Chapter 25

"Kuya Chadie, ito ba yung pinuntahan natin kanina?," puno ng pagdududa ni Max habang nakaalalay sa braso niya si Chyna.

"Hindi ko rin alam. Parang ibang lugar 'to eh...," paghahanap rin ni Chadie ng pagkapamilyar sa kinaroroonan.

"Mang Lindo, ilan po ba ang malapit na kakahuyan sa lugar na 'to?," pagbaling ni Chadie sa kasunod niyang matanda.

"Tatlo ang kakahuyan sa paligid ng buong dalampasigan. Subalit ito ang pinakamalapit sa puwesto natin," sagot ng matanda na may pagkakubain.

Gayunman ang naging paglilinaw ni Mang Lindo, hindi pa rin makahanap ng kahit na anong anggulo na palatandaan sina Chadie at Max na magpapatunay na ito ang kaninang pinuntahan nila at hinakutan ng mga putol na mga punung-kahoy.

Kumpara sa unang bisita nila rito, mas malinis ito ngayon at walang mga sangang nakagapang ang mahahakbangan. Mas lamang ang bahagi ng buhangin kaysa sa lupa. Hindi ito sing-kalat gaya nang unang punta nila.

Patuloy nilang inilinga-linga ang mga dalang flashlights hanggang sa may mamataan si Chyna mula sa bandang likod ng kinatatayuan ni Chadie.

"Ayun, ang daming sanga oh!," pagtukoy ni Chyna sa kumpol ng gapas na kahoy na tila ba sadyang ibinungkos para sa mangangailangan nito.

Nilapitan nila agad ito ni Max at tinantsa ang kaya nilang bitbitin. Dalawa ang bungkos na tantsadong kayang buhatin ni Max sa kanyang magkabilang kamay habang isa kay Chyna.

"Mang Lindo...'wag na po kayo maghanap pa...eto po maraming nakatali...," pagtawag ni Max sa kasama nilang matanda na naninipat pa sa ibang parte ng kakahuyan.

Hindi naulinigang buo ni Mang Lindo ang sinabi ni Max ngunit pinuntahan niya agad ang dalawa kahit sa mabagal niyang paglalakad.

"Paanong magkakaroon ng mga nakabungkos na kahoy dito?," matamang pag-iisip ng matanda. "Hindi kaya may may-ari ng mga ito?," muli nitong pag-aalangan.

"Hala oo nga, Max...baka tinabi nila talaga itong panggatong nila tapos kukuhain pa natin...," waring natauhan si Chyna na kanina ay natuwa dahil hindi na sana sila mahihirapan magpulot o magputol ng mga sanga.

"Wala naman po kaming nakita na nagcacamping dito sa malapit sa atin kaya wala naman siguro may kailangan nito...," pahayag ni Max na medyo may ramdam ng pagkatamad kaya nais niyang ipilit na iyon na lamang ang dalhin nila pabalik sa mga kasama.

Napag-isip-isip rin ng matanda ang nabanggit ni Max.

"Sige gamitin na muna natin 'yan at kung may maghanap man bukas, ako na ang bahala na magsabi kaysa ngayong alanganing oras pa tayo magpagod na gumapas ng mga kahoy dito...," resolba ni Mang Lindo sa talakayan nila.

"Nasaan po si Chadie?," paghahanap ni Chyna sa kasama nang hindi na ito mamasdan sa paligid.

Iniikot muli nila ang liwanag ng kanilang mga flashlight ngunit walang Chadie silang nasipat.

"Naku...baka kung saan pa sumuot ang batang iyon...," pag-aalala ng matanda. "Dito na muna kayo at hahanapin ko siya... 'wag kayo aalis diyan, hintayin n'yo kami...," bilin pa nito.

"Sige po, mag-ingat po kayo..," pahabol ni Chyna na inililipat-lipat pa rin ang direksyon ng kanyang flashlight habang bina-baka sakali na masulyapan si Chadie kung saan.

