149 (Unedited)

"Kaya nga, eh. Si Sir lang talaga siguro yung mali"

Napailing-iling na lang ako nang marinig ang usapan ng dalawang bugok sa likod namin ni Larren. Rinig na rinig ko pa ang mga buntong-hininga nila at talagang ramdam ko ang pagtataka't pag-iisip nila kung bakit sila napalabas ni Sir. Saan kaya nila naitago ang mga utak nila at hanggang ngayon ay parang hindi nila mahanap?

Heto't magkakasabay naming binabagtas ang daan patungo sa kanya-kanya naming pupuntahan. Pinayagan na rin kasi kaming dalawa ni Larren na lumabas ni Sir sa subject nya na hanggang before lunch dahil sa nasagot namin ng tama ang mga advance topic namin for this day. Bale parang binigyan nya na rin kami ng 1-hour vacant time para gawin ang gusto naming gawin sa buong university.

Si Mark at Paulo naman ay pinadiretso na sa gymnasium para ubusin ang isang oras nila sa paglilinis bago maglunch. Kaya nga parang mga pinagbagsakan ng langit at lupa ang dalawa dahil sa hindi nila maipintang mga mukha. Kung hindi ba naman kasi