"Hindi ko na mapapalampas ang kalukuhan mong ito Samantha." Kinaladkad siya nito palabas ng library."Ma kaibigan ko lang si Andrew. Mali ang iniisip n'yo." Parang walang narinig na patuloy lang ito sa paghila sa kanya. Natigilan ang mga bisita ng dumaan sila sa harap ng mga ito. "Mama na kakahiya sa mga-""Dapat naisip mo 'yan bago ka gumawa ng kalukuhan. Dapat lang na mahiya ka.""Mama what's going on?" Tanong ni Coreen pero hindi ito pinansin ni Karla. Nilampasan lang nila ito. "Ma!""Lumayas ka!" Pasalya siyang binitiwan ni Karla palabas ng bahay. "Ayoko ng makikita ang pagmumukha mo sa loob ng pamamahay ko.""Mama naman. Pakinggan-""Ikinahihiya kita! Wala akong anak na ahas!" Lalapitan sana siya ni Andrew na sumunod pala sa kanila pero pinigilan ito ng fiancée nito na si Coreen. "Huwag na huwag kang magpapakita sa'kin at tutungtong sa pamamahay ko hanggat hindi ka tumitino. Naiintindihan mo?" Tumalikod na ito at taas noo na parang walang anumang naglakad pabalik sa loob ng bahay
"Yes," maiksing sagot lamang niya sa matanda."I'm Emmanuella Ocampo. Ihahatid na po kita kay Mr. Montell."Nang ngumiti sa kan'ya ang matanda na nasa mid 40's ay tila may kamay na parang humaplos sa puso niya. Sa dalawang araw na lumipas na sinubukan niyang makipag-usap at pagaanin ang sitwasyon na hindi niya tukoy kung tamang pinasukan niya pa ay ngayon na lamang naramdaman ni Louisse ang pakiramdam na hindi iniiwasan.Throughout her life, she never felt treated like the people around Mr. Montell treated her. Dahil siya ay laki sa orphanage, tinuruan sila ni Sister Cecilia kung paano maging mabuti sa kapwa. Kaya kahit may mga bullies from the other school na katabi lamang ng eskwelahan na pinapasukan nila ay hindi iyon inaalintana ni Louisse. Kahit pa isa sa mga binabato ng mga ito sa kanila ay ang pagiging iba nila sa mga normal na bata - na may mga kumpletong pamilya. ANG buong akala ni Louisse ay sasakay sila sa daraanang elevator. Ngunit gano'n na lang ang pagtataka niya nang lu
"Come in."Itinulak niya pabukas ang pinto at pilit ang ngiti na naglakad palapit sa harap ng table ni Karla. Nakatungo ito at abala sa mga papeles na nasa harap nito. Hindi man lang siya pinagkaabalahang tingnan o sulyapan man lang. Trabaho parin ang inaasikaso nito sa halip na ang mga bisita."Ma-""How many times do I have to tell you not to call me that when I'm working." Nag-angat ito ng tingin. "Base on your face hindi mo nagawa ang iniuutos ko.""Sorry." Walang emosyon niyang sagot na pinigil ang sarili na maparolled eyes. Karla is always like that. She's a cold heartless person when it's comes to her. Top model ito noong kabataan at ngayon I avoided it so easily. I can read her move so easily while in the other hand, I was using my sword to protect myself from Skorpion's attack.Mukhang nagulat ang lalaki dahil hindi niya ako magawang tamaan.I focus on attacking the girl first and defending myself from Skorpion. I'm doing the basic which is handle the weakest first.Skorpion
I gazed at my sword that I threw earlier.Crap, I didn't have the chance to get that earlier from the ground. How can I get that without dying?I observe the surrounding as Crimson's continue to shot me while he's walking closer.I took a deep breath. This is so risky. Crimson is a skilled player and I am too. But he has a lot of experienceMy face automatically went blank in what he just said. Akala ko kung ano na ang nangyari 'yan lang naman pala."OMG! Am I seeing this real?! You two are still alive?!"A familiar voice spoke and we saw Thana and Aiden in front of us."Akala ko pinatay niyo na ang isa't isa," Aiden whispered but I heard it.I gave him a death glare and he just respond a chuckle. sanang sabihin sayo toh, pero alam kong darating ang araw na malalaman mo rin kaya habang maaga pa ay Ako na mismo ang mag sasabi sayo."pambibitin ni, Papa"Pa, Ano nga? Kainis ka naman, Papa eh pinapakaba mo Ako."naka simangot na reklamo ni,Lenlen rito"Eto na nga atat mo naman. Ampon ka la
