Beauty and the Beast

"Elvis, please listen! I am sorry if we kept it to you. Ayaw ka lang namin na masaktan," Napa-ismid ako sa sinabi ni Shane.Isa sa pinaka-matalik kong kaibigan.

"Shane is right, Elvis. Wag ka ng magalit, let's just enjoy the party!" Josh agreed with Shane. He was Shane's boyfriend.

I bitterly smiled.

"Really?Ayaw n’yo akong masaktan pero tinago niyo sa ‘kin ang katotohanan. Honestly, are you that dumb to tolerate your girlfriend's behavior?” I grin. “Josh, you're her boyfriend and yet you're tolerating her actions, which you know is wrong. If you were in my shoes and you found out that your girlfriend CHEATED on you, what would you do?" I've never been this serious sa tanang buhay ko.

Tumahimik na lang ito at umiwas ng tingin. Shane also did the same thing, I wasn't expecting her to be like this. Kaibigan ko silang lahat. Shane was my closest friend since high school. Yung iba dito ay kaibigan ng boyfriend ko.

They all know me as a jolly, talkative, pala-tawa, mabiro na tao, pero ngayon nasasaktan ako. My friends kept everything to me, tinago nila sa ‘kin na may namamagitan na pala sa boyfriend ko at sa isa pang kaibigan namin. Ang sakit, yung sakit na di mo ma explain kasi parang andun na lahat lahat ng klase ng sakit. I am supportive, hindi naman ako mahigpit sa kanya,pero bakit?

My chest felt so numb and heavy. My hands are trembling in anger. My jaws are clenching, shaking in pain,trying to avoid myself from crying.

"Elvis?" Huminga ako ng malalim at kinuha ang aking bag ng marinig ang boses niya. Ayaw ko siyang makita.

"I have to go, sorry for ruining the party!" I said. I don't know but I want to avoid him and I can't even look at him.

"Elvis! Elvis!Listen!" Agad niya akong hinawakan sa braso. "Elvis,I'm sorry," He just said but he seems like he is expecting this to happen.

"There's nothing to apologize about, Drake. We are over. We are done already!" I said. Walang buhay at emosyon akong nakatingin sa kanyang mga mata na gulat naman ang kanyang isinukli.

"W-wait, what?" Naguguluhan nitong tanong.

"Since the day you cheated on me, ibig sabihin lang nun, wala nang TAYO!" Durog na durog na ako, kagabi pako umiiyak dahil sa nalaman ko kaya parang wala ng luhang lumalabas sa mga mata ko. Tanging sakit na lang ang natira sa puso ko. Ang sakit ng dibdib ko.

"Elvis? N-no! I am sorry. Please, don't be like this. I already broke up with Hanna," he said.

And he expected me to believe his scheme?

"Hmm..I am so sorry Drake but having you in my life is my biggest mistake!" Halatang gulat ito sa aking sinabi.

I have to stop this. I have to end this. I have to break everyone and cut ties with them. Hindi ako pwedeng magpadala sa mga sinasabi niya. When I found out about them, mas lalo akong na durog. They celebrated their 1st anniversary sa araw ng 5th anniversary sana namin,but he wasn't there. Hindi namin natuloy ang anniversary namin kasi sabi niya na may pupuntahan siyang mahalaga, yun pala pumunta siya sa girlfriend niya while me still waiting for him na sana dumating siya sa place kung saan namin lagi sine-celebrate ang anniversary namin.

"Elvis, I understand what you are feeling right now, but can you give him another chance?" His friends are indeed desperate about chances.

The heck! I bitterly laughed at them.

"Really? Does he deserve it? Do any of you deserve to be forgiven? A chance? No wonder, kaibigan kayo ni Drake. Lahat kayo magkakampi, lahat kayo sinungaling. Drake don't need it!" Lahat sila na na tahimik sa sinabi ko.

"Lahat kayo ay iiyak.Lahat kayo masasaktan, lahat kayo mawawasak dahil sa PAG-IBIG na akala niyo ay kayo lang ang may alam. Na akala niyo ay laro laro ito. Tolerating a friend's mistake is your signature, kaya kayong magkakaibigan nag tagal dahil pareho kayong mga taksil!" Galit na sigaw ko. I know their secrets. They're a bunch of cheaters.

"Elvis, wag mong idamay mga kaibigan ko rito. Tayo lang ang may problema.Pease!" He pleaded. Bigla akong natawa sa kanya.

"Drake, we are already settled. I don't want to see your face, everything about you and also your friends kaya simula ngayon mag-kalimutan na tayong lahat. Five years, Drake. Five years tayong nag-sama pero ikaw lang din sumira nun. All I can say is goodluck about your life and love life!" After that I left.

Dali dali akong sumakay sa kotse ko at pinaharurot ito. I want to get away from this place. It's suffocating. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Nakakabingi!

They betrayed me. Lahat sila alam pero di nila sinabi sakin yung katotohanan. They ruined my trust. Sobrang mahal ko si Drake pero di ko na kaya ang sakit. Kaya pala naging cold na siya sa ‘kin. Hindi na siya sweet. He never took me home and sometimes if I invited him for dinner date ayaw niya na akong samahan.

Why does he have to lie? Kung pwede n’ya naman akong deretsahin na hiwalayan.

Umuwi ako ng luhaan. Wala na akong kakampi, mag-isa na naman ako.

"What time is it and you're still wandering around? Huh? Elvis?" Galit na bungad sakin ni mama pagka-pasok ko palang.

"I'm sorry ma," medyo paos kung sagot.

"Hmm…Kahit kailan talaga hindi ka na talaga maging matino. Useless!" sigaw niya kasabay nun ang malakas na pag sampal niya sa akin.

Napahawak ako sa aking pisngi. Agad na na manhid ang pisngi ko at nag-iinit ito dahil sa lakas ng impact sa pagsampal ni mama. Tumulo ang luha ko sa sakit ng aking puso, hindi dahil sa sakit ng pisngi ko. I was cheated, betrayed and then pag-uwi ng bahay wala kang kakampi. Wala kang makakausap.Para akong pinatusahan.

Bakit pa ako na buhay sa mundo kung ganito lang din naman mararamdaman ko?

It's 12 midnight and I don't know kung ano nakain ko. I sneak out, dumaan ako sa window ng kwarto ko at bumaba gamit ang ladder na nakasandal sa malaking puno sa likod bahay. Everyone is sleeping kaya di nila namamalayan na umalis ako. I can't sleep and the pain is killing me. Ayaw kung mag-kulong sa kwarto at umiyak lang mag-damag. Gusto kung ilabas ang hinanakit ko at mag-pakalasing.