Share
Chapter 39
"HA HA HA HA HA HA HA HA HA!!!!," nagsimula na naman may pumaloob sa katawan ni Chadie.
Sa saglit na magsimula pa lamang ang pagtawa, hindi na nag-alangan pa ang mga kalalakihan na lumapit rito at magkanya-kanya ng kapit bago pa man ito makagalaw ng marahas.
Kahit hindi pa sila tumitigil sa pagtangis, marahan inilayo ni Tatay Bong si Nanay Belsa upang hindi masaktan sa kung anuman ang maaaring magawa ng sumapi.
"Iba na naman ang sumanib sa kanya...," matalim na paninimbang ng mga mata ni Pete.
"Nararamdaman ko na ulit ang hangin at paghinga ko...," masayang maluha-luhang banggit ng nasa katawan ng kapatid ko.
Sa mga oras na iyon, ninanamnam ng sumanib ang muling makabalik sa isang katawang lupa.
"Hindi sa'yo katawan 'yan... pabalikin mo ang may-ari nyan...," sigaw ni Kuya Bobby.
Sa pakiwari ko, si Kuya Bobby na siya naming driver ang malaki ang sama ng loob sa mga sumasaping iyon. Marahil naranasan niya rin yung hirap ni Chadie na wala ka sa
Related chapters
BAGAC Chapter 40
"Sige na... handa na ako... lipat na!," atas ko sa kaluluwang ligaw.Lumuhod akong nakadipa ang dalawang kamay at naghihintay sa maaaring maganap na pagbabago.Medyo mainit na sa lugar namin dahil sa dami ng tao na usisero ngunit bigla may tila hamog na gumapang mula sa sahig.Iyak ng iyak si Jing-Jing. Tutol na tutol siya sa aking gagawin.Makailang pagkurap ang ginawa ng ilaw sa aming sala at pigil ang hininga ng lahat nang yumuko si Chadie na parang nawalan ng malay.Naramdaman ng lahat ang mabilis na galaw ng hangin patungo sa akin. Ang inaasahan naming pagpasok sa akin ay para bang bumangga lamang.Muling bumalik ang malay ni Chadie ngunit sa katauhan pa rin ng elemento."Ano na? Pasok na!," may pagkainip kong utos sa nais sumapi ngunit sumablay sa unang pagsubok.Titig na titig ako sa ikikilos ng katawan ni Chadie at nang sa sandaling muling mawala muli ang malay niya...."Ngayon na!!!," sa di inaasahang pagkakataon, sabay
BAGAC Chapter 41
Naging bukas ang bahay sa labas-pasok na nakikiusyoso sa sitwasyon ng kapatid ko.Ang kasalukuyang nakasanib sa katawan ni Chadie ay pansamantalang solusyon lamang. Kailangan naming makagawa ng paraan sa lalo't madaling panahon dahil hindi namin alam kung anong hirap ang maaaring dinaranas ng aking kapatid ngayong hindi namin alam kung nasaan ang kanyang espiritu.Isang simpleng agahan ang naihain sa amin sa dining area. Ilang supot ng pandesal, hotdog at itlog na pampalaman, gatas at kapeng timplahin.Habang binabantayan ni Nanay, Tatay, at Tito Bong ang kondisyon ni Chadie, nagkaroon kami ng pagpupulong sa harap ng agahang iyon.Nakaupo sina Carey, Kat, Jing-Jing, Kuya Bobby, at Pete habang nakatayo kami nina Max, Ian, at Emong sa paikot na hapag."Sorry guys ha... pero gusto ko lang i-highlight 'yun lupet ng grupo natin...," pambukas ni Max sa usapan.Napakunot noo kami sa winikang iyon ni Max na hindi namin nahinuha ang ibig niyang sabihin.
BAGAC Chapter 42
"Hardy!," masiglang tawag pansin at kaway sa akin ng isang may sisenta anyos mahigit na edad na lalake.Napalingon kami agad ni Jing-Jing sa kanya.Isa itong matandang traysikel driver na suki namin noon pa sakyan kapag ihahatid ko si Jing-Jing sa kanila. Hapis ang mukha at may balat na sinunog ng araw sa pagtatrabaho.Bilib kami sa kanya dahil kahit nagmumukha na siyang maliit sa kaunting pagkakakuba sa pagmamaneho, maingat pa rin siya. Kahit mabagal siya magmaneho, mas gusto ko siya magdrive dahil nagkakaroon kaming magkasintahan ng mahaba pang time makapag-usap sa byahe. Siya si Tatay Manuel:"Pauwi na ba kayo? Ihatid ko na kayo...,""Sige po, 'Tay... sa may inuupahan ko po muna tayo dumaan...," wika ko habang palapit kami sa kanyang traysikel.Nakapasok na sa loob ng traysikel si Jing-Jing nang may maramdaman akong kakaiba.Napapikit ako. Lumakas ang kaba ng dibdib ko ng kumapit ako sa hawakan ng traysikel at parang bang sa kaunting kura
BAGAC Chapter 43
