All Chapters of [Bad Loves] บำเรอแค้นศัตรูพี่ชาย (3P): Chapter 1 - Chapter 10

ความรักของพวกคุณเป็นอย่างไรแล้วใครกันเป็นคนกำหนด ชีวิตที่เลิศหรู ครอบครัวที่อบอุ่น หน้าตาในสังคมมันเป็นเรื่องปกติสำหรับฉันเด็กสาวที่ใสซื่อร่าเริง บริสุทธิ์ผุดผ่องไม่ได้เข้าข้างตัวเองหรอกนะแต่มันคือเรื่องจริง ชีวิตที่แสนสุขของฉันโลกที่สดใส ความใฝ่ฝันที่ฉันมีมันกลับพังทลายลงเพียงเพราะความแค้น แต่ใครจะไปคิดว่าฉันนั้นจะเกิดเป็นความรัก หวั่นไหว สุข และเศร้าในเวลาเดียวและใจของฉันก็ได้มีเขาทั้งคู่อยู่ในนั้นพร้อมกันเมื่อมาเจอกับพวกเขาพี่โซ่และพี่ไนท์สองเพื่อนสนิทที่มีใบหน้าหล่อเหล่าคมเข้ม ฐานะทางบ้านดี เป็นที่ต้องตาต้องใจของเหล่าหญิงสาวในรั้วมหาลัยและนอกมหาลัยมันคงเป็นความฝันของบางคนที่อยากมีแฟนแบบพวกเขา แต่สำหรับฉันพวกเขาคือ...ฝันร้าย "ยิ้มหน่อยซิ! ทำหน้าแบบนี้มันไม่น่ารักเลยนะคะ"เสียงห้าวเข้มกับใบหน้าหล่อแต่มีแววตาที่แสนจะน่ากลัว พี่ไนท์ผู้ชายที่อบอุ่นแสนดีในตอนนั้นมันเป็นเพียงเปลือกนอกของเขา"มึงก็อย่าไปดุนักซิว่ะ ดูหน้าตาที่น่ารักนั้นซิกำลังร้องไห้อยู่มึงควรปลอบน้องเขานะ!"เสียงเข้มของอีกคนที่กำลังก้าวเดินเข้ามาหาฉันด้วยใบหน้าและรอยยิ้มที่น่ากลัว พี่โซ่ผู้ชายที่มีใบหน้าหล่อทรงแบดครั้งแร

ผ้าที่เปียกน้ำหมาดๆถูกลากไปตามผิวที่ร้อนระอุของเธออยู่หลายนาที สายตาคมของคนตัวสูงได้แต่จ้องมองอย่างไม่รู้ความรู้สึก"ทำไมกูต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยว่ะ! ตัวนี้ก็แม่งเมื่อไรจะหายร้อนว่ะ" เสียงสบถออกมาอยากหัวเสียของโซ่ดังขึ้น"เลิกบ่นได้แล้วมึงจะกลับก็ได้นะเดี๋ยวกูดูเอง"ไนท์ที่ถือถาดใส่ถ้วยข้าวต้มและยาเข้ามาเอ่ยขึ้นก่อนจะวางมันลงและหย่อนก้นนั่งข้างๆคนตัวเล็กที่หลับอยู่"กลับไปตอนนี้ก็โดนป๊ากูบ่นรำคาญว่ะ! ทำไมเราต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยว่ะ"เขาเอ่ยขึ้นก่อนจะตั้งคำถามที่แม้แต่เพื่อนเขาก็ไม่รู้ด้วยซ้ำ"กูก็ไม่รู้ คงเป็นสัญชาตญาณมั้งเวลาน้องกูไม่สบาย กูก็ต้องดูแล"ประโยคที่เขาเอ่ยขึ้นทำเอาคนที่กำลังจะเช็ดตัวให้เธอต่อกลับหยุดชะงัก"งั้นหรอ?และมึงก็ต้องมาดูแลน้องสาวของคนที่ทำให้น้องมึงต้องตายครอบครัวที่ไร้ความรับผิดชอบมีเงินทองสนใจแค่หน้าตาของวงศ์ตระกูลน่ะหรอ กูไม่เข้าใจมึงว่ะไอไนท์ทั้งที่เราเป็นฝ่ายสูญเสียแต่กลับให้ความสนใจเด็กนี่!" จบประโยคของโซ่ผ้าผืนเล็กที่ถือก็ถูกปาใส่อกของเพื่อนสนิททันที "กูไม่เข้าใจว่ะ!" เขาเอ่ยก่อนจะเดินออกจากห้องไปอยู่ๆเขาก็เงียบและหันไปมองใบหน้าที่หลับอยู่ เขาไม่เข้าใจตัว

