0003

Nakangiting hinila ni Bryce si Zylah para maupo sa tabi niya. Pinunasan niya rin ang mga luha ng asawa. Hinalikan niya ito at inihiga sa kama. “Stop worrying, Zy. Ikaw ang asawa ko. Ikaw ang mommy ni Jaxon. Tayo ang pamilya. Walang kwenta isipin ang mga bagay na hindi naman natin dapat pahalagahan.”

Hindi umimik si Zylah. Hinayaan na lang niya ang asawang hagkan siya nito. At muli… muli ay pinagsaluhan nila ang pagiging iisa. At kung dati ay mainit ang bawat sandali para kay Zylah, ngayon ay naramdaman niya ang mawalan ng gana.  

Nakatulugan ni Zylah ang yakap ni Bryce. Nakatulugan niya hanggang magising siya sa tunog ng alarm clock dahil kailangan na niyang bumangon para ipaghanda ng almusal ang kaniyang mag-ama. 

Pumupungas pa si Zylah na pumunta ng kusina at kahit inaantok ay sinimulan na niya ang daily routine. Tiningnan niya ang laman ng refrigerator at kung kahapon ay homemade chicken nuggets ang hinanda niya kasama ng fried egg at sinangag, ngayon ay naisip niya ang paborito ni Jaxon na tocino. Homemade din ang tocino niya para control ang sugar na nilalagay niya rito at honey ang mas gamit niya sa pampatamis para kahit paano ay may vitamins at minerals na makukuha ang anak niya.  

Oras din ang ginugol niya sa pagluluto. Hinahanda na niya ang mesa nang nakasimangot na Jaxon ang lumapit sa kaniya dala-dala ang tablet nito. “Bakit wala na ang GC namin nina Mama Jessa?!” pasigaw na tanong nito. “You deleted it!” dagdag nito, puno ng akusasyon ang boses. 

“Jax, what was that?” kalmadong tanong ni Zylah sa anak. Hangga’t maari ay ayaw niyang madagdagan ang iniisip nito sa kaniya na kapalit-palit siyang ina. “At hindi ako nag-delete ng—”

“You’re lying!” sigaw ni Jaxon. “Kaya ayaw na ni Daddy sa ‘yo! Bad ka! Ayaw mo ako maging happy!”

Huminga ng malalim si Zylah. Hindi niya man gustong dibdibin ang mga sinabi ng anak dahil inosente ito sa totoong sitwasyon ay hindi pa rin niya maiwasan masaktan. 

“I’m sorry you feel that way, Jaxon,” bulong niya. Nilapitan niya ang anak para suyuin pero umatras lang ito. 

“Gusto mo ikaw lang masunod!” muling sigaw nito. “Kaya mas love ni Daddy si Mama Jessa. Bad ka kasi! Si Mama Jessa mabait. Lagi niya pa akong binibilihan ng mga gusto ko! Ayaw niya akong maging sad.”

“Jax…” Dapat hindi na niya intindihin ang sinasabi ng anak pero hindi niya mapigilan mapatitig dito at masaktan. 

“Daddy told me hindi ka niya love!” Nanlilisik ang mga mata ni Jaxon na nakatingin sa akin. “Sabi ni Daddy ayaw niya lang broken family tayo pero ayaw niya na sa ‘yo!”

“It’s not true, Jax. Kung totoo ‘yan ay bakit nandito pa ang daddy mo at kasama natin?” tanong ko para malinawan siyang mali ang iniisip niya. 

“Because of me!” muling sigaw ni Jaxon. “Not because of you!”

Huminga ng malalim si Zylah. Hindi na niya kailangan ipakipagtalo sa anak ang hindi pa nito maintindihan. “Let's eat,” wika na lang niya rito at nilagyan na ang plato nito ng paborito nitong tocino. "You love tocino, right?"

“I hate you!” sigaw ni Jaxon at nilaglag sa sahig ang plato na nasa harap nito. “Ayaw ko sa ‘yo! Ayaw ko niyan!”

Puno ng pagtitimpi na tiningnan ni Zylah ang anak na iniwan siya. Tiningnan niya ang kalat na pagkain sa sahig at ang basag na plato. 

