Bilyonaryong Kapitan (SPG)
Laking probinsya si Lylia at maagang naulila kasama ang kapatid niyang may malubhang sakit. Dahil sa hirap ng buhay, namulat siya sa realidad at kinailangan dumiskarte para sa kapatid at sa pang araw-araw nilang gastusin kaya naman naisipan niyang magpatayo ng karinderya malapit sa sabungan.
Ngunit matapos niyang madiskubre na si Raze—na kapitan ng barangay nila ang pinagkakautangan ng mga namayapa niyang magulang ay napilitan siyang tanggapin ang deal nito at 'yon ay makasal sila bilang kabayaran sa kalahating utang niya kung hindi ay ipapa-demolish ng kapitan ang bahay pati ang karinderya nila na siyang pinagkukunan nila ng hanapbuhay.
Lingid sa kaalaman ng lahat, bukod sa pagiging mag-asawa nila, maninilbihan din si Lylia bilang kasambahay para bayaran ang natitira pa nitong utang sa kapitan.
Kilala si Raze bilang kuripot at mahigpit na kapitan sa Barangay Abueña. Strikto siya pagdating sa pag-implementa at pag-apruba ng mga proyekto lalo na sa paggamit ng pondo sa barangay. Matagal siyang nawala sa lugar pero namo-monitor pa rin niya ang nangyayari sa barangay. Ang hindi alam ng iba, isa pala siyang sekretong bilyonaryo na nagmamay-ari ng airlines, hotels at resorts sa Pilipinas na tanging mga may dugông maharlika ang in-accomodate.
Nang bumalik siya, sa sabungan niya unang nakita ang babaeng sa larawan lamang niya nasilayan—si Lylia, ang babaeng nagkakautang sa kanya at doon nabuo ang mapaglaro niyang plano at 'yon ay pilitin itong pakasalan siya.
Posible kayang mauwi sa totohanan ang deal nila o isa sa kanila ang madudurôg at uuwing luhaan?
Read
Chapter: Kabanata 34“H-Ha?” napakurap ako. Tama ba ‘yong dinig ko? He looked at me while twirling his pen around his finger. "You didn’t hear it? Want me to say it louder?" he challenged, and I noticed the corner of his lips twitch into a smirk. “Hindi ka ba mahihiya kapag narinig nila?” Napalunok ako. “H-Hindi ko alam ang sinasabi mo. Ito oh. Kainin mo.” Alok ko ulit sa kanya sabay abot ng saging. Nag-iwas ako ng tingin nang hindi pa rin niya inaalis ang paninitig sa akin. Nakaka-ilang. Nangangalay na rin ang kamay ko. Ang arte arte ng kapitan na ‘to. Ako na nga ‘yong nagmamagandang loob para pakainin siya nito. Dapat kasi hindi ko na lang sinunod si Keano, eh. Pahamak. Parang ako pa ‘yong nag-iinitiate na magpapansin sa kanya na siyang dapat gumagawa dahil siya itong may kasalanan sa amin. “Ayaw mo ba? Eh ‘di—” napatitig ako sa kanya nang makita kong kagatin niya ‘yon. Kakainin din pala. “U-Ubusin mo.” “Inuutusan mo ba ako?” salubong ang kilay nitong tanong. “Ayoko na nga—” sinamaan niya
Last Updated: 2025-05-07
Chapter: Kabanata 33Keano’s POV “What’s with the long face, Raze?” tanong ko nang makalapit sa kinatatayuan ni Kapitan na halos patayîn na sa tingin ang kapatid niyang si Razen kasama si Lylia. “Hindi ka ba masaya na tinutulungan ka ng asawa at kapatid mo?” asar ko at napadaing nang apakan niya ang paa ko. “Ba’t ba? Nagtatanong lang ‘yong tao, eh.” Napangisi ako. Sa ekspresyon pa lang, alam kong mamamatáy na ‘to sa selos. Nandito kami ngayon sa barangay hall. Kaka-deliver lang ng mga tarp at dahil walang tao at gabi na rin, kami na lang ang nag-volunteer na mag-ayos no’n sa opisina niya. Kahapon pa sana dapat na-deliver kaso na-delayed dahil sa mga kandidatong nangangampanya sa syudad. “Asim ng mukha mo, Raze. Ikalma mo. Ano ba kasing nangyari? Nag-away ba kayo ni Lylia? Bakit halos hindi ka na pansinin? Kung hindi ko lang kilala si Razen, aakalain ko talagang siya ang asawa at hindi ikaw.” Pangre-realtalk ko sa kanya. As a dakilang chismoso na kaibigan niya, syempre nakaka-intriga ang nangyaya
Last Updated: 2025-05-05
