chapter 25 ขอชาร์จแบตหน่อย(NC)

ตั้งแต่กลับมาอเมริกาการใช้ชีวิตประจำวันก็เหมือนเดิมเพิ่มเติมคือเรียนหนักกว่าเดิมเพราะเธอกำลังจะจบแล้ว อาร์เดนถึงแม้ว่าเขาจะทำงานหนักมากแค่ไหนแต่เมื่อเห็นเธอต้องทำอะไรหลายอย่างเขาก็ไม่อาจละเลยได้เขาจะทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยแบ่งเบาเธอ ส่วนเด็กน้อยทั้งสองฝั่งพ่อแม่ของอาร์เดนก็คอยช่วยดูแลให้ไม่ห่างเพราะรักเหมือนหลานแท้ๆ เลยก็ว่าได้

"นมอุ่นๆค่ะ"เสียงอ่อนโยนของร่างสูงเอ่ยขึ้นก่อนจะตั้งแก้วนมอุ่นให้เธอที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่เงียบๆก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเขาและส่งยิ้มบางๆไปให้เขา

"ขอบคุณนะคะ ขอชาร์จแบตหน่อย"จบประโยคเธอก็เข้าไปกอดรัดเอวหนาทันที รอยยิ้มบนใบหน้าของชายหนุ่มเผยออกมาก่อนที่เขาจะยกมือขึ้นมาลูบผมสวยอย่างอ่อนโยน

"ชาร์จแบตแบบนี้จะเต็มได้ยังไงกันล่ะคะ"ประโยคของเขาทำให้เธอขมวดคิ้วแน่นเมื่อรู้สึกสงสัย รอยยิ้มเจ้าเล่ห์เผยขึ้นบนใบหน้าของเขาและนั่นทำให้เธอนึกได้

"มันจะดีมากนะ แฮะๆ"เสียงเล็กพูดขึ้นก่อนจะรีบลุกขึ้น ร่างเล็กกระโดดกอดคอแกร่งก่อนที่จะใช้ขาเรียวล็อกเอวหนาไว้โดยมีมือของเขาช่วยรับน้ำหนักไว้

"ลามกใหญ่แล้วนะเรา"เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

"ชอบไหมล่ะคะ?"เสียงหวานเอ่ยด้วยสายตายั่วยวน จุ๊บ!