Nanghihina na napaupo siya at hinayaan ang pagtulo ng luha. Iniisip kung siya ba talaga ang may mali kaya nagkaganito ang anak. Na baka kung sakaling naging maluwag siya sa mga gusto nitong makain ay baka hindi nagkaroon ito ng dahilan at isiping sana ay ibang babae na lang ang mommy nito.

Pilit niyang binibigyan ng pang-unawa ang anak. Bata lang ito at akala ay sobra niyang binabawalan na walang dahilan. Tama iyon ang dapat isipin niya.

At si Jessa? Sinamantala ng babaeng iyon ang pagbabawal niya kay Jaxon para kontrahin siya nang pasimple. Sinamantala ni Jessa para mapalayo ang kalooban ng anak niya sa kaniya at dito pumabor. 

Hindi na niya gustong isipin pa ang kung ano-ano kaya niligpit na lang niya ang kalat na ginawa ng anak. Sinigurado niyang wala ng bubog nang abutan siya ni Bryce. 

"Hey…” usal ni Bryce. Nakatingin ito sa basag na platong naipon at mga natapong pagkain. “What's wrong?"

Tiningnan lang ni Zylah ang asawa at naiiyak na naman siya isipin ang mga sinabi ng anak niya sa kaniya. 

“Nag-left na ako sa GC pagkatapos kong alisin muna si Jessa roon at ang anak niya,” imporma ni Bryce kay Zylah. “Same with Jaxon. Wala na ang GC kaya hindi mo na kailangan mag-worry, Zy.”

“Nagalit si Jaxon at tinapon ang pagkain niya,” ani na lang ni Zylah dahil bigla ay wala na siyang interes sa mga kinukuwento ng asawa. Sa puso niya ay ito pa rin ang sinisisi kung bakit naging gano’n si Jaxon sa kaniya. “Mamaya bago mo siya ihatid ay pakainin mo muna kasi ayaw na niya yata ang luto ko.”

“Bata lang si Jaxon, Zy…” masuyong sabi ni Bryce. “Ako ang bahala at magiging okay na ‘yon mamaya.” 

“Okay…” tanging sagot ni Zylah at nilagyan na ng pagkain ang plato ng asawa. “Tara, kain na lang tayo.

Pagkatapos ng almusal ay umalis na sina Bryce at Jaxon. Katulad ng dati ay naiwan na naman siyang mag-isa sa bahay nilang pagkalaki-laki para sa kanilang tatlo. Maganda ang buhay nila dahil may sariling kumpanya si Bryce. CEO ang asawa niya sa pharmaceutical company na minana sa ama. Pareho silang pharmacist ni Bryce at sa kumpanya nga ng mga ito sila unang nagkakilala dahil doon siya una at huling nagtrabaho.  

Kinuha na niya ang vacuum cleaner nang matapos na niya ang mga hugasin. Naisip niyang unahin ang pagba-vacuum sa carpet ng kuwarto ni Jaxon bago ang kuwarto nilang mag-asawa. Pagbukas niya ng pinto ng kuwarto nilang mag-asawa nang matapos na siya sa kuwarto ni Jaxon, may nakita siyang nakapatong na papel sa ibabaw ng chest drawer. Nilapitan niya iyon para iligpit nang mapansin na sulat pala iyon. 

Kinuha ni Zylah ang envelope na nakapatong din sa tokador para ibalik ang sulat doon nang mapansin niya ang isang larawan na nasa loob niyon. Inilabas niya ang picture. Tinitigan.

'Siya iyon… ang Mama Jessa ni Jaxon.'

Hindi na nagpaawat si Zylah. Alam niyang pribado ang mga sulat at hindi niya dapat basahin pero... 

‘Jessa, kahit ano pa ang ginawa mo sa akin ay handa pa rin akong tanggapin ka. As long as you are willing to come back, I can cancel my wedding with Zylah immediately.’

Dang! 

Mapait na napangiti sa sarili si Zylah sa harap ng salamin. Thinking na isa lang talaga siyang panakip-butas mula umpisa ay masakit sa kaniya. At ngayon bumalik na si Jessa… lalaban pa ba siya kung pati anak niya ay gusto na rin itong kasama?