Kaya nang makuntento ako sa ayos ko, kinuha ko ang sling bag ko at lumapit sa kanya. Nang makatayo ako sa harapan niya, tumikhim ako para kunin ang atensyon niya. Kaagad naman siyang napaangat ng tingin saakin.Kinagat ko ang ibabang labi ko, "T-tara na."Hindi ko na siya hinintay na magsalita pa. Dala nang sobrang pagkailang sa titig niya, tumalikod na ako. Pero hindi pa man ako nakakahakbang, halos mapatalon ako sa gulat nang bigla niyang hawakan ang kamay ko.Gulat ko siyang nilingon. I gulped hard when he stared at me, "B-bakit?""Let's go together."Naramdaman ko ang paghumirintado ng puso ko sa sinabi niya."Baka magtaka ang kapatid mo kapag hindi tayo magkasabay."Pero kaagad ding naglaho ang pagka-flutter ng puso ko sa dinagdag niya.Oo nga pala. We need to pretend that we're okay. Kaya niya ako hinintay dahil ganun siya noon. Sabay kaming lumalabas ng kwarto. Kaya hindi na rin ako nagulat nang tumayo siya at pinagsakilop ang mga daliri namin."Let's go."Para akong papel na s
I saw my smiling face when my eyes landed on the mirror, "Friend?" Dad asked."Yes, friends," I respond and he cleared his throat."I know what will gonna happen next. He'll court you," Dad said and my jaw almost drop."Dad? Your kidding me. You sounds so sure ha? Why that happened to you already ba? Don't be too malicious," I said to him and he just shrugged."Malamang, kinaibigan din niya mama mo eh. Tapos niligawan. They started as a friends, Nia."Our AI-Neko, suddenly butt in. I look at her with my widening eyes."Seriously?" I asked her and she nod."But we're different. Not gonna happen," I said between my laugh and they just nod.When we finished eating our breakfast. I immediately went outside when Aiden already arrived.While"Mag-almusal na muna tayo. Gusto ko sa Green House."My husband nodded, "Green house, then."Tulad ng gusto ni Sabrina, sa Green House kami nag-almusal. Dahil nga iniisip kong totoo ang pinapakita ni Khalid saakin, nag-i-enjoy ako sa pagiging gentleman
"Alex."And again, I was interrupted from enjoying the book I was reading. I looked at Matt flatly while I was waiting for him to say something.He handed me an ice cream solo pack. "Sorry na."My heart softened and the grouchy feeling inside my heart faded as if I wasn't feeling that way the whole day. "I hate you but at the same time, I really don't," I said and accepted the ice cream from his hand.He chuckled and sat beside me. "Sorry talaga na-late ako ng labas kahapon. Masyado kasing intense si coach kahapon."I just nodded because I wasn't mad about that, I wasn't even mad. My feelings were really complicated. "I'm not mad... I'm just... nagtatampo... And hindi about sa pagiging late mo lumabas.""Hmmm... Tungkol saan ba?" he asked softly and tapped my hand. "Sabihin mo para hindi ka na magtatampo sa susunod.""You were helping Ella and it was really fine pero parang galit ka pa sa akin noong tinawag kita." I frowned. "I felt bad about it parang mas gusto mo siya kasabay kaysa
Angelina kept blabbering about the boys who are invited to the party but I wasn't really interested in them. Some of them are really good-looking but I just don't feel them at all."Trevor Monreal Dela Sierra also looks good," Angelina said and pointed at one of the guys in Hunter's group of friends. "Oh, your cousin is also good-looking but I don't really feel his vibe. I think he's too intense for my liking. How about you, Callie, any guys you like around here?"I shrugged. "I'm not interested in anybody at this party, I don't even want to date anybody here."She chuckled. "Well, I'm just looking around enjoying the view but I know that my parents are working on arranging me with someone.""And you're okay with that?" I asked her."Yes... It's convenient for me and it will help us with connections." She shrugged. "Wait, the eldest is here. I have to go join the family." Angelina bid me goodbye and walked away.I had to walk around to look for my parents and it wasn't hard to find th
