Chapter 2

Scarlet’s Point Of  View

“Get out of this house!” malakas na sigaw ni Auntie Cassandra.

Hindi ko mapigilan ang pagdausdos ng mga luha ko, bumaling ako ng tingin kay Dad pero patuloy lang siyang naghihithit buga ng kan’yang tabacco. Parang wala lang siyang pakialam kung ilang sampal na ang natamo ko mula sa aking madrasta.

Kanina pa ako nagpapaulit ulit na paliwanag. Pero hindi siya nakikinig.

Naalala ko lahat, it was Auntie Cassandra that bring me on that room pero ayaw maniwala ni Daddy and Auntie keeps telling me that I was just lying.

“Dad…” mahiang saad ko sa gitna ng paghikbi, umaasang papanigan ako ni Dad. Umaasang papaniwalaan.

Bumuga ng usok si Dad saka tumayo, “Narinig mo si Cassandra, don’t show your face again in this house!” saad nito at tumalikod na.

Para akong pinagbagsakan ng langit at lupa. Sobrang bigat sa loob ko na hindi man lang ako nagawang paniwalaan ng mismong ama ko.

“Ano pang ginagawa mo? Gusto mo bang ipakaladkad pa kita palabas, Scarlet?” sigaw ni Auntie, “Ang dami na ngang problema sa companya tapos ito pa ang ambag mo? Kahihiyan?” pagtatabuyan nito sa akin.

Napayuko ako.  Auntie was right, dad’s company is facing a crisis dahil sa biglang paglitaw ng bagong rival company ni Dad and yet heto ako, imbes na tumulong isang kawalang hiyaan ang naibigay ko.

Pero naipaliwanag ko naman na ang lahat, aunt Cassandra made it end me up in that private suite of that arrogant Mr. Valdemor.

And as usual, dad didn’t believe on me, mas pinapanigan niya parin ang second wife niya.

“Leave!” napabalik ako sa realidad ng malakas akong itulak ni auntie sanhi para mawalan ako ng balanse at natumba.

Parang pinipiga ang puso ko sa sobrang sakit.

Nanginginig ang tuhod ko sa sobrang sama ng loob, tuloy tuloy parin ang pag agos ng luha ko. Ni hindi ko magawang punasan.

Dahan dahan akong tumayo, tumalikod at umiiyak na lumabas sa bahay na kinalakihan ko.

“H’wag na h’wag kana ulit magpapakita! Wala kang kwenta!” matitigas na sigaw ni Auntie habang naglalakad ako palayo.

“Ni hindi mo magawa ng maayos ang pagpapaamo sa Valdemor na Yun!” hindi ko alam kung tama ba ang huling narinig ko o naghahallucinate na ako. Pagpapaamo?

Lilingon pa sana ako pero narinig ko na ang malakas na pagsara ng pinto.

Napangiti ako ng mapakla! And now? I am nowhere to go and had only small cash with me.

Sa sobrang sama ng loob ko ay natagpuan ko ang sarili ko sa isang bar. Hindi naman ako nag-iinom, pero ngayon?

Gustong gusto ko magpakalasing! Gustong gusto ko ng mawala ang lahat ng sakit na nararamdaman ko ngayon.

First, I was humiliated in front of my father’s face and now, homeless.

“Isa pa pong alak, please,” saad ko sa bartender saka itinaas ang baso ng alak na wala ng laman.

Tinagayan naman iyon kaagad ng bartender. Akmang iinumin ko na nang biglang may umagaw sa shot glass na hawak ko.

“Ano ba!” agad na sigaw ko. Napasinok pa ako, pero hindi ko iyon alintana. Tinignan ko ang nakikialam. Blurry na ang paningin ko dahil sa dami narin ng nainom pero hindi pa ako lasing.

Kaya alam na alam kong pakana ni aunte ang lahat ng nangyari ng gabing ‘yun. I just drink 1 shot of wine nang mawala sa paningin ko si auntie, pero mabilis akong nahilo. She just even showed up after that and guided me to that fucking private suite of that guy.

“Enough!” sigaw na saad ng lalaki. Pamilyar ang boses niya kaya mas lalo kung finucos ang tingin ko sa kan’ya. He really looks familiar. Pero hindi ko talaga magawang makilala siya dahil sa blurred vision ko.

“No! You stop. Wag mo akong pakiaalaman dito! Mind your own fucking business!” sigaw ko, sinubukang agawin ang shot glass ko pero agad niya itong ininom.

“Stubborn!” sigaw niya. Hoinawakan niya ang kamay ko sakay hinila ako patayo.

“Hey! Bitiwan mo ako!” pagpupumiglas ko hindi siya nag patinag. Tuloy tuloy lang siya sa pagkaladkad sakin hanggang sa makalabas kami sa bar.

“Ano ba? Who are you?!” matigas na tanong ko at malakas na binawi ang kamay ko. Muli kong finucos ang tingin ko.

Oh! Hell! So, it’s him! He is that fucking guy nagpahiya sakin sa harap ng dad ko. That bastard Mr. Valdemor.

Anong ginagawa niya dito? Sinusundan niya ba ako? He showedc up like he cared after ruining my dignity?

Tumawa ako ng mapakla sa harap niya, “You fucking ruined my life at ngayon, you’re acting like you even care?” Matigas na saad ko saka sinimulang hampas hampasin ang dibdib niya. Isa isa niya itong sinalo, hinawakan ng mahigpit ang mga kamay ko.

“Stop! Don’t also act na hindi mo alam ang mga plano ng dad mo!” sigaw na sagot naman nito na nagpakunot sa noo ko.

Pero bago paman ako nakasagot ay biglang nahagip ng mata ko ang isang nakaitim na lalaki sa likod, may hawak itong baril at nakatutuok sa gawi namin.

Agad na nanlaki ang mga mata ko, halos mapalukso ako sa sobrang kaba kaya mabilis kong naitulak si Mr. Valdemor kasabay ng pag putok ng baril.

Nakaramdam din ako ng hapdi, parang naubusan ako ng lakas dahil sa sakit na nararamdaman ko sa balikat ko. Sobrang init ng pakiramdam ko ay hindi ko magawang pigilan ang sarili ko na matumba sa mismong katawan ni Mr. Valdemor.

“Fuck!” rinig ko pang sigaw niya.

Umiikot na ang paningin ko, pakiramdam ko ay mawawalan na ako ng ulirat. Ilang sandali pa ay tuluyang naging itim ang buong paligid ko.