CHAPTER 6

CHARLENE

INABOT na siya nang alas-nuwebe ng gabi nang makauwi siya. Naabutan pa niya ang Mama niya sa labas ng pinto tila nag-aabang sa kanya.

"B-Bakit ngayon ka lang? Pinag-alala mo ako, Charlene," may halong pag-aalala at sita na tanong ng Mama niya.

"Sorry, Ma. Dumaan pa kasi ako sa library tapos ang haba ng pila sa bus, natagalan po ako," pagsisinungaling niya. Huminga siya nang malalim. Ayaw na niya magkuwento ng kahit ano tungkol sa nangyayari sa kanya sa university.

Masyado nang maraming iniisip ang Mama niya kaya ayaw na niya dagdagan pa.

"Oh, sige na. Magbihis ka na. Sa sunod magtext ka para alam ko dapat palaging may load."

"Opo, Ma. Pasensya na po," tugon niya sabay tungo sa kuwarto nila ni Mama. Pasadlak siyang naupo sa kama.

Sa totoo lang kinabahan talaga siya na baka hindi makauwi. Mabuti na lang at biglang sumulpot si Shawn at binuksan ang pinto ng CR kung hindi sa CR talaga siya magpapali