Lalong dumarami ang mga kasalanan na nagagawa niya. Hindi lang ang kan'yang pagpapanggap, kung hindi pati na rin ang tila pagnakawNo matter how much I love being in his company, this .... association, is taking a gradual but sure toll on me. Doubting him almost feels equivalent to sinning, but my disobedient and forever-suspicious subconscious can't help but try to smell something fishy. There are so many questions constantly circling around in my head that I no longer bother to try and voice them.But I know one thing for certain - I have enrolled up for a very dangerous game and I have no idea where this will end me up."Hello?", Mom's voice brings me back to the call-in-hand."Sorry Mom... I had just zoned out." I apologize and hear her sigh."Isn't that so characteristic of you? You have always been 'zoning out' for years. I know you would now say that 'I am happy being where I am because I am where I have wanted to be', but let's be honest - you could really have done better tha
I looked at the sky, it looks beautiful, but my feeling is sad. Parang hindi ko na alam ang gagawin ko.Para akong bumalik sa panahong mahina pa lang ako."Kuya, bakit ka po umiiyak?"Tiningnan ko ang nagsalita.Isang batang babae.Cute siya."Because Kuya is sad."Sabi ko dito.Lumapit ito sakin at umupo sa tabi ko.Napatigil ako ng hawakan nito ang mukha ko.Ang lambot at liit ng kamay niya.Pinunasan nito sa may bandang mata ko. "Wag po kayo sad,Kuya.Ito po candy.Masarap po ito.Ito po ang kinakain ko kapag malungkot po ako."Sabi nito at binigay sakin ang candy na kinuha niya sa maliit niyang shoulder bag.Medyo gumaan ang loob ko sa sinabi ng cute na batang 'to.Kinuha ko ang kendi na inabot sakin nito.Ngumiti ako dito at hinaplos ang buhok niya.She's very adorable."Fiona!Where are you?!Uuwi na tayo!"Sigaw ng isang babae."Kuya,aalis na po ako.Tinatawag na po ako ni Mommy.Wag po kayo maging sad,okay?."Sabi nito.Tumango ako dito at ngumiti."Hmm...thank for this."Sabi ko at tinukoy ang ken
"You can stay here as long as you want.""Huh!" Nanlaki ang mata niya. "Tama ba ang narinig ko?" Lumawak ang ngiti niya. "Are you damn serious?""Tsk. You heard it ri-""Thank you!" Tuwang-tuwa niya itong niyakap. "The best ka talaga Leighron!" Parang bula na nawala ang sama ng loob niya sa kaibigan.Natigilan ito at gulat na nanigas sa pagkakasandal sa sink. "Thank you is enough. Hindi mo ni ako kailangang yakipin." Tumikhim ito."Ops, sorry." Dahan-dahan siyang lumayo rito. "Salamat talaga. Aalis na nga sana ako eh. Maghohotel na lang ako.""Kinokonsensya mo ba ako?""Maybe, maybe not." Nagkibit balikat siya na makahulugang ngumiti."Tsk. I knew it." Umilimg-iling ito. "Bakit hindi ka umuwi?""Duh, ayoko na kayang makaladkad palabas ng bahay." She rolled her eyes. Tumawa naman ito. "Anong nakakatawa?""Nothing.""Kainis ka! Tinatawanan mo na ako ngayon." Napalabi siya at hindi na pinansin ang mabilis na pagbabago ng mood nito. "Wala kabang pasok ngayon?" Napansin niya na nakapambah
"Uh, Air putih , Ice Tea, Strawberry Shake and Orange Juice.""Air putih , Ice Tea, Strawberry Shake and Orange Juice for drink,Sir Wala na ho ba kayong gustong idagdag?"muling tanong ko rito tumingin ito sa mga Kasamahan niya kung may gusto pa silang idagdag. Sabay sabay na umiling ang mga toh bilang sagot"Wala."sagot nito sakin tumango na lang Ako rito"Just wait a minute,Sir orders will be serve within a minute."wika ko rito bago sila iniwan at nag tungo sa kusina para ibigay ang listahan..At tulad ng sinabi ko sakanila ay ilang minuto lang ay handa na ang mga order nila dahil halos lahat ng waitress at waiters ay may kanya kanyang customer na iniasikaso wala akong mapag hingihan ng tulong kaya inisa Isa ko ang apat na tray na kinalalagyan ng orders nila..."Enjoy your meal,Sirs!" masiglang saad ko sakanila saka nilapag ang pang huling tray sa table nila..Kaagad akong lumapit sa bagong dating na groupo ng kababaihan at halata sa mga ayos nilang galing sila sa mamayayang pamilya.