BASKETBALL 27.2

นั่น!! พอฉันจะต้อนเข้าหน่อยทำเปลี่ยนเรื่อง แกนั่นแหละชวนคุยชั่งกล้าแถไปได้นะ ฉันเลิกสนใจฟรีสแล้วหันมาตั้งหน้าตั้งตาเรียนต่อทันที เออ!! ว่าแต่ชีต้าไปไหนละเนี้ยตั้งแต่เช้าละพอฉันตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นเขาอยู่ที่เตียงแล้ว นึกว่าเขาจะมาเข้าห้องเรียนก่อนฉันเสียอีก แต่ตอนนี้เขาก็ยังไม่โผล่หัวมาเลย

“เอาละวันนี้จบแค่นี้ พบกันใหม่วันจันทร์”

          นั่งกึ่งหลับกึ่งตื่นฟังอาจารย์บ่น เอ้ย สอนไปได้จนหมดคาบ อาจารย์พูดส่งท้ายจบก็เดินออกจากห้องไปเลย คิคิ ใช่แล้ววันนี้วันศุกร์และที่สำคัญ ฉันเรียนครึ่งวัน ฮุฮุ อย่างงี้ต้องออกไปแรด ข้างนอกบ้างแล้วอยู่แต่ในรั้วโรงเรียนตั้งนานแล้ว

“อะ เพื่อนๆๆ อย่าเพิ่งไปกันนะ นั่งลงก่อน”

          หื้อออ อะไรอะ? ฉันที่เก็บของยัดใส่กระเป๋าเสร็จแล้วกำลังจะวิ่งออกไปก็โดนเสียงเรียกของหัวหน้าสกัดดาวรุ่งไว้เสียก่อนเลยต้องเดินคอตกกลับมานั่งที่ตามเดิม ขัดความสุขฉันจริงๆเลย ทับทิมเดินไปยืนอยู่หน้าห้อง เหมือนมีเรื่องอะไรบางอย่างจะพูดกับเพื่