Library
Search
Home / Romance / Bilyonaryong Kapitan (SPG) / Kabanata 108

Share

Kabanata 108

Author: Ensi
last update Last Updated: 2025-07-08 21:13:58

Tahimik ang gabi sa kubo. Sa labas, may iilang kuliglig. Malayo ang ilaw mula sa kabahayan. Ang liwanag lang namin ay mula sa kandilang nakasindi sa gilid, nanginginig sa bawat ihip ng hangin.

Nakahiga ako sa banig, suot ang lumang daster. Si Raze, nasa may gilid ng bintana, naka-topless, pawisan pa rin mula sa mga nangyari sa ilog.

Nilingon niya ako at nginitian kaya nginitian ko rin ito pabalik. ‘Yung ngiti na parang hindi kami makapaniwalang nandito kami ulit.

“You know baby,” panimula niya. "At first, I wasn’t sure if you’d even want me back. Sa lahat ng sakit na dinulot ko.”

Huminga ako nang malalim, pinisil ang telang nasa dibdib ko. “I hated you,” sabi ko, diretsong nakatingin sa kanya. "That's for sure."

Tumango siya. “I deserved that.”

“But…” tuloy ko habang unti-unting bumibigat ang boses. “The moment I saw you again, even if I was angry at you, my body… my heart… reacted first before my brain.”

Lumapit siya at umupo sa gilid ng banig. “Same here, my wife. The moment
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (5)
goodnovel comment avatar
Marivic Baliao
thanks author sa pag update sana more update pa nice story
goodnovel comment avatar
Maricar Godezano
thank you miss a.
goodnovel comment avatar
Rebecca Brown
Oh my book 3, More update pls ms A. Thank you
VIEW ALL COMMENTS
Previous Chapter Next Chapter

Latest chapter

  • Bilyonaryong Kapitan (SPG)   Kabanata 230

    Love’s POV Three years. Tatlong taon na mula noong huli kong nakita sina Lira, Nicole… ang mga taong naiwan ko. Minsan, pakiramdam ko, panaginip lang lahat, ang karinderya, ang tawanan namin, mga araw na simple lang basta magkakasama kami, puno ng kwento, asaran. Pero tuwing ipipikit ko ang mga mata ko, naririnig ko pa rin ang boses nila, lalo na si Razen. His smile. His laugh. The way he looked at me, as if I was his whole world. Pero heto ako ngayon, nakaupo sa isang malaking silid na puno ng ginto, mga nagtataasang chandelier na kumikislap, at mga kurtinang gawa sa pinakamamahaling tela. Malayo sa amoy ng isda at usok ng kalan sa karinderya. Dahil hindi ko alam… na ang tito ko pala ay isang hari. Noong una, hindi ko pa ma-absorb. Nang dumating kami dito sa kaharian niya, I thought it was just a big house, a mansion. Pero nang salubungin kami ng mga tao, lahat nakayuko, lahat sumisigaw ng “Long live the King!”, doon ko lang napagtanto ang lahat. My uncle, the same man wh

  • Bilyonaryong Kapitan (SPG)   Kabanata 229

    Nicole's POV Tahimik lang kaming dalawa ni Lira habang pinapanood si Love na nag-iimpake. Gamit ang lumang bagpack, isa-isa niyang siniksik ang ilang damit, isang maliit na photo frame, pera, at kaunting gamit na mahalaga sa kanya. Every movement felt heavy, parang bawat tiklop ng damit ay may kasamang pagbitaw sa isang parte ng buhay niya rito. Hindi ako makapagsalita. Even Lira stayed silent, biting her lip, trying to hold back her tears. Nang matapos si Love, humarap siya sa amin. Kita ko agad ang lungkot sa mga mata niya kahit pinipilit niyang ngumiti. “Babalik ako. Sigurado ’yan.” Napakagat ako ng labi at tumango. “We’ll wait for you, okay?” “Yeah,” dagdag ni Lira, her voice shaking. “Aasahan namin ’yan.” “Oo naman!” masigla niyang sagot, pero alam kong pilit lang iyon. Lumapit siya sa amin, yumakap nang mahigpit. Una kay Lira, na halos mapaiyak na sa sobrang higpit ng yakap. Tapos sa akin. Ramdam ko ’yung bigat ng dibdib niya, yung takot at pangungulila. “Mag

