Home / วัยรุ่น / Be mine วิศวะเถื่อน / ตอนที่ 42 กุมหัวใจนายเย็นชา (ไปส่งเมีย)

Share

ตอนที่ 42 กุมหัวใจนายเย็นชา (ไปส่งเมีย)

Author: NaLa.Sri
last update Last Updated: 2025-05-28 15:57:35

“พายุเสร็จรึยัง” เสียงเรียกพายุดังขึ้น วันนี้คือวันเปิดภาคเรียนของตะวันและพายุ หลังจากฝึกงานเสร็จตะวันต้องเข้าไปทำโปรเจคจบและเรียนเพิ่มในมหาลัยก่อนจะจบการศึกษา

วันนี้พายุใส่เสื้อช็อปสีแดงเลือดกับกางเกงยีนพอดีตัวสีดำกำลังเดินออกมาจากห้องนอน

ดวงตากลมโตของตะวันมองดูความหล่อเหลาของพายุจนลืมเวลา พายุนับวันยิ่งทวีความหล่อขึ้นหลายเท่าตัวบวกกับช็อปแดงที่เขาใส่อยู่ยิ่งทำให้เขาหล่อมากขึ้น

“เป็นอะไร”

“ปะ เปล่า”

“ก็เห็นอยู่ ยืนคิดอะไร” พายุที่เห็นตะวันนิ่งไป เขาเดินเข้ามาใกล้เธอ หลุบตาต่ำมองคนตัวเล็กตรงหน้าด้วยความสงสัย

“ไม่มีอะไรหรอก รีบไปกันเถอะ”

พายุขับรถมาส่งตะวันที่คณะของเธอก่อน รถยนต์คันหรูจอดสนิทหน้าคณะนิเทศของตะวัน ร่างบางประหม่าเล็กน้อย เมื่อมองออกไปด้านนอกของรถมีแต่คนมองเข้ามา

“ทำไมมีแต่คนมอง”

“......”

“หรือว่านายมารับสาวที่คณะนี้บ่อย” เมื่อได้ยินประโยคของตัวเอง ทำให้พายุถึงกับถอนหายใจเฮือกใหญ่กับความคิดของเธอ

“......”

“นี่นายเบื่อฉันแล้วเหรอ? ถึงได้ถอนหายใจแบบนี้”

“ใกล้จะเป็นเมนส์ใช่ไหม” พายุพูดออกมา
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนที่ 45 กุมหัวใจนายเย็นชาย (Happy Ending END)

    เวลามักผ่านไปเร็วเสมอ ตอนนี้ตะวันเรียนจบเรียบร้อยและตอนนี้เธอกำลังทำงานที่บริษัทของพ่อพายุโดยมีข้อแม้ว่าห้ามให้ใครรู้ความสัมพันธ์ของเธอกับลูกชายเจ้าของบริษัทในทุกคนในบริษัทรู้จะมีก็แต่เจ๊ซินดี้ที่เธอเคยฝึกงานด้วยส่วนพายุตอนนี้เขาขึ้นปีสองแล้วและวันหยุดเขาก็มักจะเข้าไปศึกษาดูงานที่บริษัทของพ่อตัวเองตามคำสัญญาที่เคยให้เอาไว้กับผู้เป็นพ่อ “ตะวันเสร็จรึยัง” เสียงพายุตะโกนเรียกชื่อตะวัน วันนี้คือวันหยุดสุดสัปดาห์ที่เขาและเธอนัดไปกันเที่ยวทะเลซึ่งตอนนี้คนตัวเล็กยังไม่เดินออกมาจากห้องนอน “มาแล้ว มาแล้ว เร่งจังเลยนะ” เสียงหวานวิ่งออกมาจากห้องนอน สายเดี๋ยวคล้องคอลายลูกไม้บวกกับกางเกงยีนขาสั้นอวดเรียวขาสวย ทำให้พายุเริ่มคิ้วขมวดกันเป็นปมกับการแต่งตัวของเธอ “ไปเปลี่ยนชุด” “จะไปชุดนี้” “ตะวัน!!” “มันไม่ได้โป๊อะไรเลยนะ” ตะวันก้มมองตัวเอง เธอไม่ได้แต่งตัวโป๊จนเกินงามแต่พายุมักจะหวงจนเกินเหตุ เมื่อเห็นว่าคนตัวโตเริ่มหงุดหงิดตะวันรีบเดินไปคล้องแขนอย่างเอาใจก่อนจะดันแผ่นหลังของเขาให้เดินออกจากห้อง

  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนที่ 44 กุมหัวใจนายเย็นชา (สู่ขอเมีย)