[ไนท์]เคร้ง! เสียงกระทบกันของผิวแก้วใสที่ด้านในมีน้ำสีอำพันแกว่งไปมา มือหนายกขึ้นดื่มมันลงคอความร้อนแล่นเข้าไปภายในตัวเขา แววตาของเขามันมีเรื่องให้คิดมากมายทั้งที่เขาไม่ควรจะมาคิดเรื่องพวกนี้ด้วยซ้ำ เขาไม่รู้ว่าสิ่งที่ตัวเองทำลงไปนั้นมันเป็นการแก้แค้นเพื่อความสะใจของพวกเขาหรือเพื่อต้องการที่สนองกันแน่ จะรักก็ไม่ใช่ จะเกลียดก็ไม่เชิง..."ไนท์เป็นอะไรไปรึเปล่าคะ? แพมเห็นไนท์เหม่อๆ"เสียงหวานของร่างบางในชุดเดรสเซ็กซี่ มือเล็กค่อยๆลูบไล้ตามแผงอกกว้างของเขา ตาเล็กหรี่มองด้วยความสงสัย"เปล่าน่ะ ไนท์แค่เหนื่อยช่วงนี้มีอะไรหลายอย่างให้คิดตลอด แพมอย่าสนใจเลยนะถ้าจะกลับบอกไนท์นะ"เสียงเข้มตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ดูอ่อนโยนสำหรับคนรักของเขา แต่ยิ่งมองใบหน้าสวยของเธอเขากลับรู้สึกแปลกๆในใจ ทำไมเขาต้องรู้สึกผิดต่อเธอกันนะ"โอ๊ย! กูเบื่อพวกมีความรักว่ะ แดกเหล้าไอสัส! ถ้ามึงจะแดกกันเชิญกลับบ้านครับ" ประโยคพูดเชิงหยอกดังขึ้นจากวายเพื่อนหนุ่มหน้าหวานของพวกเขา"เออเขาว่าที่นี่เป็นบ้านไอคิง รู้สึกว่าจะเป็นของพ่อมันที่เป็นหมอนะ" ประโยคของโจเอ่ยขึ้นทำให้ทุกคนต่างหันมามองหน้ากัน"ทำไมมึงไม่บอกให้เร็วกว่านี้ว่ะ

แววตาซุกซนไล่มองข้อความที่เพื่อนสาวคนสนิทอย่างยูริส่งมาหาและในข้อความนั่นทำให้คนตัวเล็กถึงกับยิ้มเจือนๆ ในใจยิ่งคิดหนัก YURI:ยู้หู้วสาวน้อย!! YURI:วันนี้เพื่อนเบื่อมากเลย😔 YURI:ไปเที่ยวกันมั้ย😁 MODEL:ที่ไหน??? YURI:ผับบีบาร์เลด😘 MODEL:มารับด้วยนะ😊 YURI:จัดไปโลดดด YURI:แต่งตัวแซ่บๆถ้าไม่มีโปรดรอฉัน👌 __________สิ้นสุดการสนทนา_________ ใบหน้าเล็กส่ายไปมาก่อนจะยิ้มเล็กน้อยให้กับความทะเล้นของเพื่อนสาวที่สนิทกันมากตั้งแต่เด็กๆแต่กลับเรียนคนละที่กับเธอมันปรับตัวยากมากกว่าจะสนิทกับเพื่อนกลุ่มใหม่ แต่เธอรู้สึกอยากลองทำอะไรใหม่ๆบ้างจะได้ไม่จำเจ อีกอย่างชีวิตวัยรุ่นมันต้องออกเผชิญโลกข้างนอกบ้างจะได้รู้ว่าจริงแล้ว ชีวิตของพวกเขามันเป็นอย่างไร.. "อีกตั้งสี่ชั่วโมงขอนอนก่อนแล้วกัน เฮ้อ!"เสียงพึมพำเล็กน้อยดังออกมาตามด้วยเสียงถอนหายใจเบาๆ เมื่อใกล้จะถึงเวลานัดคนตัวเล็กก็วิ่งไปหาพี่สาวคนโตอย่างควีนทันที ร่างเล็กกระโดดขึ้นไปนั่งบนเตียง และทำตาปริบๆก่อนจะส่งยิ้มหวานให้ พี่สาวหรี่ตามองคนน้องตรงหน้าก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆ "มีอะไรรึเปล่า จะให้พี่ทำอะไร" เสียงหวานเอ่ยถามน้องสาว "คือ..

อื้อ! อื้มส์!เสียงครางระงมประสานกันภายในห้องนอนที่ดำสไตล์ยุโรปเตียงนอนขนาดหกฟุตถูกสองร่างบดเบียดกันอยู่หลังจากที่เขากำลังจะพาเธอกลับแต่แล้วความรู้สึกของทั้งคู่ก็พากันมายังบ้านของโซ่ สายตาทั้งสองประสานกันปากหนาชกชิมรสชาติแสนหวานจากริมฝีปากสีเชอร์รี่ มือหนาข้างหนึ่งบีบเค้นเต้าอวบ ส่วนอีกข้างกำลังหยอกเย้ากับร่องกลีบที่ชุ่มไปด้วยน้ำใคร่สีใสที่ไหลผ่านออกมาเมื่อนิ้วร้ายแทรกเข้าไป เอวเล็กบิดส่ายไปมาเพราะความเสียวซ่านกำลังแล่นผ่านก่อนจะกระตุกเกร็งปลดปล่อยความใคร่ออกมา ปากหนายกยิ้มขึ้นด้วยความพึงพอใจ ใบหน้าหล่อก้มลงไปกดจูบลงยังหน้าผากมน"ต่อไปเธอช่วยพี่บ้างสิ" เสียงแหบพร่าเอ่ยกระซิบข้างใบหูขาวก่อนจะรั้งร่างเล็กให้ลุกขึ้นนั่ง ใบหน้าหวานขบเม้มปากแน่นด้วยอาการเคอะเขินกับคำพูดของเขา ร่างเล็กขยับตัวนั่งคุกเข่าอยู่ระหว่างขาทั้งสองข้างของชายหนุ่ม มือเล็กเอื้อมไปจับลำใหญ่ที่กำลังพองโตอยู่ไม่น้อย ใบหน้าสวยค่อยๆก้มลงไปก่อนจะใช้ลิ้นเล็กแตะเลียที่ส่วนปลายหัวหยักและค่อยๆกดลงไปจนคลุมมิดลำ ศีรษะทุยขยับโยกตามความยาวของเอ็นแกร่งจนทังลำเริ่มแวววาวด้วยน้ำลายของเธอบ๊วบ! บ๊วบ! แผล่บ! จ๊วบ!"อ๊าส์ แบบนั้นแหละค่ะค