเพื่อน ๆ ที่ถูกเชิญมางานหม

EP.31ฤดูของการฝึกงานสิ้นสุดลงในเดือนที่สาม ผลการประเมินจากท่านประธานทั้งทางฝั่งของอลินดาและธาวิน ได้คะแนนตามเกณฑ์วันนี้เป็นวันฝึกงานวันสุดท้าย ทั้งสองมีจัดปาร์ตี้ฉลองกันที่ห้องพักในคอนโดหรู และยังมีเห็บไรอีกสามตัว มายืนเคาะประตูขอแจมและร่วมฉลองในวันนี้ “ที่รักบอกพวกมันทำไม” ธาวินกระซิบถาม ขณะที่อลินดากำลังง่วนกับการทำอาหาร อีกทั้งอัยวายังคอยเป็นลูกมือช่วยอยู่ข้าง ๆ ตะวันและคาร์เทียร์นั่งดื่มแอลกอฮอลล์อยู่ที่โซฟา ส่งเสียงหัวเราะพูดคุยกันสนุกสนาน ชำเลืองมองคนติดเมียเป็นระยะ “เค้าบอกแค่น้องอัยวาเอง” “อัยวาก็ต้องบอกไอ้ตะวันอยู่แล้ว และมันก็ต้องบอกไอ้คาร์เทียร์อีกคน” “ฉลองสองคนมันจะไปสนุกอะไร” อลินดายิ้มหวานปานน้ำผึ้ง ทำเอาคนมองใจอ่อนยวบ ทนความน่ารักไม่ไหวหอมแก้มนิ่มซ้ายขวาอย่างละฟอด “ไอ้คนติดเมีย ห่างไม่ได้เลยนะมึง” ตะวันเอ่ยแซว ธาวินตามอลินดาไม่ห่าง ทันเห็นธาวินหอมแก้มแฟนสาวแล้วหมั่นไส้ “อย่างอื่นก็ติด” ในระหว่างพูด ธาวินหยิบแก้วเหล้ายกขึ้นดื่ม ตะวันและคาร์เทียร์มองไปยังธาวิน ทั้งสองขยับยิ้มอย่างรู้กัน“วันจันทร์เจอกันเพื่อน” ตะวัน อัยวา และคาร์เทียร์ แยกย้ายกันกลับเมื่อความสนุก

“ใช่ เบลยังมีพี่ มีลูก ๆ เป็นความรักความอบอุ่นให้กับเบล”“แต่เบลมีเรื่องจะขอพี่อีกอย่าง”“อะไรล่ะ”“เรื่องงาน...”“พี่ขอไม่รับปาก มันเป็นงานที่ครอบครัวพี่ก็สร้างมานาน คุณพ่อส่งต่อให้พี่เป็นคนจัดการ แต่ก็จะพยายามตัดไปทีละข้อ”“ค่ะ เบลเข้าใจ เบลห่วงลูกค่ะไม่ใช่อะไร ตอนนี้แกเข้าใจแค่ว่าพ่อเป็นมาเฟีย มี

คนมันของขาด! “อยากจะรู้จริง ว่าเมียพี่ยังเด็ดเหมือนเดิมไหม”“อื้อ พี่เคนเดี๋ยวสิคะ”“ไม่เดี๋ยวแล้ว พี่จะไม่ไหวแล้วนะ” รามิลช้อนใต้เรียวขาแล้วอุ้มไว้แนบอก พาภรรยาไปเล่นจ้ำจี้กันในห้องน้ำ รามิลวางภรรยาไว้ในอ่างอาบน้ำไฟเบอร์ที่วางตั้งอยู่ริมกำแพงสีขาวสะอาด ส่วนเขาลากเก้าอี้มาวางตั้ง ปลดเปลืองผ้าทุกชิ้

SPECIAL 3“สวัสดีค่ะคุณลุง เมื่อไหร่คุณลุงจะมาหาวีนัสคะ วีนัสคิดถึงคุณลุงม๊ากมากค่ะ วีนัสอยากอยู่กับคุณลุง วีนัสอยากไปเที่ยวเกาะค่ะ”[ ไม่น่าจะอยากมาหาลุงหรอก อยากมาเล่นน้ำมากกว่า ถามคุณพ่อหนูก่อนไหม ว่าอนุญาตหรือเปล่า ]อาชวะโดนหลานสาวตัวน้อยออดอ้อน มีเหรออาชวะจะไม่ใจอ่อน แค่เธอเปิดปากขอ อาชวะก็จัด

ขวัญพิชชาและรามิลเดินมองตามลูก ๆ ของตน ก่อนที่ภรรยาจะเป็นคนพูดขึ้น “ดีนะคะ ที่ลูกชายไม่ได้นิสัยพี่มาทั้งหมด” ขวัญพิชชาเอ่ยแซวสามี รามิลเองก็ไม่ได้ออกปากคัดค้าน เพราะสิ่งที่ภรรยาพูดมามันเป็นเรื่องจริง“วิคเตอร์เป็นเด็กที่คุมสติได้ดีกว่าพี่ แต่เรื่องปากนี่ใช้ได้ พี่ชอบนะ”คำเรียกแทนตัวเองของรามิลเปลี่

SPECIAL 2วิคเตอร์ลูกชายคนโตวัย 8 ปี เดินเท้ามาพร้อมกับคุณพ่อ วัย 38 ปี ทั้งท่วงท่าและการเดิน หรือแม้แต่ใบหน้าทุกส่วนที่จัดวางเรียงเหมือนคนเป็นพ่อไม่มีผิดเพี้ยน ตอนนี้สองพ่อลูกหยุดยืนอยู่ต่อหน้าบอดี้การด์นับสิบ พวกเขาแบ่งกันเป็นสองฝั่ง แต่ทว่ากลับมีบุคคลหนึ่ง นั่งคุกเข่่าสวมหมวกไอ้โม่งอยู่ตรงหน้า โด

SPECIAL 1ย้อนเหตุการณ์ไปเมื่อก่อน รามิลรู้ข่าวของอคิราห์และณิลินเมื่อคนที่เคยรักหักหลังกำลังจะไปหย่ากันที่เขต ลูกน้องถ่ายภาพส่งมารายงาน ในระหว่างที่เขากำลังเดินทางไปสนามบิน“ในที่สุด” เสียงทุ้มเรียบเย็นเอ่ยขึ้นเบา ๆ มองภาพคู่รักที่เพิ่งแตกหักกันสด ๆ ร้อน ๆแต่ในขณะเดียวกัน เขาเองก็คิดเรื่องขวัญพิช