    “วันนี้ดูอารมณ์ดีเชียวนะ” เสียงแบงค์เอ่ยทักพายุคนแรกที่เห็นเขาก้าวขายาวเข้ามาภายในอาคารเรียนด้วยใบหน้าที่สดชื่น “กูละสงสารพี่ตะวันจริง ๆ ที่จริงพี่เขาควรจะโกรธมึงนะ” เรียวพูดขึ้นเมื่อเห็นหน้าของพายุ “กูว่าแปลกนะ ผู้หญิงอะไรไม่หวงผัวตัวเองสักนิด” เป็นภัทรที่เอ่ยขึ้นมา คิ้วเข้มขมวดเป็นปมเขากำลังครุ่นคิดถึงนิสัยของผู้หญิงที่เคยเจอมา ไม่เคยมีใครเหมือนพี่ตะวันเลยสักคน “ยังไงวะ” “ไอ้พายุ มึงคุยกับพี่ตะวันเรื่องรูปในเพจรึยัง” “อืม” “แล้วพี่ตะวันเขาว่าไงบ้าง” “ไม่ได้ว่าอะไร” “พวกมึงเห็นไหม? กูว่าแปลก ไอ้แบงค์มึงคิดแบบกูรึเปล่า” แบงค์ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เกิดฉงวนใจขึ้นมาตามคำพูดของภัทรซึ่งแน่นอนว่าเขาและภัทรเป็นเสือผู้หญิงเช่นเดียวกัน “อืม แบบนี้กูก็ว่าแปลก เป็นผู้หญิงคนอื่นวีนแตกไปแล้ว” มือหนาอกขึ้นลูบคางของตัวเองอย่างครุ่นคิดถึงสาเหตุ ทำให้พายุเริ่มรู้สึกตามที่เพื่อนทั้งสองของตัวเองพูดขึ้น ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาเขาและเธอไม่เคยทะเลาะเรื่องผู้หญิงเลยส

  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนที่ 43 กุมหัวใจนายเย็นชา (งอนเมียยังไงให้ 18+)

    เย็นวันนั้นพายุไลน์บอกตะวันให้มาหาที่คณะ เพื่อรอเขากลับคอนโดพร้อมกันเนื่องจากอาจารย์ปล่อยเลต ทำให้เขาไม่สามารถไปรับเธอได้และเขาก็ไม่อยากให้เธอกลับคอนโดเพียงลำพัง “งานดี” ไวน์ที่อาสารอเป็นเพื่อนตะวันที่ลานคณะวิศวกรรม ทั้งสองซื้อลูกชิ้นและน้ำปั่นมากินเมื่อรู้สึกหิวพร้อมกับหันไปมองผู้ชายที่เดินผ่านไปมาอย่างอารมณ์ดี “ดีแก” หนุ่มน้อยหน้าตี๋ที่พึ่งเดินผ่านทำให้ไวน์และตะวันหันขวับไปมองทันที ความน่ารักของเด็กหนุ่มที่พึ่งเดินผ่านไป “พ่อของลูกฉัน” “แต่แกไม่มีมดลูกนะวิวัฒน์” “พูดแบบนี้ ตบกันไหม? เพื่อนก็เพื่อนเถอะ” ไวน์ลุกขึ้นยืนเท้าสะเอวหาเรื่องตะวัน เรียกเสียงหัวเราะจากตะวันได้เป็นอย่างดี เสียงหัวเราะใสของตะวันทำให้พายุที่กำลังลงมาจากตึกรับรู้ได้ว่าเธออยู่ตรงไหน เขาเดินไปตามเสียงหัวเราะเรื่อย ๆ จนเห็นแผ่นหลังบางของตะวันนั่งอยู่กับเพื่อน“น่ารักจังเลย ชื่ออะไรคะ” หนุ่มตี๋คนเดิมเดินผ่านทำให้ตะวันอดไม่ได้ที่จะเอ่ยแซวเพื่อขิงเพื่อนรักอย่างไวน์ ที่กำลังทำหน้าเหมือนคนเห็นผีอยู่ตรงข้ามเธอ“เป็นอะไร? ทำหน้าเหมือนคนเห็นผี” คิ้ว

  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนที่ 42 กุมหัวใจนายเย็นชา (ไปส่งเมีย)

    “พายุเสร็จรึยัง” เสียงเรียกพายุดังขึ้น วันนี้คือวันเปิดภาคเรียนของตะวันและพายุ หลังจากฝึกงานเสร็จตะวันต้องเข้าไปทำโปรเจคจบและเรียนเพิ่มในมหาลัยก่อนจะจบการศึกษา วันนี้พายุใส่เสื้อช็อปสีแดงเลือดกับกางเกงยีนพอดีตัวสีดำกำลังเดินออกมาจากห้องนอน ดวงตากลมโตของตะวันมองดูความหล่อเหลาของพายุจนลืมเวลา พายุนับวันยิ่งทวีความหล่อขึ้นหลายเท่าตัวบวกกับช็อปแดงที่เขาใส่อยู่ยิ่งทำให้เขาหล่อมากขึ้น “เป็นอะไร” “ปะ เปล่า” “ก็เห็นอยู่ ยืนคิดอะไร” พายุที่เห็นตะวันนิ่งไป เขาเดินเข้ามาใกล้เธอ หลุบตาต่ำมองคนตัวเล็กตรงหน้าด้วยความสงสัย “ไม่มีอะไรหรอก รีบไปกันเถอะ”พายุขับรถมาส่งตะวันที่คณะของเธอก่อน รถยนต์คันหรูจอดสนิทหน้าคณะนิเทศของตะวัน ร่างบางประหม่าเล็กน้อย เมื่อมองออกไปด้านนอกของรถมีแต่คนมองเข้ามา“ทำไมมีแต่คนมอง”“......”“หรือว่านายมารับสาวที่คณะนี้บ่อย” เมื่อได้ยินประโยคของตัวเอง ทำให้พายุถึงกับถอนหายใจเฮือกใหญ่กับความคิดของเธอ“......”“นี่นายเบื่อฉันแล้วเหรอ? ถึงได้ถอนหายใจแบบนี้”“ใกล้จะเป็นเมนส์ใช่ไหม” พายุพูดออกมา

