Share
Chapter 147
Kaugnay na kabanata
Beyond the Bargain Chapter 148
Francine's POV Umawang ang labi ko sa tanong ni Liam. Para akong biglang naestatwa at binuhosan ng malamig na tubig. "Daddy!" gulat na sambit ni Max at isinubsob ang mukha niya sa dibdib ni Liam. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Paano siya nagkaroon ng amnesia? Bakit hindi sinabi ng doktor sa amin ang tungkol dito? "Who are you, woman?" pagdidiin niya sa salitang woman. Kumurap-kurap ako. Kukunin ko na sana si Max ngunit bigla niya itong hinila. "W-Wala ka bang naaalala, Liam?" tanong ko. Umiling siya agad. "I know this boy is my son. But who are you?" Kumunot ang noo niya. Napasinghap ako nang naramdaman ang mabilis na pagtibok ng puso ko. "Dad, this is Mommy," sabat ni Max na siyang mas lalong nagpakunot sa noo ni Liam. "She's your mother? But how?" He smirked. Tumayo ako sa pagkakaupo. Parang hindi ko na kakayanin 'to. I need to see the doctor. Kailangan ko siyang makausap at itanong sa kaniya kung bakit hindi ako maalala ni Liam. Pinunasan ko ang nangingilid na l
Beyond the Bargain Chapter 149
One Month Later. A cozy living room filled with wedding magazines, fabric swatches, and a calendar marked with important dates. I stand in the center of the room, surrounded by wedding planning materials, a mix of excitement and nervousness in my heart. It all starts here, the journey to the most important day of my life. I sit down with Liam, as we discuss potential wedding venues, flipping through brochures and photos."Liam, what do you think about having the ceremony in a garden? The idea of saying our vows surrounded by nature sounds magical," I suggested. Tiningnan ko ang ibang pahina upang tingnan ang ibang venue sa kasal namin. "I love that idea. Let's make it happen. It'll be a beautiful backdrop for our special day," komento ni Liam. "Mommy, I'm hungry," sabat ni Max. Kumuha ako ng biscuits sa bag ko at ibinigay ito kay Max. "Matagal pa po ba kayo?" "Malapit na kaming matapos, Max. Kainin mo muna ang biscuit. Tataposin lang namin 'to para makakain na tayo ng pananghalia
Beyond the Bargain Chapter 150
"Fuck!" he said when he realized that he couldn't successfully pull me out of him without hurting me. He exploded on my mouth. I stayed there to make sure I clean him up. He was helpless as he sat on our bed, still feeling the waves of his explosion. I smiled. I licked my lips and saw him locking helpless. He stroked my hair gently. He bit his lower lip. "That was so good..." he uttered. Without ado, I pulled my panties out of me. I am wearing a skirt. Itinapon ko ito sa sahig at muling hinawakan ang naninigas niyang alaga. I rode him while he's still very erect. I was extremely wet that he slid unto me easily, even when he's huge. Sumakit lang nang tuloyan na akong naupo sa kandungan niya. He was inside me to the brim. He filled me so much that just the act of putting him in almost made me convulse with pleasure. Then, I started thrusting on him, riding up and down.His kisses landed on my chin as I pushed myself away from him. Then he moved to my neck. His soft kisses made me ev
Beyond the Bargain BTB: Last Chapter
Siguradong-sigurado na ako kay Liam, kahit na mabilis ang lahat, alam kong sigurado na ako sa kaniya. Pero hindi pa rin ako makapaniwala. Hindi ako makapaniwala na ikakasal na kami. Marami kaming pinagdaanan pero heto kami ngayon, nanatiling matatag ang pagmamahalan namin sa isa't isa. Binili niya lang ako ng dalawang milyon pero ang kapalit no'n ay panghambuhay ko siyang makakasamang bumuo ng pamilya. Nabuntis niya ako na wala sa plano, pero alam kong ginawa namin iyon na mahal ang isa't isa at alam ko ang kaakibat na responsibilidad sa likod ng lahat. Pero ganoon nga siguro, we make the most out of the things given to us. Iniwan ko siya, tumayo ako sa sarili kong mga paa, at nakilala ang tunay kong pamilya. Hindi naging madali ang lahat para sa amin. Naging magulo ang buhay namin at marami akong nalaman tungkol sa mga nakaraan ng aming mga pamilya. Ngayong araw ay papakasalan ko na ang lalaking mahal ko. Hindi nagbabago ang ang isip ko na abotin ang lahat ng mga pangarap ko. I
