ตอนที่ 11 เดิมพันรักครั้งที่ 11 [2/3]

เดิมพันรักครั้งที่ 12

2/3

“ใช่ค่ะคุณผู้หญิง แต่ว่ากลับไปแล้ว” แม่ดูหงอยสนิทหลังจากแม่บ้านพูดแบบนั้นไป แม่รับของนั้นมาวางลง มันเป็นเค้กวันเกิดที่ทำเป็นตัวการ์ตูนตำรวจแล้วก็มีการ์ดอวยพร

“น้องเปิดร้านเค้ก” อยู่ ๆ พี่เรย์ก็พูดเรื่องนี้ขึ้นมา ผมรู้เหมือนกันแต่ก็ไม่ได้เล่าให้ใครฟัง รู้ว่ามินนี่เปิดร้านขนมกับเค้กในไอจีมาเกือบเดือนแล้ว

“โถ่ มินนี่” แม่คร่ำครวญแล้วเหมือนจะร้องไห้ เพราะช่วงแรกที่มินนี่ออกจากบ้านไปมินนี่ไม่ยอมรับสายใครเลยไม่ว่าจะผมหรือแม่ หลังจากนั้นเราทุกคนถึงได้ตัดสินใจไม่ติดต่อหาเธอ

เราคิดว่ามินนี่คงอยู่แบบนั้นได้ไม่เกินเดือน แต่เราคิดผิดถนัดเลย

“แม่จะคร่ำครวญทำไมล่ะครับ ถ้าวันนั้นแม่เข้าข้างน้อง รับฟังน้อง น้องก็คงไม่ต้องออกจากบ้านแบบนั้น” พี่ชายคนโตเขาก็เป็นคนแบบนี้ เขาคิดอะไรก็พูดแบบนั้นในขณะที่ผมไม่กล้าเลย

“เรย์!” พ่อขึ้นเสียงเสียงใส่ “น้องแกมันไม่รักดีเอง”

“ไม่รักดี หรือไม่ถูกใจพ่อกันแน่” พี่ชายเบือนหน้าไปทางอื่นราวกับไม่อยากมองหน้าพ่อ พ่อเองก็เหมือนกัน “น้องดูมีความสุขแล้วก็สบายใจดีมากด้วย”

“พี่เรย์ทำไมไม่พาน้องกลับบ้านลูก” แม่เว้าวอน หากบอกว่ามินนี่เป็นลูกพ่อ พี่เรมี่ก