My shoulder fell because of her question. She always asks that as if the answer changes every single time she sees me.The Montagne Empire is still in Hunter's hands. It won't stay that way for a long time but she didn't have to ask me that all the time.Patience... It is always about patience. I'll get there. I'll get that empire but they have to wait for me to turn eighteen first."Matagal pa naman po." I forced a smile even though I wanted to frown and throw a fit so bad. I had to stop myself from doing and saying something negative because I don't want my grandma's maids to start gossiping about me... Or worse, post it on social media for other people to have more reasons to hate me."Ma, naman, hayaan mo na nga 'yan si Callie. Ginagawa naman niya lahat para kapag bumagsak si Hunter, siya ang sasalo."Grandma scoffed. "Paano naman kayo nakasisigurong babagsak 'yong batang 'yon?""Hunter is stubborn, ma. Galit na galit nga si papa sa kanya noong isang linggo, dahil may inaway na na
Ibinalik na namin ang bangka na ginagamit pabalik ng mansyon. Nataon kasi na ang bangka na para sa mga guest ay nalaan sa ibang staff na sinamahan ang iba pang guest na maagang namasyal.Nakita pa ni Louisse ang pagtango ni Zairus. Mababakas pa rin ang galit sa mukha nito. "Ihatid mo na si Lena sa mansyon, Mang Ruben."Magsasalita pa sana si Louisse para tumanggi ngunit naitikom niya rin ang bibig nang tuluyan na silang talikuran ni Zairus. Nakita niya pa ang patakbong paglapit ni Gin sa huli, umagapay sa paglalakad nito. Napabuntong-hininga na lamang siya at saka tahimik na nagpatulong kay Mang Ruben na makasakay sa bangka.MAAGANG nagising kinabukasan si Louisse. Tinotoo talaga ng lalaki ang sinabi nitong magdamag na hindi makakauwi. Kaya naman ay malaya siyang nakatulog sa sariling k'warto. Pati si Gin ay mukhang sa hotel din nagpalipas ng gabi.Nang matapos sa kan'yang routine ay kaagad na bumaba ang dalaga. Dumiretso siya sa kusina at natagpuan niya na naghahanda pa lamang sila M
"They throw me away.""What?""I hate you!" Nanlilisik ang mata sa galit na sabi niya."What the! Are you kidding me?" Naiirita ng tanong ng lalaki. Mukhang hindi nito maintindihan ang sinasabi niya."I shaid I hate you! I hate them all!" Sigaw niya."Hey, don't shout.""Shisigaw ako kung ghusto ko.""You didn't own this place.""And so?" Pagak siyang tumawa. "Nakakatsawa 'di ba? Biluin mo, may very own mother throw me away like I'm just a peace of trash." Napasimangot siya ng wala man lang itong karea-reaksyon. "Hoy, nalinig mo bah ang shinabi ko Leighron?""You know my-" parang mas nagulat pa ito na alam niya ang pangalan nito kaysa sa sinabi niya na pinalayas siya ng mama niya. He heave a sigh. "Okay, what's bring you here?" Malamig nitong tanong."I need you!""What?" Napaayos ito ng tayo. "Miss alam mo ba eng sinasibi mo?" Unti-unting namula ang magkabila nitong tainga."Oo naman, ano tsingin moh sha'kin lacing?" Napahagikhik siya. "Yeah, I most be drunk but I know what I'm tsuki
Paranh birthday lang eh,but still thank you for the greet effort na effort sa pag tatype maso't dahilan para tamaan ang espada ni Noegi. Tumalsik ang sandata paitaas na ikinabigla ng prinsipe. At habang nasa ere pa ito'y paikot ding sunod na inihampas ni Trei ang maso tungo sa kanang tagiliran ng prinsipe.Kaya't mabilis din namang nakatalon si Noegi't sinalo sa ere ang espada niya. At habang nasa ere pa rin nilingon niya sa bandang ibaba si Trei. At ginawang ice energy ball ang ice sword nayun sabay buong bilis na pinabulusok yun pababa tungo sa nakaangat na mukha ng kalaban.Pero hindi man lang nataranta o nabahala si Trei, at mabilis lang ding naihilig pakanan ang leeg niya kaya't dumiretso lamang pabulusok ang ice energy ball nayun at tumama sa lupa sa kaniyang likuran na sumabog din at ang blast ay palayo sa kaniya dahil medyo pa slanting ang bulusok ng ice energy ball nayun.Sabay no'ng nasa halos dalawang metro pa ang distansya ni Noegi bago makalapag muli sa lupa, mabilis din