  • Bilyonaryong Kapitan (SPG)   Kabanata 228

    Days passed, natapos ang project ng mga kagawad dito sa palengke. Narinig ko kay Nicole na naging busy si Razen sa pag-asikaso sa ibang proyekto, katulong ang kakambal niya. Si Josh? Madalang na rin siyang bumisita. Same reason, racing. Hindi ko alam kung iyon lang ba ang ginagawa niya o may iba pa pero hindi na ako nagtanong. "Love, catch!" si Nicole. I was flexible enough to catch the bowl, iyon nga lang tumalsik sa mukha ko ang tubig. "Bwisit ka!" Tinawanan lang niya ako at dumila. Maingay ang karinderya nang hapon na ‘yon. Halos walang bakanteng mesa, sunod-sunod ang order, sunod-sunod din ang tawag ng mga customer. Si Nicole, mabilis na nagliligpit ng pinagkainan. Si Lira, abala sa pagluluto at pag-abot ng bagong putahe. Ako naman, paikot-ikot, dala ang tray na punô ng baso’t plato. Alam kong dapat masaya ako, dahil kahit maliit ang lugar, buhay na buhay ang karinderya. Ang saya lang makita na ganito kami. Pero sa loob ko, ramdam ko pa rin ang bigat ng mga narinig k

  • Bilyonaryong Kapitan (SPG)   Kabanata 227

    Love's POV Hindi ko dapat marinig ‘yon. Nang gabing ‘yon, habang nag-aayos ako ng mga baso at plato sa loob ng karinderya, nakarinig ako ng mga boses na tila nagkakasagutan. Si Razen at Josh. Napatigil ako, pilit pinapakinggan ang bawat sinasabi nila. Hindi ko alam kung lalabas ba ako para pigilan sila, o mananatili na lang sa loob. Pero ang mga boses nila, punô ng tensyon, punô ng bigat. Para silang dalawang alon na nagbabanggaan sa gitna ng dagat. “Ex-boyfriend na siguro, bro. She doesn’t even look at you anymore.” Si Josh ‘yon. Kalmado pero mabigat ang boses. Napakagat ako ng labi, pilit nilulunok ang kabang nararamdaman. “Don’t get too comfortable. Just because you’re playing hero now, doesn’t mean you’ll replace me.” Boses ni Razen. Mababa, buo, pero halatang pigil ang galit. At doon, pakiramdam ko huminto ang mundo ko. Pinikit ko ang mga mata ko. Gusto kong isara ang pandinig ko, pero hindi ko kaya. Bawat salitang binibitawan nila, tumatama diretso sa dibdib

  • Bilyonaryong Kapitan (SPG)   Kabanata 226

    Razen’s POV I didn’t plan it. I didn’t mean for it to happen. But that night after Raze gave me advices, Josh and I really crossed paths. It was late, halos sarado na ang karinderya nina Love. Nakaupo ako sa gilid ng kalsada, nagtatago sa dilim, waiting for just one more chance. Nang hindi na ako makapaghintay, lumapit na ako sa karinderya. Gusto kong kausapin si Love kahit alam kong ipagtatabuyan lang niya ako. Then the door creaked open. He came out—Josh. May hawak siyang helmet sa isang kamay, at sa kabila, may dalang plastic bag na tingin ko ay may lamang pagkain. And I know, kahit hindi niya sabihin, si Love ang nagluto no'n para sa kanya. Nagkatinginan kami. Mata sa mata. Parehong malamig, walang balak umatras. Silence. The kind of silence that weighs heavier than shouting. The air felt different, as if it shifted. It was like all the lights around us grew brighter and focused only on us. Two men. One woman as the reason. He smirked, raising an eyebrow slightly,

  • Bilyonaryong Kapitan (SPG)   Kabanata 225

    Razen's POV After what happened at the gym, everything went to hell. And since then, I can’t stop blaming myself. I should’ve done something, I should’ve stopped it… but I froze. Now, all I can do is regret the one moment that ruined everything. Chloe kissed me. In front of everyone. In front of her. In front of Love. Kung puwede ko lang balikan at burahin ‘yon. Kung puwede ko lang itulak si Chloe palayo bago pa siya makalapit. Pero hindi ko nagawa. At iyon ang pinakamalaking pagkakamali ko. Kinabukasan pagkatapos ng nangyari, buong araw kong hinanap si Love para magpaliwanag. Dumaan ako sa bahay nila, kina Lira, sa karinderya, kahit sa palengke. Wala. Hindi ko na alam kung saan pa siya hahanapin. And when I finally asked Nicole, derechong sagot ang nakuha ko. “Don’t, Razen. Huwag ka munang lumapit. Don't try to explain. I don't think pakikinggan ka niya. Hindi ikaw ang kailangan niya ngayon.” It was a slap on my face. Tama siya. After ng pangyayaring 'yon, I don't think p

More Chapters

You may also like

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status