Kabanata 5 - Nica is Sick

“Hindi ba’t hiwalay ka kayo ng asawa mo?” Tanong ni Samuel kay Blaire. 

Naikuyom ni Ryker ang kamao. Hinihintay talaga ng taong ito na maghiwalay sila ng asawa niya. 

Para ano? Para magamit niya ng husto si Blaire? 

Kung noon ay nagwawala na kaagad ang asawa niya kapag pinagbantaan niya ang buhay ng Samuel na ito, ngayon ay ito pa ang naunang sumampal sa lalaki. 

He looked at his wife. Tahimik lang kalmado na ito sa isang gilid habang yakap nito si Nica. Hinahaplos nito ang buhok ng bata na hindi naman nito ginagawa noon.

“Umalis na tayo. Kailangan ni Nica magpahinga. She’s exhausted and weak,” wika ni Blaire. 

Akmang tatalikod na si Blaire nang magsalita si Selene. 

“You can’t do that! Kung gusto mong umalis, iwan mo si Nica dito dahil kailangan pa siya ng anak ko. Alam mo naman na ito lang ang pag-asa para mabuhay ang anak ko. At kailangan ni Samuel ng tagapgmana. It’s our only shot.” Bakas sa boses ni Selene ang pagkabahala. 

Gustong matawa ni Blaire. “Ano ba ang pakialam ko sa pamilya ninyo? Kung kailangan niya ng tagapamana, labas na ako diyan, wag na wag mong dadamayin ang anak ko!” Galit na asik ni Blaire. 

Ang kapal naman ng mukha ng mga taong ito para mag-demand ng ganon sa kanila. Sino ba sila sa inaakala nila? 

“Iwan mo si Nica dito!” Sigaw ni Selene. Nagtangka itong agawin si Nica sa kanya kaya walang pagdadalawang-isip na sinapak ni Blaire si Selene. 

Napahandusay ito sa sahig, sapol ang mukha ang umuungol sa sakit.

“Sa oras na may gagawing kang kalokohan sa anak ko, sisiguraduhin kong ililibing kita ng buhay!” 

“Blaire!” Si Samuel. “Nangako ka na tutulongan mo ako, diba?” Nakangiwi pa rin ang mukha nito sa sakit ng pagsipa niya kanina. 

“Dream on, Samuel. It’s none of our business if you’re a useless impotent.” Ryker smirked at Samuel. 

Matagal na panahon na niya gustong saktan at insultuhin ang lalaking ito. Nagtitimpi lang siya noon dahil nagwawala ang asawa niya. 

Pero sa nakikita niya ngayon ay tila nag-iba ang ihip ng hangin. Blaire now is siding them, and she’s cursing Samuel. He’s still confused, but he’s going to find out if she’s really sincere. 

Umalis si Blaire at Ryker sa lugar na iyon kasama si Nica. 

Hindi pa rin makapaniwala si Samuel na nagawa iyon ni Blaire sa kanya. Noong nakaraang araw lang ay para itong aso na sunod nang sunod sa mga utos niya. Ngayon ay nagawa na siyang saktan. 

Sa sobrang galit ay nagsisisisgaw si Samuel. Lahat ng tao sa hospital ay pinanood lang kung paano siya nagwala na parang baliw. 

***

Rolls-Royce Cullinan. 

Tahimik lang sina Blaire at Ryker sa loob ng magarang kotse. Natutulog na si Nica sa kandungan ni Ryker habang si Blaire ay nakatanaw lang sa labas ng bintana. 

“Don’t get too excited. Hindi kita pinagtanggol doon sa lalaki mo. Ginawa ko ang lahat ng iyon para sa anak ko. I am still divorcing you.” Walang gana nitong saad. 

Nadismaya si Blaire sa narinig. 

Ano pa nga ba ang ini-expect niya sa asawa niya? He’s mad at her. Hindi niya naman ito masisisi dahil ang buong akala nito ay may mahal siyang ibang lalaki. 

“Alam ko naman iyon, e. Pero salamat at nandoon ka, hindi mo kami pinabayaan.” Nakayuko niyang saad. 

Mahinang natawa si Ryker. “Baka nakakalimutan mo ikaw ang dahilan kung bakit nandoon ang anak ko? May amnesia ka ba, Blaire? You were the one who put Nica into that situation! At hindi ko na ulit papayagan na mangyari iyon! Magkamatayan man, pero hinding-hindi nyo masasaktan ang mga anak ko!” 

Napakagat na lang si Blaire sa mga labi niya. He’s clearly mad at her, and she has to do something about it. 

“Pagkatapos mong pirmahan ang divorce papers ibigay mo iyon kay Luis, he will handle everything from there. There’s no need for us to talk anymore.” 

Pagkarating nila sa bahay ay kaagad na inayos ni Blaire ang lahat ng gamit niya. Gusto niya sana manatili sa bahay pero alam niyang magiging miserable lang ang buhay niya at ni Ryker. 

Gusto pa kasi niya makasama ang mga anak at bumawi sa mga ito. 

Bago siya umalis ay pinuntahan niya ang silid ni Nica. Sisilipin niya muna ang anak bago umalis, pero sinalubong siya ng mga nagtatakbuhang doktor at nurses. 

“Ano ang nagyayari?” Pinigilan niya ang isang nurse para magtanong. 

“Si miss Nica po, ma’am Blaire.” 

“Bakit? May nangyari ba sa anak ko?” Kinakabahan niyang tanong. 

“Gising na po miss Nica, pero hindi po siya makausap.” 

Hindi nag-aksaya ng oras si Blaire. 

Pagkapasok niya sa silid ng anak ay napapalibutan ito ng mga nurse at doktor, nandoon din si Ryker. 

“Mommy, ikaw ba iyan?” 

Namangha ang mga nurses at doktor dahil doon lang nagsalita ang bata nang makita si Blaire. 

“Baby, I’m here. How are you feeling?” Kaagad na lumapit si Blaire at tumabi sa bata. Hinaplos niya ang mukha nito, awang-awa siya sa anak. 

“Doc, can you please explain what happen to my daughter? Ano ang findings nyo? May sakit na siya?” Sunod-sunod na tanong ni Ryker, hindi ito mapakali. 

Nagbuga ng isang malalim na buntong-hininga ang doktor bago magsalita. 

“We ran a few test on your daughter, Mr. Montefalcon. She’s healthy, nothing wrong with her body, but,” 

“What? Tell me, what’s wring with her? Bakit hindi siya makausap ng maayos?” Tila nawalan ng pasensya si Ryker. 

“She has Autism, Mr. Montefalco. I’m so sorry.” 

Natigagal si Blaire. 

“Paano nangyari iyon, doc?” Hindi niya mapigilang magtanong. 

“This kind of illness is linked to the family’s environment. Children under this age are more susceptible, especially in unstable family surroundings.” 

Kaagad na napunta kay Blaire ang mga mata ni Ryker. Nagtagis ang bagang nito. 

Blaire knew exactly Ryker blamed her for Nica’s condition. 

“This is all your fault.” Matigas at puno ng galit na sumbat ni Ryker. “I will never forgive you for this!”