Anak, Kevin.. huwag ka nang umalis. Dito ka na lang. Hindi ko kakayanin na hindi kita makita sa loob ng dalawang taon. At isa pa, kailangan tayo ni James. Kailangan niya ang suporta natin para sa pakikipaglaban niya sa karapatan niya sa pamilya.” Pakiusap ni Aling Delia.
“Nay, hindi po ako aatras. Nakahanda na po ang lahat. Hinihintay na lang matapos ang graduation, and week after, aalis na ako. Ito na po ang hinihintay kong pagkakataon para sa katuparan ng mga pangarap natin. At saka Nay, kailangan po natin magtiis pareho na saglit tayong magkawalay. Mahirap din para sa akin ito, pero kampante ako dahil alam kong hindi kayo pababayan ni James.”
“Pero anak.. Paano si James? Handa na siya sa gagawin niya. Sinabi ko na sa kanya na susuportahan natin siya. Awang-awa ako sa kanya anak.. at nararapat lang na ipag
Naging madamdamin ang pamamaalam ni Kevin. Hindi maubos ang luha ni Aling Delia habang nagpapaalam ang anak. Binigay niya ang lahat ng habilin sa anak. Bakas din sa mukha ni James ang lungkot. Isang napakahigpit na yakap ang binigay ng dalawa sa isa’t isa kasabay ang mga katagang “I LOVE YOU”, na unang nagmula sa bibig ni Kevin, at ang kay James ay mga katagang, “INGAT KA, MAGHIHINTAY AKO.”Sa pag-alis ni Kevin, kailangan gampanan niya ang mga gawaing naiwan nito katulad ng araw araw na pamamalengke, pagpapasada sa traysikel. Mga trabahong hindi niya kailanman ginawa noon dahil sa takot na makita ng mga kapatid. Pero ngayon, kailangan niyang kumawala sa takot at tatagan ang loob dahil wala siyang mapagpipilian. Kailangan niyang palitan ng tapang ang karuwagan sa katuhan niya. Kailangan niyang buhayin ang bagong pagkatao at patayin ang nakagawian noon. Kailangan na niyang lumantad. Hindi na niya kailangang magtago.Kinakailangan niyang kumuha muna ng student permit
“Whaaaat?” Gulat na gulat ang reporter sa videong nasasaksihan. “Imposible naman yata yan. Sa tingin ko may gustong sirain ang reputasyon ni Devon at ginamit ang amerikanong ‘yan.” Dugtong nito na naghihinala. “Nakausap ko na ang taong kumukupkop sa kanya. At sa tingin ko, nagsasabi sila ng totoo. Hindi naman imposible na mangyari yun. Una, laganap ang Artificial Insemenation. Pangalawa, hindi naman natin ang alam ang buong kwento ng buhay ni Devon De Sales. Pangatlo, may record ang tao sa NSO.” Pahayag ni Inspector Santiago sa babaeng reporter. “Scope yan ‘pag nagkataon. Isang balitang gugulatin ang Devon followers. Ano kaya ang magiging reaksyon niya kapag napanood niya ang videong ito?” “May problema ako. Ayaw ipalabas ni James De Sales ang videong ito. Nakiusap si
Naihanda na ni Aling Delia ang basket para mamalengke pero napansin niya na hindi lumalabas si James ng kuwarto. Nang tawagin niya ay lumabas ito ng kuwarto. “O anak, halika na, mamalengke na tayo.” Aya niya. “Umalis na tayo dito ‘Nay.” Mahinang tugon. “Ha? Bakit bigla mong nasabi yan? May problema ba ha?” Nagulat siya sa tinuran ni James. “Sa ibang lugar na tayo mamuhay kahit saan basta malayo sa lugar na ito.” Patuloy ni James sa mahinang boses. “Pero, Bakit? Hindi ko maintindihan. Bakit bigla mong nasabi ang ganyan?” Hindi maibsan ang pagtataka ni Aling Delia.&n
Gustuhin man niyang bumalik sa Maynila ay takot pa siya kahit pitong taon na ang nakaraan mula nang umuwi siya sa Cebu dahil sa pagpatay niya sa dalawang guwardiya at sa isang sikat na abogado para nakawin ang dokumento kapalit na halagang tatlong daang libong piso. Tandang-tanda pa niya ang gabing iyon na kung saan pagkatapos niyang lumabas ng building ay sinundo siya ni Perry at pinababa rin nang makalayo sa lugar, at kinaumagahan ay dumiretso siya sa BatangasPort para umuwi sa probinsya. Nang araw na umuwi siya sa bahay nabasa niya sa diyaryong Bulgar ang tungkol sa pagkamatay ni Perry. Agad na pumasok sa utak niya kung sino ang nagpapatay kay Perrynasabi sa kanya nito kung sino ang nag-utos sa kanya para nakawin ang dokumento sa abogado. Ngunit, kahit kilala niya ang mastermind , hindi niya pwedeng sabihin dahil siya ang mas mapapahamak. Kalaunan ay nalaman niya na ang naparusahan sa krimen ay ang dalawang bodyguards ng abogado na nahatulan ng hambambuhay na pagkakakulong.