Chapter: Kabanata 32THIRD PERSON POV Lylia was left alone at the granary. Hindi niya magawang umuwi dahil pakiramdam niya bibigay siya kapag nakita niya ulit na magkasama si Sheila at Raze. She felt alone, broken, weak and unwanted. Hindi niya lubos maisip na mapupunta siya sa gano’ng posisyon when all she wanted was to fix their misunderstanding. Akala niya maaayos pa nila pero mas lumalala pa. She felt betrayed, seeing how Sheila cared for Raze. Siya dapat ang gumagawa no’n dahil siya ang asawa ngunit sa nakita niya kanina, parang siya pa ang kabit. Nakiki-agaw. Nakagat nito ang ibabang upang pigilan ang paghikbi nito ngunit sa huli, hindi niya napigilan ang sarili at napahagulgol sa sakit at bigat na nararamdaman. She never wanted to be in that position. Akala niya magiging maayos ang pagsasama nila bilang mag-asawa dahil alam niya na pareho sila ng nararamdaman pero nagkamali siya. Siya lang pala ang hulog na hulog na. Bumuhos ang luha niya habang nakatanaw sa papalubog na araw. Minabuti
Last Updated: 2025-05-03
Chapter: Kabanata 31Kinuha niya ang kamay ko at nagpatangay sa kanya kung saan man niya ako balak dalhin, kung sa kamalig ba o saang lupalop ng hacienda. Nakangiti lang ako the whole time na nakasunod ako ng tingin sa kanya. It was nice to be with him, exploring his family’s hacienda and feeling the peacefulness of nature. Nilagay ko ang ilang takas ng aking buhok sa likod ng tenga habang tahimik na binabagtas ang daan. Dinaanan namin ang ekta-ektaryang lupain mula palayan, maisan, tuboan, at marami pang iba. Ngayon lang ako nakapunta rito kaya hindi ko maiwasang malula sa lawak. Maaliwalas ang paligid, napakatahimik na kapaligiran na tanging huni ng mga ibon ang naririnig, preskong hangin na gugustuhin mo na lang na dito tumira. Kung siguro mapupunta ako sa syudad, dito pa rin ako uuwi sa probinsya. Masyadong magulo ang pamumuhay sa Maynila. Dito kahit wala kang pera, pwede kang mamitas ng mga gulay-gulay. May makakain ka kahit walang-wala ka na. “What are you thinking?” biglang tanong ni Raze
Last Updated: 2025-05-02
Chapter: Kabanata 30“Oh, ba’t ka galit? Pinapabalik mo’ko kay Maximo ‘di ba? Ito na.” Lalampasan ko na sana siya nang mahawakan niya ang kamay ko. Tumingin ako sa kanya. “Bakit? May kailangan ka pa?” He gritted his teeth. “Iniinis mo ba ako, Lyl?” Nagkibit balikat ako. “Hindi naman,” inosenteng sagot ko. “Iniis ba kita?” kunwari’y nag-isip ako. “Hindi naman. Sige ah? Balik na ako kay Maximo. Sakyan ko na lang siya.” Humigpit ang pagkakahawak niya sa aking pulsuhan at mariing tumitig sa akin. “Imbes na ako ang sakyan mo, mas uunahin mo pa ngayon si Maximo?” Kumunot ang noo ko. “Huh?” bulalas ko. “Pinagsasabi mo? Sasakyan ko lang ‘yong kabayo. Bakit napunta sa’yo? Pwede ka bang sakyan?” Nakita kong natigilan siya at napamûra. “Bumibigay na naman ako, bwisit!” he murmured. “Bahala ka nga.” Binitawan niya ako. “Shiit! Shiit!” sunod-sunod niyang murá nang tumalikod siya sa akin. “Ano bang sinasabi…” natikom ko ang bibig nang marealize ko kung anong ibig niyang sabihin sa sasakyan. “Ah, gusto mong sakya
Last Updated: 2025-05-01
Chapter: Kabanata 29Natawa ako sa reaction niya. Hindi maipinta ang mukha. “Narinig mo naman siguro ng klaro? Gusto mo ulitin ko pa?” He gave me a sideway glance. “Tch. Di na lang sabihin ng maayos—” “Sino bang may ari kay Maximo?” tumingin ako sa kanya at ngumiti. I saw a ghost smile on his lips but faded when he looked at me. He’s trying to suppress it. Cute. “I want a name, Lyl.” Suplado niyang sabi. Mas lumapad ang ngiti ko dahil sa paraan ng pagtawag niya sa akin. Ang sungit. “Like what? Raze?” pinilig ko ang ulo at landakang na ngumiti sa kanya. "My husband?" I said playfully. “S-Stop it. H-Hindi ka cute.” Nag-iwas siya ng tingin at napatakip ng bibig animo’y itinatago ang pagngiti nito gano’n din ang pamumula ng mukha niya. “Ayos lang kung hindi ako cute. Cute naman ang asawa ko.” Napatingin siya sa akin na tila nagulat. “A-Anong sabi mo?” Ngiti-ngiti akong humarap kay Maximo. “You heard me, Raze. Stop pretending.” “U-Ulitin mo.” Utos niya kaya natawa ako. “Huwag mo’kong pina
Last Updated: 2025-04-30
LOGIN