Beyond the Bargain Introduction
Mabilis akong tumakbo patungo sa loob ng aking kwarto. Ni-lock ko ang pintuan bago kumuha ng malaking bag para mag-impake ng mga gamit. "Buksan mo 'to, Francine!" sigaw ni Tatay. Lasing na naman siya. Marahas niyang kinakatok ang pintuan ng aking kwarto. Nanginginig ako sa sobrang takot. "Sisirain ko itong pinto kung hindi mo ito bubuksan!" pagbabanta niya. Hindi ko pa rin ito binuksan. Ipinagpatuloy ko ang pag-iimpake ng aking mga gamit. Buo na ang desisyon ko na lisanin ang lugar na 'to. Wala akong mararating sa buhay kung mananatili ako rito. Ito ang gusto ni Nanay, ang umalis sa puder ni Tatay. "Alfredo maawa ka naman sa anak mo! Tigilan mo na ang paghihingi ng pera dahil nag-iipon siya para sa pagkokolehiyo!" sigaw ni Nanay kahit paos ang kaniyang boses. Ako ang naging breadwinner ng aming pamilya. Nagtatrabaho ako sa tailoring shop ni Aling Maria simula lunes hanggang biyernes malapit sa amin. High School lang ang natapos ko dahil wala kaming perang pambayad kapag nagkokolehi
Beyond the Bargain Chapter 1
Pumasok kami sa isang village. Binuksan niya ang bintana ng kaniyang sasakyan. Kinausap muna siya ng guard bago niya isinirado ang bintaha. Binuksan ng guard ang kulay itim na gate. Pumasok kami at pinark niya ang kaniyang sasakyan sa garahe. Tumingin siya sa akin. Hindi pa rin ako mapakali at makapaniwala na nakaalis na kami sa bar. Ang bago ko namang iisipin ngayon ay kung paano ako makakatakas sa kaniya. Hindi pwedeng manatili ako sa puder niya at hayaan siyang gawin ang gusto niya. "We're here. Take off your mask." Sabi niya at bumaba na ng sasakyan. Tinanggal ko ang setbelt at lumabas sa kaniyang sasakyan. "Follow me," utos niya ngunit hindi ako sumunod sa kaniya. Huminto siya sa paglalakad at tumingin sa akin. "Hey, come on. Huwag kang pa hard to get." Iritadong wika niya sa akin. Huminga ako ng malalim bago umupo para tanggalin ang suot kong boots. Hindi ako makakalakad ng maayos ng dahil dito. Hindi ako makakatakbo ng mabilis kapag suot ko ito. Ayokong matali ang buhay ko sa
Beyond the Bargain Chapter 2
Dahan-dahan akong nagmulat ng mata ng maramdaman kong may yumakap sa akin. Kumunot ang aking noo ng mapagtantong si Mr. Smith ang nakayakap sa akin. I bit my lower lip. Gumalaw ako at dahan-dahang bumangon. Inayos ko ang aking sarili at naglakad patungo sa aking dalawang bag. Pagkakaon ko na 'tong tumakas. Baka ibalik niya ako sa bar dahil ayaw niya sa mga babaeng walang karanasan. Napalunok ako ng maalala ko na naman ang nangyari kagabi. Bumibilis na naman ang pintig ng aking puso. Isa-isa kong binuhat ang bag at naglakad palabas ng kaniyang kwarto. I looked at him sleeping peacefully. Hindi ko alam kung anong oras na siya pumasok sa kaniyang kwarto. Pagod na pagod ako kaya hindi ko man lang namalayan ang pagtabi niya sa akin. Lumabas ako sa kaniyang kwarto. May nakita akong mga katulong na abala sa paglilinis ng bahay. Nakangiti silang lahat sa akin. "Good morning, Ma'am!" Sabay-sabay silang bumati sa akin. Tumango ako at ngumiti sa kanila. Bakas sa kanilang mga mukha ang pagtata
Beyond the Bargain Chapter 3
Hinayaan ko si Manang Elsa na mag-ayos sa mga pinamiling gamit namin sa mall kanina dahil 'yon ang inutos ni Liam sa kaniya. Umupo ako sa mesa at sinimulang basahin ang mga dokumento sa loob ng brown envelope. Engr. Scoth Liam Smith. A licensed engineer who was born on the 24th day of December in Los Angeles City. The eldest son of Blythe and William Smith. He graduated with flying colors at Hardvard University. After a year when he got his licensed as a registered engineer he took a business course dahil siya ang magma-manage ng kanilang kompanya. Marami silang kompanya sa iba't-ibang bansa. Paano niya kaya nama-manage ang lahat ng 'to? Bakit hindi niya ipinagpatuloy ang pagiging engineer at mas inuna ang pagma-manage ng kanilang kompanya? Hindi ko mapigilang maging curious sa buhay niya lalo na ang pagiging registered engineer. Madami siyang awards na natanggap noong nag-aaral pa siya. He must be an achiever. Napangiti ako ng maalala ang panahon noong nag-aaral pa ako. Competitive
Pinakabagong kabanata
