PROLOGUE

Mahirap ang naging buhay ko simula kinuha ako ng aking ina sa aking ama naging deluyo ang buhay ko na dati ay masaya na dahil rin sa aking ina nandito ako sa kwarto ko nakahiga lang. Pinahinto ako ng aking ina sa pagaaral dahil hindi niya ako kaya pagaralin nagtataka naman ako bakit niya pa ako kinuha sa aking ama kung hindi naman niya ako kayang buhayin.

Nakatingin lang ako sa kisame biglang may kumatok kaya napaupo ako huminga ako ng malalim. “Pasok po!”

Bumukas na yung pinto at nakita ko yung bagong asawa ni mama nakatingin ito sa akin na puno na kamanyakan nakaramdam ulit ako ng takot kaya unti unti ako tumayo para umatras lumapit siya ng lumapit. “Huwag po.” Natatakot kong sabi.

Ngumisi siya sa akin at lalong naglakad palapit sa akin atras ako ng atras pero the end na itong nasa likod ko malapit na siya makalapit sa akin. “H-Huwag kang lalapit.” Natatakot kong sabi sa kanya.

Pagkalapit niya sa akin ay bigla niya ako hinila papalapit sa kanya at sinira niya ang damit ko nagpupumiglas ako nagulat ako ng bigla niya ako sinuntok sa chan kaya nanghina ako binuhat niya ako na parang sako ng bigas. Dinala niya ako sa kama ko nanghihina parin ako sa pagkakasuntok niya sa sikmura ko bakit mo to ginagawa napatingin ako sa pintuan nandun si mama nakatingin lang siya sa amin. Ma tulungan mo ako kayilang kita maging ina ka man lang sa akin bakit mo pa ako kinuha sa tatay ko kung ganito naman ang mangyayari.

Tumingin ako sa mga mata ni mama na baka sakaling tulungan ako ngayon pero mukhang mali ako dahil sinarado niya ang pintuan at umalis na siya. Bigla ako hinawakan sa bibig nitong asawa ni mama at pinilit niya ako pilit ako nagpupumiglas pero nakakuha lang ako ng malakas na sampal at suntok muli sa sikmura. Unti- unti na ako nanghihina kasabay nito ang pagpatak ng mga luha sa akin at unti unti na rin nanlabo ang paningin ko.

Pagkatapos ng nanyari ako na ang umiwas pilit ko kinakausap ang aking ina pero ayaw niya ako pakinggan. Nag tratrabaho ako sa isang coffee shop simula huminto ako ng pagaaral sa kolehiyo ay pumasok ako dito.

Nasa coffee shop ako ngayo nasa cashier area ako biglang may nagsalita. “Are you delia diaz?”Tanong sa akin ng matipunong lalaki sa tingin ko nasa 36  na siya.

“Yes po sir? I am delia diaz, what do you need from me sir?” 

He smiled on me, “I'm your dad's friend and he said to look for you can you talk?” He said.

Sasagot na sana ako biglang dumating yung manager namin. “ Sir Jumaquio It's good that you were visited.” Kaya napatingin ako sa manager naming.

“I just need to talk can I talk to miss delia?” he asked.

“Sure sir, you can talk to him.” Sabi ng manager naming at ngumiti sa akin.

Kaya naman ako inalis ko ang apron ko at lumabas na sa counter nauna siya maglakad papunta sa table pinaghila niya ako ng upuan. “sit down iha.”he said.

I smiled to him at umupo. “Your father begged with me to find you; he is my best friend, and he recommended me to find you and assist you in resuming your studies.”

“Nakakahiya naman po sir.” I said.

He laughed. “Don’t call me sir iha. Call me tito mike.” 

Tumango naman ako. “Kahit po magschoolarship nalang po ako para po hindi po ako masyado mahiya tito.” Nakayuko kong sabi.

Natawa naman siya sa sinabi ko. “Saktong sakto naghahanap rin ako ng scholarship student but wait iha. Bakit may pasa ka sa mukha?”

“A-Ahm wala lang poi to tito. Pwede pa po ako manghingi ng request kasi po kayilangan ko po ng apartment pwede po ba? Wag po kayo magaalala tito babarayan po kita.” Sabi ko kinapalan ko na ang mukha ko ayaw ko na talaga makasama yung asawa ni mama baka iba na ang gawin niya sa susunod.

He smiled on me. “Sure iha. don't be ashamed of me, I'm your dad's friend so I consider you a child too.” Sabi niya.

Kaya naman gumaan ang loob ko gusto ko pa sana magtanong pero nahihiya na ako maya maya ay nagpaalam na siya na aalis na kaya nagpaalam na rin ako.