Naiisip na ni Max na siya maghahanap sa pinsan ngunit ayaw niyang bumitaw sa usapang wala silang iiwan na babaeng kasama kahit saan magpunta. Kahit pa sa isang matanda na tulad ni Mang Lindo. Tinatak nila sa kanilang kukote na responsibilidad nila ang mga babaeng ito.

Sa di kalayuang banda ng kakahuyan, isang ingay ang sumagap sa pandinig at atensyon ni Chadie. Hinagilap niya ito sa pag-aakalang may mga kasama pa silang sumunod sa kakahuyan.

Sa isang sulok na espasyo niya natagpuan ang makahatak atensyong ingay.

Hindi ito nakakarinding ingay kundi isang ungol ng isang babae.

Marahang lumapit si Chadie upang silipin sa pagitan ng malalaking dahon ang isang kapana-panabik na eksena.

Nanlaki ang mga mata ni Chadie at bahagyang pangiting napakagat sa labi nang masilayan niya ang isang nagtatalik na pares sa gitna ng kakahuyan.

Kapwa walang saplot ang magkaniig. Ganadong nakaibabaw ang lalake sa dalagang buong layang ipinauubaya ang katawan dahil sa posisyon nitong nakahiga lamang at nakataas ang dalawang kamay sa kanyang ulunan.

Hindi niya maaninag ang mga mukha nito ngunit hulmang hulma sa kanyang paningin ang malayang mga dibdib ng babae.

Ampat ang ungol ng dalaga. Iyong tipong pagod at hindi mo malaman kung nasasarapan sa ginagawa sa kanya.

Magtatangka pa sanang lumapit ni Chadie ng bahagya nang gumalaw ang dalaga at tumingala sa kanyang direksyon. Napahinto siya at nagpigil ng paghinga.

Laking kaba niya nang ang mga mata nito ay nakatitig sa kanya, gumalaw bahagya ang kanang kamay at nagmistulang nais siyang abutin.

"Saklolo..." buong pagal at pagpupumilit na hiyaw ng dalaga na positibong nakikita siya.

Tumakbo ang kilabot sa kanyang katawan nang isang kisap-mata ay may tumagas na dugo mula sa ulo ng dalaga.

"Tulungan... mo... ako...," buong pagpupumilit na bigkas ng paos na boses ng dalaga na nakaangat na ang kamay na humihingi ng saklolo sa kanya.

Napagtanto niya bigla na isa itong panggagahasa at kinakailangan niyang iligtas ang babae. Iniikot niya ang paningin at nakahagilap ng isang matabang sanga na maaari niyang ipangbambo.

"Hoy!...," sigaw ni Chadie na naputol nang may mabilis na humawak sa kanyang braso upang siya'y pigilang sumugod.

"Bata...," malakas na pagkapit ni Mang Lindo sa braso niyang may hawak na kahoy. " 'Wag mo papatulan ang anumang makikita mo dito sa kakahuyan..," dugtong nito.

"Pero Mang Lindo, may babaeng...," muling pagkaudlot ng kanyang pagsasalita nang ang ituturo niyang babae at lalake ay wala na sa sulok kung saan niya ito dinatnan.

Hindi siya nakuntento. Nagpabitaw siya kay Mang Lindo at ginalugad ang espasyo kung saan niya mismo nagisnan ang pangyayari.

"Asan na sila?," buong pagtatanong niya sa sarili.

"Bata, sinabi ko na sa'yong 'wag ka paaapekto sa mga makikita mo dito. Pinaglalaruan ka lang nila...," paalala muli ng matanda. "Tayo na at hinihintay ka na ng mga kasama mo..," pag-aya niya sa balisang binata.

Pabalik na silang apat sa bonfire area ngunit hindi pa rin mabura sa isip ni Chadie ang nasaksihan niya sa gitna ng kakahuyan. Hindi niya mahanap ang paliwanag sa sarili kung paanong bigla ito nawala ng isang iglap lamang sa naturang lugar.

Ang pinakalubos niya pang dahilan upang hindi matahimik ay ang alam niyang may isang babae na nagagahasa at wala siyang nagawa upang iligtas ito.