“Gusto ko na sa lalong madaling panahon ay mahanap ninyo ang ‘kanong ‘yon! Ayaw ko nang mag-aksaya kayo ng panahon at huwag na huwag kayong magbibigay sa akin ng impormasyon king hindi kayo sigurado, at nang di kayo matulad kay Ronald. Patayin ninyo ang sinumang haharang.Naiintindihan ninyo? Mahabang pahayag ni Devon sa matigas at maawtoridad na tono sa tatlong tauhan niya na inutusan para patayin si Ronald. Pagkatapos ay lumakad na ang tatlo. Walang ibang nasa utak ngayon ni Devon kundi si James. Hindi mo ako mapagtataguan.Hahanapin kita kahit saan ka magsuot. Masuwerte ka lang dahil hindi ka natagpuan ng tangang si Ronald. Pero huwag kang kampante dahil nabibilang na ang oras mo. Ito ang namumutawi sa kalooban niya. Pupunta siya sa burol ni Ronald sa Cavite. Puting T-sgirt at maong na pantalon lang ang kanyang suot na
Sa kuwarto ni Devon, kita niya sa CCTV Camera ang pagdating ng kotse. Ngumiti siya. Nang makitang bumababa na ang mga sakay ng kotse, lumabas na siya ng kuwarto. Bago luma ng garahe, kinausap niya sa celfone ang isang tauhan. “Dalhin siya sa basement. Igapos at iwanan ninyo.” Pagkaraa’y pinuntahan ni Devon ang basement. Binuksan ang isang kuwarto roon kung saan naroroon ang nakagapos na si James. Nagkamalay na siya kanina pa habang nasa kotse pa. Mas pinili niya na huwag magsalita. Nagpatianod siya kung saan siya dadalhin ng tatlo. Nang mapansin na pumasok sila sa isang magarang Subdivision, natanto niya na ang taong nagpakidnap sa kanya ay ang Kuya Devon niya. Kabisado niya kasi ang lugar na ito dahil sa ilang beses din siyang nakarating dito noon, dagan nga lang sa
Maingay na ang media. Halos lahat ng pahayagan, laman siya ng balita. Ang hindi niya pagsipot sa imbistigasyon ng PNP. Ang pagpapabaya sa mga commitments, at negosyo. Ang hindi pagpapakita sa publiko. Marami nang hinala na nagtatago siya dahil totoo ang paratang sa kanya. Sa kabila ng paratang, may mga tao pa ring naniniwala sa kanya. Ang National Youth Christian Movement ay nag rally sa kalye para ipahayag ang suporta sa foundation nito. Ang samahan ng national Motocross Federation ay nagsama-sama sa Edsa shrine para kondinahin ang paratang sa President nila. At ang De Sales Foundation ay lumikha rin ng ingay. Wanted na siya. Kaya kaagad siyang nagdesisyon na isagawa na ang plano. WALA NA SI DEVON.WALA NA ANG MUKHA NI DEVON DE SALES. HINDI NINYO AKO MAHUHULI. Mga katagang ipinagdiriwang niya sa kalooban habang nagkakagulo ang mga bumbero, pulis at mga tao sa nasusunog na mansiyon. Ang bago niy
Few months later… “Congratulations, Kevin!: Bati sa kanya ng close friend at classmate niya na isang Canadian. “Congrats too!” Matamlay na balik pagbati sa kaibigan. Napansin nito ang lungkot sa kanyan mukha. “Hey, man! Why so lonely? Com’on. Tonight is what we’re waiting for two years. You must be happy!” “I just can’t! I can’t help to feel this way. Like I always told you, I felt like being forgotten by my Mother and James. But I also feel they are just in trouble that’s why. And I’m so worried.” “Com’on Kevin, you have to enjoy this moment. See them? Everybody here is just enjoying the night. Cheer up, dude!”