Magkandarapang hinila ni Jing-Jing ang backpack namin papuntang banyo upang doon na lamang niya hagilapin ang isusuot niya pauwi.Mabuti nga naman na mabuksan agad ang pinto kaysa maghinala pa ang kaibigan niya sa amin. I mean, madumi naman talaga isip ni Eloisa pagdating sa ganoon pero ayaw ko na iyon lang yung instant na maisip niya this time kapag hindi ko napagbuksan agad.Mabuti na lang at medyo mahaba ang tshirt kong suot. Madali ko maitatago ang umbok ng pag-aari ko bunga ng paggising ni Jing-Jing nito."Tuloy, Eloi...," imbitasyon ko sa kanya pag-uwang ng pinto.Nagulat na lang ako na nasa likuran niya rin pala ang kasintahan."Pasensiya na, Hardy... dito na kami dumeretso kasi di makapaghintay itong isa eh...," paumanhin ni Pete."Okey lang... tuloy kayo...," muli kong aya.Kapwa naupo ang dalawa sa munting sofa habang inilapag ni Babae ang kanyang bag pouch sa mesang malapit rito."Uy, sorry kung hindi n'yo agad ako nakontak
BAGAC Chapter 44
Gusto man namin lapitan at damayan si Tatay Manuel mula sa aksidente na kanyang dinanas, pinigilan kami ni Pete dahil sa body number nito na kunektado sa babalang ipinahiwatig sa amin mula sa aking phone.Naglakad na lang kami sa paghatid kay Jing-Jing.Pagdatal doon ay hindi pumayag ang aking kasintahan na magpaiwan mag-isa dahil wala pa ang parents niya.Dahil sa pag-aalala namin na baka magahol kami sa oras, ipinasya na lang namin na iuwi muna si Jing-Jing sa kanyang Ate na ilang agwat lang naman ang layo mula sa kanila. Nakumbinsi rin namin si Eloisa na magbonding muna sila hangga't di pa nakakauwi sa kanila ang aking irog.Pinili pa rin namin na maglakad ni Pete pabalik dahil na rin sa hindi namin batid na kaligtasan. Dahil rito, nagkaroon kami ng pagkakataon na mas pagplanuhan ang lahat."Hardy, sasama ako sa Bataan...," muli niyang bukal na pagboboluntaryo. "Mas na-cha-challenge ako malaman kung gaano na kaepektibo ang pagkakaroon ko ng third eye
BAGAC Chapter 45
Habang nasa bahay pa ng Ate niya si Jing-Jing at Eloisa, nilibang nila ang sarili sa panunuod ng telebisyon nang may magring."Hello?," pagsagot ng aking magandang dilag sa tawag mula sa kanyang phone."Uy, Jing... sorry di ko nasagot mga tawag mo kagabi, napasarap tulog ko eh... ano meron?," paliwanag ng nasa kabilang linya."Oo nga... mukhang napasarap tulog mo... tanghali na ah...," puna ni Jing-Jing."Nagbawi lang talaga ako ng tulog at pagod...," bungisngis ni Chyna na literal na kagigising lang at nakahiga pa sa kama ng mga oras na iyon."Bawing bawi ah...," biro muli ng aking kasintahan."Ayoko pa nga sana gumising kaya lang nagutom na ko saka nakita ko nga ang dami mong miss calls... ano ba meron?,""Mukhang okey ka naman... madami kasi nangyaring kababalaghan kagabi hangggang ngayon...,""Kababalaghan? What do you mean?," takang usisa ni Chyna."Yung kapatid ni Hardy na si Chadie, nasapian ng galing daw sa Bataan...," re
BAGAC Chapter 46
Natahimik na ang paligid sa ilang minutong lumipas.Pinili muna nilang manatili roon upang mas makasiguro sa kanilang kaligtasan.Malumanay na umihip ang hangin papasok sa silid na iyon. Kapwa nagpa-iba ng pakiramdam ang tila pumaloob na kakaibang pagkatao sa kanilang dalawa."Thank you, Max...," nagkukumislap na ngiti ni Chyna ngunit sa ibang dimensyon ng kanyang mga mata.Magrereact pa sana si Max nang siilin siya nito ng isang uhaw na halik sa labi.Ito ang kauna-unahang halik niyang natikman. Halik na mapanukso at lumilikha ng init sa katawan. Buong katauhan niya ay lumulutang sa ginhawang dulot nito sa kanyang mga labi.Nanatili siyang nakahiga habang marahan na umiibabaw sa kanya si Chyna.Tumigil ito at tumayo sa kanyang ibabaw na nakabuka ang mga hita. Nasa ilalim na siya nito ngayon.Nakaramdam ng hiya na tumingin si Max dahil nasisilip niya ang suot na underwear ng babae. Sa buong pagtakas nila kanina, ni hindi niya namalayan
BAGAC Chapter 47
Sa bawat hilera ng upuan sa van, kanya-kanya ang pwesto ng mga sakay sa biyahe patungong Bataan.Si Kuya Bobby ang driver. Si Ian ang katapat niya sa passenger's seat. Sa sunod na hilera si Brix. Ako ang sa bandang gitna habang si Pete naman ang nasa pinakaloob o dulong bahagi.Hindi ko masasabing estratehiya ang bawat posisyon namin sa mga napili naming upuan ngunit nasa unahan si Ian upang patuloy maging guide kay Kuya Bobby kung sakali nakalimutan na nito ang daan papunta roon. Si Brix naman ay sumisipat-sipat sa ilang maaari niyang tandaan upang maging handa siya kung sakali kailanganing siya muli ang magmaneho. At sa likod pa rin si Pete dahil naging epektibo ang pwestong iyon sa kanya mula sa huli naming pakikipagsagupa sa engkanto.Ako? Hindi ko alam kung ano ang magiging role ko dito. Basta ang alam ko, konsensya ko ang lahat ng nagaganap na ito. Kung kinakailangan ko isakripisyo ang sarili, gagawin ko para sa kapatid ko.Smooth naman ang aming naging
Latest chapter