  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนที่ 41 กุมหัวใจนายเย็นชา (ตั้งแต่มีเมีย)

    “พ่อ” หลังจากกลับมาจากบ้านตะวัน พายุรีบเดินทางมาหาผู้เป็นพ่อของตัวเองที่บริษัททันทีด้วยความรีบร้อน ร่างสูงเดินก้าวเข้าไปในห้องทำงานโดยไม่รอให้พ่อของเขาอนุญาต ชายสูงวัยที่กำลังนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่กับกองเอกสารบนโต๊ะทำงาน เงยหน้าขึ้นมามองลูกชายของตัวเองที่เดินปรี่เข้ามา “มีอะไร” น้ำเสียงเรียบเฉยเอ่ยถามลูกชายตัวเอง เขามองหน้าลูกชายของตัวเองด้วยแววตาอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด “พ่อ” พายุเอ่ยเรียกพ่อของตัวเองอีกครั้ง ใบหน้าหล่อเหลาเลิ่กลั่กเพราะเขาไม่รู้จะพูดอย่างไรกับพ่อตัวเองแต่น้ำเสียงที่เปล่งออกมาของพายุ ทำให้ผู้เป็นพ่อรับรู้ได้ถึงความเปลี่ยนแปลงบางอย่าง “ว่า” “พ่อไปขอตะวันให้ผมหน่อยสิ” “คิดยังไง ถึงได้มาขอร้อง” “ที่บ้านของตะวันเขาถือเรื่องนี้” ร่างสูงปรี่เดินเข้าไปนั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับผู้เป็นพ่อด้วยแววตาที่อ่อนลงอย่างเห็นได้ชัดเช่นกัน พายุและพ่อของเขาเริ่มทำตัวเลิ่กลั่กใส่กัน “แกยังเห็นฉันเป็นพ่อ?” น้ำเสียงเรียบเฉยเอ่ยถามลูกชายของตัวเองด้วยความน้อยใจไม่น้อย

  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนที่ 40 กุมหัวใจนายเย็นชา (เก็บตังแต่งเมีย)

    “เธอก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าฉันกับพ่อไม่ถูกกัน” หลังจากที่ทานอาหารเย็นเสร็จเรียบร้อย ทุกคนก็แยกย้ายกันพักผ่อน พายุพูดขึ้นเมื่อทั้งสองอยู่ด้วยกันสองคนในห้องนอนของตะวัน “ฉันรู้แต่นายควรให้เกียรติครอบครัวฉันนะ นายจะมาขอลูกสาวคนอื่นด้วยตัวเองไม่ได้” “แต่” “ถ้าเกิดนายเป็นพ่อที่มีลูกสาว วันหนึ่งเกิดผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้มาขอลูกสาวนายแบบนี้ นายจะว่าไง” คิ้วเข้มขมวดกันเป็นปมเมื่อเขาคิดตามคำพูดของตะวัน “ไม่คิด!!” “ห๊ะ!!ทำไมนายเป็นคนแบบนี้พายุ” “ไม่คิด เพราะถ้าเกิดมีลูกสาวจะไม่มีวันนั้นที่ลูกจะมีแฟน เพราะฉันเลี้ยงเขาให้สุขสบายไปทั้งชีวิตได้” ทำพูดของพายุทำให้ตะวันกุมขมับของตัวเองทันที นี่ขนาดยังไม่มีลูกสาวเธอก็เริ่มสงสารขึ้นมาจับใจ ถ้าเกิดพายุมีลูกสาวขึ้นมาจริง ๆ เธอเชื่อว่าเขาจะทำให้สิ่งที่ตัวเองเคยพูดเอาไว้“เฮ้อ!!ฉันเหนื่อยจะพูดเรื่องนี้กับนาย เอาเป็นว่าฉันต้องการในสิ่งที่ฉันพูด”“ตะวัน” ตะวันเดินหนีเข้าไปในห้องน้ำทันที เธอแค่อยากให้พายุทบทวนตัวเองมากขึ้น เขาจะทำอะไรด้วยตัวเองแบบนี้ไม่ได้อย่างน้อยเขาก็ยังมีพ่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status